Morgunblaðið - 16.04.1957, Blaðsíða 11

Þriðjudagur 16. apríl 1957
MORGUNBLAÐ1Ð
11
— Öryggi íslands og hótanir Rússa
Framh. af bls. 1
ans og þar um leið íslenzkra
kommúnista. Þetta skilningsleysi
hefur aldrei komið betur fram,
en er tveir stjórnmálaflokkar.-er
vilja kenría sig við lýðræði,
leiddu kommúnista til æðstu
metorða í landinu og fengu þeim
í hendur þýðingarmiklar trún-
aðarstöður. Það atferli verður
aldrei nógsamlega fordæmt.
Allt frá því er kommúnistar ár-
ið 1938 lögðu niður gamla komm-
únistaflokkinn vegna fyrirsjáan-
legs fylgishruns og stofnuðu
Sameiningarflokk alþýðu, Sósíal-
istaflokkinn, hefur þeim tekizt
með stöðugum blekkingaráróðri
og með því að sveipa sig hverj-
um blekkingarhjúpnum á fætur
öðrum, að slá svo ryki í augu
landsmanna, að áhrif kommún-
ista eru meiri hér en á flestum
öðrum Vesturlöndum. Þetta er
staðreynd, sem við verðum að
horfast í augu við.
Aföll kommúnista
Að vísu hafa nú á rúmu ári
skeð þeir atburðir, er hafa opn-
að augu margra manna en þó
ekki nógu margra. Viðbrögð og
framkoma íslenzkra kommúnista
á þessu tímabili sanna betur en
nokkuð annað, hvert er hið sanna
eðli þeirra og hverjir eru hinir
raunverulegu húsbændur þeirra.
Er Krúschev afhjúpaði Stalin
á sínum tíma, voru til heil bindí
af kvæðum, ræðum og ritgerðum,
er íslenzkir kommúnistafor-
sprakkar höfðu gert Stalin til
dýrðar. öll þessi verk urðu nú
í einu vetfangi marklaust dýrð-
arhjal er þjóna nú þeim eina til-
gangi að vera óbrotgjarn minn-
isvarði um úndirlægjuhátt og
manndýrkun nokkurra íslenzkra
manna.
Mesta áfall íslenzkra kommún-
ista og raunar kommúnista um
alla Vestur-Evrópu var' árásin á
Ungverjaland og það grimmdar-
og morðæði er einkenndi fram-
komu Rússa þar. Þrátt fyrir
málamyndayfirlýsingar meðan
á þessum atburðum stóð, hafa
kommúnistar hvað eftir annað
lýst yfir hreinni samstöðu með
Rússum í því máli. Það þjóðar-
morð, er þá var framið, er að
þeirra dómi aðeins nauðsynlegur
þáttur í framvindu kömmúnism-
ans.
„FASISTISK ÚPPREISN í
ÚNGVERJALANDI“
Þess má geta að í bréfi því,
er Bulganin sendi Gerhardsen
forsætisráðherra Norðmanna og
Jjóðviljinn bh'ti á dögunum, telur
standa á verði gegn kommún-
ismanum eftir þá atburði, er
gerzt hafa síðustu daga þegar
einvaldar Rússlands hafa sent
ýmsum smáþjóðum Evrópu, þ. á.
m. íslendingum, ógnanir og hót-
anir.
Það er athyglisvert að hót-
anir Rússa beinast aðallega að
smáþjóðunum, sem gera má ráð
fyrir, að séu veikasti hlekkur-
inn í varnarsamtökum Vestur-
landa og helzt væru líklegar
vegna smæðar sinnar að láta
skelfast af ógnunum Rússa.
Efni þes’sara hótana kemur
íslendingum í rauninni ekkert
á óvart, því að íslenzkir komm-
únistar hafa flutt okkur það
fyrir löngu.
