Morgunblaðið - 22.07.1959, Blaðsíða 19

MlSvik'udagur 22. júlí 1959
MORGUIVBL 4ÐIÐ
19
— / fáum orðum
sagt
Framh. af bls. 8
ar á nesinu niður við ána og lá í
brekkunni, unz ég sofnaði út frá
skælum. Ég hafði með mér stór-
an hund svartan, sem Skuggi hét,
og vinnumaðurinn átti.» Allt í
einu vakna ég upp við það, að
í kringum mig stendur stærðar
kúahópur og naut í hópnum, svo
ég varð logandi hrædd, sigaði
hundinum á hópinn, tók til fót-
anna og _Jj óp heim allan flóann,
en það hefði ég ekki þorað nema
vegna þess, hvernig á stóð. En
ekki var ég rekin til baka í það
skiptið.
Ég spurði Maríu, hvort ekki
hefði komið margt merkra
manna í heimsókn til þeirra
hjóna og svaraði hún því játandi.
Hún kvaðst muna eítir sr. Matt-
híasi Jochumssyni skáldi. —
Hann var á suðurleið, þá nýgift-
ur miðkonunni. Mér leizt bara
ágætlega á hann, líklega vegna
þess að ég vissi að hann var
frændi minn.
— Þú fórst með vísur eftir Jó-
hannes gamla áðan. Gaztu ekki
svarað í sömu mynt?
— Ég, ónei. Ég hafði nú lítið
vit á því.
— En þú ert hagmælt.
— Nei, r.ei, ég er ekki hagmælt.
Ég segi alltaf, að ekki sé undar-
legt, þó ég hafi ekki stóra sál,
því ég kom strax árið eftir að
tvíburarnir, Ólína og Herdís,
fæddust — og allt vitið fór í þær.
Annars voru foreldrar mínir
bæði hagmælt og ég man eftir
þulu, sem móðir mín setti saman
um okkur systurnar:
Jóhanna og Gunna
gullsfögur nunna
Ólína og Dísa
drósum skal lýsa
María og Steina
má þeim ei leyna
sjöunda Andrésa
satt skal ég lesa
Slaría Katrír mæta
má henni við bæta
þennan flokkinn fljóða
faðirinn annist þjóða.
Óhætt er að segja, að „faðirir.n
þjóða“ hafi annazt mig vel. María
Katrín var hálfsystir okkar og
sú eina fyrir utan mig, sem enn
er á lífi. Hún býr á Reyðarfiröi.
Það er svo skrýtið, að við nöfn-
urnar eigum sama afmælisdag.
Hún er átta árum yngri en ég.
Ég ímynda mér, að hún heiti í
höfuðið á fyrri konu Sveinbjörns
stúpa míns, en ég heiti eftir fæð-
ingardegi mínum.
— Lofaðu mér að heyra svo
sem eina vísu eftir þig. Mér er
sagt þú sért ekki ver hagmælt
en Ólína og Herdís.
— Ég get það ekki góði, húr*
er ekki til.
— Já, en mér er sagt að þú
sért mjög hagmælt.
— Það er svo mörgu skrökvað,
góði minn.
— En heldurðu ekki, að þú
sért nú að skrökva að mér?
— Nei, nei, ég segi alltaf satt.
En heyrðu, ég er ekki búin að
segja þér frá því, þegar við flutt-
Umsf að Breiðabólstað á Skógar-
strönd, þá var ég á 10. ári og þar
var ég þangað til ég gifti nig,
22 ára gömul. Maðurinn minn,
Daði Daníelsson, var á næsta bæ,
Litla-Langadal, og þangað flutt-
umst við og bjuggum tvö fyrstu
árin, en síðan bjuggum við á
ýmsum bæjum, þangað til ég
hætti búskap 1930 og fór suður.
— Hann var á næsta bæ?,
sagðirðu.
— Já, við sáumst oft, og kann-
ski var það óhjákvæmilegt, að
það endaði með giftingu. Við
hittumst heima á bæjunum og
svo fór hann oft í kirkju, líklega
bara vegna þess að hann vissi
að ég mundi vera þar. Ég sxal
benda þér á Narfeyri á eftir. Það
er yzti bærinn á Skógarströnd og
annexía frá Breiöabólstað og þar
bjuggum við í fimm ár. Við eign-
uðumst 15 börn, 9 eru á lífi og
elzta dóttir mín er 78 ára. Það
er dálítið skrítið að eiga svo
gamla dóttur.
— Þótti þér ekki gaman að
koma til Iteykjavíkur.
