Morgunblaðið - 05.08.1959, Blaðsíða 6
MORZUIVBL AÐtÐ
Miðvik'udagur 5. ágúst 1959
Þegar íslenzka. flugið var á bernskuskeiði
Þessa ljósmynd frá bernskudögum flugsins á tslandi dró Frank I rederickson fram új pússi sínu, er hann talaði við blaðamenn
í gær. Myndin var tekin, þegar hann varð að nauðlenda í Landeyjum vegna benzínleysis. Hestarnir voru látnir draga flugvél-
ina. Myndin hefur aldrei birzt áður. Frank segist ekki muna hvað bærinn heitir, sem hann nauðlenti hjá, en gaman væri að
vita hvort einhver kannast við það. —
Flaug fyrstu flugvel íslands
- boðið heim á afmæli flugsins
EINN af frumkvöðlum flugs-
ins hér á landi var Vestur-
íslendingurinn Frank Frede-
rickson. Hann var annar
maðurinn, sem stýrði flugvél
á íslandi.
Fyrstur var Bretinn Cecil
Faber, sem kom hingað með
fyrstu flugvél Flugfélags ís-
lands, sumarið 1919.
Næsta sumar fékk félagið
Frank Frederickson, einn af
fjórum Vestur-íslendingum,
sem kunnir voru fyrir það að
læra að fljúga í brezka flug-
hernum í fyrri heimsstyrjöld-
inni.
Hinir Vestur-íslendingarnir,
sem þetta höfðu lært, voru Bjössi
Stefánsson,. Jón Davíðsson og
Konni Jóhannesson, sá síðast-
nefndi hefur síðan alla ævi starf-
að við flug og má segja að hann
sé eins konar fóstri íslenzku flug
mannastéttarinnar — svo marg-
ir lærðu að iljúga hjá honum í
Kanada.
En Frank Frederickson dvald-
ist hér sumarið 1919 og flaug víða
um landið á litlu Avro-flugvél-
inni. Hans mun ætíð verða get-
ið í sögu íslenzka flugsins sem
brautryðjanda.
Og nú er hann kominn hingað
til lands. Flugfélagið Loftleiðir
hefur boðið honum hingað í til-
efni þess að flugið á íslandi er
40 ára.
Frank var 25 ára, þegar hann
var að fijúga hér á landi. Hann
sagði íslenzKum blaðamönnum
ýmsar endurminningar á fundi
með þeim í gær. Hann langaði
mest til að hitta Halldór Jóns-
son frá Eiðum, en hann var
mesti flugáhugamaður í gamla
daga. Einnig spurði hann eftir
séra Friðriki Friðrikssyni. Ég
flaug með hann árið 1920*og hann
þakkaði mér hjartanlega fyrir á
eftir, því að ég hefði borið hann
nær „himninum", en hann hefði
komizt nokkru sinni fyrr.
— Svo gerðum við tilraunir til
að lenda í Vestmannaeyjum,
sagði Frank Frederickson. Mest-
ur áhugamaður í því var Sig-
urður Sigurðsson bæjarfógeti.
Hann vildi efna til fastra ferða
milli Vestmannaeyja og lands til
þess að bæta póstsamgöngurnar.
Við flugum yfir Eyjar, en þorð-
um ekki að lenda, vissum ekki
hvernig vindhviðurnar væru í
Eyjum og þar var engin flug-
braut.
Eftir að við höfðum flogið
fjórum eða fimm sinnum í hring
kringum Eyjar sá ég að ég var að
verða benzínlaus, svo að ég þorði
ekki annað en að snúa til lands.
Og það passaði, ég var rétt slopp-
inn inn yfir suðurströndina, þeg-
ar benzínið þraut og varð að
nauðlenda syðst í Landeyjum.
Frank Frederickson er fyrir
fleira frægur en flugið. Hann var
á unga aldrei fyrirliði kanadíska
íshockey-liðsins „Falcon“. I þvi
voru eintómir Vestur-lslending-
ar og varð það sigurvegari í
sinni grein á Olympíuleikunum í
Antverpen. Er Franks minnzt í
Kanada, sem eins allra fræknasta
íþróttamanns landsins.
Frank er nú 64 ára að aldri.
Hann býr í Vancouver á Kyrra-
hafsströnd Kanada og er einn af
10 borgarráðsmönnum hennar.
Kona hans er með honum í ís-
landsförinni.
