Morgunblaðið - 20.05.1961, Side 12

12
MORCllTSBLAÐIÐ
Laugardagur 20. maí 1961

Utg.: H.f. Arvakur Reykjavík.
Franikvæmdastjóri: Sigfús Jónsson.
Ritstjórar: Valtýr Stefánsson (ábm.)
Sigurður Bjarnason frá Vigur.
Matthías Johannessen.
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Lesbók: Arni Óla, sími 33045.
Auglýsingar: Arni Garðar Kristinsson.
Ritstjórn: Aðalstræti 6.
Auglýsingar og afgieiðsla: Aðalstræti 6. Simi 22480.
Askriftargjald kr. 45.00 á mánuði innanlands.
1 lausasölu kr. 3.00 eintakið.
DÖMSTÓLAR OG MEIÐYRÐI
F'rá því er greint á öðrum
stað í blaðinu, að Eyjólf-
ur Konráð Jónsson, ritstjóri,
hafi ákveðið að stefna Einari
Olgeirssyni, formanni Sam-
einingarflokks alþýðu, Sósíal
istaflokksins, fyrir einhver
ofsalegustu meiðyrði, sem
nokkru sinni hafa sézt í ís-
lenzku blaði, þar sem Eyjólfi
er jafnað við einhvern mesta
níðing allra alda, nazistann
og fjöldamorðingjann Adolf
Eichmann. Mál þetta mun
vekja mikla athygli, vegna
þess að þar fæst úr því skor-
ið, hvort hægt sé að bera ís-
lenzkum borgurum á brýn
hryllilegústu glæpatilhneig-
ingar, án þess að dómstólar
landsins veiti þeim vernd.
Hefsirammi íslenzku meið-
yrðalöggjafarinnar er mjög
rúmur eins og eðlilegt er,
því að hverju sinni verður
að meta eðli meiðyrðanna.
Daglega er fleygt milli blaða
og deiluaðila á stjórnmála-
sviðinu fullyrðingum, sem
brjóta mundu í bág við meið
yrðalöggjöf og menn yrðu
dæmdir fyrir í smásektir, ef
þeir nenntu að eltast við
þær. Á hinn bóginn hefur
svo það orð komizt á, að lít-
illar verndar væri að vænta
gegn hinum heiftarlegustu
árásum á persónu manna,
sektir væru svipaðar og í
minniháttar meiðyrðamálum
og rógberinn gæti haldið
áfram iðju sinni. Honum
væri jafnvel kærkomið, að
sérstök athygli væri vakin á
málinu með því að vísa því
til dómstóla.
Af þessum sökum hafa
þeir, sem verst hafa orðið
fyrir barðinu á rógtungum,
hlífzt við að reyna að rétta
hlut sinn, með því að leita
ásjár dómstóla. Erfiðleikar
þeirra og fjölskyldu þeirra
væru nægir fyrir og þess
vegna helzt að leita þeirrar
vafasömu verndar, sem fólg-
in kynni að vera í gleymsk-
unni. En rógberarnir hafa þá
venjulega hafi lag á því að
rifja málið upp af og til.
Morgunblaðið telur sér það
heiður, að einn af ritstjórum
þess skuli hafa höfðað mál
gegn Einari Olgeirssyni, í ó-
vissu um hve ríka vernd
dómstólar vilji veita gegn
verstu ærðumeiðingum. Með
þessu máli fá þá einnig aðrir
vísbendingu um, hvort litið
verður á svívirðilegustu árás
ir og ærumeiðingar eins og
venjuleg minniháttar meið*-
yrðamál.
BYLTINGIN í
SUÐUR-KÓREU
l^nn hafa hryggilegir atburð
ir gerzt í Suður-Kóreu,
þar sem herinn hefur gert
byltingu óg kollvarpað lög-
lega kjörinni stjórn landsins.
Sýna þessir atburðir, hve
lýðræðislegur þroski er enn
á lágu stigi þar austur frá.
Má þó e.t.v. segja, að menn
þyrftu ekki að undrast það
svo mjög, þegar hinu gamla
franska lýðræði er aftur og
aftur ógnað af herforingja-
klíku.
Bandaríkjamenn gerðu
allt, sem þeir máttu, til að
styðja hina löglega kjörnu
stjórn landsins og áttu þeir
þó erfitt um vik, því að það
er regla að sendimenn er-
lendra ríkja eigi ekki að
skipta sér af innanlands-
átökum.
