Morgunblaðið - 05.05.1959, Blaðsíða 20

20
MORCVNBLAÐ1Ð
Þrlðjudagur mal 1959
Páll j>egir og hugsar málið á-
kaft. Það mun ekki verða staðar
numið við þá tuttugu og einn
njósnara, sem þýzka leyniþjónust-
an hefir þegar tekið fasta. Af
þessum tuttugu og einum munu
margir leysa frá skjóðunni til þess
að kaupa sér líf eða vegna
hrœðslu við pyndingar. Þá verða
fleiri handtökur og áframhald-
andi yfirheyrslur. Og þar munu
ekki ávalt verða svo drengiegir
andstæðingar, eins og þessi Bleioh-
er virðist vera, til þess að koma í
veg fyrir það, sem illt er, pynd-
ingar, skjóta dauðadóma ....
Er hann. Páll, í raun og veru
•vikari, ef hann bjargar mörgum
samlöndum sínum frá dauða og í
öruggar styrjaldar-fangabúðir.
Hefir hann ekki sjálfur sloppið út
úr þýzku gaddavírsgirðungunni?
Að vísu með erfiðleikum, en samt
sem áður —.... Ef til vill er
hægt að skipueggja slíkan flótta
„Interalliée“-félaganna.
Og þessi Bleioher, mælir hann
atf drengskap og alvöru?
Aftur virðir Páll fyrir sér Þjóð
verjann, sem situr á móti honum,
hirfir á alvarlegt andlit hans og
einbeittnislega höku. Páll er góð-
ur mannþekkjari, enda þótt þess-
um búlduleita, þrekvaxna manni
væri ekki til þess trúandi. Páll
hefir álit á Bleicher, hreinlyndi
hans og góðum vilja. .
Og á þessari nóttu kemst á hinn
kynlegi samningur miUi þessara
tveggja manna, sem Bleidher hef-
ir stungið upp á.
Veitingahúsið „Monte Carlo“
í Avenue de Wagram er í sams
konar húsakynnum og hundrað
önnur slík í borginni við Signu.
Það er langur skáli með löngum
bekkjaröðum og borðaröð þar
framan við. Það er sambland af
matarvagni og biðsal, og skortir
það sem Þjóðverjar kalla „Gem-
iitlichkeit“, eða hlýleik. Við borð
nokkurt situr maður að drykkju,
djarfmannlegur á svip, með
dökk, greindarleg augu og í stutt-
um leðurjakka. Það er Páll Kiff-
er. Við næsta borð situr Hugo
Bleicher niðursokkinn í að lesa
dagblað.
Hugo Bleicher er nú kominn
til Parísar. Borchers höfuðsmaður
hefir skýrt frá „uppgötvun hans“
á stöðvum yfirboðaranna í hern-
um og borið mikið lof á hann.
Hann hefir sagt frá því, með hví-
líkum dugnaði þessi ungi undir-
fóringi hefir leyst úr erfiðustu
vandamálum.
Þegar Bleicher skýrði frá því á
leyniþjónustustöðvunum í St.
Germain, hvernig hægt væri að
komast að miðstöð „Interalliée,
var honum og Barchers höfuðs-
manni gefið fullt umboð til að
gera það, sem nauðsynlegt væri
til að framkvæma þessa fyrirætl-
un.
Því situr Hugo Bleicher nú í
fallegum borgarafötum við lítið
borð í veitingahúsinu „Monte
Carlo“ í París og er að lesa í dag-
blaði. Hann lítur aðeins við og
við yfir til Páls, mannsins, sem
hann hafði gert þennan kynlega
samning við í hraðlestinni milli
Cherbourg og Parísar. í því skyni
að standa við þennan samning,
hefir Páll nefnt herbergið, þar
sem þeir geta hitt dularfullan
„meðstjórnanda“ með dulnafn-
inu „Orsival". Þessi „Orsival" er
eini maðurinn, sem veit um heim-
ilisfang Walentys sá eini, sem
þar með veit líka, hvar leyni-
sendirinn er, sendirinn, sem velg-
ir þýzku leyniþjónustunni undir
uggum, og sendir kvöldsendingar
sínar til Lundúna. Þær byrja með
þessum orðum: „Læðan tilkynn-
ir“.
