Morgunblaðið - 21.02.1961, Síða 3

Þriðjudagur 21. febrúar 19ðf
MORGVNBLAÐIÐ
NIÐRI við höfnina í Vest-
mannaeyjum stóðu nokkrir
bátaformenn í hnapp, er frétta
mann blaðsins bar þar að um
daginn og horfðu á bátaflot-
ann, sem liggur bundinn við
bryggjuna í verkfallinu. Þar
voru þeir Jón Guðjónsson á
Eyjaberginu, Haraldur Hann-
esson á Baldri, Aðalsteinn
Gunnlaugsson á Atla og Helgi
Bergsveinsson á Stiganda. Sá
síðastnefndi var aflakóngur
Vestmanneyinga 1 v'rra, fisk-
aði þá 450 lestir.
— Það er nægur fiskur á
bæði borö, sögðu formennim-
ir, bæði fyrir austan okkur
og vestan. Reykvíkingar, Aust
firðingar, Hafnfirðingar og
Þorlákshafnarmenn eru hér
allt í kringum Eyjarnar og
taka allt upp í 15 lestir. Helga
er núna í kláratúr fyrir austan
okkur.
— Hvernig við vitum það?
Við hlustum á útvarpið. Og
þvoum upp með konunum áð-
ur en við rönglum út. Það er
aðalverkefnið núna, að þvo
upp með konunni.

— Það er gaman, þegar pabbi kemst ekki á sjó viku eftir viku. Það finnst Möggu Björgu. Því
þá þvær pabbi, Jón formaður á Eyjaberginu, upp með henni. En uppþvotturinn færir hcimil-
inu samt ekki miklar tekjur.
Bátaformennirnir
þvo upp með konunum
— Ég slapp í dag, af því það
var öskudagur, segir Jón á
Eyjaberginu og hlær sigri hrós
andi. Þá er frí í skólunum og
annar vinnukraftur heima.
— Hver var hásetahluturinn
*
I
Helgi Bergsveinsson á Stíganda var aflakóngur í Vest-
mannaeyjum í fyrra og vann þetta fallcga silfurskip af
Binna í Gröf, sem var búinn að hafa það í nokkur ár. Nú
hefur hann ekki enn komizt á sjó á vertíðinni.
orðinn hjá þér í fyrra á þess-
um tíma, Helgi?
— Við höfum líklega verið
búnir að fá 300 lestir og há-
setahluturinn sennilega svona
15—18 þús. krónur.
— Það gefur meira í aðra
hönd en uppþvotturinn.
á miðri
vertíð
— Og gott veður dag eftir
dag, segja formennirnir og
horfa upp í loftið. Að vísu var
hálfgerð ruslaratíð í janúar,
en í febrúar hefði verið hægt
að róa upp á hvern dag.
— Munduð þið fara á línu,
ef verkfallið leystist núna?
— Nei, það borgar sig varla
að bleyta línuna héðan af. Það
hefur oft verið byrjað með
netin um 20. febrúar.
Hvernig þeim lízt á að
flokka fiskinn? Þeir eru sam-
mála um að flokkun sé nauð-
synleg, en eru óánægðir með
tilhögun. Eins og það sé ekki
sama hvort fiskurinn er dreg-
in á krók eða veiddur í net, ef
hann er jafngóður. Enn sem
komið er hafa þeir þó ekki
neina reynzlu af hinu nýja
fyrirkomulagi, því þeir hafa
ekki komizt á sjó á þessari
vertíð.
Ég horfi á stórar og sterk-
legar hendur þessara for-
manna og hjá niér vaknar
löngun til að sjá þá með post-
ulínsbolla í höndunum og
svuntu. Á næsta matmálstíma
ber ég því að dyrum hjá Helga
á Stíganda. En það kemur þá
á daginn að eldhúsið hans er
ekki síður „búið öllum nýj-
ustu tækjum“ en bátarnir, og
þar er uppþvottavél!
En Jón á Eyjaberginu stend
ur í sínu eldhúsi með köflótta
svuntu og ferst ágætlega að
þurrka upp hjá 7 ára gamaili
dóttur sinni, þegar við ryðj-
umst þar inn og smellum
mynd af honum.
Jón segist eiginlega ekki
vera Vestmannaeyingur, en er
búinn að vera með bát á ver-
tíð þar síðustu 5—6 árin.
Fjölskylda hans hefur venju-
lega komið til Eyja á eftir hon
um þegar miðsvetrarprófum í
skólunum er lokið. En í þetta
sinn átti að reyna hvort ekki
væri hægt að lifa í Eyjum allt
árið og komu þau öll í haust.
— Þessi tilraun virðist þó
ætla að sanna að það sé ekki
hægt, segir Jón. Maður lifir
ekki af að þvo upp. — E. Pá.
Viija sameiginlega
fiskimálanefnd
Raupmannahöfn, 20. febrúar.
Einkaskeyti frá Páli Jónssyni.
LOKIÐ er í Kaupmannahöfn
fundi fiskimála ráðherra Norð
urlanda. Rætt var m. a. um
landhelgismálin, en ekkert
nýtt kom þar fram í því
máli. — Ráðherrarnir sam-
þykktu þó að sett verði á
stofn sameiginleg fiskimála-
nefnd Norðurlandanna, skip-
uð ráðherrum, embættis-
mönnum og fulltrúum félaga
samtaka. Nefndin ræði sam-
eiginleg málefni fiskiðnaðar-
ins, svo sem samstöðu gagn-
vart tollabandalögunum í Ev
rópu og öðrum alþjóðastofn-
unum. Þá athugi nefndin
einnig möguleika á aukinni
norrænni samvinnu í fisk-
sölumálum.
fslendingum og Finnum hefur
verið boðið að eiga fulltrúa í
fiskimálanefndinni.