Féll i þróna
- meiddist furðu lítið
AKRANESI, 4. ágúst. — Það
bar til hér um kl. 5 siðdegis á
föstudaginn var, að 7 ára
drengur féll niður í eina bró
Síldar- og fiskimjölsverksmiðj
unnar og slasaðist nokkuð. —-
Litli drengurinn heitir Sigurð-
ur Jónsson og á heima að
Stekkjarholti 13. Mun hann
hafa verið á gangi á brún
þróarinnar eða eitthvað að
sýsla þar, er óhappið vildi tiL
í þrónni var aðeins slitringur
af síld, og hvergi nærri botn-
hylur. — Litli drengurinn hlaut
stóran skurð á höku, og vatn
hljóp á milli liða um hné, auk
þess sem hann hlaut ýmsar
skrámur og marðist nokkuð. Var
hann þegar fluttur í sjúkrahúsið
og gert þar að meiðslum hans.
Liggur hann enn í sjúkrahúsinu,
en líður eftir vonum vel.
Segja má, að það gangi krafta-
verki næst, að fallið skyldi ekki
ríða drengnum að fullu, eða a. m.
k. stórslasa hann, því að þróin
er um 5 metra djúp og var sama
sem tóm, eins og fyrr segir. —
Ber nauðsyn til, að einhverjar
varnir verði settar upp kringum
þrær verksmiðjunnar svo að börn
fari sér þar ekki að voða, en
þetta er í annað skipti á skömm-
um tíma, sem slíkt skeður þarna.
&
Frank flugmað-
ur t. v. heilsar
tveimur sem eru
„í fluginu" á
tslandi, Siguröi
Magnússyni og
Agnari Koefod
Hansen.
☆
skrifar úr daglega lífinu J
Leggja nótt með degi við
undirbúning þjóðhátíðar
VESTMANNAEYJUM, 4. ágúst. — Svo sem kunnugt er af fréttum,
verður Þjóðhátíð Vestmannaeyja haldin föstudaginn og Iaugardag-
inn hinn 7. og 8. þ. m. — Undirbúningur undir þessi sérstæðu
hátíðahöld er nú að komast á lokastig, og leggja félagar í knatt-
spyrnufélaginu Tý — en það félag sér um hátiðahöldin að þessu
s,nni _ nótt með degi við undirbúningsvinnuna.
Hátíðahöldin verða með líku
sniði og undanfarin ár — en eitt-
hvað munum við samt koma með
nýtt, sagði Eggert Sigurlásson,
formaður Týs, við mig í gær. —
Við Djúp
ÞÚFUM, N.-ís. 31. júlí — Brúar-
gerðarmenn eru nú langt komnir
að byggja þær tvær brýr hér í
hreppnum, sem unnið hefir verið
að undanfarið. — Héðan munu
þær halda til brúargerðar á
Skeggjastaðagiii i Laugardal. —
Að vegagerð út með Mjóafirði
vinna nu tvær jarðýtur, ásamt
flokki vegagerðarmanna. P.P.
Einnig tók hann það fram, að
ekkert væri hæft í þeim fregn-
um, að hermenn úr varnarliðinu
á Keflavíkurflugvelli myndu
fjölmenna til Þjóðhátíðarinnar
að þessu sinni. — Hermenn hafa
aldrei verið á Þjóðhátíð í Eyjum,
og svo mun ekki heldur verða
í ár, sagði Eggert.
Nokkuð er orðið gestkvæmt
hér í Eyjum í sambandi við Þjóð-
hátíðina. Er þar helzt um að
ræða gamla Vestmannaeyinga,
sem nota þessa daga til þess að
heilsa upp á vini og ættingja hér
og rifja upp gömul kynni og
minningar við elda Þjóðhátíðar-
innar. Bj. Guðm.
Byrgja þarf brunninn
IJRÉF Hannesar Jónssonar um
” mjólkurbílana á gangstéttun-
um hefur orðið tilefni tveggja
bréfa, hið fyrra frá „Borgara á
hættusvæði". „Ég vil færa Hann-
esi Jónassyni þakkir fyrir ha ns
ágæta bréf á fimmtudaginn um
bílana á gangstéttunum, aks*.ur
þeirra á leiksvæði barna o. s. frv.