Einar Olgeirsson birti t.d. í
Þjóðviljanum 12. janúar síðast-
liðinn grein er hann nefnir:
„ísland á að beita sér fyrir
því að Atlantshafsbandalagið
sé formlega leyst upp“. — í
greininni reynir hann síðan að
rökstyðja þessa skoðun „sína“
og notar þar að sjálfsögðu sínar
alkunnu upphrópanir um ame-
rískt auðvald, auðmannastéttir,
olíuauðvald, fjandskap við al-
þýðulýðveldin o.s.frv.
Slíkar skoðanir hafa öðru
hverju síðustu ár birzt í Þjóð-
viljanum og má auðveldlega sjá
i undan hvaða rótum þær eru
runnar og hvaða hagsmunum
þeim er ætlað að þjóna, því að
Bulganin birtir þær nú opin-
berlega í hótunum sínum.
K JARNORKU SPRENG JUR
TIL ÁHERZLU HÓTUNUNUM
Ef til vill er það heldur engin
tilviljun, að meðan þessar smá-
þjóðir í Vestur-Evrópu hafa ver
ið að kynna sér efni hótananna,
hafa drunur af kjarnorku-
sprengjum, sem sprengdar hafa
verið í Ráðstjórnarríkjunum,
borizt yfir hinn frjálsa heim og
líklegast eiga þær að vera mönn
um til aðstoðar við að skýra hót
anirnar.
í orfðsendingu Ráðstjórnar-
herranna segir m.a. að eina ráð
ið til að tryggja öryggi íslands
sé að senda hinn bandaríska her
heim og landið gerist hlutlaust.
Þessi orð stinga töluvert í stúf
við fyrri gerðir þessara sömu
herra. Þegar ungverska þjóðin
sl. haust krafðist þess að rúss-
neskir hermenn færu brott af
ungverskri grund og vildi ger-
ast hlutlaus, þá flæddu rúss
neskir hermenn með öllum sín
um vopnum yfir Ungverjaland
og leituðust við að myrða þjóð-
mál sagt, en þó kemur fram í
forystugrein blaðsins í dag undr
un yfir því að hótanir Rússa um
að tortíma íslenzku þjóðinni^
skuli vekja svo mikla athygli
hér á landi og verður ekki annað
ráðið af grein þessari, en að þeirn
Þjóðviljamönnum finnist þessar
hótanir sjálfsagðar.
Um afstöðu hinna stjórnar-
flokkanna er ekki hægt að segja
mikið að svo stöddu, ekki sízt
þar eð málgögn þeirra hafa ver-
ið furðuhljóð um þetta mál.
Þess má hins vegar geta til gam
ans að aðalfyrirsögn og aðal-
grein Alþýðublaðsins í dag er
frásögn af dansleik, er Alþýðu-
flokksfélag Reykjavíkur hélt á
föstudagskvöldið, en frásögn af
hótununum að austan sést
hvergi á útsíðum blaðsins og er
það í fullu samræmi við aðgerð-
ir og málefnaafstöðu þess flokks
hingað til.
í grein Einars Olgeirssonar,
er ég gat um áðan, segir hann
m. a.: „Vér íslendingar eigum
ekki að skoða oss sem peð í tafli
.heimsstjórnmálanna, þótt við
séum smáir. Við eigum að þora
að koma sjálfstætt fram. Sér-
staða vor og söguleg erfð skylda
oss beinlínis til þess“.
AFSTAÐA ÍSLENZKRA
STJÓRNARVALDA
Nú reynir á hvort ísienzk
stjórnarvöld þora að koma sjálf-
stætt fram, er erlent herveldi
hótar okkur tortímingu, ef við
förum ekki eftir því, er það býð
ur. Því aðeins komum við íslend
ingar sjálfstætt fram í þessu
máli, að við látum ekki ógnanir
Rússa hrekja okkur af réttri
leið. Sú krafa Rússa, að íslend-
ingar leysi þau bönd, er þeir
hafa tengzt hinum frjálsu þjóð-
um og varpi sér þannig út í
hringiðu öryggisleysis og ring-
ulreiðar er fráleit, og það jafn-
vel þótt okkur sé ógnað með
tortímingu ef við verðum ekki
við þessum kröfum. Eina svar-
ið sem sæmir okkur, er að við
tökum enn ríkari þátt í varnar-
samtökum Vesturveldanna, en
látum ekki ógnanir skelfa okk-
ur frá því.
