Morgunblaðið - 12.09.1961, Blaðsíða 14

14
MORGVNBLAÐIÐ
Þriðjudagur 12. sept. 1961
Öllum þeim, er heiðruðu mig á margvíslegan hátt á
sjötíu og fimm ára afmæli mínu, hinn 21. ágúst sl. og
gerðu mér daginn ógleymanlegan, færi ég mínar inni-
legustu þakkir og bið góðan guð að blessa þá um
alla framtíð. — Lifið he'l.
Borghildur Oddsdóttir
Hjartans þakkir til allra þeirra er sýndu mér vinarhug
á sjötugs afmæli mínu 26. ágúst sl. með heimsóknum,
gjöfum og skeytum.
Guð blessi ykkur öll.
Ingibjörg Bósa Ivarsdóttir, Marðarnúpi
Hjartans þakkir færi ég börnum mínum og tengda-
börnum, systrum og öllum vinum og kunningjum, fyrir
margvíslegém vinarhug, sem mér var sýndur með gjöf-
um, heimsóknum, skeytum og blómum á 70 ára afmæli
minu 1. sept. sL — Guð blessi ykkur öll.
Ingibjörg Einarsdóttir, Hlíðargerði 1, Reykjavik
Innilegar þakkir til allra þeirra mörgu, er sýndu mér
vináttu og hlýhug á 60 ára afmæli mínu þann 3. sept.
sl. með heimsóknum, gjöfum og skeytum.
Lifið öll heil.
Signrjón Jónsson, Hvaleyrarbraut 5, Hafnarfirði
Lokað í dag
vegna jarðarfarar
Verzlun
Guðmundar Guðjónssonar h.f.
Skólsvörðustíg 21 A.
Móðir okkar
JÖRUNN NORÐMANN
Laufásvegi 35
andaðist að morgni 11. september
Fyrir hönd okkar systkina.
Óskar Norðmann
Systir mín
SIGRlÐUR MADSLNUD
lézt í sjúkrahúsi í Kaupmannahöfn 8. þ.m.
Ólöf Sigurðardóttfr
Útför móður okkar og tengdamóður
MARlU JÓNSDÓTTUR
Máyahlíð 13,
fer fram frá Fossvogskirkju, fimmtudaginn 14. þ.m. kl.
13,30.
Áslaug M. Friðriksdóttir, Sophus A. Guðmundsson,
Sigríður Guðvarðsdóttir, Friðrik J. Friðriksson,
Maðurinn minn og faðir okkar
SIGURBJÖRN ÁSBJÖRNSSON
. Skúlagötu 68
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju miðvikudaginn
13. sept. kl. 1,30. Blóm vinsamlegast afþökkuð, en þeim,
sem vildu minnast hans, er bent á Slysavarnarfélagið
eða Krabbameinsfélagið.
Margrét Guðjónsdóttir og börn
Maðurinn minn
BJÖRN JÓHANNSSON
lézt í Ríkisspítalanum í Kaupmannahöfn þann 11. þ.m.
Helga Jóhannsson
Hjartkær
LITLA DÓTTIR OKKAR
andaðist 1. sept. í Landspítalanum. — Jarðarförin hefur
farið fram. Þökkum auðsýnda samúð. Sérstaklega þökk-
um við aðstandendum Stefáns heitins Guðmundsson-
ar, trésmíðameistara.
Guðfinna Jónsdóttir, Sigurður Wium Árnason
Guðmundur
kaupmaður
í DAG verður til moldar borinn
Guðmundur Guðjónsson, kaup-
maður, er lézt hinn 3. þ.m.
Guðmundur var faeddur að
Efra-Seli í Stokkseyrarhreppi 19.
júní 1894, sonur Guðjóns Björns-
sonar, sjómanns og síðar verzl-
unarmanns, frá Raufarfelli undir
Eyjafjöllum, Björnssonar Stefáns
sonar. en þeir nafnar afi og lang-
afi Guðmundar voru nafnkennd-
ir í sinni tíð fyrir lækningahæfi-
leika og hagleik. Amma Guð-
mundar var Guðrún Jónsdóttir,
systir Þorsteins næturvarðar og
lögregluþjóns í Stöðlakoti hér í
bæ, Jónssonar bónda Guðnasonar
að Strandarhöfða í Landeyjum.
