Morgunblaðið - 24.05.1961, Qupperneq 20

20
MORGUNBLAÐIÐ
Miðvikudagur 24. maí 1961
f " Mary Howard: . — —
- Lygahúsiö -
^ > 10 (Skáldsaga)
Fauré drap á vélinni og steig
öt til þess að láta kynna sig-
Hann varð var við glettið augna-
tillit Stephanie og þessvegna
lagði hann sig sem mest í líma
að vera töfrandi við Sally. Að-
dáunin sem skein út úr augum
hennar var góð tilbreyting frá
glaðlega kaeruleysinu, sem Step-
hanie hafði sýnt homum.
— Hver í veröldinni er nú
þetta? spurði Sally með miklum
ákafa, þegar hann var farinn.
— Það er vinur fraenku minn-
ar. Hann hefur vinnustofu uppi
við vegamótin.
— Þetta er afskaplega aðlað-
•ndi maður.
Stephanie hló og gekk síðan
á undan inn í húsið. — Þú skalt
nú samt sjá fótum þínum forráð,
Sally litla. Þetta er gamall erki-
bósi. Gleymdu nú hr. Fauré og
segðu mér einhverjar fréttir.
Sally fullyrti, að hún hefði
engar fréttir að segja. Hún var
að drepast úr leiðindum með
þessum ungu mönnum, sem
mamma hennar hafði boðið til
dvalar hjá þeim, en átti hins
vegar erfitt með að losna við þá.
I dag hafði hún verið svo heppin
að geta læðzt að heiman, án þess
að nokkur yrði þess var.
Ofurlítill skuggi færðist yfir
andlitið á Stephanie er hún sagði
— Sally, veiztu hversvegna
mamma þín vill ekki, að þú far
ir hingað?
— Auðvitað. Það er vegna
hennar mömmu þinnar og hr.
Jerome. En mér er sama. Það
er svo góð tilbreyting að koma
hingað. Hér er allt svo fínt og
skemmtilegt.. Eins og til dæmis
hr. Fauré.
Stephanie var í órólegu skapi,
er hún ók heim um kvöldið, eft-
ir að hafa farið með Sally nokk-
urn hluta leiðarinnar. Þessi frá-
sögn Sally, að mamma hennar
liti samand þeirra við Jerome
hornauga, gerði henni nú fyrst
— Jæja Markús, nú þegar við
höfum kynnt okkur, hvað getum
við gert fyrir yður?
— Ýmsir félaga minna hafa
ljóst, hvað það væri að lifa í
heimi eins og frænka hennar —
heimi, sem var fullur af mönn-
um eins og Fauré.
Hún átti með öðrum orðum
heima í einskonar ræningjabæli,
og venjulegt skikkanlegt fólk
mundi forðast hana. Þetta jók
enn á einmanakennd hennar.
En öllu þessu gleymdi bún þeg
ar hún kom aftur heim og sá
mótorhjólið klyfjað allskonar
farangri standa í húsgarðinum.
Hún glápti á það með mestu
furðu, en í sama bili kom
Francine út til hennar.
— Mademoiselle, sagði hún
með áhyggjusvip á dökka and-
litinu, — Það er kominn ungur
Englendingur með bréf frá
frænku þinni. Hann segist hafa
leyfi til að tjalda í olífulundun-
um. Heldurðu að hann segi það
satt.
— Bíddu andartak. sagði Step-
hanie hlæjandi, — Við skulum
líta á bréfið. Francine rétti henni
^það, og Stephanie reif það upp
í snatri og las hrafnasparkið. —
Já, þetta er frá frænku. Ég ætti
að tala við manninn.
Hún flýtti sér svo inn. í miðri
setustofunni stóð mjög hávaxinn
og mjög óhreinn ungur maður í
rykjakka. í andlitinu, sem var
atað ryki og olíu glömpuðu tvö
glettnisleg augu og horfðu á hana
— Hr. Powell? sagði hún kurt-
eislega. — Viljið þér ekki fá yð-
ur sæti.
— Það þori ég ekki, sagði hann
í örvæntingartón. — Ég er svo
útataður. Ég kem alla leið frá
Austurríki í dag_ og hér er allt
svo fínt og fágað.
Henni var skemmt. — Við skul
um eiga ráð við því, sagði hún.
Síðan sótti hún rykábreiðu, sem
lá á skáp frammi í forstofunni og
lagði hana á stól. — Gerið svo
vel. Þarna er yður óhætt að sitja.
Bill Powell fór úr jakkanum
og lét fallast niður á stólinn. —
Ég er búinn að standa þarna í
kvartað yíir því að þér komið
auglýsingaspjöldum yðar fyrir
úti í náttúrufegurðinni.
