Morgunblaðið - 27.09.1961, Síða 10

10
MORGUNBLAÐIÐ
Miðivkudagur 27. sept. 1961

Ég vil komast í land
og vera þar lengi!
Rabbað við
Noregsfara
um borð
í Keklu

LAUST fyrir klukkan sjö í -
gærmorgun lagðist Hekla
með Noregsfarana innanborðs
á ytri höfnina í Reykjavík.
Blaðamenn frá Morgunblað-
inu fóru með tollbátnum út
að Heklu og ræddu við
nokkra farþega, sem tekið
höfðu þátt í förinni til Hrífu
dala.
Fyrstan hittum við fyrir
ungan, knálegan mann, Hall-
dór Björnsson, 13 ára, son
' Björns Jónssonar kaupmanns.
Skipið uppi í fjöru
— Þú hefur verið með í
allri ferðinni? verður okkur
fyrst fyrir að spyrja.
— Já. Þetta var ógurlega
skemmtileg ferð.. Á kvöldin
spiluðu þeir, sem ekki voru
sjóveikir, en ég var ekki mik
ið uppi, allan fyrsta daginn
í koju, en þú getur samt sagt
að ég hafi verið dálítið uppi
eftir það.
— Hvernig var veðrið á út
leiðinni?
— Uss, úfið fyrsta daginn
og ein nóttin á milli íslands
og' Færeyja var ferleg. Það
valt svo mikið.
— Svafstu nokkuð þá nótt?
— Eitthvað, en ég vaknaði
klukkan þrjú og vakti til
sex. Þá tók ég pillu til þess
að sofna. Eg verð alltaf mátt
laus og sofna ef eg tek sjó-
veikispillur.
— Var þetta í fyrsta sinn,
sem þú fórst út?
— Já. *
— Hvað fannst þér mest
gaman?
— Það var mest gaman að
fara í ferðirnar, t. d. þegar
við fórum til Gudhaven. Við
vorum uppi á fjalli og það
voru hættulegar beygjur nið-
ur. Þegar við komum niður
fannst mér skrítið að sjá
skipið liggja við bryggju
þarna, bókstaflega alveg uppi
í fjöru. Það var svona að-
djúpt þama.
Fótbolti og peningaspil
— Varstu við afhjúpun
styttunnar í Hrífudal?
— Jú, það var sungið og
Bjami Benediktsson og Auð-
ur Auðuns fluttu ræður. Svo
talaði fylkisstjórinn í Firða-
Eylki held eg.
— Voru foreldrar þínir
með í ferðinni?
— Já, og systir mín líka.
Hún er átta ára.
— Hvað talaðir þú við
Færeyinga?
— Ég talaði nú eiginlega
ekkert mál við þá. Eg lét
pabba hafa fyrir því.
— Er ekki gaman að vera
kominn heim aftur?
— Jú, segir Halldór, sér-
staklega þegar sjóveikin hef-
ur herjað á mann. Ég vil
komast í land og vera þar
lengi.
Förin ógleymanleg
Inni í reyksal Heklu hitt-
um við frú Auði Auðuns.
w — Það má segja að allar
viðtökur, sem við fengum
væru alveg frábærar. Þó verð
ur e.t.v. minnisstæðust kom-
an til Dalsfjarðar, allt frá
því er börnin heilsuðu okk-
ur á bryggjunni og sungu
þjóðsönginn og þar til við
lögðum aftur frá 'landi. Við
fundum hve fólkinu var það
eðlilegt að taka á móti okk-
ur eins og það gerði, og ég
held að hver einasti í hópn-
um hafi verið djúpt snortinn
af móttökunum. Ferðin var
í heild ákaflega skemmtileg
| og að fara um þessi fögru
héruð var ógleymanlegt.
— Sjóferðin út var að
vísu nokkuð erfið, en eftir á
gefur hún ferðinni e.t.v.
Auður Auðuns meira gildi. Eg er sannfærð
um að þessi ferð hefur orðið
— Var hún kannski yngst til þess að tengja ísland og
af þátttakendunum? Noreg traustari böndum, og
— Nei, dóttir Bjarna Bene hópurinn hér um borð hefur
diktssonar var sex ára. En verið akaflega samstilltur all
hún fór af skipinu í Bergen. lr verlð elns °? ein <>olw
„ ^ , .. ^ skylda, sagoi Auour Auouns
— Hvað keyptirðu i ferð- að lokum
inni?
— Fótbolta, föt, skó og spil,
sem heitir Rulette. Það er
svona peningaspil með plat-
peningum.
— Ætlarðu kannski að
setja upp spilavíti?
— Nei, þetta er ekkert svo
leiðis. Löggan yrði þá líka
fljót að taka þetta af mér.
Já, og svo keypti ég mér
sundgrímu með röri' í Fær-
eyjum. Hún kostaði fimm
færeyskar krónur.
— Hvernig var í Færeyj-
um?
— Ágætt eins og alle ....
ég meina alls staðar.
— Talarðu norsku?
— Nei, nei. Eg tala enga
norsku, en ég hrafla kannski
svolítið í dönsku. -
„Hvad koster den?“
— Skildu Norðmenn dönsk
una hjá þér?
— Jæja, það var nú svona
sitt á hvað. Það var auðveld-
ast að segja já og nei, og
það eina, sem ég eiginlega
kunni var „hvad koster
den?“
Þurrt brauð og ávextir
Uti á bátaþilfari hittum
við tvær ungfrúr, Unni Fær-
seth, sem starfar við af-
greiðslu Morgunblaðsins og
Ingibjörgu Jónsdóttur, sem
svarar í símann hjá Sjóvá.
— Það var vont veður á
leiðinni út, segjum við til að
byrja á einhverju.
— Koivitlaust. Það lá við
að maður stæði á haus í koj-
unni, segir Unnur.
— Hvernig var matarlyst-
in?
— Orðin ágæt síðustu dag-
ana.
, :— En til að byrja með?
— Við borðuðum ekkert
nema þurrt brauð og ávexti
fyrstu tvo sólarhringana.
Maður hélt engu öðru niðri.
—• Var þetta fyrsta utan-
ferðin?
— Já, hjá okkur báðum.
Þetta var ógurlega skemmti-
leg ferð. Langbezti dagurinn
var í Hrífudai. Og móttök-
urnar .... Það var álls stað-
ar tekið á móti okkur með
lúðrásveitum, a.m.k. í Staf-
Unimir Færseth og Ingibjörg Jónsdóttir. (Ljósm. Mbl. Ól. K. M.)
angri. Annars vorum við allt
af að syngja, heilsuðum og
kvöddum með því að syngja
ættjarðarlög. Við vorum eig-
inlega búnar að fá nóg af ætt
jarðarlögum.
— Finnst ykkur ekki gam-
an að syngja?
-— Jú, segir Unnur, — en
ég kunni bara ekki allt sem
sungið var.
Regnhlífar og dúkkur
— Þið hafið náttúrlega gert
innkaup?
— Við fórum fjórar ferð-
ir fuliklyfjaðar í Bergen. Og
það rigndi allan tímann.
— Hvað var keypt?
— Við byrjuðum á að
kaupa ' regnhlífar og svo
komu töskur.
— Og svo?
— Það var svo mikið að
það er ómögulegt að muna
hvað kom á eftir töskunum.
Dúkkur og svoleiðis.
— Fyrir ykkur sjáifar?
— Nei, nei, fyrir frænkur
og frændur.
— Eigið þið frændur, sem
hafa gaman af dúkkum?
— Nei, í guðs bænum, allt
frænkur. Við keyptum bíla
fyrir frændurna.
— Þið talið náttúrlega
góða norsku?
Þú getur rétt ímyndað
þér það. Það sögðu allir að
við töluðum góða norsku, en
, WmÉ? / ':íx% við sögðum aldrei annað en
& .xfmmm:, " já og nei og tusind tak.
Hyruvogn
— Við fengum líka fínar
llpl |p w móttökur í Færeyjum, segir
fJp ' Ingibjörg.
pf * — Hvernig er tusind tak
á færeysku?
— Það má guð vita. Við gátum alls ekki sagt það þar.
grl(#aH| Það voru allar búðir lokað- ar, en opnuð ein og ein fyr- ir okkur.
— Hvað keyptuð þið þar? — Ég keypti eina hval-
tönn, segir Ingibjörg. — Ég keypti kort, svarar Unnur.
— Hver fékk kortið? — Ég ætla að eiga það
sjálí. — Annars var ósköp líkt og hér heima í Færeyjum.
— Tókuð þið ykkur kannski hyruvogn í Færeyjum? — Hyruvogn? Hvað er það nú?
— Leigubíll.
— Jú, við vorum keyrðar
frá skipinu út í Kirkjubæ í hyruvognum, sagði Unnur að
Halldór Björnsson lokum.

