Morgunblaðið - 01.11.1961, Side 3

Miðvikudagur 1. nóv. 1961
MORGVNBLAÐIÐ
3

VÍK, 30. október. — Um s.l.
ihelgi gerði ofsaveður hér í
Mýrdal. Gekk hann á með
norðaustan stormi aðlaranótt
laugardags og síðari hluta
dagsins var komin slyddu-
rigning. Þá gránaði niður und
ir byggð í fyrsta sinn á haust-
inu. Aðfaranótt sunnudags og
á sunnudag hélzt sami storm-
ur, en kólnaði og úrkoma
jókst. Síðari hluta sunnudags
gekk á með slydduéljum og
ofsastormhrinum. Á mánudag
íhafði veðrið lægt, en nokkur
glæra er enn sums staðar á
vegum.
Þakjárn oe
símastaurar fuku
Nokkur spjöll urðu í þessu
veðri. Á bænum Reyni fuiku
nokkrar járnplötur of þaki, en
ifólki á bænum tókst að koma
í veg fyrir frekari skemmdir.
Síðari hluta sunnudags, þegar
veðurhæðin var einna mest,
rofnaði símasambandið við
Reykjavík. Við athugun kom

Veöurofsi í Mýrdal
- flugvél fauk
í Ijós, að a. m. k. fjórir síma-
staurar höfðu brotnað við ána
Klifandi og tíu staurar aðrir
liggja á hliðinni að meira
eða minna leyti. Viðgerð er
þegar hfain á símanum. Hana
annast viðgerðarflokkur frá
Selfossi.
Flugvél fauk
Á laugardag
lenti lítil
tveggja sæta flugvél af Super-
Cub gerð á sjúkraflugvellin-
um við Vík. Flugmaðurinn,
Björn Jensson, hafði flögið til
Öskju við annan mann til þess
að fylgjast með gosinu þar.
Allt gekk vel, þar til á heim-
leið. Þá neyddist flugvélin til
að lenda hér vegna veðurs.
Reynt var að verja vélina á
vellinum, en í mesta vðeurofs-
anum á sunnudag fauk hún til
og skemmdist talsvert.
—★—
Flugu í blirrdþoku
MBL. átti í gær tal við Jón
Arason, lögfræðing, sem var
með Birni Jenssyni í flugvél-
inni. Sagði hann. að þeir
héfðu lagt af stað heimleiðis
frá Öskju um hádegisbilið á
laugardag. Skall þá á niða-
Hér er mynd af flugvél-
inni, sem fauk í ofviðrinu
é flugvellinum við Vík í
Mýrdal á sunnudaginn
var, þótt hún væri vand-
lega njörvuð niður.
(Ljósm.: Öl. Þórðarsön).
þoka og hvessti allverulega.
Þeir flugu suður yfir unz rof-
aði til og þeir komust að mestu
út úr þokubakkanum. Flugu
þeir með ströndinni að flug-
vellinum við Vík, lentu þar
og gengu til Víkur. Þar náðu
•þeir í menn sér til aðstoðar,
óku út á flugvöllinn og bundu
vélina mmmlega niður. Hvass
viðrið jókst sífellt, og þrátt
fyrir tryggilegan umbúnað
fauk flugvélinn á sunnudag.
— Þeir félagar gistu í Vík að-
faranótt sunnudags. Hélt Jón
landleiðina til Reykjavíkur á
sunnudag, en Björn var enn
fyrir austan í gær.
STAKSTEINAR
Kokhraustir Moskvu-
menn
Kommúnistar á íslandi hafa
verið þegjandalegir undanfarna
daga og furðar víst engan á þvL
t gær mannar Moskvumálgagn-
ið sig hinsvegar upp í það að
tala um fögnuð þeirra, sem
hlotnazt hefur það hlutskipti að
vinna að málstað heimskomm-
únismans. Orðrétt segir blaðið,
þegar það ræðir um þetta hlut-
verk:
„Xil þess þarf vígreifa sósíal-
iska alþýðuhreyfingu, til þess
þarf marxistiskan verkalýðs-
flokk. Xil þess þarf menn, kyn-
slóð eftir kynslóð, sem leggja
fram ævi sína og starf og vinna
allt, sem þeir mega, göfugasta
málstað mannkynsins. Ekki í
þeim anda, að þeir séu með því
að færa dýrar fórnir, heldur
með fögnuði, vegna þess þeim
hlotnazt það góða hlutskipti að
verja starfskröftum ævi sinnar
til að vinna að slíkum málstað".
Undanfarna daga hafa menn
séð „göfugasta málstað mann-
kynsíns" í verki, helsprengjur
Rússa, uppljóstranir um samvirka
glæpaforystu og fullkomna lítils
virðingu fyrir öllu því, sem
fagurt er og göfugt. Og sömu
dagana leyfir ritstjóri með is-
lenzku nafni sér að lýsa fögn-
uði yfir hryðjuverkunum.
