Morgunblaðið - 17.10.1957, Blaðsíða 9

Fímmtudagur 17. okt. 1957
lUORCVNBf AÐIÐ
9

d bernskuskeiði
Spjallað um Nigeríuferð
ÍSLENZK æskulýðssamtök hafa
ekki látið fram hjá sér fara þá
tizku að senda menn út af örk-
inni til að sitja þing og kynna
sér ástand mála með öðrum þjóð-
um. Ungur maður brá sér nýlega
til Líbanon að ræða vandamál
sveitaæskunnar eins og Mbl.
skýrði frá fyrir skömmu, og 2
stúdentar eru komnir úr lang-
ferð til Afríku fyrir nokkrum
dögum. Það eru þeir Benedikt
Blöndal og Kristján Baldvinsson,
sem fóru til okkar góða viðskipta-
lands Nigeríu. Ekki til að selja
skreið, — ekki einu sir.ni að ráð-
stefnum og hátíðahöldum lokn-
um, heldur til að vera á 7. al-
þjóðaþingi stúdenta. Fréttamað-
ur blaðsins ræddi nýlega litla
stund við Benedikt um ferðina.
Til Lagos og Ibadan
„Við komum með flugvél til
Lagos nokkru eftir sólsetur dag
nokkurn í september“, sagði Bene
dikt. „Þegar hurðum var upp
hrundið, komu í flugvélina 2 blá-
menn, úðuðu á okkur skordýra-
eítri og tilkynntu, að tignarmenn
biðu og yrðu handabönd okkar
kvikmynduð. Úti var kolsvart
hitabeltismyrkur, en í kastljósum
myndatökumannanna sást ara-
grúi flugna af öllum stærðum og
gerðum“.
„Svo heilsuðuð þið fyrirfólk-
inu.... “
....og áttum stutt en vinsam-
leg skipti við tollverðina. Okkur
var svo sagt að fara í smáhópum
út í bílana og tala fullum hálsi
hver á sínu móðurmáli. Eitthvað
mistókust listirnar hjá þeim við
myndavélarnar. Við fórum þá
inn í tollskýlið aftur, og athöfnin
var endurtekin með betri ár-
angri!“
„Og svo var ekið út í nótt
ina.... “
„Við settumst í bílana, en ferð-
in hófst ekki strax. Benzínið hafði
gleymzt. Úr því var þó bætt og
haldið af stað. Leiðin lá um
þykkan skóg, og lagði þar fnyk
úr fenjum, en í stöku rjóðri köst
uðu eldar birtu á fólk og kofa.“
„En áfangastaðurinn var Iba-
dan“.
„Við vorum 3 tíma á leiðinni.
Lagos er sem kunnugt er höfuð-
staður Nígeríu, en Ibadan er mun
stærri borg, enda loftslag þar heil
næmara. í Lagos eru um 320.000
manns, en um % milljón í Ibadan.
Við héldum til í háskólahverfinu
skammt utan við borgina.
I háskólanum var okkur vel
tekið, gefið áð borða og síðan vís-
að til sængur. Hver maður fékk
sérherbergi í nýjum og góðum
stúdentagarði, og urðu víst allir
fegnir að halla sér undir moskitó-
netunum.
Litazt um
Daginn eftir héldum við mður
í Ibadan-borg og lituðumst um.
Satt að segja var þar ömurlegra
en við höfðum búizt við. í íbúða-
hverfunum eru húsin úr leir, öll
litil og flest með stráþökum.
Bárujárnsþök eru þó ailvíða. Það
er æðsti draumur alla framsæk-
inna manna suður þar að eignast
bárujárnþak, og má segja, að það
altaki hugina, eins og bílarnir
gera í Reykjavík. Það hvimleið-
asta við íbúðahverfin er fýlan,
sem er vægast sagt óskapleg.
Skólpræsin eru opin, og alloft má
sjá menn gera öil sín stykki á
götum úti.