Því miður virðist það ætla að
Birgir Gunnarsson.
verða uppi á teningnum enn
einu sinni að kommúnistar
bregðist hinum íslenzka mál-
stað.
Orðatiltækið „að koma sjálf-
stætt fram“ hefur nefnilega tölu
vert sérstæða merkingu meðal
kommúnista, merkingu sem við
öll þekkjum ,en ég mun ekki
frekar gera að umtalsefni hér.
ÆSKAN í FARARBRODDI
í uphafi máls míns gat ég þess,
að eitt mesta vandamál, er við
ættum við að stríða, væru áhrif
kommúnista. Þetta vandamál
hefur aldrei verið eins tímabært
og nú og aldrei meiri ástæða til
að taka það föstum tökum en
nú, því að áhrif kommúnista í
íslenzku þjóðlífi hafa sjaldan
verið meii'i en í dag. Stjórnmála
barátta næstu ára hlýtur bvi að
beinast fyrst og fremst gegn
þessu þjóðarmeini.
íslenzk æska verður að standa
þar í fararbroddi. Þeir æsku-
menn og konur, er unna sjálf-
stæði landsins og kjósa frelsið
framar öllu öðru verða að sam-
einast í þessari baráttu. Minnug
þeirra orða þjóðskáldsins Davíðs
Stefánssonar, er hann mælir í ný-
útkominni ljóðabók sinni, að
„Lítil reyndust guma geð,
er gerðust erlend konungspeð“,
megum við ekki láta ógnanir
einræðisafla né blekkingar-
moldviðri kommúnista hindra
okkur í hinni nýju þjóðfrelsis
baráttu sem hlýtur að vera bar
áttan gegn kommúnismanum.
Á þann hátt tryggjum við bezt
öryggi og frelsi landsins um
komandi tíma.
STAKSTEINMS
Hvað er rangt?
Alþýðublaðið kemst í forystu-
grein sinni s.l. föstudag svo aá
orði:
„Morgunblaðið ræðir í for-
ystugrein sinni um „verðhækk-
unaröldu ríkisstjórnarinnar“. Þar
kennir annaðhvort mikillar fá-
fræði eða óvenjulegrar ósvífni.
Virðist ærnum vafa bundið að
nokkurt orð i greinarkorninu fái
staðizt“.
í þeirri grein Morgunblaðsins,
sem Alþýðublaðið deilir hér svo
harðlega á, voru raktar nokkrar
staðreyndir, og verður því að
spyrja, í hverju var þar rangt
með farið?
B RE F:
Bulganin, að hinni miklu stríðs- |ina aS miklum hluta. Hlutleysis
yfirlýsingar urðu sízt til að
bjarga henni frá tortímingu.
Nei, hér er um að ræða gvo
miklar blekkingartilraunir, að
venjulegum mönnum ofbýður.
En hvernig munu nú forystu-
menn stjórnmálaflokkanna snú-
ast við þessum málum?
Um kommúnista þarf ekki að
fjölyrða, þeir hafa lítið um þetta
hættu, er fyrir dyrum var í nóv-
ember sl., hafi verið bægt frá
m. a. „með því að hin fastistiska
uppreisn í Ungverjalandi var
bæld niður,“ eins og Bulganin
komst að orði.
Þetta álit Bulganins á uppreisn
ungverskrar alþýðu í nóvember-
mánuði sl. virðist vera alveg
samhljóða áliti íslenzkra komm-
únista, eins og Þjóðviljinn hefur
túlkað það síðustu mánuði.
