Morgunblaðið - 14.02.1962, Blaðsíða 20

20
MORCUWBLAÐIÐ
Miðvikudagur 14. febr. 1962
Barbara James:
Fögu
26
og feig
í stjörnu'hTutverkum, og þótt und
arlegt værj lék hún ennþá strák
í bendingaleik, sem var sýndur
úti um jand um jólaleytið ár
hvert.
Hvað má bjóða þér? sagði hún.
Kaffi? Húi. leit á armbandsúrið
sitt. Finnst þér ofsnemmt að hafa
það gin ?
Já, alltof snemmt fyrir mig,
sagði ég brosandi.
Jæja þá skulum við hafa það
kaffi. Skyndikaffi. Ég held svo
mikið upp á það — það sparar
manni svo mikla fyrirhöfn.
Benita. sagði ég þegar við vor-
um seztai við kaffibollana. t>ú
varst með í „Gullársöngnum"?
Já, svo var syndum mínum um
að kenna. Það var nú meira moð-
ið.
Rory sá það og ég held hann
hafi haft gaman af því.
Ænei, góða mín, til þess er
hann alltof skynsamur. Þú þarft
ekki að vera með nein látalæti við
mig, elskan. Þetta fór alveg í
hundana og það kostaði offjár
að koma því upp.
Þú skyldir ekki eiga leikskrána
ennþá?
Jú, vertu viss. ég á skrárnar
frá öllum leikritum, sem ég hef
tekið þátt í frá upphafi. Það get-
ur verið gaman að glugga í þær
seinna. En spurðu mig samt ekki
um það, því líklega man ég ekki
einu sinni, hvaða ár það var.
Nei, ég kæri mig nú heldur
ekki um nema þetta eina. Mig
iangar til að finna eitt nafn í
leikskránni.
Hver er það? Hvaða nafn?
Hver veit nema ég geti hjálpað
þér.
Ég veit ekki nafnið, en ég veit
bara að hann — eða hún — var
með í þessum leik.
Hún leit á mig með forvitni-
svip. Mér þykir þú dularfull.
Ertu kannske orðin einkaspæj-
ari?
Já, eitthvað í þá átt.
Það var gaman. Hún brosti. Ég
skal ná í skrána fyrir þig. Það
tekur ekki langan tíma. Þú ert
svo heppin. að ég hef hvern hlut
á sínum stað. Ég verð ekki augna
blik að finna það.
Hún þaut út úr stofunni. Ég
fór að hugsa um. hvort hún hefði
heyrt orðróminn um Rory og
Crystal, og hvort hún setti heim-
sókn mína eitthvað í sambandi
við hann.
í blöðunum hafði lítið staðið
um Crystal, nema rétt lát hennar
og eitt eða tvö höfðu minnzt á
kunningsskap þeirra Rorys, en
þá á fremur meinlausan hátt.
Ennþá hafði ekkert réttarpróf far
ið fram. Hingað til hafði lögregl-
an ekki látið neitt uppskátt ann-
að en það, að hún hefði fundizt
skotin til bana.
Benita kom nú með leikskrána.
Gerðu svo vel, sagði hún glað-
klakkalega. Get ég gefið þér
nokkrar bendingar?
Þekkirðu Tony Wingrove?
spurði ég.
Það geri ég víst ekki. Ætti ég
að þekkja hann?
Ég var að hugsa um, hvort
hann hefði átt einhvern kunn-
ingja þama í leikflokknum.
Mér finnst ég ekkert kannast
við nafnið.
Eða Dominic Lowe?
Já, vitanlega það er drengur-
inn sem er í sýningunni með
Rory — hann er að sumu leyti
ágætur, en ekki lízt mér samt
á hann. Ég hef aldrei kynnzt hon-
um.
Ég var að horfa á nöfnin í leik-
skránni.
Saxon Brent. Lék hann ekki
einhverntíma móti Dominic?
Jú, það er alveg rétt hjá þér.
Þeir voru saman í einhverri sjón-
varpssýningu, en það gekk eitt-
hvað ekki vel. Ég rakst á Saxon
skömmu síðar og hann sagði mér
af því. Mér skilst Dominic vera
hálfgerðui vandræðagripur. Get-
ur það gefið þér nokkra bend-
ingu?
Það er hugsanlegt. Það kynni
að geta gefið bendingu. Ef Sax-
on hefði stolið byssunni, gat
hann vel hafa gefið Dominic
hana.
Þú þekkir Leó Gunter? spurði
ég.
Já, en ekki mikið. Ég vildi
gjarna haía hann fyrir umboðs-
mann.
Leó var í einhverju sambandi
við ,,Gullársönginn“.
Jú, ég held nú það. Hann var
þá á eftir Rachel Dilling, sem
var aðal-dansmærin. Hann kom
þangað oft.
Hvað varð af henni?