— Jú, en ég kann samt alltaf
bezt við mig í sveitinni. Hér í
Hólminum er fallegt og ég karoi
vel við mig, hér er svo frjáis-
legt og sveitarlegt. En heyrðu
góði, hefurðu séð Helgafell? Ég
skal þenda þér á það á eftir, þeg-
ar við göngum út fyrir. Eir.u
sinni gekk ég á Helgafell, en
þekkti ekki reglurnar og masaði
um hitt og þetta á leiðinni upp
fellið og óskaði mér aldrei neins.
Ef ég hefði nú bara óskað mér ..
o, jæja. Við Ásthildur, fóstur-
systir míu, giftum okkur sama
daginn. Hún giftist Pétri Thorst-
einsson og bjó á Bíldudal. Hann
var ágætur maður, aldrei heyrði
ég annað. Ásthildur var dálítið
hagmælt, hún flutti eftir sig ljóð
heima á Breiðabólstað á þjóðhá
tíðinni 1874. Þá var margt til
skemmtunar og kaffi drukkið
hlöðunni.
— Það hefur verið skemmtileg-
ur dagur, þegar þið giftuð ykkur.
— Æ, ég veit ekki. Mér fannst
alltaf li-ið eitthvað ömurlegt. En
það var fjölmenni á Breiðabóls-
stað á giftingardaginn og daginn
eftir. Fyrst voru stórlaxarnir
boðnir og daginn eftir var öllum
hjónum í sveitinni boðið til a.ð
kveðja Ásthildi, áður en hún
færi vestur. Þetta var svo sem
nógu gott. Guð vildi hafa þetta
svona og hann varð að ráða.
— Þú sagðist ekki hafa hitt
móður þína nema einu sinni eftlr
að þú fórst að heiman, en segðu
mér, hittirðu aldrei Herdísi syst-
ur þína?
— Ójú, það var dálítið skrítið
hvernig við Herdís hittumst
fyrst. Þá var ég um fimmtugt og
var að fara suður á Bessasxaði
með Dóru dóttur mína að heim-
sækja Theodóru og Skúla Thor-
oddsen. Ég er búinn að gleyma,
með hvaða skipi við fórum en
þegar við komum inn i almenn-
inginn og ætluðum að fá pláss til
að sofa í, var allt fullt. Ég leit
samt inn og sagði: — Hér er
þröngt á þingi. Þá kölluðu xon-
urnar í einum kór, að ekki væri
hægt að bæta nokkurri mann-
eskju við. En þá sé ég þar konu
uppi í efri koju og þykist þek*.ja
svip á henni. Ég herði upp hug-
ann og spyr hana að heiti. Hún
svarar stuttaralega: — Nú, ég
heiti Herdís. — Andrésdóttú?
spyr ég. — Já, segir hún undr-
andi. — Jæja, ætli ættir okkar
komi þá ekki saman, segi ég. Og
þá var eins og haft var efiir
karlinum: — Þá vissurr* við fyrst
það vórum við. Svo kotraði Her-
dís okkur niður og það fór ágæt-
lega um okkur það sem eftir var
ferðarinnar. Mig minnir Herdís
koma frá Ólafsvík.
— En að lokum: Datt þér nokk-
urn tíma í hug María, þegar þú
varst ung. að þú ættir eftir að
verða svona gömul.
— Ó-nei, það datt mér aldrei
í hug.
— Þú sagðir áðan, að þú hefðir
alltaf orðið að láta í minni pok-
ann, en ekki hefurðu orðið að
láta í minni pokann fyrir Eili
kerlingu.
María leit upp úr prjónunum
og horfði brosandi á mig:
Fyrst um sinn að fella mig að
velli,
sagði séra Matthías,
skal fremur verða leikseigt,
kerling Elli.
Áður en ég kvaddi Maríu
Andrésdóttur, hafði ég orð á því
við hana, að ég undraðist, hversu
ern hún væri; sennilega væri hún
ernasta manneskja á öllu lard-
inu, komin á þennan aldur, og
heyrði og sæi ekki ver en margur
á miðjum aldri. Hún svaraði, að
það væri ekki rétt, því sjóoin
væri farin að deprast:
■— Það finnst mér verst, að
ég get ekki lengur lesið og er
alveg hætt að geta klórað kunn-
ingjunum til. En það er ekki til
að kvarta yfir. Ég hef fengið að
halda sjóninni lengi og því sem
mér var lánað.
