Morgunblaðið - 19.12.1959, Blaðsíða 3

Laugardagur 19. des. 1959
MORCUNBLAÐIÐ
3
Hann
STAKSTEIMAR
sleikti
Reiðir Tímamenn
NÚ Á TÍMUM er mönnum tíð-
rætt um stórar flugrvélar og
hraðfleygar. Og komist
flugmenn í heimsfréttirnar er
það venjulega fyrir ný hæðar-
met eða hraðamet og er þá auð
vitað miðað við hraða hljóðs-
ins. En stöku sinnum komast
þeir þó í fréttirnar, sem hvorki
fljúga hraðar eða hærra en all
ir aðrir. Einn þeirra er Banda-
ríkjamaðurinn Max Conrad,
sem stundum hefir verið
nefndur „Flugmaðurinn syngj
andi“, því hann vinnur oft að
tónsmiðum á flugferðum sin-
um.
Conrad er þó frægari fyrir
flugmennskuna en tónsmíðarn
ar. Á undanförnum árum hef-
ir hann sett mörg langflugs-
met í lítilli einshreyfils flug-
vél. Flugið er honum ævintýr,
hann flýgur sér til ánægju,
er alltaf einn á ferð og hefur
náð mjög góðum árangri. —
Hann er þátttakandi í tækni-
kapphlaupinu — og þess vegna
er hann orðinn frægur.
Max Conrad flaug fyrir
skemmstu í einum áfanga frá
Casablanca í Afríku til E1
Paso á landamærum Mexico
og Bandaríkjanna á eins hreyf
ils flugvél. Var hann 56 klst.
og 26 mín. á flugi og er það
nýtt met á vegalengdinni, sem
er 6911 mílur. í vor flaug hann
frá Cacablanca til Los Angeles
á 58 stundum og 38 mín., sem
var líka nýtt met á einsbreyf-
ils vél. Vegalengdin í beinni
fluglínu er 7683 mílur, en Con-
rad varð að taka ýmsa króka
og flugleið hans var um 8300
mílur.
★
Conrad er kominn af létt-
asta skeiði. Hann er 57 ára að
aldri, 10 barna faðir, á að baki
um 36.000 flugtíma og hefir
flogið 60 sinnum yfir Atlants-
haf. Og enn er hann óþreyttur
á fluginu og ætlar að halda á-
fram, setja fleiri met, segir
hann.
Báðar fyrrgreindar flugferð
ir hans yfir Atlantshafið eru
taldar mjög merkilegar og
bera vott leikni, sem fáir menn
hafa sýnt. Flugvélin hans er
af gerðinni Piper Comanche,
hefur 250 hestaf’a hreyfil og
getur tekið 60 gallon af benz-
íni, eins og hún er útbúin,
þegar hún kemur frá verk-
smiðjunni. En Conrad hefur
látið setja í hana aukabenzín-
geyma svo að nú ber flugvélin
Conrad setti meira benzin í litlu flugvélina sína en er í þessum 9 tunnum, sem hver um sig
tekur 55 gallon.
Þæfin^sfærð
á fjallvegumim
FÆRÐ er nú farin að þyngjast
víða á fjallvegum, þó enn sé
öllum leiðum haldið opnum,
nema Siglufjarðarskarði. Talið
er óráðlegt að leggja á heiðarnar
á minni bílum, þó stórir bílar
komist leiðar sinnar.
Leiðin norður á Akureyri á að
heita fær. Þæfingur er á Ö..na-
dalsheiði og skaflar á Holtavörðu
heiði, en báðum er heiðunum
haldið opnum. Verður reynt að
halda því áfram til jóla. Þó getur
verið að Vegafnálaskrifstofan
verði að binda mokun á vegun-
um við póstferðirnar eða rútu-
ferðirnar, ef veður versnar úr
þessu. Ættu menn því að leita
sér upplýsinga áður en lagt er
á fjallvegina.
Nú er Alþýðuflokkurinn skyndl
lega orðinn „þröngsýnn og' óbil-
gjarn í garð bændastéttarinnar“.
