Morgunblaðið - 30.11.1958, Blaðsíða 20

20
MORGUISBL AÐIÐ
Sunnudagur 30. nðv. 193*
andi. Síðdegisumferðin var byrj-
uð fyrir alvöru og Rolf varð að
bafa allan hugann á akstrinum.
Við Gústaf-Adolfistorgið kviknaði
rautt ljós, og á meðan þau biðu,
sagði hann kæruleysislega:
„Var aðgerðin á Tómasi sú
stærsta, sem þér hafið fram-
kvæmt?“
„Ef til viil ekki sú stærsta, en
hún var hin,s vegar mjög marg-
brotin, svo þess vegna var það
enn gleðilegra, að hún gekk svo
vel“.
|>að er ef til vill of mikill krók-
■ur“.
„Nei, alls ekki“, svaraði hann
og opnaði hurðina fyrir hana. —
i,Það er miklu meiri ánægja, að
skamma hina ökumeflnina, þegar
einhver heyrir til“.
Súsanna hló og lét fallast í sæt
ið Þau óku langan krók yfir Mal-
/arstrand, því Rolf stakk upp á
því, að þau skyldu einmitt sjá
vatnið, þegar sólin væri að setj-
ast. Hann virtist vel fyrirkallað-
ur og rólegur og Súsanna naut
þess, að sitja hjá honum og tala
viðkunnanlega við hann.
Þegar þau nálguíust ráðhúsið,
nam hann staðar, og þau sátu þög
ul og horfðu út yfir vatnið. Ofan
frá Tegelbacken heyrðist suðið í
umferðinni, en hér var alveg
hljótt. Gömul kona tifaði gætilega
yfir götuna með hundinn sinn og
nokkur skólabörn klifruðu yfir
girðingu skammt þaðan. Skóla-
tösíkurnar þeirra lágu í hrúgu á
gangstóítinni.
Rolf tók vindlingapakka, bauð
henni vindling og kveikti í fyrir
hana. Hún andaði að sér reykn-
um og hailaði sér aftur að stólbak
inu, meðan hún starði út yfir glitr
andi vatnið. Hún naut þess að
sitja þannig hjá honum í kyrrð >g
hún fann til gleði hið innra með
sér yfir návist hans.
Rolf athugaði hana frá hlið, án
þess að hún tæki eftir því. Hann
horfði hugsandi á hinn reglulega
hliðarsvip andlitsins, á hið mjúka,
kastaníubrúna hár hinn
granna háls.
Súsanna sneri sér að honum og
hió.
„En hvað það er dásamlegt að
slaika á stöku sinnum og hugsa
ekki um neitt“, sagði hún.
„Þér erfiðið víst allt of mikið“,
sagði hann lágum rómi. „Hve
marga tíma vinnið þér eiginlega
á sólarhring?“
„Það verða víst ekki svo fáir
tímar, er ég hrædd um“, svaraði
hún og horfði hugsandi á glóðina
í vindlingnum. „En það er vinna,
sem gefur mikið í staðinn. Ég
ihugsa, að það sé aldrei hægt að
verða þreyttur á henni eða fá
löngun til að skipta á henni og
einhverju öðru. Það þykja ef til
vill íburðarmikil orðatiltæki, þeg-
ar talað er um köllun og hlutverk
í lífinu, en það er samt eitthvað
til í þvl. Það er dásamlegt, að sjá
manni batna og hann lifna smátt
og smátt við aftur, — og það er
þjakandi þungbært að rey-na hið
gagnstæða".
Rolf þrýsti fljótlega vindlingi
sínum niður í öskuhylkið. Hann
gerði það svo hratt, að það var
því líkast sem hanm væri ergileg-
ur og Súsanna horfði á hann dá-
’lítið undrandi.
„Og, Tómas?“ Hann sneri lykl-
inum. „Þér vonið að hann verði
alveg heilbrigður?"
„Já, það geri ég. Aðgerðin gekk
framar vonum og hann er þegar
orðimn furðu hress. Ég er í raun-
•inni montin af honum".
Hún leit á Rolf, en hann leit
ekki á hana. Hann hafði hleypt
brúnum og ók áfram þegjandi.