En handavinna hennar sagði
aðra sögu, því hún er unnin af
smekk og listrænni skynjun og
ber gömlum íslenzkum heimilis-
iðnaði fagurt vitni. Um það /ar
ekki rætt frekar og við gengum
út á tröppurnar og hún benti mér
á Helgafell. Svo kvöddumst við
og ég ók suður aftur og úr Kol-
beinsstaðahreppi móaði í Hest
með hvítan ullarhnoðra
bláu faxinu.
M.
Krúsjeff
Enn barizt í írak,
segja egypzk bloð
BAGDAD, 21. júlí — Kutznetsov, I innar. Á fundi með fréttamönn-
aðstoðarutanríkisráðherra Sovét-
i svar- ríkjanna, dvelst nú í heimsókn í
Irak og kom hann þangað í til-
efni af eins árs afmæli byltingar-
Framhald af bls. 2.
að ákvörðun Sovétstjórnarinnar
sé móðgun við forsætisráðherra
Norðurlanda.
Aktuelt, aðalmálgagn Social-
demokrata £ Danmörku segir, að
Rússar hafi sýnt Norðurlandabú-
um mikið tillitsleysi með því að
hætta við heimsókn Krúsjeffs
með stuttum fyrirvara. Blaðið
segir, að undirbúningi undir heim
sóknina hafi verið lokið, leigt
hafi verið húsnæði handa for-
sætisráðherranum, föruneyti
hans og 50 blaðamönnum, mat-
seðlarnir hafi verið prentaðir
fyrir veizlurnar, þúsundir lög-
regluþjóna þjálfaðir í því að veita
Krúsjeff nauðsynlega vernd og
miklum fjárhæðum hafi verið var
ið í allt þetta umstang. Blaðið
bætir því þó við, að mikil fjár-
fúlga muni sparast við sinna-
skipti Krúsjeffs.
Politiken segir, að búizt sé við,
að danska stjórnin afhendi Sovét
stjórninni svar sitt við orðsend-
ingu Sovétstjórnarinnar og þar
muni verða lögð áherzla á, að
gestur í lýðræðislandi geti alls
ekki ætlazt til þess að gagnrýni
á hann sé þögguð niður eða ríkis-
stjórnin setji ritskoðun á blöðin.
Dagens Nyheter í Stokkholmi
segir:
Að krafa Rússa um, að rit-
frelsi í Svíþjóð verði heft á sama
hátt og gert er í Rússlandi, af-
hjúpi tilgang og innræti gestanna.
Enginn hefur borið fram jafn
svívirðilega .kröfu við sænska
ríkisstjórn síðan nasiztarnir voru
lagðir að velli, segir blaðið enn-
fremur.
★
Frá Lundúnum berast þær
fregnir, að Tass-fréttastofan hafi
í gær sent út fregn um ástæð-
una fyrir því, að Krúsjeff hætti
við heimsókn sína til Norður-
landa. Fréttastofan segir, að af
viðbrögðum ýmissa blaða á Norð-
urlöndum hafi komið í ljós, að
heimsókn Krúsjeff sé ekki tíma-
bær og hafi henni því verið frest-
að, e. t. v. um eitt ár, segir frétta-
stofan. Þá segir fréttastofan enn-
fremur að ákvörðun Sovétstjórn-
arinnar muni ekki á nokkurn hátt
skaða sambúð Sovétríkjanna og
Norðurlanda. Þvert á móti verði
þetta kannski til þess að bæta
hana, segir fréttastofan.
/Jbröf/ir
Framh. af bls. 18.
3. V. Ovsepjan R. 17,67
4. V. Lipenis R. 16,61
Sleggjukast
1. Rudenkov R. 66,76
2. Conolly, B 66,10
3. Krivonosow R 62,94
4. Backus, B. 'M),48
4x100 m boðhlaup
Bandaríkin 39,8
Rússland ' 40,0
4x400 m boðhlaup
Bandaríkin, 3:07,0
Rússland 3:10,8
20 km. gaaga
1. Golubnitji, R. 1:38,20,2
2. Vedjakov, R. 1:39,38,4
3. Haluza, B 1:41,57,8
4. Timcoe, B. 1:54,01,2
10.000 m hlaup
1. Desjatsjikov, R. 31:40,6
2. Pyranakivi, R. 32:49,0
3. M. Truex, B. 33:13,0
Bob Soth, B. hættt.
— Sinfóniu-
hljómsveitin
Framh. af bls. 6
ar til Norður- og Austurlands.