Fatnaður manna eru skikkjur
gerðar úr ákaflega skrautlegum
og litsterkum baðmullardúkum
frá Japan, Indlandi og Kína —
og í einni búðinni sáum við meira
að segja slík efni ofin í Austur-
Þýzkalandi. Þeir, sem ráð hafa á,
ganga í silkikuflum.“
„Ég vona, að ekki sé nú öll
borgin jafn ömurleg,"
„í borginni eru til betri íbúða-
hverfi og í verzlunarhverfunum
eru stórverzlanir i miklum bygg-
ingum. Þar er ekki til neins að
prútta, annars staðar er það sjálf-
sagt. Við vissum það ekki fyrsta
daginn, tókum leigubíl í mesta
sakleysi og borguðum það, sem
upp var sett. Bílstjóraskömmin
hefur sjálfsagt hlegið mikið.“
„Hver er aðalatvinnugreinin i
borginni?“
„Ja. við vorum í mestu vand-
ræðum að gera okkur grein
fyrir því, hvað Ibadanbúar hefðu
fyrir stafni. Þeir hljóta að vera
eitthvert værukærasta fólk í
heimi, alltaf virtust þeir hafa
tíma til að spjalla og sitja í sól-
skininu. Mikið er um markaði
viða í borginm og úti fyrir íbúða.
húsunum sitja þá heilar fjölskyld
ur við verzlunarborð. Varningur-
inn virtist stundum vera fluttur
inn frá honum Pétri okkar Hoff-
mann.“
Gjálífi á böllum
„Svo hafið þið komið í einhverja
skemmtistaði.“
— Já. í Ibadan eru margir næt-
urklúbar, einn heitir t.d. Hóglífi
og annar Paradísarklúbburinn.
Við fórum þangað og dönsuðum
„gjálífi", en sá dans er nú aðaldell
an í Nígeríu. Gjálífismúsikinni
kynntumst við strax og við kom-
um niður í borgina að skoða okk-
ur um, því að hún er bauluð úr
hátölurum utan við verzlanirn-
ar. Ógurlegur hávaði. Sporin eru
auðlærð, dansinn minnir á
rúmbu. Hann fer þannig
fram, að maður nær sér í
dömu á venjulegan hátt,
fer með hana út á gólfið, byrjar
svo að vinda sig fram og aftur
um salinn þveran og endilangan,
en hefur ekki píuna með sér. Þó
þykir vel við eiga að vita af henni
nálægt og helzt snerta hana svo
sem tvisvar, meðan dansað er.“
Hiti og höggormar
„Varla hefur gjáiifið verið
þannig á dögum Hallgerðar. En
nóg um það. — Ibadan er ekki
nema nokkuð hundruð km norðan
við miðbaug, svo að hitinn hlýtur
að hafa verið ofboðslegur og alls
konar eiturkvikindi til armæðu?"
„— Við vorum þarna í lok
rigningartímans. Hitinn var oft-
ast um 30 stig, og venjulega var
gola, svo að ástandið var ekki
sem verst. Ibadan er ekki á vatna
svæði og því lítið af moskítóflug-
um. Þó fengu þeir, sem gengu á
stuttbuxum, óþyrmileg bit, en við
afleiðingunum var búið að bólu-
setja. Verstur var engisprettuháv
aðinn í myrkrinu; nístandi ískur,
sem héldu fyrir manni vöku
fyrstu næturnar.
Einu sinni kom fyrir mig held-
ur óhuganlegt atvik. Ég var á
leið úr öldurhúsi háskólans og
ætlaði heim á garð. Það var kom
ið kvöld, og ég þurfti að fara
gegnum dimmt port Stóðu þar
nokkrir menn í hóp, og ætlaði
ég að stika á milli þeirra, en var
ýtt heldur óþyrmilega til hliðar.