— Nú, og hvað er á móti því?
stundarfjórðung, sagði hann. Ég
gæti ýlírað eins og hundur.
— Þér ættuð heldur að fá eitt
glas til að hressa yður á. Hafið
þér nokkuð borðað.
— Ekki síðan um hádegi.
—• Þá ætla ég strax að gefa yð
ur eitthvað að borða. Hún brosti.
— Frænka min segir mér að sýna
yður alla gestrisni.
—Það er fallega hugsað af
henni.
— Já víst er það. Stephanie
fann til þakklátsemi, þatta hafði
enginn sagt um frænku hennar,
nema hún sjálf.
Hún kallaði síðan á Bertram
og bað hann flýta kvöldverðin-
um, og síðan sótti hún vænt glas
af viskf handa BilL
— Þessu hefur maður gott af.
Hann setti frá sér glasið og leit
á hana — þessa rólegu, grönnu
stúlku, með svarta hárið. sem
gljáði svo fallega á.
— Þér eruð alls ekki eins og
ég bjóst við, og alls ekki og Karó
lína lýsti yður. Hvað er langt síð
an hún hefur séð yður?
— Þrjú ár. 1
Bill brosti með sjálfum sér. —
Mér er ekki grunlaust um, að
hún verði hissa, þegar hún sér
yður næst.
Stephanie fann, að hún roðn-
aði. — Þekkið þér hana vel?
flýtti hún sér að segja.
— Ekki sérlega. Charles Jer-
ome kynnti okkur í New York,
fyrir um það bil viku, og svo urð
um við samferða til Énglands.
Þá hlýtur hann að vita allt um
Karólínu og Jerome, hugsaði hún
Og er honum alveg sama um
það?
— Þér þekkið þá her. Jerome? ‘
— Já, mjög vel ég hef unnið
fyrir hann og kann ágætlega við
hann í alla staði.
Hún hafði allar hugsanlegar
spurningar á vörunum en þegar
hún leit á rykatað andlit hans, sá
hún, að hann var yfirkominn af
þreytu. Hún flýtti sér að standa
upp.
— Afsakið, sagði hún. Mér datt
í hug, að þér vilduð fá að þvo
yður eða fara í bað....
— Já, bað væri dásamlegt.
— Þá skal ég vísa yður á það.
Hann elti hana upp þrönga
krókótta stigann. Þegar upp kom,
hnaut hann um eitthvað og hún
rétti út hönd til að styðja hann.
— Hversvegna komuð þér
svona langa dagleið?
— Það er eins og hver önnur
vitleysa af mér, samsinnti hann.
En þá þarf ég heldur ekki neitt
að hreyfa mig.. fyrst um sinn.
Það var rétt eins og hann væri
einhver farfugl, hugsaði Step-
hanie með sjálfri sér og gat ekki
stillt sig um að halda áfram: —
Ég er fegin að þér ætlið að
stanza svolítið, var komið yfir
varir hennar áður en hún vissi
af.. — ég á við að ég er fegin
að fá einhvern til að tala við.
Hún opnaði dyrnar á einu gesta-
baðherberginu. — Gerið svo vel.
Þér komið svo niður þegar þér
eruð búinn.
Þau eru falleg og þetta er góð
þjónusta við þjóðina!
— Okkur þykir þau eyðiteggja
fjölda fallegra staða .. . Við höf-
Bill lokaði dyrunum og leit
kringum sig. Baðherbergið var
lagt ljósrauðum flísum og allt
ilmandi og hlýtt. Honum varð
hugsað til óhreinu kompunnar í
Austur-Berlín og bóndabæjarins
í fjöllunum í Austurríki, og hann
brosti með sjálfum sér að þessum
endurminningum frá ferðalaginu.
Stephanie fór inn í sitt her-
bergi og fór að velta fyrir sér,
hvernig á því gæti staðið, að ung
ur maður, sem samkvæmt bréfi
frænku hennar átti sex mánaða
leyfi, skyldi leggja á sig svona
langa ferð á einum degi, og
hversvegna hann virtist lítið
ætla að standa þarna við.
Hún þvoði sér og hressti upp
á varalitinn, hugsahdi.
Þessi einmanaleiki_ sem hafði
þjáð hana hingað til, var nú gjör
samlega horfinn. Var það af völd
um Williams Powells? Af því að
hann hafði ekki komið fram við
hana eins og einhverja tortryggi
lega manneskju í ræningjabæli.
Henni var þetta einhverskonar
huggun, þótt hún gæti ekki gert
sér fulla grein fyrir ástæðunni.