.,En líka ljrautseiffju“
Og til þess að undirstrika að
það séu einmitt atburðir síðustu
daga, sem Sigurður Guðmunds-
son á við, þegar hann ritar hin
framangreindu orð, þá bætir
hann við, að úrslitum ráði „líka
þrautseigja þeirra og trú-
mennska, ódrepandi seigla og
þrek, þegar fast hefur blásið á
móti“.
Ábur&arverksmiðjunni falinn
rekstur Áburðarsölunnar
Með Jbví er bændum tryggb 100 kr.
lækkun á hverja lest terlenás áburðar
1 PÍFÐRI deild var í gær tekið
til 1. umræðu stjórnarfrumvarp
um breytingu á lögum um Á-
burðarverksmiðju en umræðun-
um var frestað 24. okt. s.l., er
venjulegur fundartími deildarinn
ar var liðinn. í umræðunum upp-
lýsti landbúnaðarráðherra Ing-
ólfur Jónsson, að ákveðið hefði
verið að fela Áburðarverksmiðj-
unni h.f. rekstur Áburðarsölu rík
isins frá 1. nóv. 1961 að telja,
vegna þess, að innfluttur áburð-
ur lækkar að minnsta kosti um
100 kr á hvert tonn með þeirri
ráðstöfun. Væri ekki að efa að
Áburðarverksmiðjan gæti veitt
eins góða þjónustu og Áburðar-
salan veitti. Þetta væri því hið
mesta hagræði fyrir bændastétt
ina, bændur fái ódýrari áfburð en
ella og tryggingu fyrir því, að
þeir geti fengið þær áburðarteg
undir sem þeir óska.
Af hálfu stjórnarandstæðinga
tóku Einar Olgeirsson (K), Þór-
erinn Þórarinsson (F) og Skúli
Guðmundsson (F) til rnáls. End
urtóku þeir fyrri fullyrðingar um,
að fyrningarafskriftir Aburðar-
verksmiðjunnar væru ólöglega
háar, ráðstafanir þær, er í frv.
greinir, verði til að hækka áburð
arverð og gjöri dreifingu óhent-
ugri bændum; en fremur skorti
lagaheimild til aö fela Aburðar
verksmiðjunni rekstur Aburðar-
eölu ríkisins.
Ingólfur Jónsson landbúnaðar-
tnálaráðherra lýsti þeirri skoðun
sinni, að engir aðilar hefðu jafn
®óða aðstöðu og Aburðarverk-
smiðjan til að annast rekstur A-
burðarsölunnar. Aburðarsalan
hefði verið orðinn óþarfur milli-
liður, sem ekkert hefði nema auk
inn kostnað í för með sér. En
með því að notast við bryggju,
birgðarskemmur og skrifstofu-
húsnæði og starfslið Aburðarverk
smiðjunnar sparaðist talsvert
mikið fé til hagsbóta fyrir bænd-
ur. Þá svaraði hann því til um
fyrningarafskriftirnar, að í lögum
samkvæmt væri Aburðarverk-
smiðjunni heimilt að afskrifa um
ákveðna prósentutölu, en einnig
eftir því sem nauðsyn beri til.Og
ef afskriftir yrðu miðaðar við
innkaupsverð, en það hefur þre-
faldast síðan vélar Aburðarv.
voru keyptar, væri ekki mögu-
legt að endurnýja vélakostinn og
halda verksmiðjunni í starfshæfu
ásigkomulagi.
Þá upplýsti
ráðherrann, að
stjórn Aburðar
verksm.iðj urmar
hefði boðizt til
að annast kaup
og innflutning er
lends áburðar á
hagkvæmari og
hentugri hátt, en
Aburðarsala rík
isins hefði og gæti gert. Hefði
hann því skrifað stjórn Aburðar
verksmiðjunnar h.f. bréf, og fer
það hér á eftir:
30. október 1961.
Með bréfi Aburðarverksmiðj-
unnar h.f., dags. 7. f.m., býðst
1 Aburðarverksmiðjan til þess að
annast kaup og innflutning á er
lendum áburði á næsta vori. Jafn
framt skuldbindur Aburðarverk
smiðjan sig til að selja innfluttar
áburðartegundir 100 kr. lægra
verði hverja smálest en Aburðar
sala ríkisins gerði á yfirstandandi
ári, miðað við sama gengi á ísl.
krónu og var á s.l. vori og að ó-
breyttu innkaupsverði í erlendum
gjaldeyri á þessum tegundum á
burðar, sekkjuðum, frá sömu
framleiðendum og keypt var af
síðast og að óbreyttum vinnulaun
um frá því sem nú er.
Ut af þessu vill ráðuneytið hér
með samkvæmt heimild í 4. gr.
laga nr. 51 28. janúar 1935 fela
Aburðarverksmiðjunni h.f. rekst-
ur áburðarsölu ríkisins frá 1. nóiv.
