Morgunblaðið - 08.03.1961, Side 3

Miðvik’udagur 8. marz 1961
MORGVNRLAÐIÐ
3
Drottningin
grætur oft
ÞAÐ er á almannavitorði
austur í Persíu, að hin
unga drottning landsins,
grætur o£t um þessar
mundir. Hún hefur stund-
um komið fram með grát-
bólgið andlitið og sorg-
mæddan svip. í þau fáu
skipti sem hún sést með
keisaranum, manni sínum,
skiptast þau nú aðeins á
fáeinum orðum, ekki vott-
ar fyrir brosi í andlitum
þeirra, þvert á móti virð-
ist svipurinn sýna gagn-
kvæma tortryggni, harm
og leiða.
Hvernig er þetta mögu-
legt, að tár skuli hrynja
og sorgarskuggar skuli
falla í lífi þessarar ungu
drottningar, sem veitti
manni sínum og þjóð, það
sem lengst var beðið eftir,
sveinbarn — ríkiserfíngja?
★ Einskis metin eftir á.
ÞaS ety vart liðnir fjórir
mánuðir síðan þær hamingju
fréttir bárust út um víða ver
öld, að Persíu-keisari hefði nú
loksins eignast son. Öll Persía
var í uppnámi af fagnaðarlát
um. Og móðirin lýsti óendan
legri hamingju sinni.
Nú er allt breytt. — Nú
herma öruggar fregnir frá
konungshöllinni, að Farah
Dibha hafi mælt eftirfarandi
orð: „Eg heif gefið Persíu
ríkiserfingja, — eftirá er ég
einskis metin og fæ ekki einu
sinni að hafa barnið hjá mér“.
Franskur blaðamaður átti
nýlega tal við móður drottn
ingarinnar í Teheran. Konan
var óvenjulega hreinskilin að
þessu sinni. Hún sagði: „Það
er alveg rétt, að dóttir mín
er niðurdregin og áhyggju-
fullV
★ Krýningu aflýst.
Ástæðurnar fyrir hryggð
drottningarinnar eru marg-
þættar. Hún er vonsvikin
vegna þess kulda sem keisar
inn hefur sýnt henni eftir að
draumurinn hafði uppfyllzt og
barnið fæðzt. Hún hafði treyst
því að ef henni fæddist son
ur mundi virðing hennar fara
vaxandi og hún yrði krýnd
drottning Persíu við virðulega
athöfn í Persepolis, að við-
stöddum þjóðhöfðingjum og
forustumönnum ótal ríkja.
En nú segir keisarinn: —
Eg er orðin of gamall til að
láta krýna mig. Eg hef stjórn
að Persíu í tuttugu ár og þá
er orðið hlægilegt að láta
krýna sig.
■jc Keisarinn upptekinn.
Keisarinn hafði einnig heit
ið hinni ungu drottningu
sinni, að fara með henni í
skemmtiferð til Evrópu, og þá
fyrst og fremst til Parísar.
Það hefur verið draumur henn
ar að heimsækja gamlar slóð
ir í París, heilsa upp á gamla
félaga. En nú segir keisarinn.
— Eg má ekki vera að því.
Það er svo mikið að gera
heima í Persíu, vandamálin
mörg.
Víst eru vandamáiin mörg
í landi hans. Vaxandi óánægja
meðal almennings vegna keis
arastjórnarinnar, óeirðir
stúdenta í Teheran vegna kosn
inga, sem sagðar eru falsaðar.
Samsæri og urgur í fólkinu.
Þó dettur engum í hug, að
keisarinn hefði hikað við að
fara í skemmtiferð til Evrópu
ef samfylgdarmaðurinn hefði
verið önnur kona, — fyrrver
andi drottning hans Soraya.
Þar er kjarni alls vandamáls
ins. Það er s-agt að Persakeis
ari elski enn fyrri drottningu
sína, sem hann varð að skilja
við, vegna þess, að hún gat
ekki fætt börn. Hún var vissu
lega og er enn mjög glæsileg
kona, — virðulegri og þrosk
aðri en sú kornunga stúlka,
sem nú skipar drottningarsæt
ið.
Á mótorhjóli.
Farah Dibha er allt öðru
visi en hin fyrri drottning.
