Morgunblaðið - 19.04.1958, Blaðsíða 12

12
MORCVNBLAÐ1Ð
Laugardagur 19. apríl 1958
hjálpin sé á næstu grösum. Hann
ætlar að segja mönnum sínum
þessar góðu fréttir. Þeir þarfn-
ast einhvers, sem vakið getur von-
ina í brjósti þeirra eftir þessa
löngu, óttalegu nótt.
En tómlegt bergmál af kalli
hans berst frá hásetaklefanum. —
Ekkert svar.
Eftir nokkra stund hefur Lar-
sen skipstjóri fullvissað sig um
að áhöfn hans hefur látið verða
af samsærisáformunum. Hásetarn
ir hafa skotið léttabátnum fyrir
borð, þeir eru farnir — og hafa
skilið hann einan eftir með fár-
veiku sjúklingunum.
„Marie Sörensen" rekur á kyrr-
um, ísköldum sjó eins og drauga-
skip, sem dauði og ótti hafa tek-
ið í sínar hendur.
7,18 mlðevróputlmi —
við napoll-flóazm
Mf.
Loftskeytamaður lögreglunnar
hefur nú tekið við varðstöðunni
af Domenieo. 1 anddyrinu standa
Ippolito og aðstoðarmaður hans
og bíða þess, að Domenico
d’Angelantonio og dóttir hans
verði ferðbúin. Ippolito er nú
hörkulegur og ósveigjanlegur orð-
inn. í nótt varð hann veikur fyr-
ir hinu rómantíska og ævintýra-
lega við að hitta fallegu stúlkuna
svona óvænt. En hann hefur nú
snúið baki við Carmelu.
Dyrabjallan hringir og Ippolito
lögreglufulltrúi lýkur dyrunum
upp.
Frammi stendur hávaxinn, ung
ur maður. Hár hans er hrokkið,
en þurrt og dálítið úfið. Hann ber
það með sér, að hann er sjómað-
Ungi maðurinn, sem starir
furðu lostinn á lögreglufulltrú-
ann, heitir Gennaro Lippi. Hann
er loftskeytamaður á „Lola LoIa“,
smyglarabátnum, sem legið hefur
úti á Napoli-flóanum í nótt.
Domenico d’Angelantonio kem-
ur út úr svefnherbei'ginu. Hann
starir á Gennaro, harmþrunginn
uppreisnaráformunum.
og heiftarfullur. Hvernig í fjand-
anum stendur á því að bölvaður
þorparinn þarf endilega að rekast
hingað inn núna — til þess að
gera þetta enn flóknara! hugsar
Domenico. Það hlýtur að vera
vegna pess að loftskeytasamband
mitt við „Lola Lola“ hefur verið
algerlega rofið í nótt — í fyrsta
sinn. En ég hef sagt honum það
í eitt skipti fyrir öll, að í slíku
tilfelli á það að vera síðasta úr-
ræði hans að koma hingað heim
til mín. Ég vildi að hann dytti
dauður niður!
— Hver eruð þér? Hvað viljið
þér? spyr Ippolito vingjarnlega,
næstum tælandi. Hann er fljótur
að átta sig á hlutunum og margra
ára starf í lögreglunni hefur
kennt honum að vera fljótur að
draga ályktanir. Og Ippolito legg
ur hönd sína á handlegg Gennaro
eins og af hreinni tilviljun.
Gennaro verður eldrauður í
framan.
— Sleppið mér! hvæsir ungi
smyglarinn.
— Svarið mér fyrst! Hver eruð
þér! Hvað eruð þér að gera hing-
að? — Lögreglan! segir Ippolito
ísmeygilega og dregur fram merki
sitt. Nú líkar honum fyrst lífið,
hann hefur gleymt allri þreytu.
Öll athygli hans beinist nú að
nýju veiðinni og hann veitir því
ekki athygli, að Carmela kemur
fram, gengur að hlið föður síns
og stendur þar í flegnum, þunn-
um léreftskjól.
— Til hvers komið þér hingað?
spyr Ippolito öllu hærra. — Svar-
ið, ungi vuiur, en flýtið yðúr!
Það er eins og kökkur sé í hálsi
Gennaro, hanr kyngir án afláts.
Þessi árás Ippolito hefur komið
honum algerlega á óvart — og
hann finnur enga undankomuleið
í andránni. En bjargvætturinn
kemur óvænt: Carmela hleypur
fram og varpar sér í fang unga
sjómannsins, faðmar hann snökt-
andi:
— Gennaro, ástin mín! kjökrar
Carmela og leggur vangann að
hálsi hans.