Páll sýnir trúmennsku í því að
standa við samninginn, enda þótt
það sé honum þvert um geð og
hafi kostað hann mikla baráttu
við sjálfan sig. Hann hefir skýrt
frá því, að hann sé reiðubúinn að
gerast agn og ginna ,Orsival“.
Þannig var hann, Hugo Bleich-
er, kominn í „Monte Carlo“,
hann fyrst og Páll Kiffer fimm
mínútum síðar. Þeir bíða þess,
sem muni gerast, bíða eftir „Ærsi
val“, sem Páll hefir lýst mjög
nákvæmlega.
Skyndilega situr þessi maður
við borðið hjá Páli. Hann hefir
dregið hattinn nokkuð ofan á and
litið og er í hrukkaðri regnkápu.
kom inn um hverfidyrnar eða
inngöngudyr að baki. Hann horf.
ir stöðugt í kring um sig í herb-
erginu á meðan hann talar við
Pál. Augnaráðið kynlega sting-
andi og órólegt, eins og hjá veiði-
dýri, sem er á flótta.
Bleicher rís hægt úr sæti sínu.
Hann hefur höndina á skamm-
byssunni í vasa sínum. Hann
gengur að borðinu og eldsnöggt
beinir hann skammbyssunni að
báðum mönnunum, sem eru nið-
ursokknir í samræður sínar.
„Þýzka lögreglan, upp með
hendurnar", segir Bleicher.
„Orsival“ virðist skyndilega
missa allt viljaþrek, en það er
hægt að sjá, að hugsanirnar þjóta
um höfuð hans. Báðir Frakkarn-
ir rétta upp hendurnar sitjandi
í sætum sínum og rétt á eftir
hefir Bleicher sett á þá handjárn-
in.
Þvínæst þýtur hin dökka
Mercedes bifreið með báða fang-
ana til aðalstöðva leynilögreglu
hersins í París. Þær eru í hótel
„Edvard VIIvið hina breiðu
Avenue de l’Opera, og þaðan er
farið með þá til þýzka hermanna.
fangelsins „Cherche Midi“. Því
auðvitað var Páll handtekinn aft-
ur til þess að sýnast, eins og
Emile á sínum tíma.
Yfirheyrsla „Orsivals" veldur
miklum erfiðleikum. Hann er Pól
verji eins og flestir félagarnir í
„Interalleé". En hann þykist
aldrei hafa haft neitt saman við
þann félagsskap að sælda. Ar-
mand? „Interallée"? „Leynisendi
stöð“? „Heimilisföng?“ Hann hef-
ir aldrei heyrt um þessi nöfn og
félagsskap getið. í „Monte Carls“
var hann að tala við Pál um
svartamarkaðsbrask og alls ekk-
ert annað, fullyrti hann.
Páll er sóttur og þeir eru látn-
ir hittast. „Orsival" er æstur og
segir þegar í stað óðamála, að
Páll geti vottað það með honum,
að þeir hafi verið að tala um
svartamarkað og alls ekkert ann-
að.
Og Páll þegir. Hann er önnur
manngerð en Emile. Páll er her-
maður. Hann er maður, sem er
nokkuð annt um heiður sinn og
hann vildi helzt vera sokkinn
ofan í gólfið af skömm, vegna
þess að hann hefir gjörzt svikari.
Páll mælir ekki orð af munni og
þrátt fyrir hinn dökka horunds-
lit hans er auðséð, hve fölur hann
er orðinn.
• „Burt með þá!“ skipar Borc-
hers höfuðsmaður að lðkum von-
svikinn. Þeir höfðu að vísu„ Orsi-
val“ undir höndum, manninn,
sem hlaut að vita heimilisfang
Walentys. En hvernig átti að
koma honum til þess að segja
frá?
