Morgunblaðið - 04.02.1962, Blaðsíða 20

20
MORCUNBLAÐIÐ
Sunnudagur 4. febr. 1962
Barbara James:
Fögur
18
og feig
Henni var nú ljóst, að hún
hafði gengið of langt. Fyrirgefið
þér, ég ætlaði ekki að móðga
yður — þér eruð falleg og örugg
með sjálfa yður. Ég efast ekki
um. að þér hefðuð getað haldið í
manninn yðar fyrir Crystal í
Hvers vegna hötuðuð þér systur
yðar svona mikið? Ef út i það
er farið, þá arfleiddi hún yður
að öllu, sem hún átti og það var
ekki henni að kenna, að þér gát-
uð ekki líka fengið peningafla
mannsins hennar.
Ég held ekki, að ég hafi hatað
hana og hafði ég þó fulla ástæðu
til þess. Mér þótti einu sinni vænt
um hana. Þess vegna langaði mig
til að tala við yður — og gera
grein fyrir framkomu minni.
Hún sötraði kaffið. Ég fylltist
meðaumkun með henni, jafnilla
búin og aumkunarverð sem hún
var. En munnsvipurinn á henni
var hörkulegur og dapur.
Foreldrar okkar fórust í loft-
árás. Ég var þá fimmtán ára, en
Shirley bara sex. Frænka okkar
1 Benfield bauð okkur að vera
hjá sér. Hún var ekki vel hraust
og var fegin að fá mig til að
hjálpa sér. Ég fékk vinnu í vefn-
aðarvörubúð þar á staðnum. Við
þurftum á kaupinu mínu að
halda. Ég ól svo Shirley upp,
hjálpaði frænku minni og þræl-
aði allan daginn. Þannig var æsk-
an mln: eintómur þrældómur og
ábyrgð á öðrum. Ég hélt að þetta
myndi skána, þegar Shirley
stækkaði, en það var nú ekki
því að heilsa, því að hún vildi
ekki snerta á verki. Föt, karl-
menn og skemmtanir var allt
sem hún kærði sig um. Svo stakk
hún af þegar hún var sautján ára
og fékk þá vinnu í einhverjum
klú'bb í West End, sem hún sagði,
að væri oflang't burtu til þess að
hún gæti sofið heima. En áður
en hún fór ....
Hún þagnaði og eymarsvipur-
inn jókst um allan helming.
Þér skuluð ekki halda áfram ef
yður er það ógeðfellt.
Það var karlm-aður — sá eini,
sem hefur nokkurntíma sýnt
áhuga á mér .... Maður hittir
ekki marga karlmenn í vefnað-
arvörubúðum. Ég var nógu vit-
laus til að bjóða honum heim.
Þar með var sá draumur búinn,
svo var ^rystal fyrir að þakka.
Hann varð strax skotinn í henni.
Vitanlega brá hún honum upp eft
ir skamman tima. Var víst bara
að æfa sig á honum. En auðvitað
sá ég hann ekki framar.
Ég samhryggist yður. Og það
gerði ég í raun og veru. Þetta var
raunaleg saga.
Nú er frænka mínalgjörlega
farlama og hefur verið árum sam
an. Og hún er mjög heimtufrek.
Ef ég minnist á að fara að heim-
an. minnir hún mig á, að hún
hafi gefið mér heimili, þegar ég
átti einskis úrkosta og það er
ekki nema satt, þó -að Crystal
gerði sér aldrei rellu út af því.
Við sáum hana sama sem aldrei
eftir að hún giftist Bernard Ush-
er. Einstöku sinnum sendi hún
COÍPER.
JKi minn er miklu sterkari en afi þinn! Sjáðu hvað hann
er með Iangt skegg!
okkur jólagjöf, en þá er líka upp
talið.
Ég fór að hugsa um þessar al-
gjöru andstæður, sem þessar
tvær systur voru: önnur útgengi-
leg og fégráðug, þyrst eftir gæð-
um lífsins. en hin kúguð, gröm
og bundin við það sem hún taldi
skyldu sína. En því lengur sem
ég horfði á Ednu því betur varð
mér ljóst, hve lík hún var systur
sinni í raun og veru, þótt ekki
væri það áberandi í fljótu bragði.