Hún er aðeins 22 ára og þó
hún sé falleg er hún fremur
barnaleg í framkomu og vant
ar þann glæsibrag, sem ein-
kenndi Sorayu. Fyrst í stað
virtist sem keisarinn hefði
fellt sig við hana. Hann ferð
aðist með henni víða um
Persíu. Hún bjó sig í búning
skátastúlku og þau óku á
mótorhjóli um stræti Teheran.
Þau virtust geta leikið sér
þannig saman eins og krakk
ar, en keisarinn sem er um
tuttugu árum eldri en hún
varð fljótt leiður á þessu. Þeg
ar Farah Dibah hafði unnið
sitt gagn, hafði hann ekki á-
huga á henni lengur. Þá rifj
uðust aftur upp endurminning
arnar um Sorayu.
Farah Dibah hefur breyzt.
Hún reynir nú að gera sig
fullorðinslegri. Hún hefur
breytt hárgreiðslunni til þess
að gera sig frúarlegri og hún
notar andlitsfarða eins og mið 1
aldra kona. En allt kemur fyr '
ir ekki. Keisarinn er upptek ,
inn af vandamálum rikisins.
Og tárin bleikja farðann á
vöngunum. |
Farah Diba
Fjölbreyttur kabarett
til ágóða fyrir kaup á gerfinýra
FYRIR tveimur árum var stofn.
aður minningarsjóður um Pál
heitinn Arnljótsson framreiðslu-
mann í Nausti og skyldi sjóðn-
um varið til kaupa á gerfinýra.
Sjóður þessi nemur nú orðið 70
þúsund krónum og vantar því
ekki nema herzlumuninn til
þess að hægt sé að kaupa þetta
tæki, sem mui kosta 80—100
þúsund krónur. Má því segja að
ekki standi á neinu með að
gerfinýrað fáist hingað til lands.
Landsspítalinn mun þó ekki enn
geta veitt taekinu móttöku sak-
ir húsnæðisleysis.
Þeir, sem að minningarsjóði
Páls Arnljótssonar standa hafa
ákveðið að efna til kabarett-
skemmtunar til ágóða fyrir sjóð-
inn og verður hún haldinn í Aust
urbæjarbiói, laugardaginn 11.
marz og hefst kl. 3:00.
Allir þeir listamenn, sem þar
koma fram gefa vinnu sína til
þessa þarfa málefnis. Kabarett
þessi verður hinn fjölbreyttasti
sem hér hefir verið haldinn
lengi og munu m. a. þessir lista
menn koma fram:
Ævar Kvaran mun stjórna
Kabarettinum, Baldur Georgs
flytur gamanþátt, Bryndís
Schram sýnir Listdans, Kristín
Einarsdóttir akróbatik, Emelía
Jónasdóttir og Áróra Halldórs-
dóttir flytja leikþátt, Gestur Þor
grímsson gamanþátt. Þá munu
Nausttríóið, hljómsveitir Björns
R. Einarssonar,og Karls Liellien-
dahls og Kristjáns Magnússonar
skemmta. Með hljómsveitunum
munu syngja m. a. Ragnar
Bjarnason, Valerine Shane,
Haukur Mortens, Sigrún Ragn-
arsdóttir, Ellý Vilhjálms og
María Owen.
Þá mun Árni Jónsson óperu-
söngvari syngja ásamt eftirfar-
andi söngvurum, sem allir eru
Reykvíkingum góðkunnir: Sigur
veig Hjaltested, Snæbjörg Snæ-
bjarnar, Guðmundur Guðjóns-
son, Hjálmar Kjartansson og
Gunnar Kristinsson, undirleik
annast Fritz Weisshappel.
Sala aðgöngumiða verður í
Austurbæjarbíói á fimmtudag,
föstudag og laugardag á venju-
legum miðasölutíma. Þá má auk
þess panta miða í Nausti, simi
17758.
Forráðamenn sjóðsins vil5a
hvetja alla Reykvíkinga til þess
að ljá góðu málefnj lið með því
að sækja þessa fjölbreyttu
skemmtun.
Báturinn dreginn
til hafnar
STYKKISHÓLMI, 6. marz: —
Þegar mb. Sæborg frá Hellis-
sandi var að veiðum fyrir sunn
an Jökul, aðfaranótt laugardags-
ins vildi það óhapp til, að stýrið
brotnaði. Varð báturinn að kalla
á hjálp. Varðbáturinn Gautur
var nærstaddur og kom bátn-
um til aðstoðar. Dró Garðbátur-
inn Sæborgu hingað til Stykkis-
hólms en hér fór fram viðgerð
á bátnum. Er gert ráð fyrir að
báturinn geti aftur farið á sjó
á morgun. — Árni.