Rachel? Jú, hún er í Holly-
wood, svo er fyrir að þakka á-
hrifum hins mikla Leós.
Manstu eftir því, Benita, hvort
nokkurntíma tapaðist eitthvað af
hlutum frá sýningunum. Ég á
við, hvort einhverju var stolið úr
búningsherbergjunum eða þess-
háttar.
Þegar þú minnist á það. þá
minnist ég þess. Og þegar það
var ekki peningar eða skartgrip-
ir, eins og algengast er — heldur
ýmislegt, sem var heldur lítils
virði — en leiðinlegt að missa
það samt.
Hverskonar hlutir voru það?
Ég man, að ég sjálf missti einu
sinni stækunarspegil, fatabursta
með fílabeinsbaki, einhver annar
missti kveikjara og ýmislegt
þessháttar, Og eitthvað týndist,
sem tilheyrði sviðinu.
Hún nefndi ekki byssu og ég
kom mér ekki að því að nefna
hana. Og auk þess uppgötvaðist
það ekki fyrr en sýningum var
lokið svo að sennilega hafði hún
aldrei heyrt þess getið.
Hefurðu nokkra hugmynd um,
hver stal þessu.
Hún hikaði andartak. Nei, enga
hugmynd, svaraði^ hún svo. Ég
trúði henni ekki. Ég þóttist vita,
að hún hefði ákveðna hugmynd
um það.
Var ekki kallað á lögregluna?
Nei, hjálpi þér. Þetta var hvort
sem er ekki neitt, sem var
neinna peninga virði og auk þess
leið nokkur tími áður en þess
varð vart og við gátum eins vel
hafa týnt þessu fyrir trassaskap,
skilið það eftir í leikhúsinu þar
sem við vorum vikuna á undan.
En það var ekki fyrr en fleira
fór að hverfa, að við vissum. að
þarna var þjófur á ferðinni.
Og engmn vissi nokkurntíma,
hver það var, eða hvað?
Nei, það náðist aldrei í neinn,
sagði hún, sagði hún einbeittlega.
Ég gat ekki láð henni þó að hún
færi ekki að segja mér frá þeim
grunsemdum, sem hún sjálf
kynni að hafa haft. Ef þær reynd
ust ekki hafa við rök að styðjast,
væri það örugustu meiðyrði um
tiltekna persónu.
Benita . . . mér er það afskap-
lega áríðandi að vita, eða þó
ekki væri nema að hafa grun
um, hver það hefði verið. Ég lofa
þér, að hlutaðeigandi skal aldrei
hafa af því nein óþægindi, enda
er þetta aðeins hugsað sem bend-
ing í áttina til annarrar persónu.
Já, góða mín, þetta er svo rugl-
ingslegt hjá mér, að þú hlýtur að
halda, að ég sé ekki almennileg.
Já, ég skal alveg játa, að ég
botna ekki upp né niður í því.
Geturðu ekki gefið mér einhverja
hugmynd um, hversvegna þú ert
að grennslast eftir þessu?
Því, miður ekki enn. En það
gæti orðið seinna, og þá heyrð-
irðu það nógu snemma. .
Ég sá alveg í anda fyrirsagnirn
ar, sem hlytu að koma í blöðun-
um: „Morð eða sjálfsmorð". Hún
leit á mig með samúð.
Þér er afskaplega áríðandi að
vita það?
Það er það. Annars væri ég
ekki að ónáða þig svona. Ég varð
að hleypa í mig hörku til þess að
fara til þín. Þú hlýtur að halda,
að ég sé eitthvað ekki með öll-
um mjalla.
Vertu róleg, væna mín. Við
eigum öll við einhver vandamál
að stríða. Ég veit auðvitað
ekki, hver framdi þetta hnupl í
leikflokknum okkar, en það var
þar stúlka------nú skulum við
sjá. Hún leit í leikskrána. Þarna
kemur hún: Tina Hall. Hún
var • skráð þarná sem einn
af þremur aðstoðar-leiksviðsstjór
um. Hún var nýkomin í þetta
starf, og hún kom oft fram, þeg-
ar við þurftum að hafa margt á
sviðinu og var stundum varamað-
ur fyrir leikara. Hún var lítil og
snotur — svona eins konar álfa-
kroppur — þú veizt, hvað ég
á við. Hún kom alltaf inn í bún-
ingsherbergið á kvöldin til að
líta eftir hlutum, sem þurfti að
nota á sviðinu. Ég rabbaði oft við
hana. Og hún var engu síður
hneyksluð en hitt fólkið yfir
þessu hnupli. Hún hélt því fram,.
að hún hefði sjálf misst sitt af
hverju — sólgleraugu, minnir
mig og eitthvað þessháttar.
Og þú heldur samt, að hún hafi
sjálf . . .