En það er víðar pottur brotinn í
þessum efnum og vil ég þá, því
ég þykist vita að skrif Hannesar
muni koma róti á mál þetta,
benda á einn stað sem líkt er um
ástatt. Það er á Frakkastígnum
milli Grettisgötu og Njálsgötu.
Ég er búinn að leita hvað eftir
annað til lögreglunnar og fcr-
svarsmanna hennar, en þeir vísa
aðeins hver til annars, og fast
ekki til þess að gera neitt í mál-
inu. Ég er þeirrar skoðunar, að
umferðin á þessu litla svæði, sé
svo hættuleg að hún sé óvíða öilu
meiri miðað við hve hættusvæðið
er takmarkað, en umferð þungra
bíla mikil. Réttur húseiganda á
þessum slóðum er svo herfilega
fyrir borð borinn, að með fádæm-
um má telja. Með því að allar
mínar ferðir til forsvarsmanr.a
lögreglunnar hafa ekki borið
neinn árangur, þá myndi ég viija
beina orðum mínum til umferðar
nefndar Reykjavíkur. Ég heíi
lesið það oft og iðulega í Mbl. í
samtölum við framkvæmdastjóra
nefndarinnar, að störf hans og
nefndarinnar miðist að mjög
miklu leyti að því að skapa aukið
öryggi í umferðinni fyrir gar.g-
andi. Með því að taka þessi mál
föstum tökum sem við Hannes
Jónsson höfum gert hér að um-
talsefni, vinnur nefndirx vissulega
þarft verk. — Það er líka mikil
umferð barna við mót Grettis-
götu og Frakkastíg og það skal
haft í huga að betra er að byrgja
brunninn áður en barnið er dott-
ið ofaní.
Víðar ponur brotinn
HITT brófið er svar mjólkur-
bílstjóra við fyrrnefndum
skrifum.
Ég þakka þér fyrir kveðjuna,
sem þú sendir okkur mjólkurbíl-
stjórum, í dálkum Velvakanda.
Ég myndi ekki svara þessum
skrifum þínum, ef þar væri farið
með rétt mál, en því er nú ekki
að heilsa. Það er t. d. ekki rétt,
að við lokum gangstéttunum fyr-
ir gangandi fólki. Hins vegar
verðum við oft að leggja bifreið-
um okkar að e. u. leyti upo á
gangstéttir á meðan við afferm-
um þær, við flestar mjólkurbúðir
bæjarins, vegna umferðatruflana,
sem við myndum annars valda.
Mér finnst það dálítið einkenni
legt, að þú skulir ekki minnast á
bifreiðirnar, sem standa tugum
saman hálfu og heilu dagana upp
á gangstéttum við verkamanna-
bústaðina. Og ekki er mér grun-
laust að nærri þér kynni að verða
höggvið, ef grenslast væri fyrir
um eigendur þsirra. Að lokuna
þetta: Hefði ekki verið skemmti-
legra fyrir þig að nota íslenzka
orðið fífl um okkur, heldur en
dönskuslettuna „narra“.
Geirshólmi — ekki
Harðarhólmi
FYRIR helgina synti ung og
efnileg sundkona, alnafna
Helgu dóttur Haraldar jarls á
Gautlandi, svokallað Helgusund
eða þá vegalengd, sem Helga
synti forðum daga til að bjarga
sér og sonum sínum, eftir víg
Harðar Grímkelssonar, manns
hennar.
í einu dagblaði bæjarins er
þessum atburði nákvæmlega lýst
og í því sambandi rifjuð upp sag
an af sundi Helgu jarlsdóttur.
Sá galli er þó á frásögninni, að
alltaf var talað um að Helga
hefði synt úr „Harðarhólma’* í
land. En hólminn heitir ekki
þessu nafni, heldur Geirshólmi,
enda merktur þannig á kortum.
í Harðar sögu og Hólmverja er
frá því skýrt er Hörður Grím-
kelsson og Geir Grímsson, fóst-
bróðir hans, fóru út í hólmann.
„VÍl ek fara láta í hólm þann. er
hér liggr fyrir landi á Hvalfirði
fyrir Bláskeggsárósi fyrir utan
Dögurðarnes. Sá hólmr er sæ-
brattr og /íðr sem mikit stöðu-
gerði“, sagði Hörður. „Þangat
fóru þeir um þing með allt sitt ..
Sá hólmr er nú kallaðr Geir-
hólmr. Tók hann nafn af Geir
Grímssyni."