Þessir tveir atburðir ásamt
ýmsum ummælum kommúnista
fyrr og síðar hafa sannað það
ótvírætt, að hinn eini og sanni
tilgangur kommúnista er að koll-
varpa hér ríkjandi þjóðskipulagi
og koma á einræðisskipulagi að
rússneskri fyrirmynd.
Það er því útilokað, að komm-
únistar sitji í ríkisstjórn til að
vernda og efla okkar þjóðskipu-
lag. ÞaS er eitthvað annað, sem
býr hér undir. I því sambandi
er vert að minnast þess, sem
enskur rithöfundur sagði eitt
sinn „að fjendur lýðræðis lag-
færa ekki þá meinbugi, sem á
því eru, slíkt gera ekki aðrir en
lýðræðissinnar.“
HRÆÐA A SMAÞJÓÐIR
Það er því skylda sérhvers
frelsisunnandi manns að standa
vel á verði gegn kommúnisman-
um, enda benda hinar tíðu stefnu
breytingar og ofaníát þeirra síð-
an þeir stigu í valdastól, til hinn-
w sömu niðurstöðu.
Það er ekki sízt nauðsynlegt að
Þökk fyrir listkynningu
Herra ritstjóri!
OKKAR kæra höfuðborg er, mið-
að við aðra bæi álfunnar, sem
gegna því hlutverki að vera menn
ingarmiðstöðvar landanna, ákafl.
snauð að listaverkum. Hér er
enn fátt um listrænar bygging-
ar, sem víðast annars staðar hafa
mjög mótað smekk fólks og af-
stöðu þess til æðri hugverka. Hér
eru því nær engin listaverk á
opinberum svæðum og listasöfn
eru enn aðeins í fæðingunni. Er
gengið er um borgina frá austri
til vesturs má víða koma auga
á snotrar og haglega gerðar
gluggasýningar, sem eru til
mikillar prýði, en aðallega er
það þó nýlenduvörur, bifreiða-
hlutir og ýmiss konar klæðnaður,
sem sýnt er. — Og hér sýna
bókaverzlanir oft nýstárlegar
„servíettur" og skrautleg mynda-
blöð. En það er alveg undan-
tekning ef fyrir augu ber eitt-
hvað er gleður sálina eða snertir
hug þeirra er hafa hann bund-
inn við annan tilgang lífsins en
baráttuna fyrir daglegu brauði.
Listkynning Morgunblaðsins er

Bandaríski dægurlagasöngvarinn Frank Sinatra, sem einnig liefur
góða leikarahæfileika hefur nýlega verið fyrir rétti í Bandaríkj-
unum og er hann viðriðinn hneyksli, sem er i því fólgið, að hann
fékk ljósmyndara til að ryðjast inn í svefnherbergi Marilyn Monroe
til að taka mynd af henni í rúminu ásamt hugsanlegum nætur-
gesti. Átti síðan að birta myndina í hneykslisblaði. En enginn
næturgestur var hjá Marilyn og i staðinn birtast nú myndir af
Frank í hneykslisblöðunum.
því af þeirri ástæðu skemmtileg
og holl nýbreytni, og vissulega
eitt af því, sem setur svip
bæinn og minnir okkur á það að
við erum stödd í höfuðborg fólks,
sem telur sig í hópi menning-
arþjóða. Auðséð er líka að bæj-
arbúar, og þó einkum unga fólk
ið kann að meta þessa viðleitni
til að auka fjölbreytnina í bæj
arlífinu. Stendur það tíðum
stórum hópum beggja megin
Aðalstrætis til þess að leyfa lista
verkunum að orka á sig og njóta
þeirra, líkt og það væri statt
listsýningasölum. Einkum njóta
mörg verkin sín afar vel ef
horft er á þau yfir götuna, og
sum þeirra fá aðeins notið sín
til fulls þannig.