Móðir Guðmundar var Steinunn
M. Þorsteinsdóttir, Þorsteinsson-
ar frá Úthlíð í Biskupstungum,
síðar að Breiðumýri í Stokkseyr-
arhreppi og konu hans Guðlaug-
ar Stefánsdóttur frá Brekku í
Biskupstungum, Gunnarssonar
frá Hvammi í Landi, af hinni
eldri Hvammsætt.
Guðmundur ólst upp í foreldra
húsum að Efra-Seli og stundaði
alla þá vinnu, sem algengust var
meðal ungmenna þess tíma. Fet-
aði hann brátt 1 fótspor föður
síns og sótti sjóinn frá brimveiði-
stöðvunum fyrir sunnan. Varð
hann brátt eftirsóttur til allra
starfa, enda sérlega traustur mað
ur og raungóður. Árið 1912 flutt-
ist Guðmundur með foreldruin
sínum hingað til Reykjavíkur,
og stundaði hér hvers konar
vinnu. Var hann jafn eftirsóttui
starfsmaður eftir að hingað kom
til Reykjavíkur. Hér kynntist
hann eftirlifandi konu sinni,
Önnu Maríu Gísladóttur, héðan
úr Reykjavík, dóttur Gísla Jóns-
sonar, sjómanns, en hann fluttist
til Vesturheims um aldamótin,
en móðir frú Önnu var Vilborg
Frímannsdóttir, ættuð úr Skaga-
firði, en hún lézt þegar Anna var
aðeins tveggja ára. Fósturfor-
eldrar frú Önnu voru þau Karitas
Tómasdóttir og Gunnar Hafliða-
son, er bjuggu í Nýjabæ (í
Skuggahverfi) hér í bænum.
Þau Anna og Guðmundur
gengu í hjónaband 17. maí 1917.
Hefur hjónaband þeirra verið
mjög farsælt og heimili þeirra til
fyrirmyndar. Þau eignuðust 5
börn og eru 4 þeirra á lífi:
Karitas, kona Sigurðar Ingimund
arsonar, alþingismanns, Guðjón
Aðalsteinn, kaupmaður, sem veitt
hefur verzluninni forstöðu nú
hin síðustu árin, kvæntur Þóru
Hannesdóttur, Borghildur, gift
Gunnari Magnússyni fulltrúa, og
Kristín, gift Geir Fenger, verzl-
unarmanni. Eru börn þeirra
mannkostafólk eirus og foreldr-
arnir.
Eftir að Guðmundur var flutt-
ur hingað til Reykjavíkur réðist
hann brátt til Lofts Loftssonar,
útgerðarmanns. og var þar verk-
stjóri. Naut hann þar, sem ann-
ars staðar er hann hafði unnið,
óskoraðs trausts allra, er eitthvað
höfðu saman við hann að sælda.
Var hann jafn vinsæU og virtur
af vinnuveitendum sínum sem
starfsmönnum, er undir hans
stjórn störfuðu. Hann átti því
vísan stóran hóp viðskipbavina,
þegar hann opnaði fyrst verzlun
í félagi við Bjöm Jónsson,
bakara, 1. apríl 1918. Var hún
fyrst til húsa á Vatnsstíg 4 undir
nafninu verzlunin Venus. í des.