Fyrir nokkrum viku mfór ég
að finna Crystal. enda var ég þá
alveg að gefast upp. Frænka var
orðin algjörlega rúmliggjandi og
sjálf var ég alls ekki góð til heils-
unnar — var með þrálátan höfuð
verk. Ég hélt að ég væri alveg að
falla saman. í fyrsta sinn á
ævinni bað ég Crystal um pen-
inga. Bað hana að kosta hjúkr-
unarkonu handa frænku i nokkra
mánuði. Hún sagðist ekki geta
það — hefði ekki meir en svo
handa sjálfri sér. En þér hefðuð
átt að sjá loðkápurnar hennar og
húsgögnin og bílinn — og svo
lætur hún sig hafa það að segj-
ast ekki hafa efni á þessu.
Fólk, sem hefur vanið sig á
óhófslíf, hefur oft ekki mikla
aura aflögum, sagði ég. Hamingj
an mátti annars vita, að það stóð
ekki mér næst að fara að halda
uppi vörnum fyrir Crystal.
Ég skammaðist mín fyrir að
hafa farið að biðja hana. Ég sagði
svo vi ðhana fáein orð í fullri
meiningu og dró ekkert af. En
hún vildi ekki rífast, heldur bara
hló að mér. Nú skal ég segja þér,
hvað ég geri, sagði hún. Ég ætla
að arfleiða þig. Ef ég dey, verð-
ur þú rík. Ég þurfti ekki meira
— #g gat ekki skilið þetta öðru-
vísi en sem háð. Hún, sem var
svo miklu yngri, hlaut að lifa
mig.
Kannske hún hafi þá þegar
verið búin að ákvarða að stytta
sér aldur?
Kann að vera. þó að ég eigi nú
bágt með að skilja það. Ég get
enn varla trúað, að hún hafi fram
ið sjálfsmorð.
Ég hafði mest freistmgu til að
segja henni frá þessum banvæna
sjúkdómi hennar. Kannske gæti
það dregið eitthvað úr hatrinu á
systurinni. En hún fengi vist
nógu snemma að vita um það, og
það var heldur ekki ráðlegt að
fara að opinbera hinn nána
kunningsskap þeirra Crystals og
Rorys.
Það var náttúrlega mikið áfall
að frétta um lát Crystals. En þér
skiljið, frú Day, að ég hafði svo
að segja ekki séð hana í átta eða
níu ár. Hún átti engan þátt í
okkar lífi. Og ég gat ekki stillt
mig um að hlakka til þessa arfs
og þeim létti fyrir mig, sem hann
'þýddi — lausn frá öllum þessum
þrældómi og áhyggjum.
Ég býst nú við. að þegar búið
er að selja allt, fáið þér talsvert
út úr þessu.
Ég veit ekki. nóg að ninnsta
kosti til að gera neina gjörbreyt-
ingu á lífi mínu, og að ég geti
sagt upp atvinnunni minni. Ég
býst við, að Crystal hafi bara ver
ið að gera að gamni sínu, þegar
hún lét mig halda, að ég fengi
öll auðæfin hans Bernards Usher.
Líklega hefur það nú bara ver-
ið misskilningur hjá henni. Hald-
ið þér ekki, að yður mundi líða
betur, ef þér hugsuðuð ofurlítið
hlýlegar til hennar systur yðar?
Þér hljótið að halda, að ég sé
grimm og tilfinningalaus, en ég
vildi nú samt segja yður söguna,
eins og hún er frá mínum bæjar-
dyrum séð. Crystal var lögngu
búin að myrða alla ást, sem ég
kann að hafa borið til hennar.
Mér þótti einusinni vænt um
hana og tilbað hana, enda var
hún indæll krakki. Hún andvarp
aði og hörkusvipurinn hvarf af
andlitinu. En það hefur vist allt
verið mér að kenna. Ég ól hana
ekki vel upp. Það var svo erfitt.
Ég var sjálf ekki annað en
krakki, og hafði svo mikið að
gera. Mér fannst ég alltaf vera
þreytt.
Og það var raunverulegur
þreytusvipur á henni. Arum sam-
an hafði gremjan verið að verki
á andliti hennar og gert það gam
alt fyrir aldur fram. En nú rétt
í þessu bili sást þetta ekki, það
var eins og friður hefði færzt
yfir það. Ég gat vel skilið, að hún
hefði verið að niðurlotum komin.
