Morgunblaðið - 20.07.1961, Qupperneq 10

10
’ MORGUNBLAÐ1Ð
Fimmtudagur 20. júlí 1961

Utg.: H.f Arvakur Reykjavík.
Framkvæmdastjóri: Sigfús Jónsson.
Ritstjórar: Valtýr Stefánsson (ábm.)
Sigurður Bjarnason frá Vigur
Matthías Johannesser,
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Lesbók: Arni Óla, sími 33045.
Auglýsingar: Arni Garðar Kristinsson.
Ritstjórn: Aðalstræti 6.
Auglýsingar og afgveiðsla: Aðalstræti 6. Sími 22480.
Áskriftargjald kr. 45.00 á mánuði innanlands.
1 lausasölu kr. 3.00 eintakið.
ATVINNA MIKIL -
í RÆÐU sem Bjarni Bene-
diktsson, dómsmálaráð-
herra, hélt á héraðsmóti
sjálfstæðismanna á Reyðar-
firði um síðustu helgi minnti
hann m. a. á það, að leiðtog-
arFramsóknarflokksins hefðu
haldið því fram, að vegna
viðreisnarráðstafana núver-
andi ríkisstjórnar, þá horfði
til landauðnar í heilum lands
hluta og „ný móðuharðindi“
vofðu yfir þjóðinni. En nú
væri svo komið, að jafnvel
Framsóknarmenn sjálfir lýstu
því yfir, að góðæri ríkti í
landjnu. T. d. hefði Eysteinn
Jónsson m. a. komizt þannig
að orði í viðtali við Tímann
í síðustu viku, er hann lýsti
ástandinu í atvinnumálum
Austfirðinga:
„Ágætur afli hefur verið á
grunnmiðunum í vor og það
sem af er sumri.“ Kvað
Bjarni Benediktsson þessa
lýsingu ekki vera í góðu sam
ræmi við hrakspár Framsókn
armanna og kommúnista um
afleiðingar landhelgissamn-
ingsins við Breta.
Um afkomu manna á Aust
urlandi hefði Eysteinn Jóns-
son m. a. sagt þetta:
„Atvinna er því mikil í
sjávarplássunum og afkom-
an góð.“
Það er vissulega ástæða til
þess að vekja athygli á þess-
um ummælum eins aðalleið-
toga Framsóknarflokksins.
Þau sýna að fullyrðingar
Framsóknarmanna um „ný
móðuharðindi," vegna við-
reisnarráðstafana ríkisstjórn-
arinnar eru að þeirra eigin
dómi fáránlegur sleggjudóm-
ur. Á íslandi ríkir nú vel-
megun, sem á að verulegu
leyti rætur smar að rekja
til þess að núverandi ríkis-
stjórn tókst að hindra það
hrun, sem yfir vofði, þegar
vinstri stjórnin valt frá völd-
um haustið 1958.
En það er ekki aðeins á
Austfjörðum sem atvinna hef
ur verið næg og afkoma fólks
ins góð. Sömu söguna er að
segja úr öllum öðrum lands-
hlutum. Atvinnutekjur fólks-
ins voru á síðastliðnu ári
víðast allmiklu hærri en þær
voru árin 1958 og 1959.
Þetta á einnig við um af-
kómu bænda. Framleiðsla
þeirra hefur haldið áfram að
aukast og öllum kemur sam-
an um að reikningar þeirra
hafi um síðustu áramót stað-
ið mun betur hjá kaupfélög-
um og öðrum verzlunum en
þeir gerðu árið áður. Hef-
ur þetta m .a. komið fram í
fregnum af fundum afurða-
- AFKOMA GÓÐ
sölufélaga bænda.
★
En það er einmitt vegna
þess, hve heillavænleg áhrif
viðreisnarstefnunnar hafa
orðið, sem kommúnistar og
Framsóknarmenn hafa nú
myndað með sér niðurrifs-
bandalag, sem hefur það tak-
mark fyrst og fremst að
hrinda af stað nýju kapp-
hlaupi milli kaupgjalds og
verðlags og skapa nýja verð-
bólguöldu í landinu. Það er
ekki of djúpt tekið í árinni,
að aldrei hafi nokkrir stjórn
arandstöðuflokkar sýnt ann-
að eins ábyrgðarleysi og ó-
trúnað við þjóðarhag eins og
Framsóknarmenn og komm-
únistar hafa gerzt berir að
undanfarið. Þeir hafa haft
forystu um pólitísk verkföll,
sem ekkert eiga skylt við
hagsmunabaráttu launþega.
Síðasta afrek Framsóknar-
manna og kommúnista er
stöðvun vegavinnunnar hér
á Suðvesturlandi. Þessir á-
byrgðarlausu angurgapar
hika ekki við það að stöðva
lífsnauðsynlegt viðhald veg-
anna og nýbyggingar, sem
eru frumskilyrði þess að
framleiðslan geti haldið á-
fram að bæta aðstöðu sína
og skapa neytendum við sjáv
arsíðuna þýðingarmikið ör-
yggi-
Það er nauðsynlegt að
bændur geri sér ljóst, að það
er með atbeina Framsóknar-
flokksins, sem kommúnistar
eru nú að stöðva vegafram-
kvæmdirnar og hindra sam-
göngubætur milli sveita og
sjávarsíðu. Það er fyrir þetta
þjóðhættulega moldvörpu-
starf, sem Rússar eru nú að
borga íslenzkum kommúnist-
um hundruð þúsunda króna.