Síðan losar hún faðmlagið og
snýst á hæli. Hún hnykkir til höfð
inu, augu hennar skjóta gneist-
um, hún er í vígstöðu.
— Við Gennaro erum elskend-
ur. . . Við höfum farið leynt með
það. Hann er vanur að heimsækja
mig hingað snemma á morgnana,
því að pabbi sefur fast á morgn-
ana, þegar hann hefur setið og
ur.
plastplötur á húsgögn,
eldhúsborð,
skólaborð,
skrifborð,
veitingaborð,
verzlunardiska.
jafnhentugar fyrir rannsóknarstofur og sjúkrahús
og alls staðar þar sem reinlæti og þokki fara sam-
an.
Nokkrum mínútum síðar er Larsen skipstjóri þess fullviss, að áhöfnin hefur látið verða af
★ Forðizt eftirlíkingar, nafnið er á hverri plötu.
Umboðsmenn:
G. ÞORSTEINSSON & JOHNSON H.F.
Grótagötu 7, sími 2-4250.
Formica er skrásett vörumerki fýrir samsettar plastplötur
framleiddar af Formica Ltd.
Atvinna í sveit
Góðan og duglegan mann vantar nú þegar að Salt-
vík á Kjalarnesi. Einnig vantar ráðskonu á sama
stað. Upplýsingar í Laugavegs Apóteki Lauga-
veg 16 3. hæð.
„Flýtið ykkur að afferma bát-1 ræningjunum var. Um leið og I eitt bindið. Mönnum til hinnar I mestu undrunar kom þar hljóð
ana“, kallar þorparinn, sem fyrir ' hann sagði þetta lemur nann 11 1 úr horm. „Hva. . . kvenmaður!“
leikið sér að loftskeytatækjunum
alla nóttina.
Carmela einblínir á föður sinn,
augnaráð hennar er biðjandi og
angurvært. Heilaga Guðsmóðir,
hugsar Ippolito: Stúlkan lýgur.
Hún hefur aldrei átt nein sam-
skipti við þennan ráðþrota sjó-
mann. En nú eru þau skyndilega
orðin elskendur, piltinum til stór-
furðu. En aðeins vegna þess að
hún vonast til að geta bjargað
föður sínum.
Domenico skilur tilraunina
strax. Hann snöktir eins og faðir,
sem særður hefur verið hjarta-
sári. Honum tekst það vel.
— Þú hefur farið _ á bak við
mig! Og þú vogar þér að sýna
mér slíka framkomu eftir allt,
sem ég hef gert fyrir þig, gætt
þín sem ég væri bæði bæði faðir
þinn og móðir.
Hann snýr sér að Gennaro vit-
Stola af reiði.
— Farðu, þú undirföruli Don
Juan. Hypjaðu þig burt áður en
ég mölbrýt hvert bein í þér.
Gennaro er ekki seinn á sér.
Ippolito lögreglufulltrúi stend-
ur hreyfingarlaus með tvær hend
ur tómar og horfir hugsi á eftir
piltinum. En hann tekur á sig
rögg.
— Hvað eruð þið að glápa
á? þrumar hann yfir aðstoðar-
mönnum sínum tveim, sem hafa
vogað að brosa dreymandi að
þessum rómantíska árekstri, sem
þeir hafa orðið vitni að.
— Það er hægt að skilja af-
stöðu unga mannsins, segir loft-
skeytamaðurinn. — Hann ber
skynbragð á kvenfólk.
Carmela launar athugasemdina
með geislandi brosi. Hún virðist
SUUtvarpiö
Laugardagur 19. apríl:
Fastir liðir eins og venjulega.
12,bO Óskalög sjúklinga (Bryndís
Sigurjónsdóttir). 14,00 „Laugar-
dagslögin". 16,00 Fréttir. — Radd
ir frá Norðurlöndum; XVIII: —
Danski leikarinn Elith Pio les
„Manden og aben“ eftir Soya. —
16,30 Veðurfregnir. — Endurtek-
ið efni. 17,15 Skákþáttur (Baldur
Möller). — Tónleikar. — 18,00
Tómstundaþáttur barna og ungl-
inga (Jón Pálsson). 18,30 Utvarps
saga barnanna: „Drengur, sem
lét ekki bugast“ eftir James
Kinross; I. (Baldur Pálmason).
18,55 Tónleikar (plötur). — 20,20
Leikrit: „Til reynslu", gamanleik
ur eftir Frederick Lonsdale. —•
Leikstjóri er Valur Gíslason og
hefur hann þýtt leikritið og hag-
rætt því fyrir útvarp. — 22,10
Danslög (plötur). — 24,00 Dag-
skrárlok.