Sendisveinar óskast
Vinnutímar :
frá kl. 6 f.h. til kl. 12 á hádegi.
frá kl. 9 f.h. til kl. 6 e.h.
JHftrðMttlilafrid
Innfærslukaup
Fyrir reikning, þess sem þetta
skiptir, skulu innfærast, ef hægt
væri 50.000 sett af Evrópufrí-
merkjum 1961 (íslenzkum) út-
gefnum hinn 18. þ. m. á Islandi.
Fast bindandi tilboð, gegn svari
sem sent verður frá skrifstofu
minni föstudaginn 29. september
þ. á., óskast sent til varemægler
H. Abildstrpm, Vesterbrogade
10, Kpbenhavn V, annaðhvort
með bréfi, símskeyti eða telex
2570.
Drengur varð
undir Líl
UM ÁTTALEYTIÐ í fyrrakvöld
varð slys á Miklubrautinni.
Drengur á reiðhjóli varð þar fyr-
ir bíl, en meiddist þó ekki alvar-
lega.
Drengurinn, sem er fjórtán ára
gamall, var að fara vestur Miklu-
braut á reiðhjóli. Þegar hann var
kominn um það bil hundrað
metra vestur gamia Seljalands-
veginn, fór keðjan af hjólinu.
Drengurinn fór þá af hjólinu og
bograði nokkra stund niður að
hjólinu til að reyna að koma
keðjunni á aftur. Þarna er tví-
stefnuakstur á suður brautinni
og engin götulýsing. Enda skiptl
það engum togum, að bíll, sem
var að koma vestur Miklubraut-
ina, eins og drengurinn áður, ók
á hann, þar sem hann bograði
við h’ólið.
Bílstjórinn sá drenginn, þegar
hann var kominn mjög nærri
honum, og hemlaði snögglega. En
þá sprakk hemlarör, svo hemlarn-
ir urðu óvirkir. Lenti bíllinn þá
á drengnum, sem kastaðist upp á
hægra frambretti hans Og féli
siðan niður á götuna hægra meg-
in við bílinn. Ðrengurinn var síð
an fluttur á Slysavarðstofuna. —
Hann reyndist vera óbrotinn, en
mikið marinn. Að lokinni rann-
sókn á Slysavarðstofunni, var
drengurinn fluttur heim til sín,
þar sem meiðsli hans reyndust
ekki vera alvarlegri.