Þessa nótt hefir fanginn Páll
enga ró og hann getur ekki sofið.
Hann situr í næsta klefa við
„Orsival“ í Parisar-fangelsinu
„Cherche Midi“. Hann er í dimm-
um, þröngum klefa þar sem er
myglulykt og raki. Það er mygla
og raki eftir svita og tár þeirra
mörgu, sem hafa verið hér fang-
ar á undan honum, sekir eða sak-
lausir, þráir, örvæntingarfullir
eða hafa sætt sig við örlög sín.
Smellirnir og marrið í lokunni
Forstöðukona
óskasf á hótel
Tilboð sendist afgr. Mbl. merkt: 399—4188“
nú þegar
Afgreislustarf
Stúlka eða unglinspilt vantar til afgreiðslustarfa.
VERZL. AXELS SIGURGEIRSSONAR
Barmahlíð 8. (Ekki svarað í síma)
Verzlunaratvinna
Ungur reglusamur maður með verzlunarskóla eða
hliðstæða menntun getur fengið góða framtíðar
skrifstofuvinnu.
Umsóknir ásamt upplýsingum sendist Morgunblað-
inu fyrir 5. maí n.k., merkt: „Verzlunaratvinna —
9621“.
Afgreiðslusfúlka óskast
Uppl. eftir kl. 6 í Mokka-kaffi Skólavörðustíg 3 A
Sími 23760.
BAZAR
Kirkjunefnd kvenna Dómkirkjusafnaðar heldur bazar
í Góðtemplarahúsinu nk. þriðjud. 5. maí kl. 2 e. h.
Á boðstólum er mikið af úrvals varningi: prjónavara
og smekklega unninn barnafatnaður.
Komið og gjörið góð kaup. Nefndin.
a
r
L
á
6
WHV DON'T VOU
GO SHOPPING WITH
/rfX US. CHBIS ?
SURE IS NICE OF
VOU TO HELP ME WITH
MV DUCK CALLS, CHRIS.
s.__„ l'P KINPA LIKE
TO WIN,
©sRyffi-ii vou know/
THEN WE
OUGHT TO
PRACTICE
EVERY DAY
SCOTTV/
tlTv;'
OH, UNCLE BOB ^
BUYS HER CLOTHES,
SCOTTV...AT THE SPORT-
INÖ GOOPS STORE/
Tm SOLLV, I ^
m FORGOT WE WERE "
SOING TO PICK UP THAT
EVENING DRESS, LVNDA/
1) ,Hvað það er fallegt af þér
að hjálpa mér að æfa andakvak-
ið, Stina. Ég hefði svo gaman af
því að vinna, skal ég segja þér“.
„Þá ættum við að æfa okkur á
hverjum einasta degi, Siggi.“
2) „Ég er til, Siggi“, segir
Linda. „Æ, ég var búinn að stein-
gleyma því að við ætluðum að
sækja ballkjólinn".
3) „Viltu ekki koma með okkur
í búðir, Stína „kallar Siggi. „0-0,
Róbert frændi kaupir á hana föt-
in, Siggi. Hann kaupir þau í sport
vöruverzluninni", segir Linda.
á klefahurðinni vekja hann upp
frá hugsunum hans. Hurðin opn-
ast og Hugo Bleicher stendur fyr-
ir framan hann, maður sá, sem
Páll hafði samið við. Það var sá
maður, sem hinn hugrakki, djarfi
fraski orrustuflugmaður, hinn of-
stækisfulli baráttumaður í and-
spyrnunni Páll Kiffer hafði beygt
sig fyrir.