Þegar betur var að gáð sást þarna
álnarlangt slöngukvikindj í
Góður háskóli
„Er sæmilega búið að háskól-
anum? “
„Ágætlega. Byggingar eru nýj-
ar og fallegar, bókasafnið er stórt
og gott. Mest áherzla er lögð á
læknisfræði og verkfræði."
„Vildir þú vera þarna við
nám?“
„Það hefur sjálfsagt sina kosti.
En erfitt yrði að venjast matnum.
Reynt var að elda ofan í okkur
eins evrópskan kost og tök voru
á. Samt held ég, að 90% af fæð-
unni hafi verið krydd. Stúdentar,
sem ég hitti í Ibadan voru ákaf-
lega ánægðir með skólann. Mér
var líka sagt af Bretum, sem til
þekkja, að Nigería eigi sæmilega
menntamenn, og verði ekki tekið
fram fyrir hendur þeirra, þurfi
ekki að óttast, að eins fari og í
Ghana. En hræddur er ég um,
að sumt af því fólki, sem nú er
fullvaxið hafi ekki lært mikið í
æsku. Dyravörðurinn á stúdenta-
garðinum ritaði nafnið sitt með
því að teikna 3 hringi og draga
beint strik í gegnum þá. Barna-
fræðslan hefur verið stórbætt, og
í verzlunum voru það oftast
krakkar sem tóku að sér að vera
túlkar.“
Þjóð á bernskuskeiði
„Nigería er enn á snærum
Breta.... “
voru ákveðnir 1954, landið gert
að sambandsriki 5 fylkja, og
vandi og vegsemd stjórnarstarfs-
ins er nú lagður í æ ríkara mæli
í hendur landsmanna sjálfra.
Landið er stórt, um 1 milljón fer-
kílómetra, og nær allt frá mýr-
lendri strönd Guineuflóans norð-
ur að brunasöndum Sahara. íbú-
arnir eru víst einar 33 milljónir.**
„Og Múhameðstrúin og kristnin
berjast um sálirnar?"
„Já, og ég held, að erindrekar
Múhameðs hafi öllu betur, en
þjónar kristninnar hafa hins veg-
ar verið athafnasamri við menn-
ingar- og líknarstörf. Það bar tals
vert á Aröbum hjá háskólanum
í Ibadan. Þeir komu með varn-
ingskröfur sínar að húsunum og
buðu muni úr fílabeini og svart-
viði og svo japanskar stælingar,
sem erfitt var að þekkja úr. Þá
var mikið þjarkað um verðið. Ef
hluturinn var girnilegur, var
reynt að bjóða 4—5 sinnum lægra
í hann en um var beðið, en endir
inn varð sá, að kauphéðnarnir
leiddu mann fyrir horn og seldu
þar fyrir þriðjung þess upphaf-
lega verðs, — en einungis í vin-
áttuskyni og gegn því, að enginn
fengi að vita um þessi einstöku
kostakjör!“
„Já. Núverandi stjórnavhættir
Fyiiilestur um íslund vuhti ut-
hygli æskulýðs í Knupmunnuhöfn
Danskur kennari fluffi fyrirlesfur um landið
og sýndi lifmyndir héðan
SEINNIHLUTA sumars var hér
á ferð danskur kennari, Paul
Thorsen að nafni. Hafði hann
hlotið styrk frá danska mennta-
málaráðuneytinu, til þess að
kynna sér skólamál á íslandi. —
Thorsen veitir forstöðu lýðhá-
skóla í Kaupmannahöfn, en einn-
ig er hann formaður esperantista
samtaka í Kaupmannahöfn og
esperantókennari. Kynnti hann
sér einnig þau mál hér í sumar.
Ferðaðist víða
Paul Thorsen dvaldist hér í
þrjár vikur og ferðaðist víða um
landið. Hann fór um Austfirði,
Norðurland og Suðurland og
skrapp einnig til Vestmannaeyja.
Tók hann margar góðar myndir
á þessum stöðum og hafði við-
ræður við forvígismenn kennslu-
mála.