Hin fyrri var farin sumarið 1957,
og voru þá heimsóttir margir
sömu staðir og nú. Víðast hvar
var aðsókn meiri nú en þá. Ork-
ar ekki tvímælis, að þessi þáttur
í starfsemi Sinfóníuhljómsveitar-
innar er mjög mikilvægur, og
getur orðið til að lyfta undir og
auðga til mikilla muna tónlistar-
líf’um byggðir landsins.
Þessi tónleikaför stóð alls 13
daga og voru tónleikar haldnir
á 15 stöðum. Á 6 stöðum höfðu
sinfóníuhljómleikar ekki verið
haldnir áður, 7 staðir voru nú
heimsóttir í annað sinn, og 2,
Akureyri og Skjólbrekka í Mý-
vatnssveit, í þriðja sinn. — Jón
Þórarinsson bað að láta þess get-
ið með þakklæti, að félagsheimili
og flest önnur samkomuhús, þar
sem tónleikar voru haldnir, liafi
verið léð ókeypis.
í landskeppni kvenna unnu rúss-
nesku stúlkurnar með miklum yfir-
burðum eins og búizt var við. Þær
hlutu 67 stig en þær badnarísku 40.
Það er ennþá stærri sigur heldur en
árið 1958 en þá unnu þær rússnesku
með 63 stigum á móti 44.
um í dag var hann m. a. spurður
að því, hvort Sovétstjórnin hefði
látið Iraksstjórn kjarnorkuvopn
í té. Hann svaraði: — Við Rússar
viljum draga úr útbreiðslu kjarn
orkuvopna. Þá var hann spurður
að því, hvort Rússar mundu af-
henda íraksstjórn kjarnorku-
vopn, ef hún færi þess á leit. —
Ekki kvaðst ráðherrann hafa
heimild til að svara þeirri spurn-
ingu.
Blöð í Egyptalandi halda
því fram, að enn sé barizt í
írak og mikið mannfall hafi
orðið í bardögum þar í landi,
einkum í Kirkuk, þar sem
tæplega 1000 manns hafi fall-
ið í bardögum, en eins og
kunnugt er hafa kommúnistar
gert byltingartilraun í land-
inu, en stjórnarherinn látið
hart mæta hörðu. Egypzka
fréttastofan segir, að komm-
únistar gangi vopnaðir um
göturnar í Bagdad og ógni
fólki.
ÖRN CLAUSEN
heraðsdomsiögmaður.
Málf'utmngsskrifstofa.
BankastræU 12 — Simi 10499.
ÞAKKIR
Hugheilar þakkir færi ég öllum þeim, sem heiðruðu mig
og glöddu á níræðis afmæli mínu 15. júlí s.l., með heim-
sóknum, gjöfum og símskeytum.
Sérstaklega þakka ég Bæjarstjórn Vestmannaeyja hlý-
hug og höfðinglega gjöf í tilefni dagsins.
Heill og hamingja fylgi ykkur ölium.
Jón Jónsson, Brautarholti, Vestmannaeyjum
Þakka innilega öllum þeim er sýndu mér vináttu á
sjötugsafmæli mínu þann 7. júlí s.l. '
Þórður Kárason, Litla-Fljóti.
Ég þakka innilega öllum þeim, sem glöddu mig á sjö-
tugsafmæli mínu 16. júlí s.l. með heimsóknum, skeytum
og rausnarlegum gjöfum.
Guðrún Haraldsdðttir, Hrafkelsstöðum.
Eiginmaður minn
GUNNLAUGUR SIGFÚSSON
trésmiður, Blómvallagötu 13,
lézt í Bæjarspítalanum mánud. 20. júlí s.L
Sigríður Sigurðardóttir.
Jarðarför hjartkærar móður okkar og tengdamóður
ÞURlÐAR GUÐRUNAR EYLEIFSDÖTTUR
frá Árbæ,
fer fram frá Fossvogskirkju fimmtud. 23. júlí kl. 2 e.h.
Jéu-ðarförinni verður útvarpað.
Ásta og Björgvin Grímsson,
Elín og Ralph Hannam,
Stella og Leifur Guðlaugsson,
Guðrún og Björgvin Einarsson,
Erlendur Guðlaugsson.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda vináttu og samúð við
andlát og jarðarför
GlSLA RAGNARS GUÐMUNDSSONAR
bókbindara.
Systkini, móðursystir og aðrir vandamenn.
Þakka innilega auðsýnda samúð og vinarhug við and-
lát og jarðarför,
STEFÁNS ÞORLÁKSSONAR,
fyrrv. hreppstjóra Reykjadal, Mosfellssveit
Sigurður N. Jakobsson