„Orsival þegir“, segir Bleicher
og sezt á bálkinn við hliðina á
Páli. „Vitið þér, hvað það hefir
að þýða?“
Páll kinkar kolli. Hvort hann
veit það. „Orsival" er eini mað-
urinn, sem veit um felustað Ar-
mants Walenty, veit hvar for-
ingi „Interalliée" leynist, hvar
leynisendirinn stendur, sem send-
ir tilkynningar sínar tl Lundúna
kvöld eftir kvöld. Ef „Orsival"
þegir, þá ná Þjóðverjar aldrei i
Walenty.......,Ef Orsival" þegir,
þá getur enginn bjargað lífi yðar
Páll, lífi yðar, lífi frú Bouffet og
hinna tuttugu og eins leynistarfs-
manna, sem við tókum fasta í
fyrradag. Þá er samningur okkar
gagnslaus og þá get ég ekki fram-
ar hjálpað ykkur. Það er yður
sjálfsagt ljóst“, segir Hugo Bleich
er, eins og hann hefði lesið hugs-
anir fangans.
Páll ypptir öxlum vandræða-
lega. „Hvað á ég að gera?“ spyr
hann Þjóðverjann. „Takið þér nú
vel eftir, Páll“ segir Bleicher al-
varlegur. „Við verðum að fá heim
ilisfang Walentys og meira að
segja í nótt. Ef „Orsival" hefir
ekki látið hann fá skýrslu fyrir
fyrramálið, þá fær Walenty grun-
og breytir aftur um íbúð sína. Þá
munu líða margar vikur, þangað
til við þefum hann upp aftur. En
svo lengi get ég ekki verndað yð-
ur og vini yðar fyrir Gestapo og
SD. Þá verða það aðrir menn,
sem yfirheyra yður og öðruvísi en
við gerum hérna .... “
Páli rennur kalt vatn milli
skinns 'og hörunds. Hann sýgur í
ákafa vindlinginn, sem Bleicher
hefir boðið honum. Það er kökk-
ur í hálsinum á honum. Það er
angist, hrein og bein angist. Hann
fer að hugsa um sögurnar, sem
mennirnir í andspyrnuhreyfing-
unni hafa í hvíslingum um yfir-
heyrsluaðferðir Gestapo, um hýð-
ingar, um „þriðja stigið", um
fangabúðir þar sem fólki er þjapp
að saman o gum pyndingar. í
fyrsta skipti á æfinni missir hinii
hugprúði hermaður Páll Kiffer
kjarkinn. Hann horfir hræddur
á Bleicher meðan hann er að tala.
giíltvarpiö
Fastir liðir eins og venjulega.
20,30 Daglegt mál (Árni Böðvars
son kand mag). 20,35 Minnzt 200.
ártíðar Jóns Þorkelssonar rektors
í Skálholti: Ávörp: (Gylfi Þ.
Gíslason, menntamálaráðh. og
Gunnar T’horoddsen borgarstjóri).
Erindi (Egill Hallgrímsson kenn
ari). Upplestur: Kafli úr bókinni
„Jón Skálholtsrektor" eftir Gunn
ar M. Magnúss (Höfundur les).
Kórsöngur.: Fjórir barnakórar
syngja. 21,45 íþróttir (Sig. Sig.)
22,10 Upplestur: „Á strandsigl-
ingu“, 9másaga eftir Jóíhann
Hjaltason. (Höfundur les). 22,30
Islenzkar danshljómsveitir: Svav
ar Gests og hljómsveit hans leik-
ur). 23,00 Dagskrárlok.
Miðvikudagur 6. maí.
Fastir liðir eins og venjulega.
12,50—14,00 „Við vinnuna": Tón-
leikar af plötum. 20.30 Erindi:
Alexander Humbolt, — hundrað-
asta ártíðarminning (Sigurður
Þórarinsson jarðfræðingur). 21.00
Frá tónleikum austurríska píanó-
leikarans Walters Klien í Þjóðleik
húsinu 26. apríl. 21.45 fslenzkt
mál (Jón Aðalsteinn Jónsson
kand. mag.). 22,10 Erindiskorn:
Sveitasumarið og þéttbýlisbörnin,
eftir Þorbjörn Björnsson bónda
á Geitaskarði (Gísli Kristjánsson
ritstjóri flytur). 22.25 Á léttum
strengjum (plötur). 23.00 Lýsing
á handknattleikskeppni: FH og
þýzkt lið keppa; Sigurður Sig. lý*
ir). 24,00 Dagskrárlok.