Morgunblaðið - 18.05.1961, Qupperneq 10

10
MORGVNBLAÐ1Ð
Fimmtudagur 18. maí 1961
Vorperlukvöld í
Laugamesskirkju
JHvað er það?.
Vorið 1952 var stofnaður
kristniboðsflokkur í Laugarnes-
sókn, er hlaut nafmð „Vorperla“,
sem er heiti á þeirri jurt ís-
lenzkri, er fyrst allra jurta
springur út á vorin, og þekur
mela og börð snjóhvítum blóm-
um sínu.m.
f>essi kristniboðsflokkur hefur
undanfarin ár haft kristniboðs-
samkomu í Laugarneskirkju vor
hvert, við góða aðsókn, til
ágóðr. fyrir íslenzka kristniboðið
í Konsó í Suður-Eþíópíu. En þar
rekur Samband íslenzkra kristni-
boðsfélaga blómlegt kristniboð,
Og hefur íslenzka kirkjan þegar
eígnazt þar dótturkirkju, sem er
eínn merkasti viðburður í ís-
lenzkri kirkjusögu síðari ára.
Sama árið og Vorperla var
stofnuð, voru fyrstu kristniboð-
arnir vígðir og sendir til Konsó,
þau Kristín Guðleifsdóttir og
Felix ÓlafssOn, sem inntu af
Ihendi erfitt en blessunarríkt
brautryðjendastarf við frumstæð
skilyrði.
Síðan hafa tvenn hjón verið
vígð og send, þau Margrét Hró-
bjartsdóttir og Benedikt Jasonar
son, sem nú starfa við kristni-
boðsstöðina í Konsó, og í fyrra-
vor þau Áslaug Johnsen og Jó-
hannes ÓlafssOn, kristniboðslækn
ir.
En fyrir fimm árum var Ing-
unn Gísladóttir, hjúkrunarkona,
vígð og send til þess að starfa
við sjúkraskýlið í Konsó, en þar
hefur aðsóknin verið gífurleg,
t. d. um 17.000 sjúklingar samkv.
síðustu ársskýrslu. Ingunn er nú
í hvíldarleyfi heima, en færeysk
hjúkrunarkona Elsa Jacobsen
starfar í hennar stað á meðan, og
munu þær báðar starfa við skýlið
í framtíðinni.
Fjórðu hjónin vöru svo vígð
síðastliðinn uppstigningardag,
þau Katrín Guðlaugsdóttir og
Gísli Arnkelsson, en þau fara
héðan 7. júní n.k. til Könsó.
Albert Schweitzer er þekktur
og dáður að maklegleikum
fyrir sitt kærleiksríka og fórn-
fúsa starf í Afríku. En hér
er ungt fólk, íslenzkt að hlýða
sömu köllun og færa sömu fórn-
ir til þess að inna af hendi sams
könar starf, göfugasta og háleit-
asta starf í heimi. Það ætti að
gleðja alla íslendinga og hvetja
til þess að styrkja þetta starf af
alhug.
Skrifað er í bréfi frá Tanga-
nyika (bréfið hefði aiveg eins get
að verið frá Konsó) um unga
móður, sem mikill harmur var
kveðinn að. Hún grét hástöfum,
fleygði sér á jörðina, reif klæði
sín, blótaði og öskraði eftir hjálp.
„Hvers vegna verða börnin
mín að deyja?“ æpti hún. „Látið
þau í friði: Drepið mig“.
Hún hafði alltaf vitað það,
enginn þurfti að segja henni það,
að tvíburar voru alltaf deyddir.
Það var óumflýjanleg erfðavenja
frá feðrunum. Seiðmennirnir sáu
til þess, að ekki væri horfið frá
því. „Tvíburum fylgir bölvun",
höfðu þeir sagt. „Séu þeir látnir
halda lífi, mun allur ættflokkur
okkar deyja“.
* Miskunnarlausar hendur slíta
tvíburana nýfædda úr faðmi
móðurinnar. Hún hendir sér á
öpinn eld. Vinkonur koma henni
til bjargar og reyna að hugga
hana. Hún ber sér á brjóst með
krepptum hnefum, lemur höfð-
inu við húsvegginn, bítur sig í
tunguna, svo að blóðið rennur
úr munnvikunum.