Sá, sem þetta ritar hefir aldrei
látið dag líða svo að kveldi að
hann hafi ekki gengið eða ekið
að minnsta kosti einu sinni þarna
framhjá til þess að drekka í sig
listaverkin, ef svo mætti komast
að orði, ög ævinlega haft af því
svalandi gleði. Sýning Ásmund-
ar, sem nú stendur yfir er stór-
viðburður og væri talinn það
hvar í heiminum, sem væri.
Yonandi verða fleiri stórfyrir-
tæki til þess að lífga upp sín
bæjarhverfi með einum eða öðr-
um hætti.
Ég vil að lokum þakka aðstand
endum Morgunblaðsins fyrir sýn
ingarnar, sem sannarlega hafa
sett nýjan svip á bæinn okkar.
G. Þ.
Fyrsta kauphækkun
í síðustu viku játaði forstjóri
S.Í.S., að fyrirtæki hans hefði
fyrir áramótin veitt starfsfólki
sínu almenna kauphækkun. Er ó-
mótmælt, að hún hafi verið 8%
og m. a. s. greidd frá áramótum
1955—1956.
Þessi kauphækkun hlýtur að
vekja því meiri athygli sem sjálf-
ur fjármálaráðherrann, Eysteinn
Jónsson, er varaformaður S.Í.S.
og með mestu, ef ekki mesti
ráðamaður í þeim hóp.
Önnur kauphækkun
Um miðjan desember var
blaðamönnum veitt veruleg
kauphækkun h. u. b. 10%. Að
vísu var af vissra hálfu lögð á
það megináherzla, að sú kaup-
hækkun væri ekki nefnd réttu
nafni, en auðvitað var hún ekk-
ert annað en grunnkaupshækk-
un. Eins átti að reyna að láta
hana fara leynt, en sú ráðagerð
fór út um þúfur þegar af því,
að blaðamenn höfðu tilkynnt
verkfall og varð ekki hjá þvi
komizt, að skýra frá, livernig
því var afstýrt.
Þriðia kauDhækkun
Með jólagjöfinni var „sjó-
mönnum" síðan ákveðin 15—
18% kauphækkun frá áramótum.
Þessar upplýsingar fengust þó
alls ekki, þegar sjálft jólagjafar-
frv. var til meðferðar á Alþingi,
heldur glopraðist það upp úr
Lúðvík Jósefssyni við umræður
á Alþingi um allt annað mál
2—3 mánuðum síðar.
Þjóðviljinn hefur ítrekað frá-
sögnina, nú síðast á fimmtudag-
inn í grein, sem byrjar:
„Til þess að halda fiskiskipa-
flotanum úti á yfirstandandi ver-
tíð hefur orðið að ráða á hana
yfir 1000 færeyska sjómenn
----“ og heldur áfram
„Þessar kjarabætur fiskimanna
jafngiltu 15—18% kauphækkun
og fengust án nokkurra fórna“.
Fiórða kauuhækkun
Næst komu verkföllin á Akra-
nesi og í Grindarík, sem báðum
lauk með kauphækkun.
Fimmta kaunhækkun
Þá varð flugmannaverkfall og
beitti ríkisstjórnin sér fyrir, a«
það var leyst með stórkostlegum
fríðindum þessum háiaunamönu-
um til handa.
Siötta kauDhækkun
Farmannaverkfall stóð í nær
4 vikur og lyktaði með ailt að
8% kauphækkun, sem ríkisstjórn
in og forráðamenn S.Í.S. höfðu
forystu um.
Siö aurar á miólkurlítra
Um svipað leyti var niður-
greiðsla á mjólk aukin úr ríkis-
sjóði sem nemur 7 aurum á hvern
mjólkurlítra. Að nokkru til að
greiða okurgróða Hamrafellsins,
að nokkru til verðjöfnunar eftir
héruðum. Frá þessari hækkun
hefur ríkisstjórnin ekki skýrt
I enn.