Rússarnir leggja til rúblur
til þess að kommúnistadeild-
in á íslandi geti haldið á-
fram hernaðaraðgerðum sín-
um gegn íslenzku efnahags-
lífi.
VINNUFRIÐUR í
HOLLANDI
ITNDANFARNA daga hefur
Hollendingurinn Dirk
Stikker, framkvæmdastjóri
Atlantshafsbandalagsins, dval
ið hér á landi. Þetta er mjög
mikilhæfur maður, sem getið
hefur sér gott orð á ýmsum
sviðum. Okkur íslendingum
væri sérstaklega mikilsvért
að kynnast því starfi hans,
sem hann er frægastur fyrir
heima í Hollandi, en það er
að hafa átt mestan þátt í að
Er A.-t>ýska!and á
barmi uppreisnarinnar
Marguerite Higgins skrifar um
„engisprettuárið" í kommúnistaheimi
A ustur—Þýzkaland er það
svæði í Evrópu innan
hins sovézka heimsveldis, þar
sem mest hætta er á, að allt
fari í bál og brand. Fæðu-
skortur er þar slíkur, að
ströng skömmtun hefir verið
tekin upp á ný á öllu land-
inu.-----A.-þýzku kommún-
istablöðin hafa sagt frá
fundahöldum almennra borg
ara, þar sem mótmælt hefir
verið hvers konar aðgerð>um
gegn Berlín — og látinn í
ljós ótti við, að slíkt kynni
að leiða til styrjaldar.
Af þessum sökum getur
stjórnin í Washington ekki
gengið fram hjá þeirri skoð-
un, að Austur-Þjóðverjar
kunni nú að vera nær því
að rísa upp gegn kommún-
ismanum en nokkru sinni síð
an 1953.
— ★ —
Eitthvað á þessa leið kemst
Marguerite Higgins, Washing-
ton-fréttaritari New York Her-
ald Tribune, m. a. að orði í
stuttri yfirlitsgrein, sem birtist
í blaði hennar á dögunum.
★ KOM EKKI A ÓVART
Ungfrú Higgins segir, að yfir-
lýsing Krúsjeffs fyrir skemmstu,
um að haett yrði við liðsfækk-
un í Rauða hernum, og að út-
gjöld til herbúnaðar yrðu auk-
in verulega, hefði ekki komið á
óvart — það hefði verið ljóst
um skeið, að sovétstjórnin var
fallin frá fyrirætlun sinni um
fækkun í hernum. — Rússnesku
blöðin sjálf voru t. d. góður
leiðarvísir um þetta, segir Higg-
ins. Áður, þegar slík liðsfækk-
-K
Marguerlte ]
Higgins er ung- t
ur, banclarískur J
blaðamaður, er \
vakið hefir á i
sér veruiega at J
hygli að undan t
förnu sem dug- '
legur og slung- \
inn „fréttahaukur". — Þegar hún i
var í Kongó fyrir nokkrum mán- ]
| uðum, þótti hún t.d. skjóta mörg. I
um „kollegum" sínum af karlkyn- "
I inu ref fyrir rass — svo sem þegar >
hún náði einkasamtali við Antoine ,
' Gizenga í Stanleyville, sem margir J
höfðu áður reynt án árangurs. i
„Maggie", eins og hún er almennt >
kölluð i bandariska blaðaheimin- \
um, er nú einn þeirra blaðamanna, /
sem skrifa að staðaldri um alþjóða- J
mái í stórblaðið New York Herald 1
Tribune — og þykir hún fylgjast J
| vel með „straumunum" bak við \
tjöldin f Washington. — Við leyf- /
' um nú rödd ungfrú Higgins að J
I heyrast hér í þættinum. I
un var á döfinni, voru rússnesku
blöðin full af auglýsingum, þar
sem þeir, er losnuðu úr her-
þjónustu, leituðu eftir borgara-
legum störfum. Sú staðreynd,
að slíkum auglýsingum fór mjög
fækkandi, þegar á leið vetur-
inn, er m. bending í þá átt,
að Krúsjeff hafi þegar fyrir
löngu ákveðið að standa ekki
við yfirlýsingar sínar um fækk-
un í hernum.
Higgins segir, að m.a. af þess-
um sökum hafi yfirlýsing Krús-
jeffs ekki komið stjómarherr-
unum í Washington úr jafnvægi,
svo heitið gæti — en annað hafi
einnig legið þar til grundvallar.
— Auðvitað gera menn sér það
Ijóst hér, segir hún, að Krú-
sjeff valdi yfirlýsingu sinni
þann tíma, er vel þjónaði áætl-
unum hans um taugastríð gegn
koma á fót samstarfsnefnd
atvinnurekenda og launþega.