Hann var það vist ekki vorið
1956, þegar Framsóknarflokkur-
inn var að stofna með honum
Ilræðslubandalagið. Hann var
það heldur ekki, þegar þeir Her-
mann og Eysteinn sátu með hon-
um í hverri ríkisstjórninni á fæt-
ur annarri.
En hvers vegna skyldi hann þá
allt í einu vera orðinn svona
„þröngsýnn og óbilgjarn í garð
bændastéttarinnar“ einmitt nú®
Ætli það sé ekki vegna þess, að
F amsóknarmenn hafa ekki feng-
ið hann til samvinnu við sig um
stjórnarmyndun, eftir að ævin-
týri vinstri stjórnarinnar lauk'/
Þannig miða Framsóknarmenn
ævinlega alla afstöðu sína til
flokka og manna við það, hvernig
þeim sjálfum gengur hið pólitíska
hentistefnubrask sitt.
Oft er það fjölmennur hópur sem tekur á móti Conrad, þegar hann kemur heim úr flugferðum
sínum, því fjölskyldan er stór. Hér fagna þrjú barnanna honum á flugvellinum í San Francisco,
en þar býr hann.
Skyndileg breyting
0 0 0 0 +S0 & 0 0 0 #■>*< -0. 0 0 0
„Þröngsýnn og
óbilgjarn“
Undir lok forystugreinar sinnar
í gær kemst Tíminn m. a. að orði
á þessa leið:
„Og síðasti liðurinn í hinni ei-
lífu „einingarbaráttu" íhaldsins
er sá, að mynda ríkisstjórn með
þeim flokki, sem með hverju ár-
inu hefur reynzt þröngsýnni og
óbilgjarnari í garð bændastéttar-
innar.“
Þessum ummælum mun vera
beint til Alþýðuflokksins. Án
þess að taka upp nokkra vörn
fyrir hann, má benda Framsókn-
armönnum á það, að Alþýðu-
flokkurinn er einmitt sá stjórn-
málaflokkur, sem Framsóknar-
menn hafa á undanförnum árum
lagt mesta áherzlu á að fá til sam
vinnu við sig. Það var með hon-
um, sem Hermann Jónasson og
Eysteinn gengu í hina fyrstu
vinstri stjórn á árunum 1934—
1938. Það var með honum, sem
þeir hófu stjórnarsamstarf á ár-
unum 1947—1949. Og það var með
þessum sama flokki, sem þeir
gengu í hina síðari vinstri stjórn
á árunum 1956—1958.
hans 520 gallon, sem er ekkert
smáræði. Hann hefur fjarlægt
sætin fjögur úr flugvélinni og
komið fyrir fjórum stórum
benzíngeymum í farþegarým-
inu. Hann situr meira að segja
inn eftir heima, því ekkert
má út af bregða. Ef Conrad
hefði lent í slæmu veðri og
orðið að nýta orku hreyfilsins
til hins ýtrasta, þá hefði hann
orðið að fara að biðja fyrir
öldutoppana
sjálfur á einum geyminum,
þegar hann er á flugi.
Annað er þó mun merkara.
f venjulegu flugi eyðir hreyf-
illinn í Piper Comanche 14
gallonum á klukkustund og er
þá reiknað með 75% benzín-
inngjöf að jafnaði. Conrad hef
ir tekizt að spara svo við hreyf
ilinn að hann getur flogið á
tæplega 7 gallonum á klst. —
og það gerði hann einmitt í
metfluginu í vor. Að vísu flýg-
ur vélin ekki jafnhratt og ella,
hann notar aðeins 40% af orku
hreyfilsins. En með svona lít-
illi benzíngjöf er alltaf hætta
á þvi að hreyfillinn kólni of
mikið, sprengi þar með ekki
nógu vel og nýti ekki allt
benzínið. Conrad hefur séð við
þessu með því að taka af
hreyflinum olíukælinn. Það
mundu ekki allir flugmenn
leggja með glöðu geði upp í
Atlantshafsflug og skilja kæl-
sér. En hann tefldi á hættuna.
Conrad tók líka allt það,
sem hann taldi ónauðsynlegt,
af flugvélinni til að létta hana.