Vakti athygli
Um síðustu helgi hélt Thor-
sen fyrirlestur um íslandsferð
sína fyrir alla nemendur skóla
þess er hann veitir forstöðu. —
Sýndi hann til skýringar 130 lit-
myndir héðan. Var þetta hin
bezta landkynning fyrir Island
og vakti fyrirlesturinn og mynd-
irnar talsverða athygli og áhuga
nemendanna á að kynnast því
betur.
Kommúnistar hand-
feknir í íran
BAGDAD, 14. okt. — Lögieglan
í írak handtók í dag sjo komm-
únista sem verið hafa í felum.
Meðal hinna handteknu er
kommúnistaleiðtoginn Salah
Kadhim, sem áður hefur verið
dæmdur í sjö ára fangelsi fyrir
kommúnískan áróður. Meðal
hinna handteknu voru tvær kon-
ur, önnur þeirra eiginkona hin
---j... ________........ vástmey 2 kommúnistaleiðtoganna.
aðir prikum og reyndu að vinna Á felustaðnum fundust ýmis
á dýrinu Var mér sagt, að hérl skíö1 °S flokkskrár, sem veita
væri um að ræða einhverja ban J Upplýsingar ““ starfsemi komm-
. , ,, , I umsta í landinu. Af þeim ma
eitruðustu slongu i landxnu, og. m a. ráða að kommúnistarnir
hefði hún komið úr öðrum lands-j höfðu mjög náið samband við
hnipri og voru mennirnir vopn-
hluta á vörubíl."
1 erlent stórveldi. —Reuter.
Boðsbréf að
ARNARDALSÆTT
(Vesfirzkar ættir I). —
Fram í.ð áramótum 1957—
8 eiga væntanl. áskrifendur
aðgang að boðsbréfum, á-
skriftarlistum og nafnalist-
um ættingja hjá neðanskráð
um mönnum, er einnig veita
móttöku myndum í ritið,
einkum af eldra fólki, þ. e.
fimmtugu fólki og eldra,
sem og af fráföllnum ætt-
ingjum og venslamönnum
(án aldursákvarðana). —
Isafjörður: Ólafur Árnason
frá Gili og Jóh. G. Ólafsson,
sýslum. Bolungavík: Steinn
Emilsson. Hnífsdalur: Ólaf-
ur Guðjónsson, kaupfél.stj.
Önundarfj.: Síra Jón Ólafs
son, Holti. Dýrafj.: Séra
Jón Ólafsson, Holti og Leif
ur Þorbergsson, hreppstj.
Arnarfjörður: Friðrik Valdi
marsson, Bíldudal. Patreks-
fjörður: Ágúst. Pétursson.
Breiðifjörður: Magnús Sig-
urðssor, Stykkishólmi. Stein
grímsf jörður: Stef án Páls-
son og Sófus Magnússon. —
Skagafjörður: — Sigurður
Björnsson, Sauðárkróki. —
Siglufjörður: Olga Sigurðar
dóttir, frú, Kirkjustíg 1.
Eyjaf jörður: Sigurður St.
Baldvinsson, Akureyri. Þing
eyjarsýsl.: Karitas Her-
mannsd., Húsavík. Múla-
sýslur: Þorst. Sveinsson,
kaupfél.stj., Djúpavogi. —
Borgarfj. Mýrar: Guðm.
Jónsson, skrifstofustjóri,
Akranesi. Árneseýsla: Þórð-
ur Snæbjörnsson, Hvera-
gerði og Pálína Jónsdóttir,
Selfossi. Suðurnes: Sigurð-
ur Sturluson, Keflavik. —
Reykjavik: Erla Sigurðard.,
frú, Úthlíð 10. Sími 24906
og B. Valdimarsson. —
Sími 10647. Ennfremur vöru
bílastöðin Þróttur, sími
11471 og 11474. —
Svona líta þær út, yngisnieyjarnar í Nigeríu.