Tuttugu mínútum seinna gekk
hún inn í setustofuna, en stað-
næmdist ósjálfrátt á þröskuldin
um, furðu lostin. Bill Powell lá
steinsofandi á legubekknum.
Hann sýndist yngri en henni
hafði fundizt hann áður.
Hú dokaði ofurlítið við og var
á báðum áttum, hvort hún ætti
að vekja hann, en þá opnaði hann
allt í einu augun og var sam-
stundis glaðvakandi. Hann brosti
til hennar og það var vingjarn-
legt og glaðvært bros.
— Maturinn er tilbúinn, Mad-
emoiselle Stevie, sagði Bertram
í dyrunum. \
— Halló! sagði Bill og reis
upp í legubekknum. Síðan greip
hann um höndina á Stephanie og
dró sig á fætur rétt eins og hann
hefði þekkt hana alla ævi.
— Ég heiti Bill, sagði hann. —
Má ég kalla þig Stevie?
—Auðvitað, ef þig langar til,
svaraði hún stillilega. En hún
varð um leið vör við hve hlý og
sterk höndin var, sem greip henn
ar hönd, og hún fékk einhverja
undarlega tilfinningu fyrir brjóst
ið. Það varð ekki annað sagt en
að fyrsti gesturinn hennar, þarna
í Villa Chrystale kæmi býsna
mikilli hreyfingu á hana.
II.
Viku eftir að Bill Powell kom
til Villa Chrystale, útataður og
dauðþreyttur, fékk Claude Fauré
símahringingu frá París.
— Elsku Claude! Hvernig líð-
ur þér?
— Karólína? Hvar ertu? Hve-
nær ferðu að koma?
— Ég er í París að kaupa glás
af tuskum utan á mig.
— Til hvers? Ætlarðu loksins
að fara að giftast honum Charles
Jerome eða hvað.
— Honum Charles? Claude
varð var við einhverja breytingu
á röddinni. — Já, maður heyrir,
að konan hans hafi loksins gefið
eftir þennan skilnað. Er það ekki
dásamlegt?
Það er það sjálfsagt, svaraði
hann hæðnislega, en það er rétt
eins og þú sért ekkert yfir þig
hrifinn af því. Hvað gengur að,
Karó? Hvað ertu að bralla?
— Ekkert. Vertu ekki svona
tortrygginn. Nei, ég hringdi nú
annars bara til að vita, hvort hún
frænka mín hefur spurt þig ráða
um ekkert á móti auglýsingum á
vissum stöðum, en það er til
skammar að eyðileggja stað eins
og Sólskinsfossa!
um þessi vínkaup til hússins. Hún
þekkir auðvitað ekkert inn á
slíka hluti og ég vildi bara full-
vissa mig um, að allt væri í lagi.
— Já, það er það vertu viss,
svaraði Claude og brosti með
sjálfum sér. — Ég hafði mikla á-
nægju af að liðsinna henni með
þetta. Hún er afskaplega indæl
stúlka.
— Ég vona að hún sé eins dug
leg og hún er indæl, svaraði Kar
ólína í ofurlítið fyrtnum tón. —
Ég á nefnilega von á dálitið sér-
stökum gesti.
Fauré dró snöggt að sér and-
ann og svaraði dálítið meinfýsnis-
lega: — Það skyldi þó ekki fyrir
einhverja tilviljun vera falleg-
ur ungur maður á mótorhjóli? Ef
svo er, þá er hann þegar mættur!
—Hvað segirðu, Claude? Ertu
viss? Ég bjóst ekki svona fljótt
við honum.. Ertu viss um, að
hann hafi verið á mótorhjóli?
ailltvarpiö
Miðvikudagur 24. maí
8:00 Morgunútvarp (Bæn. 8:05 Mor£
unleikfimi. — 8:15 Tónleikar. —
8:30 Fréttir. — 8:35 Tónleikar. —•
10:10 Veðurfregnir).
Fréttir og tilkynningar).
12:00 Hádegisútvarp: (Tónleikar. -^i
12:25 Fréttir og tilkynningar).
12:55 ,,Við vinnuna“: Tónleikar.
15:00 Miðdegisútvarp (Fréttir. — 15.05
Tónleikar. — 16:00 Fréttir og til-*
kynningar. — 16:05 Tónleikar —
16:30 Veðurfregnir).
18:30 Tónleikar: Öperettulög.
18:55 Tilkynningar.
19:20 Veðurfregnir.
19:30 Fréttir.
