Morgunblaðið - 01.11.1961, Qupperneq 10

10
MORGUNULAÐIÐ
Miðvikudagur 1. nóv. 1961

:■
1
i
;
SIÐUSTU hljómarnir úr
Carneval eftir tékkneska tón-
skáldið Dvorak fyllti sal Há-
skólabíós, hljóðfæraleikararn-
ir knúðu hljóðfæri sín til hins
itrasta, strengjahljóðfæri sem
biásturshljóðfæri, trommuleik
arinn barði bylmingshögg í
trumbur sínar — og hljóm-
sveitarstjórinn gaf merki með
taktstokknum um að verkinu
væri lokið. Það var Sinfóníu-
hljómsveitin sem var að ljúka
hljómleikum, er hún hélt fyrir
nemendur úr 2- Og 3. bekk
gagnfræðaskólanna í Reykja-
vík, undir stjóm Jindrich
Rohan. Húsfyllir var í bíóinu,
skólaæskan hlustaði hugfang-
in á klassisk verk þýzkra,
rússneskra og tékkneskra
snillinga, ásamt kennurum sín
um. Aður hafði Vilhjálmur Þ.
Gíslason, útvarpsstjóri, flutt
ávarp og Bjarni Guðmunds-
son, blaðafulltrúi kynnt verk-
in, sem leikin voru, og sagt-
Eiður Hilmarsson. Guðjón Einarsson, Sigurður Kristjánsson, Jón Magnússon og Jiihannes
Hexgason: — Músíksmekkurinn breytist eftir því sem líður á daginn.
(Ljósmyndir tók Sveinn Þörmóðsson).
Æskufdlk á skdlahljúmleikum
segja okkur hver eru eftirlæt-
is tónskáld ykkar?
— Beethoven. svarar Jó-
hannes um hæl. Kristinn hugs-
ar sig um nokkra r1"'id, en
svarar síðan: — -r.... jað sé
ekki Mozart.
★
Kennararnir voru ekki að
flýta sér eins mikið og ungl-
ingarnir. Við hittum nokkra
útiá gangstéttinni: Helga Þor-
láksson, skölastjóra í Voga-
skólanum, Hjört Guðmunds-
son og Þorstein Eiríksson,
kennara í sama skóla.
Helgi Þorláksson kvað að-
sókn ur sínum skóla vera mjóg
góða, eða um 80%. Nemendurn
ir hefðu sýnt meiri áhuga á
h'.jómieikunum en hann hefði
gert ráð fyrir og hagað sér
mjög vel meðan á þeim stóð.
Aðe,ns eina athugasemd vildi
han:i gera, og það væri að
haixn nefði kosið að hljóðfær-
in væru kynnt meira en gert
heíði verið á þessum hljómleik
um.
★
Hljómsveitarmennirnir fóru
nú að tínast út úr bíóinu og
náðum við tali af hljómsveit-
arstjóranum, Jindrich Rohan,
er hann var að stíga upp í bif-
reið.
Rohan sagðist vera mjög
glaður yfir því hve ungling-
arnir hefðu tekið tónleikunum
vel. — Það er skemmtilegt að
leika fyrir æskufólk sagði
hann, og vona ég að haldnir
verði sem flestir tónleikar fyr-
ir það.
★
Að síðustu hittum við að
stuttlega frá hljóðfærunum.
Þetta voru fyrstu skóla-
hljómleikar Sinfóníuhljóm-
sveitarinnar, sem útvarpsráð, í
samráði við framhaldsskóla og
æðri skóla í Reykjavík, efnir
íil í vetur.
★
Fréttamenn Morgunblaðsins
og ljósmyndari biðu eftir ung-
mennunum í forsal bíósins, í
þeirri von að eitthvert þeirra
gæfi sér tíma til að rabba svo-
litla stund við þá um tónlistar-
áliuga ungs fólks. En unga fólk
ið var á hraðri ferð, hljóp við
fót út fórsalinn og var horfið
eftir örskamma stund, enda
höfðu margir eytt hluta af mat
artíma sínum í að hlusta á
hijómleikana og áttu að vera
mættir i skólann aftur upp úr
hádeginu. (Þess skal getið til
skýrxngar, að hljómleikarnir
voru haldnir kl. 11,30—12,30).
★
I fatageymslunni stönzuðum
við ljóshærðan pilt, Jón Torfa
Jónsson, nemanda í Hagaskól-
anum:
— Hvernig þóttu þér hljóm-
leikarnir?
— Mjög góðir, sagði Jón
Torfi, augsýnilega stórhrifinn.
Eg tek klassiska músík langt
fram yfir djass og er ákveðinn
í að fara á næstu hljómleika,
sem haldnir verða eftir hálfan
mánuð.
1 sama streng tók vinur hans
Jón Antonsson: — Þetta er
hræódýrt, sagði hann, kostar
aðeins tíu krónur fyrir tvenna
tónleika. Það fóru flestir í mín
um bekk.
— Spilið þið á eitthvert
hljóðfæri strákar?
— Nei, ekki gerðu þeir það.
— Eg var langhrifnastur af síð
asta verkinu, sagði Jón Torfi,
þó öll væru þau skemmtileg
út af fyrir sig.