Ungfrú Clark. Þér eruð ung
enn. Með þessum arfi yðar, getið
þér að minnsta kosti tekið yður
frí, keypt yður föt og látið gera
yður fallega ....
Fallega. Eruð þér að gera gys
að mér?
Þér megið ekki vera svona tor-
tryggin við alla, svaraði ég ein-
beittlega. Fegurðin er að miklu
leyti sálarástand. Ef þér aðeins
vilduð taka lífinu ofurlítið létt-
ar ....
Ég skal reyna það, svaraði hún
vondauf. Þér eruð góð og þolin-
móð, frú Day. Ég er fegin, að
Crystal skyldi ekki takast að
gera yður óhamingjusama.
Hún vissi nú lítið um það.
Látið þér mig vita, hvernig
yður gengur. Við verðu mað hitt-
ast einhverntíma aftur, sagði
ég. Við fengum svo símanúmerin
hvor hjá annarri og áður en við
skildum, lofaði ég henni að
hringja til hennar. Geðsmunir
'hennar höfðu farið illa með hana.
í núverandi sálarástandi var hún
hvorki lagleg né viðkunnanleg.
En einhvern veginn hafði hún
vakið áhuga minn og samúð.
IX.
Það var gott að vera komin
heim aftur og láta börnin fagna
sér. En Vandy hafði slæmar frétt
ir að færa.
Það kom hingað maður í eftir-
middag og var að spyrja og
snuðra sagði hún. Ég sagði þér
það ekki þegar þú hringdir, af
því ég vildi ekki gera þér bilt
við.
Ég greip andann á lofti. Hvaða
maður var það?
Einihver leynilögreglumaður,
sem hét Wood. En hann hafði
ekkert upp úr mér.
Hann kom og talaði við okkur
í íbúðinni. Hvað vildi hann fá
að vita? Hvað sagðirðu honum?
spurði ég með ákafa.
Vertu ekki hrædd. Hann var að
reyna að spyrja um þessa Cryst-
al. Spurði, hvort þú værir eitt-
hvað óróleg út af kunningsskap
hennar við Rory. Ég gaf honum
ekkert út á það. Sagði að þú vær-
ir alltof skynsöm til þess að
gera þér rellu út af því. Þú vissir
X X X
GEISLI GEIMFARI

\
SHÍItvarpiö
Sunnudagur 4. febrúar.
8:00 Létt morgunlög. — 9:00 Fréttir,
— 9:10 Veðurfr.
9:20 Mongunhugleiðing um músík: -«•
Danska tónskáldið Carl Nielsen
(Koppel kvartettinn leikur).
9:35 Morguntónleikar:
a) Strengjakvartett nr. 4 I F-
dúr op. 44 eftir Carl Nielsen
(Kopper kvartettinn leikur).
b) Aksel Schiötz syngur lög eft-
ir Carl Nielsen.
e) Sinfónía nr. 3 í D-dúr op. 29
(Pólska hljómkviðan) eftir
Tjai/kovsky (Hljómsveit riki*
óperunnar 1 Vínarborg leikur,
Hans Swarowsky wtjómar).
11:00 Messa 1 Elliheimilinu Grund
(Prestur: Séra Sigurbjöm A,
Gíslason. Einar Sturlu*on og fé-
lagar hans syngja. Organleikari;
Gústaf Jóhannsson),
12:15 Hádegisútvarp.
13:15 Erindi: Sir. Thomas Moore og'
þjóðfélagslegar draumsjónir —*
(Hannes Jónsson félagsfræðing-
ur).
14:00 Miðdegistónleikar: Atrlðl úr óp«
erunni „Manon" eftir Massenet
(Victoria de los Angeles, Henri
Legay, Michel Dens, Jean Bor*
thayre o.fl. syngja með kór og
hljómsveit „L’Opéra-Comique*4 1
París. Stjórnandi: Pierre Monte*
ux. — t>orsteinn Hannesson kyna
ir).
15:30 Kaffitlminní — (10:00 Veðurfr.),
a) Öskar Cortes og félagar hane
leika.
b) Ted Steele leikur orgel. y
16:20 Endurtekið efni:
a) „Láttu aldrei fánann faWa**;
Dagskrá á 50 ára afmæli ÍSt
s.l. sunnudag, tekin saman at
Sigurði Sigurðssyni.
b) Jórunn Viðar kynnir fslenzlc
vísnalög með aðstoð t>uríðar
Pálsdóttur (Útv. í tónlistar-
tíma barnanna).