Þannig óku þau um tíma þegj-
„En að því alveg .lepptu, að
sjúklingnum batnaði, þá hlýtur
það að hafa verið sigur fyrir yð-
ur, er ekki svo?“ Rödd hans gaf
>ekkert til kynna.
„Sigur er ef til vill ekki rétta
orðið. En Hákansson prófessor
var að minnsta kosti mjög ánægð-
ur------“
Hún þagnaði, þegar hún sá, að
hrukburnar á enni hans urðu
dýpri. Hafði húr. sagt eitthvað,
sem honum féll illa?
„Og viðurkenning prófessors-
in.s er auðvitað all-mikilsverð fyr-
ir frama yðar?“ Nú var nærri því
fyrirlitningarhreimur í röddinni.
„En setjum nú svo, að aðgerðin
hefði misheppnazt, — það kemur
enda fyrir hjá duglegUstu mönn-
um, — þá hefði prófessorinn ef til
vill sagt allt annað? Eða fara
karlar og konur inman læknastétt-
arinnar ef til vill eftir grundvall-
arreglunni: Vogun vinnur og vog-
un tapar? Hvað gerir það til, þótt
sjúklingurinn deyi, ef aðgerðin
aðeins heppnast".,
Það hljóp roði í kinnar Sús-
önnu.
„Nú skil ég yður alls ekk-i. Þér
talið eins og sjúklingarnir væru
oss læknum einskis virði. Það er
iljóst, að sjálf aðgerðin hefur líka
isitt gildi, því í hvert skipti lærir
maður alltaf eitt og annað nýtt,
sem hægt er að hafa gagn af við
isíðari tækifæri. En auðvitað er
allra mest um vert, að taka tillit
til sjúklingsins".
„En sjúklinguriinn stuðlar samt
mjög að því, að þér komiizt áfram
á braut yðar. Hvert tilfelli, sem
þér fáið í hendiur, styður að því,
að auka frama yðar?“
Súaanna þagði andartak, áður
en hún svaraði:
„Það fer víst eftir því, hvernig
á það er litið. 1 öllum starfsgl-ein
um vilja menn komast áfram og
láta eitbhvað eftir sig liggja. Inn-
an læknistræðinnar verður það
\Jöncluc) ocp hœrliomin jólacjjö^
Það er barnaleikur
að strauja þvottinn
með „Baby“ strau-
vélinni.
Jfekla
Austurstræti 14
Simi 11687
hrærivélin
er kærkoniin jólagjöf.
ENNFREMUR
lausar skálar
berjapressur og
kvarnir —
sími 11687
Jfekla
Austurstræti 14
Baby
strauvélin
BABY er einasta borðstrauvéiin, sem stjórnað er
með fæti og því hægt að nota báðar hendur við að
hagræða þvottinum.
í
u
f 6
■t
1) Monti hefir gefið Markúsi | krotað einkennilegt tákn og á- að vita, hver hefir merkt önd
hálsfesti. í henni er hringur —| letrun: „LUKE 6:31“. — Mjög með guilhring.
fuglamerki úr gulli — og á hann undarlegt. Ég vildi gefa mikið til
2) Á
norður.
meðan langt í landi
með hjálp sjúklimgsins, en ekki á
hans kostnað“.
„Nú megið þér ekki misskilja
mig“, sagði Rolf, lítið eitt vin-
gjarnlegri. „Það er ekki lækna-
stéttin, sem ég er að ráðast á,
heldur öfgafulla metnaðargirnd í
starfi, hvar svo se - hún kemur
fram. Hún getur stundum bægt
manneskjunum til hliða:. og það
er hættuiegt".
„Það er ég, se>m h-ann á við“,
hiugsaði Súsanna. „Af einhverri
ástæðu tortryggir hann mig, ekki
sem lækni, heldur sem mann“.
SHlltvarpiö
Sunnudagur 30. nóveniber:
Fastir liðir eins og venjulega.