STAKSHIMR
Lúðvík og sannleiksástin
Lítið hefur farið fyrir því, að
menn töluðu um þá í einu orði
sannleikann og Lúðvík Jósef*-
son, a. m. k. ekki Austfirðingar.
Menn kipptu sér þvi ekki mikið
upp við það, þegar Lúðvík var f
útvarpsumræðunum að reyna að
sanna það, að Bretar viður-
kenndu ekki 12 mílna fiskveiði-
takmörkun. Skoðanabræðrum
Lúðviks á Austurlandi þótti það
þó mikill hvalreki, að hægt skyldi
vera að deila um þetta atriði. Að
visu hvarfla slíkar deilur í alvörm
varla að noklkrum lagastúdent,
hvað þá lögfræðingi, ef þeir á
annað borð vilja hafa það, sem
sannara reynist. Svo augljósa
lagareglu er hér um að ræða.
Einhverjir kynnu nú samt að
hafa haldið, að Lúðvik hefði nú
allt í einu fundið upp á því að
segja sannleikann, en þá dynur
ógæfan yfir. Lagadeild Háskól-
ans tekur af allan vafa í þessu
efni og ekki verður hún sökuð
um hlutdrægni eða þá kunnáttu-
leysi i þjóðarétti og lögfræði al-
mennt. Hins vegar er sjálfsagt
að leggja mállð út á “bezta veg
fyrir Lúðvík og kenna um þekk-
ingarleysi hans í þessu efni eins
og svo mörgum öðrum.
Símavændi Þjóðviljans
Þjóðviljanum hefur að undan-
förnu orðið mjög tíðrætt um
simavændi. Hefur það verið uppá
halds umræðuefni þessa mál-
gagns heimskommúnismans.
Engu hefur verið líkara en þessi
nýstárlegi atvinnuvegur væri sá
eini, sem íslenzkir kommúnistar
létu sér verulega annt um. í Iðju-
kosningunum töluðu kommúnist-
ar þó nokkuð um annan atvinnu-
veg, þ. e. a. s. verksmiðjuiðnað-
inn og hag launþega í honum.
Ekki eru kosningarnar þó fyrr
um garð gengnar, en Magnús
Kjartansson birtir i blaði sínu þá
skýringu á niðurstöðu kosning-
anna, að Iðjufólk sé mest megn.
is skynsemissnauðir galgopac,
sem láti stjórnast af einhvers-
konar kynórum Þá er það mál af
greitt og aftur hægt að taka til
við umræðurnar um uppáhalds-
atvinnuna, símavændið.
„Þjófstart“
Kommúnistar hafa verið að
reyna að verja það fyrir fylgj-
endum sínum, hversu halloka
þeir hafa farið í umræðunum um
landhelgismálið. Fundu þeir það
loks út, að ástæðan væri sú, að
stjórnarliðar hefðu „þjófstartað".
Morgunblaðið verður að hryggja
Þjóðviljann á því, að skýra hon-
um frá , að það fékk engar upp-
lýsingar um þetta mál fyrr ea
Þjóðviljinn. Það var klukkan tiu
mínútur fyrir 5 fyrra mánudag,
sem Morgunblaðið sótti sín göga
út í Alþingi, nákvæmlega eins
og gera verður ráð fyrir, að þeir
Þjóðviljamenn hafi gert. En ef
til vill eiga þeir þá við það með
orðinu „þjófstart“, að Morgun-
blaðið hafi í fyrstu umferð full-
yrt meira en sannleikanum var
samkvæmt. Nú liggur það hins.
vegar fyrir, að Morgunblaðið get-
ur í dag birt hvert orð, sem það
sagði fyrstu daga umræðnanna,
en hinsvegar hafa bæði stjórn-
arandstöðublöðin, Tíminn og
Þjóðviljinn, hopað úr einu „víg-
inu“ í annað og hvergi stendur
steinn yfir steini í málflutningi
þerra. Hitt er svo allt annað mál,
að Morgunblaðið getur vel viður-
kennt að vígstaðan var ójöfn.
Við höfðum hinn góða málstað,
' þeir hinn illa, eins og endra nær.