Enginn efi er á því að
Bandaríkjamenn munu vinna
að því öllum árum að lýð-
ræðislegir stjórnarhættir
komist á ný í Suður-Kóreu
og njóta til þess stuðnings
annarra lýðræðisþjóða. Verð-
ur að vona að þær tilraunir
beri árangur, þó að enginn
geti í dag sagt fyrir um það,
hver þróunin verður.
HANN GÆTTI
SÍN EKKI
rins og menn minnast, var
þess getið, þegar Þjóð-
viljinn hóf árásirnar á eist-
neska flóttamanninn’ Eðvald
Hinriksson, að hann hefði
ritað greinar á móti komm-
únisma. Þjóðviljinn heldur
áfram að geta þess, að hann
hafi gert sig sekan um þau
afbrot að segja frá örlögum
þjóðar sinnar og í grein, er
Árni Bergmann, fréttamaður
blaðsins, varinn með því að
honum hafi borið skylda til
að ráðast að Eðvald „eink-
um vegna þess að maður
þessi hefur látið allmikið að
sér kveða í'íslenzkri pólitík.
Hefur hann rokið fram á rit-
völl Morgunblaðsins, yggld-
ur á brún í hvert sinn sem
meiriháttar kosningar voru
í nánd“ o. s. frv.
UTAN UR HEIMI
Kosningabaráttan í
V-Þýzkalandi aö hefjas
Erhard átti frumkvæðið að því að gengl marksins var hækkað
Eftir Pdl JorLsson
Hannover í maí 1961.
„ADENAUER hafnar öllu sam-
starfi við jafnaðarmenn. Hann
getur ekki einu sinni sameinað
Vestur-Þjóðverja. Hvernig ætti
hann þá að geta sameinað Vest-
ur- og Austur-Þýzkaland?“
Þannig komst Willy Brandt,
kanslaraefni jafnaðarmanna, að
orði í ræðu í Bonn, þar sem
hann skýrði frá stefnu flokks
síns við þingkosningarnar í
september nk.
Sem vænta mátti, er ekki
mikill munur á því, sem þessir
tveir stjórnmálaleiðtogar hafa
upp á að bjóða. Fylgismenn
Adenauers segja, að jafnaðar-
menn hafi í öllum aðalatriðum
tekið upp stefnu kanslarans, en
Brandt segir, að Adenauer hafi
eftirritað stefnuskrá jafnaðar-
manna.
Báðir aðalflokkarnir lofa við-
tækum umbótum í félags- og
menntamálum. Þeir vilja tryggja
frelsi Berlínar og reyna — í
samráði við hin Vesturveldin —
að bæta sambúðina við löndin
austan járntjaldsins, sérstaklega
Pólland. Þeir eru sammála um,
að eingöngu friðarfundur, sem
Bandaríkin, Bretland, Frakk-
land og Rússland taki þátt í,
geti ákveðið austurlandamæri
Þýzkalands. Báðir flokkamir
vilja afstýra viðskiptastríði milli
Sameiginlega markaðsins og
Fríverzlunarsvæðisins. Um eitt
eru þeir þó ósammála. Adenau-
er er því fylgjandi að Vestur-
Þýzkaland eignist kjamorku-
vopn, en Brandt er því andvíg-
ur.
Brandt hefur ekki upp á
mikið nýtt að bjóða. Sama má.
að visu líka segja um Adenauer.
Gamli maðurinn í Bonn er and-
vígur öllum tilraunum, sem geta
stofnað í hættu hinum mikla
árangri af stjómarstarfi hans.
Hann vill í öllum aðalatriðum
fylgja framvegis sömu stefnu
og hingað til.
Adenauer og ráðherrar hans
hafa sem kunnugt er ekki að-
eins reist Vestur-Þýzkaland úr
rústum, heldur líka skapað þar
mikla og almenna velmegun. —
Atvinnuleysið er í reyndinni úr
sögunni. Ein milljón þýzkra
verkamanna eiga bíl. Önnur
hver fjölskylda á sjónvarps-
tæki. Vestur-Þjóðverjar vörðu í
Hatursáróður er nú rekinn
gegn flóttamönnum frá
Eystrasaltsríkjum um heim
allan að boði hinnar komm-
únísku yfirstjórnar í Kreml.