En hún hefur orðið mjög far
sæl fyrir hollenzkt efnahags-
líf.
Stikker varð formaður at-
vinnurekendasambands Hol-
lands snemma á stríðsárun-
um og á hinum erfiðu tím-
um, sem jafnframt mótuðust
af mikilli þjóðlegri einingu,
tókst hann á hendur miklar
samningagerðir við verka-
lýðshr eyf in guna.
Allt frá stríðslokum hefur
hollenzkt atvinnulíf búið að
þeim samningum, sem þarna
var lagður grundvöllur að.
— Vinnufriður hefur verið
meiri í landinu en sennilega
í nokkru öðru lýðfrjálsu
landi. Hafa framfarir orðið
svo miklar, að lífskjör hafa
aldrei verið þar betri. Þó
hafa Hollendingar nú misst
flestar nýlendur sínar og
hafa orðið að berjast sinni
sérstæðu baráttu við hafið,
sem kostar gífurlegt fé.
í samstarfsnefndinni, sem
áður var minnzt á, er unnið
mikið starf, m.a. í samvinnu
við opinbera aðila, til að
afla sem fullkomnastrar vit-
neskju um ástand efnahags-
lífsins á hverjum tíma. í
samræmi við niðurstöðurnar
hefur svo í flestum tilfellum
tekizt að semja um kaup og
kjör hinna ýmsu stétta, án
þess að til verkfalla hafi
komið. Þarna fara saman vís
indaleg vinnubrögð, sam-
komulagsvilgi og þjóðholl-
usta á báða bóga.
Það yrði gæfa íslenzku
þjóðarinnar, ef henni tækist
að ná þeim samhug, sem Hol
lendingar hafa náð í hinum
viðkvæmu kjaramálum. —
Raunar höfum við ekki efni
á öðru.
Vesturveldunum út af Berlín.
En þrátt fyrir það er litið svo á
í stjórnarherbúðunum í Washing
ton, að í ljósi þeirra upplýsinga,
sem stöðugt síast út úr hinu
kommúníska heimsveldi, sé rík
ástæða til að ætla, að þessi leik-
ur Krúsjeffs sé að öðru leyt-
inu til þess ætlaður að breiða
yfir eigin veikleika á ýmsum
sviðum.
★ „PÚÐURTUNNAN“
A.-ÞÝZKALAND
Sannleikurinn er sá, að sl.
ár hefir verið erfitt víða í hin-
um kommúníska' heimi — og á
sumum svæðum hefir það ver-
ið sannkallað engisprettuár, i
bókstaflegum skilningi. — Hin
kommúnísku stjórnarblöð í Pek-
ing hafa greint frá því, að
„gríðarlegur engisprettugrúi éti
sig nú ge'gnum kornakrana“. —.
Þetta kemur í kjölfar opinberra
tilkynninga um geysileg flóð, að
undangengnum einstæðum þurrk
um. — Síðan drepur ungfrú
Higgins á matvælaframleiðslu
Rússa sjálfra, sem sé að ýmsu
leyti áfátt — ef ekki að magni,
þá að gæðum — en þrátt fyrir
framangreint, segir hún, að það
svæði innan kommúnistaveldis-
ins, þar sem hættast sé við
að upp úr sjóði, sé Austur-
Þýzkaland, svo sem sagt var i
upphafi. Þar sé matvælaskortur
svo mikill, að tekin hafi verið
upp að nýju ströng skömmtun í
öllu landinu — og feitiskortur-
inn sé t. d. slíkur, að íbúar
borga eins og Potsdam og Leip-
zig verði nú að láta sér nægja
mjög nauman sápuskammt. Þá
segir hún, að á leynifundi for-
ustumanna a.-þýzka kommún-
istaflokksins fyrir skömmu hafi
það komið fram, að á tímabil-
inu fram að haustuppskerunni í
ár muni ríkja neyðarástand í
þessum efnum.
A’ STRÍÐSÓTTI
A.-ÞJÓÐVERJA
Loks segir Marguerite Higg-
ins: —■ Hin kommúnísku blöð
A.-Þýzkalands hafa sjálf viður-
kennt, að skortinn nú megi eink
um kenna þeim víðtæku tilraun
um, sem gerðar voru á sl. ári
til þess að færa landbúnaðinn í
skyndi í form samyrkjubúskap-
ar. Og — það, sem mesta þýð-
ingu hefir —- kommúnistablöð-
in hafa birt frásagnir af fund-
um austur-þýzkra borgara, þar
sem þeir hafa mótmælt hvers
konar aðgerðum kommúnista
gegn Berlín og látið í ljós ótta
við, að slíkt gæti leitt til styrj-
aldar.
— ★ —
Af þessum sökum getur stjórn
in í Washington ekki vísað
þeirri skoðun á bug, að Austur-
Þjóðverjar kunni nú að vera
nær því að rísa upp gegn komrn
únismanum en nokkru sinni síð-
an 1953. — Og því eins er
Krúsjeff Iíka alveg eins mikið
í mun að brýna nú röddina o*
hafa í hótunum við fólkið innan
veldis kommúnismans eins og
við vesturveldin.