20:00 íslenzk tónlist:
a) Norræn svíta eftir Hallgrífli
Helgason (Strengjaleikarar úr
Sinfóníuhljómsveit íslands
flytja undir stjórn höfundar),
b) Konsert í einum þætti fyrir
píanó og hljómsveit eftir Jón
Nordal. (Höfundur leikur meS
Sinfóníuhljómsveit islands;
Wilhelm Schleuning stjórnar).
20:20 ..Fjölskylda Orra", framhalds-*
þættir eftir Jónas Jónasson. —
Fjórði og fimmti þáttur: „Hund«
ur heitir Kolur“ og „Friðrofinn'V
— Leikendur: Ævar R. Kvaran,
Guðbjörg Þorbjarnardóttir, Krist
ín Anna Þórarinsdóttir, Steindör
Hjörleifsson, Valdimar Lárusson
og Emilía Jónasdóttir. Höfund-
urinn stjórnar flutningi.
20:55 Tónleikar: Brilliant Rondo op.
70 eftir Schubert (Vaiman leik-*
ur á fiðlu og Karandsjova k
píanó).
21:00 Erindi: Æskan og áfengisvanda*
málið (Jóhann Hannesson pró-
fessor).
21:45 Kórsöngur: Hollenzki óperukór-*
inn syngur; Rudolf Moralt stjórn
ar.
22:00 Fréttir og veðurfregnir.
22:10 Búnaðarþáttur: Ölafur E. Stefána
son ráðunautur talar um sumar*
beit mjólkurkúa.
22:25 Harmonikuþáttur (Högni Jónsson
og Henry J. Eyland).
23:10 Dagskrárlok.
Fimmtudagur 25. maí
8:00 Morgunútvarp (Bæn. — 8:05
Morgunleikfimi. ■— 8:15 Tónleik
ar. — 8:30 Fréttir. — 8:35 Tónleilc
ar. — 10:10 Veðurfregnir).
12:00 Hádegisútvarp (Tónleikar
12:25 Fréttir, tilk. og tónl.).
12:55 ,,A frívaktinni“, sjómannaþáttur
(Kristín Anna Þórarinsdóttir).
15:00 Miðdegisútvarp (Fréttir. — 15.03
Tónleikar. — 16:00 Fréttir og til-
kynningar. — 16:05 Tónleikar —
16:30 Veðurfregnir).
18:30 Lög úr óperum.
18:55 Tilkynningar.
19:20 Veðurfregnir.
19:30 Fréttir.
20:00 Af vettvangi dómsmálanna (Há«
kon Guðmundsson hæstaréttar-
* ritari).
20:20 Frá söngskemmtun 1 Austur-
bæjarbíói 18. f.m.: Martina Arr*
oyo syngur lög eftir Richard
Strauss, Obradors o. fl.; Harry
L. Fuchs aðstoðar.
20:45 Frásöguþáttur: Skipsstrand á
Skeiðarársandi (Jónas St. Lúð-
víksson).
21:10 Píanótónleikar: Vladimir Horo*
witz leikur tvö verk eftir Skrja-
bin, sónötu nr. 9 op. 68 og „stú-
díu“ 1 b-moll op. 8 nr. 7.
21:25 Upplestur; „Steinninn**, smásaga
eftir Liam O’Flaherty, í þýðingu
Málfríðar Einarsdóttur (Klemens
Jónsson leikari).
21:45 Tónleikar: Fantasía eftir Vaug-
han Williams um stef eftir Thom-
as Tallis (Leopold Stokowski og
sinfóníuhljómsveit hans flytja),
22:00 Fréttir og veðurfregnir.
22:10 Úr ýmsum áttum (Ævar R. Kvar
an).
22:30 Svissnesk nútímatónlist:
a) Kvartett fyrir flautu, klarí-
nettu, fiðlu og selló eftir Jacq
ues Wildberger (Joseph Bopp,
Osvaldo Mengassini, Jules Jou
bert og René Gacon leika).
b) „Elegie“, kammerkantata fyr*
ir kvenrödd, óbó, víólu, sem-
bal og ásláttarhljóðfæri eftir
Rudolf Kelterborn (Hedwig
Gerster og svissneskir hljóð-
færaleikarar flytja; Erich
Schmid stjórnar).
23:00 Dagskrárlok.
........... inT.i
sími 11687 •
* Kcn
,«o1

a
r
L
ú
ó
WE FEEL THEY RUIH A LOT OF
BEAUTIFUL SPOTS...WE DON'T O&JECT
TO ADVERTISINO in SOME PLACSS,
BUT TO BLOCK OFF A PLACE LIKÉ.
SUNBURST FALLS IS A PISSRACEI,