Morgunblaðið - 01.09.1959, Blaðsíða 20

20
MORGVISBL AÐIÐ
Þriðjudagur 1. sept. 1959
„Að kona hafi kallað á hann.
Hún talaði frönsku með útlenzku
hreim“.
„Hvað meira?“
„Marmont fann yður við Leo-
pold-minnisvarðann. Varðinn er
ekki meir en fimmtíu metra frá
húsi bróður yðar“.
„Ég skil ekki eitt orC af þessu“.
„Þér skiljið hvert orð, Antóníó.
Þér fóruð út um kvöldið með
konu bróður yðar. Við vitum
það. Viljið þér, að ég láti þau
frú Wehr og Marmoní lækni
hittast? Ég skal ábyrgjast yður,
að hann þekkir málróm hennar“.
„Til hvers ætti það að vera?“
Lögreglustjórinn sneri sér frá
glugganum og að manninum í
rúmiriu. Hann brosti. „Ef þér
hefðuð lesið sakamálafræði
mynduð þér vita, að af hundrað
tilræðismönnum, sem eru karl-
menn, sækja ekki þrír lækni né
láta lögregluna vita. Af hverju
hundraði kvenna gerir meira en
helmingurinn það einmitt. Það
er vegna þess, að kvenfólkið
framkvæmir fyrst og hugsar
svo“.
„Þér hafið ekki háar hug-
myndir um konur, VerneuiT*.
„Hvers vegna haldið þér, að
ég hafi haldið áfram að vera pip-
arsveinn?"
Anton settist upp. Hann
kenndi til í bakinu, en hann vildi
sýr.a Verneuil, hve lítilfjörlegt
sár sitt væri. Hann mælti:
„Þér grunið þó ekki Veru
Wehr í fullri alvöru?“
Lögreglustjórinn hallaði enn
meir undir flatt en venjulega.
„Því miður á ég ekki annars
kost“, sagði hann. „Tvisvar tveir
eru fjórir“.
„Tvisvar tveir eru fimm í
þessu tilfelli".
„Ég segi, því miður", hélt lög-
reglustjórinn áfram, án þess að
Verzlunarmaður
áreiðanlegur og reglusamur óskast nú þegar eða 1.
okt. í fataverzlun í Miðbænum. Umsóknir með upp-
lýsingum sendist afgreiðslu Mbl. fyrir miðvikudags-
kvöld merkt: „4860“.
Stúlka oskast
til afgreiðslu í húsgagnaverzlun.
Trésmiðjan V'iðir
Laugaveg 166.
Fyrirspurnum ekki svarað í síma.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 56., 57., og 58. tbl. Lögbirtingablaðsins
1959 á hluta í eigninni Bergsstaðir við Kaplaskjólsveg,
hér í bænum, þingl. eign Steingríms Kl. Guðmundssonar,
fer fram eftir kröfu tollstjórans í Reykjavík á eigninni
sjálfri fimmtudaginn 3. september 1959, kl. 3 síðdegis.
BORGARFÓGETINN I REYKJAVlK.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 56., 57., og 58. tbl. Lögbirtingablaðsins
1959, á Hvammsgerði 7, hér í bænum, þingl. eign Magnús-
ar Magnússonar, fer fram eftir kröfu Veðdeildar Lands-
bankans og bæjargjaldkerans í Reykjavík á eigninni
sjálfri fimmtudaginn 3. september 1959, kl. 2% síðdegis.
BORGARFÓGETINN I REYKJAVlK.
skeyta um mótmæli Antons. —
„Bróðir yðar er virtur maður.
Húsbóndi hans, Delaporte, er
stórveldi í Leopoldville. Blöðin
munú komast að þvi, þótt við
gerum ekki annað en yfirheyra
konu hans. Og blöðin — þér
þekkið þau. Hermann Wehr er
á ferðalagi. Konan hans fer um
næturklúbbana í Leó hálfa nótt-
ina með hinum alræmda Ant-
óníó. Það er andstyggilegt mál.
Ef þér hjálpið okkur, getum við
líklega eytt því með þögninni".
Anton fékk hjartslátt. Hann
lagði höndina áhjartað eins og
hann væri hræddur um, að litli
maðurinn gæti heyrt hjartslátt-
inn. /
„Setjum svo, lögreglustjóri",
sagði hann, að ég sverji yður, að
það var ekki Vera Wehr“.
„Og hv§f var það?“
Anton Iet fallast aftur á bak
á koddana.
„Ég segi yður, að ég veit það
ekki“.
„Viljið þér sverja það líka?“
„Ég er ekki fyrir rétti, Ver-
neuil“.
Lögreglustjórinn gat ekki svar
að. Dyrnar opnuðust og svört
hjúkrunarkona 1 hreinlegum
fötum kom inn.
„Þér fáið heimsókn, herra
Antóníó", sagði hún, og hið góð-
lega andlit var eitt bros út undir
eyru.