1961 að telja með þeim skilyrð-
um, sem að framan greinir.
Samráð ber að hafa við ráðu-
neytið um allar meiriháttar á-
kvarðanir í sambandi við áburð
arsöluna. Rekstursfé Aburðar-
sölu ríkisins má ekki festa í nýj
um áburðarkaupum án samþyikk
is ráðuneytisins.
Loks skal á það bent að ekki
má leigja erlend skip til áburðar
flutninga án samþykkis viðskipta
málaráðuneytisins.
Ingólfur Jónsson.
/Gunnl. Briem
Xil
Aburðarverksmiðjunnar h.f.
Með þessari ráðstöfun kvaðst
ráðherrann vilja stuðla að því,
að bændur fái sem ódýrastan á-
burð. Bændur spyrja ekki um
hver seldi áburðinn, heldur hvað
hann kostí. Og ef mögulegt sé
að tryggja, að áburðarverð lækki
og þjónustan verði ekki lakari,
þá séu bændur ánægðir. Þær full
yrðingar Skúla Guðmundssonar,
að ríkisstjórnin hafj ekki heimild
til þessarar ráðstöfunar lögurn
samkvæmt, væru út í hött, því
beinlínis segi í lögum, að ríkis-
stjórninni sé heimilt að fela SlS
eða öðru fyrirtæki rekstur Aburð
arsölu ríkisins, ef henta þykir.
Ekki sé hins vegar unnt að leggja
Aburðarsöluna niður nema sam
þyk-ki Alþingis komi til, og þess
vegna sé frumvarp það, sem um
ræðir, lagt fram.
Þannig er ekkert skorið utan
af því að sýna eigi þrautseigju
og ódrepandi seiglu hvað sem á
gangi, ekkert megi hindra „göf-
ugasta málstað mannkynsins",
málstað kúgunar, morða og
svika. Það er sannarlega kok-
hreysti að bera þessi orð á borð
fyrir blaðalesendur um þessar
mundir.
Málverkasýning
Steinþórs
AÐSÓKN hefur verið sæmileg
að málverkasýningu Steinþórs
Sigurðssonar, sem opnuð var í
Listamannaskálanum sl. föstu-
úag. og 20 myndir selzt. Verður
sýningin opin fram á næstu he-Igi
kl. 2—22 daglega.
Verðloun fyrir
visindostörf
ARIÐ 1954 stofnaði frú Svanhild
ur Ölafsdóttir, stjórnarráðsfull-
trúi, sjóð til minningar um föður
sinn, dr. Ölaf Daníelsson, og eig
inmann sinn, Sigurð Guðmunds-
son, arkitekt. Nefnist sjóðurinn
„Verðlaunasjóður dr. phil. Olafs
Daníelssonar og Sigurðar Guð-
mundssonar, arkitekts". Tilgang
ur sjóðsins er m.a. að verðlauna
íslenzkan stærðfræðing, stjörnu-
fræðing eða eðlisfræðing, og skal
verðlaunum úthlutað án um-
sókna, en þau nema 20 þús. kr.
Stjórn sjóðsins hefur að þessu
sinni veitt dr. Trausta Einarssyni
prófessor, verðlaunin fyrir vís-
indastörf á sviði jarðeðlisfræði.
Reykjavík, 31. október 1961
Stjórn „Verðlaunasjóðs dr. phil.
Ölafs Daníelssonar og Sigurðar
Guðmuindssonar arkitekts".
Leifur Asgeirsson, Kristinn
Armannsson, Birgir Thorla-
cius.
Krúsjeff orðinn spíritistl
Erlendir kommúnistar hafa í
sumar hlutazt til um það, að
tslendingar hafa frá fyrstu
hendi fengið að kynnast afstöðu
heimskommúnismans til trú-
mála, fullkom-
ins trúleysis og
flokkslegrar
skyldu að berj-
ast gegn trúnni,
hvar sem því
yrði við komið.
Krúsjeff hróp-
ar: „Alveg rétt“,
þegar honum er
tjáð, að Lenin
hafi birzt og kraf
izt þess að
jarðneskar Ieif-
ar Stalins yrðu fjarlægðar úr
grafhýsi þeirra félaganna. Fé-
lagi Lazurgína tjáði kommún-
istaþinginu að Lenin hefði birzt
sér og sagt, að sér fyndist mjög
óþægilegt að liggja við hlið
Stalins í grafhýsinu við Rauða
torg. Rússneska blaðið Izvestía
segir að þessum ummælum hafi
verið tekið með dynjandi Iófa-
taki og áköfum fögnuði og sjálf
ur Krúsjeff kallaði fram í:
„Alveg rétt“. Þessi skrípaleikur
trúleysingjanna í kommúnista-
flokknum er sannarlega ógeð-
felldur, en í hina röndina eru
þó brosleg þau tiltæki, að grípa
til andatrúarinnar í baráttunni
gegn trú og mannréttindum.
Stalin