En úti, milli runna skammt frá
þorpinu, liggja tveir naktir, ör-
smáir barnslíkamir. Þeim hafði
verið sú miskunn sýnd, að þeir
voru ekki bornir út fyrr en um
sólsetur, eða um það leyti er
villidýrin fara á kreik, svo að
biðin yrði þeim ekki löng.
En áður en til þess kæmi, kom
innlendur, kristinn maður á vett-
vang tvíburunum til hjálpar, og
hann lét í laumi gera boð eftir
móður þeirra. Og hann gaf móð-
ur þeirra þá aftur.
Þess vegna hefur þessi saga
geymzt.
Á kristniboðssamkomunni í
Laugarnesskirkju næstkomandi
fimmtudagskvöld kl. 8,30 tala
þau Jóhann Hannesson, prófessor,
og Ingunn Gísladóttir, hjúkrun-
arkona í Konsó. Ennfremur verð-
ur kórsöngur og einsögur.
Að lokinni samkomu gefst öll-
um tækifæri til þess að styrkja
kristniboðið í Konsó.
Þetta starf kostar mikið fé, en
er eingöngu rekið með frjálsum
gjöfum fórnfúsra kristniboðs- J
vina.
Allir eru hjartanlega velkomn-
ir á Vorperlukvöldið í Laugar-
neskirkju í kvöld.
J. S.
Minningar- og líknar-
sjóður Páls Arn'jótssonar
f MARZMÁNUÐI n.k. eru tvö
ár liðin síðan Minningar og líkn-
arsjóður Páls Arnljótssonar var
stofnaður í þeim tilgangi að
kaupa gerfinýra til handa Land-
spítalanum og kosta utanför
læknis til að læra meðferð þess.
Heildarupphæð sjóðsins er orð-
in 92 þúsund krónur og þar að
auki loforð um framlög að upp-
hæð 13 þúsund krónur.
Sjóðurinn hefir átt því láni að
fagna, að bæði félagasamtök og
einstaklingar hafa fært honum
höfðinglegar gjafir, og sýnt þann
ig örlæti sitt og skilning á nauð-
syn þess, að tilgangi sjóðsins
verði náð. Lionsklúbburinn Bald
rxr hefur gefið sjóðnum 10 þús-
und krónur Og nýlega gaf Lions-
■klúbburinn Fjölnir 20 þúsund
krónur. Konur yfirmanna Varn-
arliðsins á Keflavíkutflugvelli
gáfu sjóðnum nýlega kr. 3790.00.
Nýlega bárust sjóðnum 5 þúsund
krónur til minningar um Matt-
hildi Jónsdóttur frá Gauksstöð-
um, frá foreldrum hennar og
systtúnum.
Hinn 11. marz sl. efndi hópur
listamanna til skemmtunar í
Austurbæjarbíói, í þeim tilgangi
að efla Minningar og líknarsjóð j
Páls Arnljótssonar. Gaf listafólk
ið vinnu sína og var sjóðnum af-
hentur ágóði af skemmtuninni,
sem nam kr. 23.029.00.
Kostar 300 þús. krónur
Þrátt fyrir rausnarleg framlög
skortir enn mikið, að fé sé fyrir
hendi til kaupa á gervinýra, sem
gert er ráð fyrir að kosti 300
þúsund krónur. Þetta er ekki há
upphæð, þegar haft er í huga að
íslendingar eyða árlega 11 millj.
króna til að leita sér lækninga
erlendis og í þeim stóra hópi eru '
að sjálfsögðu sjúklingar, sem
gervinýra gæti orðið að gagni til
lífs Og heilsu.
Húsnæði um áramót
Vegna þrengsla í húsnæði
Landspítalans hafa ekki verið (
tök á því að koma fyrir tæki,1
sem gervinýra, en nú mun ræt- j
ast úr þessu, þegar hluti ný-
byggingar Landspítalans verð-
ur tekin í notkunn um næstu ára-
mót. Er það að sjálfsögðu von
stjórnar Minningar og líknarsjóðs
ins, og allra sem styrkja málefn-
ið, að sem skemmstur tími líði

Myndin er tekin norðan Oddsskarðs 8. maí sl., en þann dag var lokiff við að ryðja snjó af
skarðinu. Sést glöggt á myndinni, hve mikil fannkynngi er þarna megin skarðsins, en snjó-
göngin voru sums staöar meira en þrjár mannhæðir. (Ljósmyndari: Vilberg Guðnason).