1919 fluttu þeir verzlunina að
Grettisgötu 28 og kölluðu hana
B. Jónsson og G. Guðjónsson.
Þeir starfræktu síðan verzlun
þessa saman til 1. apríl 1923, en
þá gekk Guðmundur úr fyrirtæk-
inu og setti á stofn sína eigin
verzlun á Skólavörðustíg 22 í
Stóra-Holti. Rak hann fyrst verzl
unina þar í 4 ár, en flutti þá
verzlunina yfir götuna, þar sem
hún hefur verið síðan. Þegar
Guðmundur flutti verzlunina á
Guðjónsson
— Mínning
Skólavörðustíginn, þurfti til þess
mikla bjartsýni, þar sem Skóla-
vörðustígurinn var þá utan al-
faraleiðar í útjaðri bæjarins. Það
sýnir hins vegar vinsældir Guð-
mundar og það traust, sem hann
naut sem kaupmaður, að vegur
vérzlunar hans fór vaxandi jafn-
vel eftir að hann hafði sezt að
langt uppi í Holtum. Guðmundur
var hreinræktaður kaupmaður,
sem hafði alla þá kosti, sem góð-
ur kaupmaður þarf að hafa.
Hann skildi það manna bezt, að
hagur verzlunarinnar var undir
því kominn að þjónusta væri sem
mest við viðskiptavinina, og að
bagur viðskiptamannsins og hag-
ur verzlunarinnar fóru saman.
Enda fór það svo, að Guðmund-
ur eignaðist brátt stóran og
traustan viðskiptamannahóp,
Verzlun sína rak Guðmundur
alla tíð af miklum dugnaði og
ósérplægni og keppti að því að
hún væri ávalt í töki traustustu
og beztu matvöruverzlana hér í
bænum, og það tókst honum sann
arlega vel, eins og annað það er
hann setti sér að takmarki.
Guðmundur tók frá upphafi
virkan þátt í félagsstörfum kaup-
manna. Hann sá það manna
gleggst, hve mikil nauðsyn væri
á því til þess að verzlunin gæti
sem bezt sinnt hinu þýðingar-
mikla þjónustuhlutverki sínu til
eflingar allmennri hagsæld í
landinu eftir nýfengið sjálfstæði,
að kaupmenn efldu samtök sín
sem mest. Hann var einn af
stofnendum Félags matvörukaup-
manna árið 1928.
Það sýndi sig strax stofnun fé-
lagsins hvílíku nauðsynjamáli
hafði verið komið í framkvæmd.
Guðmundur Guðjónsson var
isnemma valinn til forrustu í
stjórn félags matvörukaupmanna,
enda var hann manna bezt til
forrustu fallinn. Hann var vörpu
legur á velli og fyrirmannlegur,
drengskaparmaður og hvers
manns hugljúfi, kunni vel að
koma fyrir sig orði, kátur og
fjörmaður mikili, tápmikill og
fastur fyrir.
Hann var umfram allt sann-
gjam maður og réttsýnn.
Allir þessir kostir Guðmundar
leiddu til þess, að hann var sjálf-
kjörinn formaður Félags matvöru
kaupmanna í samfleytt 20 ár, frá
1935—1955, er hann sakir heilsu-
brests óskaði eindregið eftir því
að verða leystur frá því starfi.
Á 15 ára afmæli félagsins komst
Guðmundur m. a. svo að orði:
„Með vaxandi starfsemi innan
sérhverrar greinar verzlunarinn-
ar og með vaxandi samvinnu
milli hinna ýmsu greina hennar
vona ég að tabast megi að sam-
eina svo hina tiltölulega ungu
stétt, að hún geti ævinlega komið
fram, sem órjúfandi heild um
sameiginleg málefni sín, og megi
alltaf með sæmd inna af hendi1
hið þýðingarmikla hlutverk sitt
í þjóðfélagi okkar.“ Öll störf
Guðmundar við stjórn Félags
matvörukaupmanna einkenndust
af þessum orðum hans, allar hans
gerðir voru til þess fallnar að
verzlunin mætti með sæmd inna
af hendi hið þýðingarmikla hlut-
verk sitt. Guðmundur var vak-
andi og sofandi vinnandi að hags-
munamálum félagsins. Á hinum
langa formannsferli hans og áður
en Kaupmannasamtökin voru
stofnuð, liðu vízt ekki margir
dagar svo, að hann þyrfti ekki
að sinna félagsstörfunum jafnt
eigin störfum. Skrifstofa félags-
ins var í raun og veru inn af
búðinni hjá honum, og þangað
var stöðugt hringt allan daginn
ef einhverjar upplýsingar þurfti
að fá eða kvartanir fram að bera
eða ráða að leita. Aldrei taldi
hann slíkt eftir sér, og aldrei
brást honum jafnaðargeðið og
skapið góða.