Barnatimi (Helga og Hulda Va!«
týsdætur):
a) Framhaldssagan: „Doktof
Dýragoð**, (Flosi Ólafsson).
b) „Skíðasleðinn**, saga eftir
Bertil Malmberg.
c) Nokkrar upplýsingar um him
inhvolfið (Steindór Hjörleifs-
son).
Veðurfregnir.
,Bí bi og blaka**: Gömlu lögin
sungin og leikin.
Tilkynningar. — 19:30 Fréttir og
íþróttaspjall.
„Igor fursti": Forileikur og milli
þáttaleikur úr óperu Etorodins
(Hljómsveitín Philharmoina í
Lundúnum leikur, Lovro von
Matacic stjómar).
20:15 „Fáðu þér skudda**, kafli úr
endurminningum Jóngeirs D.
Eyrbekks (Jónas Arnason rithöf
undur).
20:35 „Einveran** söngverk eftir Schu
bert (Dietrich Fischer-Dieskau
syngur; Karl Engel leikur undir)
20:55 Spurt og spjallað í útvarpssal
Þátttakendur: Bjarni Vilhjálm*
son cand mag., Einar Sveinsson,
Jón Sigurðsson og í>riáinn Bertels
son; Sigurður Magnússon stýrir
umræðum.
Fréttir og veðurfregnir.
Danslög — 23:30 Dagskrárlok.
17:30
18:20
18:30,
19:10
20:00
22:00
22:05
„ Mystikus heldur áfram ....
1 —- Gar læknir og kæra litla Pála
muuu deyja!
— Mystikus fellur á okkur!
Þegar Mystikus rennur í áttina að
áhorfendunum grípur Geisli til vasa-
logsuðutækisins.
Mánudagur 3. febrúar.
8:00 Morgunútvarp (Bæn: Séra Þor«
steinn Björnsson. — 8:05 Morgun
leikfimi: Valdimar Örnólfsson
stj. og Magnús Pétursson leikur
undir. — 8:15 Tónleikar — 8:30
Fréttir — 8:35 Tónleikar — 9:10
Veðurfr. — 9:20 Tónleikar).
12:00 Hádegisútvarp (Tónleikar —*
12:25 Fréttir og tilkynningar).
13:15 Búnaðarþáttur: A enskum bú«
garði (I.Iatthías Eggertsson bú«
f ræðikandidat).
13:30 „Við vinnuna'* Tónleikar.
15:00 Síðdegisútvarp (Fréttir og til*
kynningar — Tónleikar. — 16:00
Veðurfregnlr — Tónleikar
17:00 Fréttir).
17:05 Stund fyrir stofutónlist (Guðm,
W. Vilhjálmsson).
18:00 í góðu tómi: Erna Aradóttir talaip
við unga hlustendur.
18:20 Veðurfregnir — 18:30 Þingfréttip
—- Tónleikar.
19:00 Tilkynningar — 1930 Fréttir.
20:00 Daglegt mál (Bjarni Einarsson
cand. mag.).
20:05 Um daginn og veginn (Magni
Guðmundsson hagfræðingur).
10:25 Einsöngur: Sigurður Björnsson
syngur; Guðrún Kristinsdóttip
leikur undir á píanó.
a) „Frá liðnum dögum" eftir Pál
Isólfsson.
b) „Alfamærin** eftir Karl O.
Runólfsson.
c) „Hamraborgin** eftir Sig«
valda Kaldalóns.
c) Þrjú lög eftir Schubert: ««•
„Liebesb-tsohraft", Fuhlings-
traum og „Die Post".
20:50 Úr heimi myndlistarinnar: Um
efnisval og aðferðir (Dr. Selma
Jónsdóttir forstöðumaður Lista-
safns Islands).
21:20 Tónleikar: Gömul norsk róm*
ansa með tilbrigðum op. 51 eftip
Grieg (Konunglega fílharmoníu-
sveitin í Lundúnum leikur; Sip
Thomas Beecham stjórnar).
21:30 Útvarpssagan: „Seiður Satúrnu®
ar“ eftir J. B. Priestley; X. -w
(Guðjón Guðjónsson).
22:00 Fréttir og veðurfregnlr.
22:10 Hljómplötusafnið (Gunnar Guð-
mundsson).
23:00 Dagskrárlok-