Við rákumst á Agústu Sig-
urðardóttur, Rannveigu Hjalta
dóttur og Lilju Sörladóttur við
stigann. — Hrifnar, nei ekkert
sérlega. Djass og danslög væru
nú ólíkt skemmtilegri.
—I hvaða skóla eruð þið?
— I Austurbæjarskólanum.
— Gvöð, þig eruð þó ekki frá
blöðunum, jú, sjáið þið bara,
það er allt skrifað niður sem
við segjum, gall í einni. —
Nei, þá held ég hypji mig,
kvað önnur við. .
★
Fimm strákar úr Hagaskól-
anum stóðu í hóp upp við sæl-
gætisborðið, sem er í miðjum
forsalnum. Það var galsi í
þeim — hvOrt sem það vax nú
músíkinni, blaðamönnunum
eða sæigætinu að kenna.
— Þetta var alveg draumur,
sagði einn þeirra. Eg hugsaði
um það allan tímann hvað það
væri gott að sofa . . .
— Gott að sofa, ekki nema
það þó. Eg hugsaði um það
Arni Kristjánsson, Jindrich Rohan, Fritz Weisshappel og Ingólfur Guðbrandsson fyrir
'"•iskólabíóið.
Kristján t. v. og Jóhann t.h.
lætistónskáldin.
Helga t. v. og Rósa t. h. f fyrsta skipti á sinfóníutónleikum.
allan tímann hvað það væri
skemmtilegt ef hljómsveitin
íæri að spila djass ...
— Eruð þið frá ykkur, strák
ar, að segja þetta, sagði sá sem
var þeirra hæstur vexti.
— Það er ekkert að marka
þennan, hann spilar nefnilega
á píanó, eintóma klassíska
músík. Það var Sigurður Krist
jánsson sem talaði. — Eg spila
stundum á trommur, bætti
hann við.
— Hann er bráðflínkur á
trommurnar.
— Er langt síðan þú byrjað-
ir að læra á píanó, spyrjum við
þann hávaxna, sem reyndist
heita Jóhannes Helgason.
— Svona 5—6 ár, annars
spila ég lítið nú orðið, ætla
að hvíla mig á spilamennsk-
unni um tíma.
— Að hvernig músík gezt
ykkur bezt, piltar?
— Klassískri á daginn, dans
lögum a kvöldin, svöruðu þeir
einróma. Smekkurinn breytist
eftir því sem líður á daginn.
Bcethowen og Mozart eftir-
Tvær stúlkur úr Hagaskól-
anum, Rósa Jóhannsdóttir og
Helga Gunnarsdóttir, biðu eft-
ir stöllum sínum við dyrnar.
Spurðum við þær hvernig
þeim hefði þótt tónleikarnir:
— Mér þótti gaman, svör-
uðu þær í kór. En þetta var í
fyrsta sinn, sem þær fóru á
sinfóniutóníeika.
— Hafið þið áhuga á sígildri
tónlist?
— Já, sagði Helga, en Rósa
sagðist hafa meiri áhuga á
dægurlögum. Samt bjóst hún
við að áhugi hennar á klass-
ískri tónlist myndi aukast, ef
hún sækti fleiri slíka tónleika
og stúlkurnar voru báðar
ákveðnar í að sækja þá næstu.
Kristján Steinsson og Jó-
hannes Björnsson, sem báðir
eru í öðrum bekk Hagaskól-
ans, voru mjög ánægðir með
tónleikana.
— Hafið þið farið á sinfóníu
tónleika áður?
— Já, já oft, svöruðu þeir
báðir.
— Þið hafið þá áhuga á sí-
gildri tónlist?
— Já.
— Er hann almennur meðal
bexkjasystkina ykkar?
— Ja, hann er töluverður,
en þó ekki eins mikill og æski-
iegt væri.
— Hvernig sóttu þau þessa
tónleika?
— Það komu flestir, en
fleiri hafa kannski komið af
forvitni en áhuga á tónlistinni.
— Hvernig líkar ykkur
þessi nýbreytni?
— Mjög vel, við hugsum
gott til næstu tónleika og
finnst þeir mættu gjarna vera
fleiri.
— Viljið þið svo að lokum
máli Ingólf Guðbrandsson,
söngmálástjóra, sem hefur
skipulagt hljómleikaferðina 1
skólunum í samráði við skóla-
stjóra og kennara gagnfræða-
skólanna.
Undirtektirnar urðu mjög gór
ar, sagði Ingólfur; í mörgum
deildum alveg 100%, í flestum
skólum 80—90%. Bezt var þátt
takan í Kvennaskólanum,
Vogaskólanum og Landsprófs-
skólanum við Vonarstræti.
Þátttakan var svo mikil, að
endurtaka verður hljómleik-
ana á morgun á sama tíma. Eg
tel ao mjög vel hafi verið af
stað farið og vona að fram-
haldið verði ekki síðra.
Jón Torfi: — Akveðinn að
fara aftur.