í búðinni hjá Guðmundi á Skóla
vörðustíg 21 voru stjómarfundir
í Félagi Matvörukaupmanna
haldnir lengstum meðan Gutð-
mundur var formaður. Það er nú
títt um slíkar samkomur, að
menn mæta oft seint og illa, en
hjá Guðmundi var þessu alveg
cfugt varið, þangað mættu menn
fljótt og vel. Tápið og fjörið Guð-
mundar heilluðu þá, sem með
honum störfuðu í stjóminni og
gerðu fundarstarfið og samstarf.
ið við hann sérstaklega ánægju
legt. Við, sem áttum því láni að
fagna, að starfa með Guðmundi
að félagsmálunum, minnumst
þeirra ánægjustunda, er við nú
sjáum á bak Guðmundi.
Guðmundur var í hópi þeirra
kaupmanna, sem lifað hafa mest-
ar stökkbreytingar í íslenzkum
verzlunarháttum. Hann var glögg
sýnn á það hverjar breytingar
væru æskilegastar fyrir verzlun.
ina sjálfa og fyrir viðskiptavin.
ina og skjótur að taka upp þá
háttu, sem til mestrar þjónustu
mættu verða. Hann notaði ekki
þekkingu sína og reynslu í eigin
þágu eingöngu, heldur miðlaði
öllum er ráða leituðu hjá hon-
um. Hann var einn af þeim mönn
um, sem skapað hafa þá verzl-
un, sem við búum við í dag.
Fyrir öll þessi störf í þágu Fé-
lags Matvörukaupmanna og verzl
unarinnar í heild stendur verzl*
unin í mikilli þakkarskuld.
Meðan Guðmundur var formað
ur Félags Matvörukaupmanna
átti hann um skeið sæti í stjórn
Verzlunarráðsins. Hann var síð-
an einn af aðalhvatamönnunum
að stofnun Kaupmannasamtaka
fslands og virkur þátttakandi i
störfum þeirra meðan honum
entist heilsa og fjör.
En Guðmundur lét fleiri félags*
og menningarmál til sín taka.
Hann var kirkjurækinn maður
og trúhneigður mjög, þó að hann
flíkaði þar eigi tilfinningum sín.
um skoðunum eða bæri á torg.
Hann var einn af stofnendum
Frjálslynda safnaðarins og átti
sæti í stjórn hans meðan hann
starfaði. Hann starfaði einnig í
Oddfellowreglunni og naut þar
trausts og virðingar sem annars
staðar.
Enda þótt Guðmundur hafl
látið félagsmál mikið til sín taka
vanrækti hann þó aldrei skyidur
sínar sem heimilisfaðir. Eftirlif-
andi kona hans, Anna M. Gísla-
dóttir, sæmdarkona, góð og vel
gefin og með afbrigðum myndar-
ieg, var Guðmundi mjög sam-
rýmd og traustur förunautur.
Heimili þeirra er og hefur ávalt
verið við brugðið fyrir rausn og
myndarskap. Eftir að heilsa
Guðmundar bilaði var það hans
lán að eiga jafn trausta og góða
konu og frú Önnu og athvarf á
slíku heimili, er þau höfðu byggt
upp, og samveru með bömum og
barnabörnum.
Guðmundur Guðjónsson, kaup.
maður, er nú fallinn í valinn fyr-
ir aldur fram. Við eigum á bak
að sjá mannkostamanni og góð-
um dreng. Hann er okkur öllum
harmdauði, en þó fyrst og fremst
konu og börnum. Um leið og ég
harma fráfall vinar og félaga
sendi ég konu hans og börnum
samúðark veð j ur.
S. K.