Þegar hann fór á loft í Casa-
blanca vó flugvélin um 2,5
tonn, en fullhlaðin vegur vél-
in undir venjulegum kringum
stæðum 1,4 tonn. Samt notaði
hann ekki nema 4000 fet af
flugbrautinni og hann gat
hækkað flugið með hraða sem
nemur 500 fetum á mínútu.
Conrad flaug samt aldrei
hærra en í 500 fetum yfir Atl-
antshafið. Mestan hluta leið-
arinnar var hann í 300 fetum
og stundum fór hann alveg
niður að sjávarfletinum svo að
sælöðrið skvettist upp undir
flugvélina. Hann sleikti bein-
línis öldutoppana.
Fyrst í stað, meðan flug-
vélin var þyngst, notaði hann
um 13 gallon af benzíni á klst.
En jafnóðum og benzínið
minnkaði og flugvélin léttist
dró hann úr benzíngjöfinni og
þynnti blöndu lofts og elds-
neytis, sem fór inn á hreyf-
ilinn, allt þar til hann komst
niður fyrir 7 gallon á klst.
★
En hvernig fór hann að
halda sér vakandi allan þenn-
an tíma?
Conrad svaraði því sjálfur
svo, að hann hefði aldrei orðið
nógu syfjaður tíl að nota pill-
urnar, sem hann átti að taka
til að halda sér vakandi. í
bæði skiptin hafði hann lítinn
mat rheð sér, „hann ætlaði
ekki að ofþyngja flugvélina".
Aðein te á brúsa og nokkrar
brauðsneiðar, það var allt og
sumt, sem hann hafði í fyrri
ferðinni og þá flaug hann í
58 stundir rúmar.
I síðari ferðinni hafði hann
þrjá vatnsbrúsa, svolítið te og
kaffi. Hann ætlaði í rauninni
að fljúga alla leið til Los Ang-
eles aftur, en hann lenti í E1
Paso vegna þess að hann var
löngu búinn með vatnið og var
að deyja úr þorsta. Þá var
hann líka búinn að vera lið-
lega 56 stundir á flugi — og
,,ég hefði getað þambað heila
tunnu af vatni“, sagði hann.
Hann sá aldrei skip né flugvél-
ar alla leið yfir hafið. Flaug
frá Casablanca í áttma að
Trinidad, en þegar hann hafði
landsýn þar tók hann sveig
utan eyja. Hann sagðist ekki
vilja eiga á hættu að vera
skotinn niður yfir Kúbu. En
á leiðarenda átti hann eftir
eldsneyti til nokkurra stunda
flugs til viðbótar.
Tíminn er í gær mjög reiðuf
vegna lýsingar Morgunblaðsins á
viðleitni Framsóknarmanna til
þess að ala á úlfúð og illindum
milli sveita og sjávarsíðu. Rifjar
Tíminn upp 20—30 ára gamlar
sögur um óánægju vegna setn-
ingar afurðasölulaganna. Telur
hann þær sönnun þess, að Sjálf-
stæðismenn hafi síður en svo
viljað stuðla að bættri samvinnu
milli sveitafólksins og kaupstaða
búa.
Þetta er auðvitað hin mesta
fjarstæða. Það er síður en svo
sönnun fyrir því, að Sjálfstæðis-
flokkurinn hafi nokkurn tímann
alið á ríg milli sveita- og sjávar-
síðu, að framleiðendur og neyt-
endur greindi nokkuð á um það
fyrir 2—3 áratugum, hvernig af-
urðasölunni yrði haganlegast fyr-
irkomið. Sjálfstæðismenn hafa
síðar lagt sig fram um það að
bæta samvinnu þessara aðila ein-
mitt um þessi mál og orðið þar
mikið ágengt. Nú síðast hafa
Sjálfstæðismenn haft forysíu um
að koma á samkomulagi milli
j framleiðenda og neytenda um
verðlagningu afurðanna. Tíminn
■ og leiðtogar Framsóknarflokksins
gerðu hins vegar það sem þeir
gátu til þess að hindra slíkt sam-
komulag. Tímamenn eru því
sannarlega samir við sitt. Tak-
mark þcirra er ævinlega að spilla
sambúð bænda og íbúa sjávar-
síðunnar.