í sömu andránni kom höfuð
Lúlúu í Ijós í dyrunum.
„Jæja, í dag get ég látið yður
vera í friði“, sagði lögreglustjór-
inn og var allt í einu orðinn
sáttfús.
Brosandi tróð hann sér fram
hjá Lúlúu út úr dyrunum.
Börnin voru farin í skólann og
Hermann ■'Tar seztur að morgun-
verðarborðinu þegar Vera kom
inn í iitia spánska garðinn,
Patio, þar sem búið var að bera
á borð. Það var heitur morgunn
seint í maí. Himinninn var heið-
ur og blár yfir Leopoldville.
„Delaporte kemur og etur
miðdegisvcrð“, sagði Hermann
og lagði Jalaðið til hliðar, sem
hann var að lesa. „Getur þú séð
fyrir því?“
„Auðvitað1*.
Hún fann það á sér, að hann
ætlaði að segja henni eitthvað
meira en að Delaporte kæmi til
miðdegisverðar.
Hann hikaði dálítið, en siðan
mælti hann:
„Delaporte ætlar að gera við
mig nýjan samning. Eða réttara
sagt, hann vill gera samning
minn víðtækari. Og með miklu
betri kjörum“, bætti hann fljótt
við. „Auðvitað yrði ég að skuld-
binda mig til þess að dvelja að
minnsta kosti þrjú ár í Leopold-
ville“.
„Þrjú ár?“
Hann hló þurrlega.
„Þú hefðir átt að sjá, hvað þú
varst skelfd á svipinn“, sagði
hann og reyndi að tala í gamni.
„Finnst þér svo hræðilegt að
vera hér?“
„Já“, sagði hún, „mér finnst
það hræðilegt“.
Hún horfði í augu hans. Þrjú
ár í Leopoldville. Það mátti ekki
verða með nokkru móti. Hjóna-
band hennar myndi ekki endast
þessi þrjú ár. En var henni þá
svo ákaflega annt um hjóna-
bandið? Þessi spurning, sem hún
lagði fyrir sig í huganum, kom
henni sjálfri á óvart. Tólf ár
voru langur tími. Það var óhugs
andi að virða hann að vettugi.
Pétur og Silvía. Þau grunaði
ekki, að það hafði myndazt gjá
milli foreldra þeirra. Og hún
sjálf? Þótt oltið hefði á ýmsu í
hjónabandinu, þá hafði hún
aldrei efazt um, að það myndi
standast. Hugsanir hennar fóru
hamförum yfir mörg ár á fáum
sekúndum. Fólk var ekki í hjóna
bandi til þess að vera hamingju-
samt. Það varð að verja eign
sína, enda þó menn elskuðú
hana ekki. Fyrir handan, í Ev-
rópu, myndi allt ganga eins og
áður. í Evrópu urðu menn ekki
varir við þorstann eftir ham-
Frá barnaskólum Reykjavíkur
Börn fædd 1952, 1951 og 1950 eiga að sækja skóla í
september.
Öll börn fædd 1951 komi í skólana 1. sept. hl. 10 f.h.
Öll börn fædd 1950 komi í skólana 1. sept. kl. 1 e.h.
Öll börn fædd 1952 komi I skólana 1. sept. kl. 3 e.h.
FORELDRAR ATHUGIÐ:
Mjög áríðandi er, að gerð sé grein fyrir öllum börnum
á ofangreindum aldri í skólunum þennan dag, þar sem
röðun I bekkjadeildir verður ákveðin þá þegar.
Geti börnin ekki komið sjálf, verða foreldrar þeirra
eða aðrir aðstandendur að gera grein fyrir þeim í «kól-
unum á ofangreindum tímum.
ATHVGIÐ:
Börn fædd 1950, búsett í skólahverfi Eskihlíðarskóla,
komi þangað til innritunar.
Kennarafundur verður i skólunum 1. sept. kl. 9 f.h.