11,00 Messa í hátíðansal Sjó-
mannaskólans (Prestur: Séra Jón
Þorvarðss. Organleíkari: Gunnar
Sigurgeirsson). 13,15 Erindaflokk
ur um gríska menningu; IV: —-
Ferðaþættir frá Grikklandi; síð-
ari hluti (Kristinn Ármannsson
rektor). 14,00 Miðdegistónleikar
(plötur). 15,00 Sunnudags«agan:
„Barn síns tíma“ eftir Ödön von
Horváth; III. (Erlingur Gíslason
leikari). 15,30 Kaffitíminn: Öskar
Cortas og félagar hans leika. —
16.30 Hljómsveit Ríkisútvarpsins
leikur. Stjórnandi: Hans Anto-
litsoh. 17,00 Tónleikar (plötur).
17.30 Bai-natím.i (Baldur Pálma-
son). 18,30 Á bókamarkaðinum
(Vilhj. Þ. Gislason útvarpsstjóri).
20,20 Skáldið og ljóðið: Guðmund
ur Böðvarsson (Knútur Bruun og
Njörður P. Njarðvík sjá um þátt-
inn)). 20,45 Gamlir kunningjar:
Þorsteinn Hannesson óperusöngv-
ari spjallar við hlustendur og leik
ur hljómplötur.ur hljómplötur. —
21.30 Erindi: Pompei (Séra Há-
kon Loftsson). 21,50 Tónleikar
(plötur). 22,05 Danslög (plötur).
24,00 Dagskrárlok.
Mánudagur 1. desenilier:
(Fullveldisdagur íslands).
Fastir liðir eins og venjulega.
11,00 Guðsþjónusta í kapellu Há-
skólans (Prestur: Séra Sigur-
björn Einarsson prófessor. Organ
leikari: Tón ísleif.sson). 13,30
Fullveldi Isiands 40 ára: Pétur
Ottesen alþingismaður flytur
ræðu. 14,10 Miðdegistónleikar:
íslenzk kór- og hijómsveitarverk
(plötur). 15,30 Hátíð háskólastúd-
enta (útv. frá hátíðasal Háskól-
ans): a) Ávarp (Ólafur Egilsson,
formaður stúdentaráðs). b) Söng-
ur Stúdentakór.sins; Höskuldur
Ólafsson stjórnar. c) Ræða (Da-
víð Ólafsson fiskimálastjóri). d)
Einsöngur (Guðrún Tómasdóttir),
e) 1. des 1918: Samfelld dagskrá
flutt af stúdentum. 18,30 Barna-
tími: Sönglagaþáttur (Jórunn og
Drífa Viðar). 18,50 Bridgeþáttur
(Eiríkur Baidvinsson). 19,05 Kór
söngur: Stúdentakórar syngja —■
(plötur). 20,30 Dagskrá undirbúin
af Stúdentafélagi Reykjavíkur:
a) Ávarp (Eyjólfur K. Jónsson
formaður félagsins). b) Ræður
(Auður Auðuns forseti bæjar-
stjórnar Reykjavíkur og Páll
Kolka héraðslæknir). c) Einsöng-
ur: Guðrún Tómasdóttir syngur.
d) Á stúdentamálþingi. Umræðu-
stjóri: Einar Magnússon mennta-
skólakennari. e) Gamanþáttur. —-
22,05 Úr heimi myndlistarinnar
(Björn Th. Björnsson listfræðing-
ur). 22,25 Dansiög (plötur). 24,00
Dagskrárlok.
Þriðjudugur 2. deseniber:
Fastir liðir eins og venjulega.
18.30 Bai-natími: Ömmusögur. —
18,50 Framburðarkennsla í esper
anto. 19,05 Þingfréttir. Tónleikar.
20.30 Daglegt mál (Árni Böðvars-
son kand. mag.). 20,35 Erindi:
Þjóðfundurinn og séra Ólafur á
Stað; síðari hiuti (Lúðvík
Kristjánsson rithöfundur). 21,00
Erindi með tónleikum: Baidur
Andrésson talar um danska tón-
skáldið Gade. 21,30 Iþróttir (Sig-
urður Sigurðsson). 21,45 Tónleik-
ai (plötur). 22,10 Upplestur: —•
„Gamla heyið“, smásaga eftir Guð
mund Friðjónsson (Magnús Guð-
mundsson). 22,35 Islenzkar d-ans-
hijómsveitir: Árni Elfar og hijóm
sveit hans leika. Söngvari: Hauk
ur Morthens. 23,05 Dagskráriok.