Morgunblaðið skýrði í gær
frá viðbrögðum sænskra lýð-
ræðissinna gegn þessum
ósvífnu árásum, og ánægja
er til þess að vita að ís-
lenzkur almenningur skuli
eins hafa brugðizt við haturs
skrifum Þjóðviljans um
þann flóttamann frá þessum
ríkjum, sem nú er orðinn ís-
lenzkur ríkisborgari.
fyrra 3 milljörðum marka til
skemmtiferða erlendis. Neyzlan
í landinu vex um 8—10 millj-
arða á ári. Gull- og gjaldeyris-
forði landsins er kominn upp í
32 milljarða.
Svo voldugt er Vestur-Þýzka-
land orðið á efnahagssviðinu, að
sigurvegararnir í heimsstyrjöld-
inni biðja það um hjálp. Sem
kunnugt er, er í ráði, að Vest-
ur-Þýzkaland veiti Bandaríkjun
um 1 milljarðs dollara hjálp til
að rétta við bandaríska
greiðsluhallann. Koma þar fyrst
og fremst til greina aukin vest-
ur-þýz vopnakaup í Bandaríkj-
unum og endurgreiðsla á lánum,
sem ekki eru fallin í gjalddaga.
Þar að auki kemur til mála, að
ríkisstjómin í Bonn verji
seinna öðrum milljarði dollara
til að hjálpa vanþróuðum lönd-
um og létta þannig byrðum af
Bandaríkjamönnum.
Vitanlega finnst Vestur-Þjóð-
verjum mikið til þess koma, að
landið þeirra er orðið svona vel
stætt. Er því eðlilegt, að marg-
ir kjósendur segi: Hvers vegna
ættum við að snúa bakinu að
kristilega flokknum og greiða
jafnaðarmönnum atkvæði, þótt
Willy Brandt sé allsstaðar mik-
ils metinn?
Á fundi vestur-þýzkra jafn-
aðarmanna fyrir skömmu töluðu
nokkrir austur-þýzkir flokks-
bræður þeirra. „í Austur-
Þýzkalandi", sögðu þeir, hafa
70.000 andkommúnistar, þar á
meðal fjöldi jafnaðarmanna, lát
ið lífið í þrælabúðum, síðan
kommúnistar komust þar til
vaída. Við vorum sendir í
þrælabúðir á dögum Hitlers, af
því við vorum andvígir einræði
hans. Að stríðinu loknu vorum
við látnir lausir, eii það leið
ekki á löngu, fyrr en við vor-
um aftur settir fastir, af því
við gátum ekki aðhyllzt ein-
ræði kommúnista". Þessir Aust-
ur-Þjóðverjar báðu menn að
gleyma ekki ófrelsinu og póii-
tískum • ofsóknum austan landa-
mæranna.
Einn ræðumannanna á þess-
um fundi var Willy Brandt. —.
„Mikill munur er á því“, sagði
hann m. a., „hvernig erlenais
er litið á hreingerninguna eftir
stríðið í Austur-Þýzkalandi og
Vestur-Þýzkalandi. í Austur-
Þýzkalandi geta fyrrverandi naa
istar umsvifalaust orðið með-
limir kommúnistaflokksins e£
þeir bara eru fúsir til að veifa
rauða fánanum. En þegar um
Vestur-Þýzkaland er að ræöa,
þá fylgja menn því erlenais
með aðgætnum augum, hvort
þar komi nokkursstaðar fram
samúð með nazista, eða að fyrr-
verandi nazistar fái noknur
áhrif“.
Keisaraheimsójb
til Oslo
Oslo, 18. maí (NTB)
ÍRANSKEISARI, Mohammed
Rezi Pahlevi og drottning hans
Farah, kornu í dag í opintoera
heimsðkn til Oslo. Var þeim
ákaft fagnað á Fotrnebu flug-
vellinum er eimkiaflugvél keisar-
ans hafði lent þar kl. 14 eftir
norsikum tíma.
Ólafur Noregsíkoinungur var á
fl'Ugvellinum til að taka á móti
keisarahjónunum. Eftir að keis-
arinn hafði kannað lífvarðar-
sveit á ifliugvellinuim, óiku þau
hjónin ásamt Ólafi konungi til
Oslo, þar sem opinber móttaka
fór fram.