SPÁ 12 MÍLUM SIGRI
Kaupmannahafnarblaðið In-
formation segir í dag að eitt af
þýðingarmestu málunum sem nú
séu rædd á bak við tjöldin í Norð
urlandaráðinu sé útvíkkun fisk-
veiðilögsögu stóru fiskveiðiþjóð-
anna. Fjármálasérfræðingar, sem
eru í nánu sambandi við dönsku
stjórnina spá tólf mílunum sigri
á þinginu. Segja þeir að Dan-
mörk, Svíþjóð og Finnland muni
innan þriggja eða fjögurra ára
fara að dæmi Noregs og færa út
landhelgina, fyrst í sex mílur, en
síðan í tólf mílur inneu næstu
tíu ára.
SKIPTA UM SKOÐUN
Formenn fiskimannafél. Vestur
Jótlands hafa haldið sameiginleg-
an fund, þar sem ákveðið var að
mæla með því að fiskveiðimörkin
við Danmörku verði færð út á
sama hátt og mörkin við Noreg.
Danskir fiskimenn hafa hingað til
haldið fast í þriggja mílna fisk-
veiðilögsögu, en hafa auðsýnilega
breytt um skoðun vegna útfærslu
landhelginnar við Noreg.
SfAKSTEÍlAR
Fáránlegur málflutn
ingur
„Það er vert að gera ríkisstjór*
inni það Ijóst að hún leggur tð
harðrar baráttu, þegar hún stefa
ir að því, að endurreisa hina úr-
eltu þjóðfélagshætti á islandi.
Með því rýfur hún stéttarfrið og
vinnufrið. Með því stofnar hún
atvinnuvegunum í voða. En húa
skal gera sér það ljóst, að frjála
huga tslendingar verða ekki
fljótlega brotnir á bak aftur, þótt
beitt sé hótunum og hungursvipu,
eins og. nú virðist stefnt að i
V estmannaey jum“.
Þannig komst Tíminn m. a. að
orði í ritstjórnargrein sl. sunnu-
dag. Hann hamrar nú á því á
nákvæmlega sama hátt og komm.
únistar, að það sé ríkisstjórnin,
sem beri ábyrgð á verkföllunum,
bæði í Vestmannaeyjum og ann-
ars staðar!! Þessu er landslýðn-
um ætlað að trúa. Þegar komm-
únistar og Framsóknarmenn hafa
efnt til pólitískra verkfalla, sem
ekkert eiga skylt við venjuleg
kjarabaráttu, þá segir Timinn að
það sé ríkisstjórnin, sem hafi
rofið stéttarfrið og vinnufrið!
öllu fáránlegri málflutningur
hefur sjaldan sézt.
jÞeir gáfust upp
Þegar vinstri stjórnin var
mynduð sumarið 1956 lofaði hún
því hátíðlega að vinna bug á dýr-
tíð og verðbólgu og leysa öll
vandamál efnahagslífsins, fyrst
og fremst með hagsmuni verka-
lýðsins fyrir augum. Vinstri
stjórnin sat 214 ár við völd. f
stað þess að leysa vandamál efna-
hagslífsins, hleypti hún verð-
bólgunni lausbeizlaðri eins og ó-
argádýri á almenning. Hún lagði
hærri skatta á fólkið en nokkur
önnur ríkisstjórn hefur gert í
þessu landi. Flokkar hennar
þurftu ekki að sitja nema hálft
þriðja ár saman í ríkisstjórn til
þess að sjá það, að þeir voru
ófærir um að stjórna landinu
sameiginlega. Þeir gáfust hrein-
lega upp fyrir erfiðleikunum,
sem flestir voru afleiðing óláns-
stefnu þeirra og úrræðaleysis.
Vinstri stjórnin sem lofað hafði
að leysa allan vanda með hags-
muni verkalýðsins fyrst og
fremst fyrir augum leysti ekkert
vandamál en skapaði fjölþætta
erfiðleika. Hún leiddi öngþveiti
og upplausn yfir íslenzkt efna-
hagslíf.
Horfzt í augu við
staðreyndir
Núverandi ríkisstjórn tók við
öngþveitinu af vinstri stjórninni.
Það kom í hennar hlut að horf-
ast í augu við staðreyndirnar.
Hún hikaði heldur ekki við að
gera það. Hana brast ekki kjark
til þess að viðurkenna að um
mikinn og djúpstæðan vanda var
að ræða. Núverandi ríkisstjórn
lagði til atlögu við erfiðleikana
og hikaði ekki við að gera það
sem gera þurfti, jafnvel þó að
það væri ekki allt vinsælt í
fyrstu. Hún stendur nú mitt í
viðreisnarstarfinu. Ýmsar við-
reisnarráðstafanir hennar eru
þegar farnar að bera árangur.
! Síðar mun árangur þeirra koma
betur í ljós. En kommúnistar og
Framsóknarmenn gera allt sem
í þeirra valdi stendur til þess
að torvelda viðreisnina. Þeim er
ekki nóg að hafa sjálfir gefizt
upp við að stjórna landinu. Þeir
vilja líka reyna, af fremsta megni
að koma í veg fyrir að aðrir
byggi það upp sem þeir sjálfir
rifu niður. Þeir hafa myndað með
sér niðurrifsbandalag. Eitt helzta
vopn þess bandalags eru pólitísk
verkföll. Því vopni á nú vægð-
arlaust að beita, ekki til þess að
bæta kjör nokkurs manns, held-
ur til þess að hindra að viðreisn-
arstefnan sigri.