FRÆÐSLUSTJÓRNIN 1 REYKJAVlK
! ingju. 1 Evrópu gat það ekki átt
] sér stað, að hún legði handlegg-
ina um hálsinn á ókunnum
manni, þegar nóttin hvíldi yfir
ókunnri borg. í Evrópu vissu
menn, hvað þeim sjálfum leið
og höfðu vald á sjálfum sér. í
Evrópu vissu menn, hvað þeim
sjálfum leið og höfðu vald á
sjálfum sér. En hættan bjó ekki
aðeins í henni sjálfri, heldur
líka í Hermanni. Hvernig var
það um „Perroquet“-vínstofuna
Gat hún ákært Hermann fyrir
það, að hann var haldinn sömu
sóttinni sem þjáði hana. Kongó-
sóttin var smitandi. Sá, sem var
veikur, gat ekki ákært þann, sem
var veikur. Hún fann til heim-
þrárinnar til Evrópu, nærri því
eins og hún væri líkamlegur sárs-
auki. „Ég hata Leopoldville“,
sagði hún þegar Hermann, sem
ekki var vanur slíkum skapofsa
hjá konu sinni, horfði hissa á
hana, bætti hún við: „Ég grát-
bæni þig, Hermann, framlengdu
ekki samninginn. Við eigum
ekki heima hérna. Ég þoli ekki
loftslagið. Börnin hafa enga leik
fé’.aga. Þessi fjöldi af þjónustu-
fólki gerir mig óstyrka. Ég hef
ekkert að gera“. Hún fann hve
röksemdir hennar voru léttvæg-
ar, þar sem hún gat ekki nefnt
það, sem í raun og veru var um
að ræða. „Þú hefur breytzt. Ég
veit að ég hef líka breytzt. Við
tölum ekki saman um neitt leng
ur“. Hún var þreytuleg.
„Þetta eru allt barnasjúkdóm-
ar“, sagði hann ástúðlega. „Hvern
ig getur þú fellt áfellisdóm yfir
Leopoldville eftir fáar vikur?
Öllum Evrópumönnum fellur loft
slagið illa í fyrstu, en allir venj-
as+ því. ,Við eigum ekki ennþá
reglulega vini, en það lagast bráð
um. Okkur er boðið heim til land
stjórans í næstu viku. Þú munt
kynnast góðu fólki. Annars
finnst mér, að ykkur Anton komi
ágætlega saman“.
Hann þagnaði. Henni fannst
hann horfa rannsakandi á sig bak
við gleraugun. Hún sagði:
„Ég veit ekki, hvort Anton er
afbrotamaður, en hann er ævin-
iýramaður. Ég hefði ekki átt að
fara út með honum. Guð má
vita, hvaða óþægindum við verð-
um fyrir vegna' þess, að þegar
hann fór héðan------“
Hún endaði ekki heldur setn-
inguna.
m
/
a
r
í
/
u
Ég kom ekki hingað til þess að
afcoða með þér Qugla, Markús.
Þú ert að tefja fyrir mér, oglharður. Farðu þarna á bak viðlsteininn og sittu kyrr, áður en
. . Hafðu hljótt um þig, Rík- | - - I ég . . .
SHtltvarpiö
Þriðjudagur 1. september
8.00—10.20 Morgunútv-arp (Bæn — 8.05
Tónleikar. — 8.30 Fréttir. — 8.40
Tónleikar. 10.10 Veðurfregnir).
12.00—13.15 Hádegisútvarp. — (12.25
Fréttir, tilkynningar).
15.00 Miðdegisútvarp. — (16.00 Fréttir
tilkynningar). — 16.30 Veðurfr.
19.00 Tónleikar. — 19.25 Veðurfregnir).
19.40 Tilkynningar.
20.00 Fréttir.
20.30 Fyrir ' einu ári: Frá fyrstu dög*
um tólf mílna landhelginnar. —
(Benedikt Gröndal ritstjóri tekur
saman dagskrána).
21.30 Tónleikar: Sentrini leikur á píanó
og stjórnar New Abbey L.ight
Symphony-hljómsveitinni.
21.45 íþróttir (Sigurður Sigurðsson).
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.10 Lög unga fólksins (Haukur Hauks
son).
23.05 Dagskrárlok.
Miðvikudagur 2. september
8.00—10.20 Morgunútvarp (Bæn — 8.05
Tónleikar. — 8.30 Fréttir. — 8.40
Tónleikar. 10.10 Veðurfregnir).
12.00—12.50 Hádegisútvarp. — (12.25
Fréttir, tilkynningar).
12.50—14.00 „Við vinnuna“: Tónleikar
af plötum.
15.00 Miðdegisútvarp. — (16.00 Fréttir
tilkynningar). — 16.30 Veðurfr.
19.00 Tónleikar. — 19.25 Veðurfregnir).
19.40 Tilkynningar.
20.00 Fréttir.
20.30 Að tjaldabaki (Ævar R. Kvaran
leikari).
20.50 íslenzk tónlist: Verk eftir Pál
ísólfsson.
21.15 Erindi: Upphaf heimsstyrjaldar-
innar 1939. (Ólafur Hansson
menntaskólakennari. — Þulur
flytur).
21.45 Tónleikar: Sónata fyrir klari-
nettu og pianó eftir Saint-Saéns.
Ulysse Delecluse (klarinetta) og
Jacques Delecluse (píanó) leika.
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.10 Kvöldsagan: „Allt fyrir hrein-
lætið“ eftir Evu Ramm. X. lestur
og sögulok. (Frú Álfheiður Kjart-
ansdóttir).
22.30 Létt tónlist frá Rúmeníu. Rúm-
enskir listamenn syngja og ieika.
1 23.00 Dagskrárlok.