Odds-
skarð
Eskifirði, 12. maí.
ODDSKARÐ milli Eski-
fjarðar og Norðfjarðar, er
einn allra hæsti fjallvegur á
íslandi. Festir því snjó á skarð
ið snemma á hverju hausti og
er það venjulega ófært mest-
an hluta vetrarins. Er þó jafn
an reynt að halda veginum
yfir skarðið opnum eftir því
sem mögulegt er, oft ýtt af
honum fyrri hluta vetrar og
skarðið jafnan rutt eins
snemma og fært þykir vor
hvert.
Vegurinn yfir Oddsskarð er
mjög mikilvæg samgönguleið
fyrir Norðfirðinga og raunar
ella Austfirðinga. Veldur þar
miklu um, að fjórðungssjúkra
hús Austurlands, er staðsett
á Norðfirði, Og því ófært með
sjúklinga til sjúkrahússins
nema sjóleiðis hálft árið. Má
geta þess, að sl. vetur var
þrisvar sinnum farið með
sjúklinga á báti héðan frá
Eskifirði á fjórðungssjúkra-
húsið.
Norðfirðingar búa við mjög
slæmar samgöngur þann hluta
ársins, sem skarðið er teppt.
Flugvöllurinn þar er ekki
kominn til nota Og eru því
einu samgöngur við staðinn á
sjó. En strandferðir hafa verið
strjálli í seinni tíð en áður
sein kunnugt er og hafa Aust
firðingar ekki sízt fengið að
kenna á því. Er því jafnan
míkil eftirvænting á Norð-
firði eftir því að skarðíð verði
opnað á vorin og margir, sem
leggja leið sína yfir skarðið
Charles Magnússon, vegaverkstjóri, hafði yfirumsjón með
snjómokstrinum af Oddsskarði í vor. Hér sést hann á bíl
sínum í snjógöngunum daginn, sem vegarsambandið komst á.
fyrstu dagana sem vegurinn segir, en auk þess er rakari
er fær. staðsettur á Norðfirði en ekki
Hérna megin skarðsins er hér, og er því mörgum mann-
þess einnig beðið með eftir- •
* * , * „ ínum orðið mal a klxppmgu,
væntingu, að það verði opnað. ,
Kemur þar til greina fjórð- ^egar vegarsamband kemst a.
ungssjúkrahúsið eins og áður — Fréttaritari.

þar til hægt yrði að kaupa gervi-
nýrað.
Fer vikulega í blóðhreinsun
Bandaríska tímaritið Time
birtir í síðasta hefti grein, sem
öðru betur lýsir gagnsemi gervi-
nýrans. Ungur maður, sem fyrir
nokkrum árum var ofurseldur
dauðanum, lifir enn og starfar,
vegna þess að hann fer vikulega
í blóðhreinsun. Að sögn sérfræð-
inga gæti hann í mesta lagi lifað
1—2 vikur, ef gervinýrans nyti
ekki við. Nýru þessa manns
starfa ekki nema að einum fertug
asta, miðað við nýrnastarfsemi
heilbrigðs manns. Menn, sem
þurfa að fá blóðhreinsun með
gervinýra láta opna sér æð. Við
endurteknar tilraunir með stuttu
millibili er þetta óþægilegt og
getur valdið sjúkleika. David
Dillard, skurðlæknir, sá ráð við
þessum vanda. Han opnaði slag-
æð og blóðæð í vinstra handlegg
Og setti plastleiðslu á milli, þann-
ig að blóðið gæti runið frjálst.
Svo þegar Ben skrifstofumaður
kemur í sína vikulegu blóðhreins
un, þarf ekki annað en að opna
leiðsluna Og hreinsa blóðið, hann
gengur síðan hress í bragði, sem
nýr maður.
(Úr fréttatilkynningu)
Hollenskar
kápur og dragtir
Ný sending tekin upp í dag
Bernharð Laxdal
Kjörsarði