Það var nú aldrei meira en
hugdetta. Það getur vel verið,
að ég sé að gera henni skammar-
lega rangt til, en svona var það
nú samt, að ég hafði hana helzt
grunaða. Hún var eitthvað ein-
kennilega . . . æ, ég veit varla
hvað ég á að kalla það . . . það
var einhvernveginn aldrei hægt
að festa fingur á henni. En mér
er nú illa við að vera að segja
þetta, því að ég skal játa. að
ég hef ekkert fast undir fótum.
Ég vissi nú samt að hún var
sannfærð um, að hún hefði á
réttu að standa.
Voru nokkrir fleiri í floknum,
sem höfðu hana grunaða?
Ef svo hefur verið, þá lét það
að minnsta kosti enginn upp-
Xr X- >f
■— Hvers vegna var ég ekki látin
vita fyrr?
— West læknir taldi það ekki rétt
frú Preston.
GEISLI GEIMFARI
— Ekki rétt? Ekki rétt fyrir eigin-
konu að vera við dánarbeð manns
sins?
X- x- Xr
— Þú skalt fara beint inn Lára!
— Þakka yður kærlega fyrir West
læknir!
skátt. Það var í rauninni ekkert
til að leiða grun að henni, nema
þetta, að hún hafði greiðan að-
gang að öllum búningsherbergj-
unum og hlutunum, sem notaðir
voru í leiknum, en vitanlega
gildir það sama um alla leik-
sviðsstjórana.
Þakka þér fyrir þessar upplýs-
ingar, Benita. Veiztu nokkuð,
hvað stúlkan gerir núna?
Nei, ég hef aldrei séð hana síð-
an þessum leik lauk, og mér hef-
ur aldrei dottið hún í hug síðan
og allt fram á þennan dag. Ég
hafði meira að segja gleymt nafn-
inu á henni þangað til ég leit í
skrána núna.
Var hún nokkuð sérstakur
kunningi nokkurs í flokknum?
Það get ég ekki með nokkru
móti munað. Ég held, að allir
strákarnir hafi verið eitthvað
hrifnir af henni, enda var hún
álitleg og aðlaðandi. Mig minnir,
að hún leigði með einhverri af
hinum stelpunum, en ég man
ekki hverri. Og bessi sýning gekk
ekki nema fimm vikur, svo að ég
kynntist alls ekki neitt teljandi
sumum í flokknum.
Þakka þér fyrir Benita. Þú
hefur gert mér mikinn greiða.
ailltvarpiö
Miðvikudagur 14. febrúar.
8.00 Morgunútvarp (Bæn. — 8.05
Morgunle' fimi. — 8.15 Tónleik.
— 8.30 ttir. — 8.35 Tónleikar.
— 9.10 Veðurfregnir — 9.20 Tón-
leikar).
12.00 Hádegisútvarp (Tónleikar. —
12.25 Fréttir og tilkynningar).
13.00 „Við vinnuna". Tónleikar.
15.00 Síðdegisútvarp (Fréttir og tilk.
— Tónleikar. — 16.00 Veðurfr.
— Tónleikar. — 17.00 Fréttir.
— Tónleikar).
17.40 Framburðarkennsla í dönsku og
ensku.
18.00 Útvarpssaga barnanna: „Nýja
heimilið" eftir Petru Flagestad
Larsen; IX. (Benedikt Arnkels-
son).
18.20 Veðurfregnir. — 18.30 Þingfrétt-
ir. — Tónleikar.
19.00 Tilkynningar. — 19.30 Fréttir.
20.00 Varðnaðarv rð: Hjálmar R. Bárð-
arson skipaskoðunarstjóri talar
um notkun björgunarbáta úr
gúmi.
20.10 Tónleikar: Ray Martin og hljóm-
svei hans leika létt lög.
20.20 Kvöldvaka:
) Lestur fornrita: Eyrbyggja-
saga; x, Helgi Hjörvar rit-
höf undur).
b) Islenzk tónlist: Lög eftir
B-ddur Andrésson og Bjarna
Böðvarsson.
c) Hallgrímur Jónasson kennari
flytur gamla minningu frá
þorradögum.
d) Jóhannes úr Kötlum les úr
þjóðsögum Jóns Arnasonar.
e' Sigurður Jónsson frá Brún
les frumort kvæði.
21.45 Islenzkt mál (Jón Aðalsteinsson
cand. mag.).
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.10 Veraldarsaga Sveins frá Mæli-
fellsá; IV. lestur (Hafliði Jóns-
son garðyrkjustjóri).
22.30 Næturhlj ómleikar: Frá tónleik-
um Sinfóníuhlj. Islands 1 Háskóla*
bíói 8. þm. Stjórnandi: Jindrich
Rohan. Sinfónía nr. 2 í D-dúr
op. 73 eftir Brahms.
23.20 Dagskrárlok.
Fimmtudagur 15. febrúar.
8:00 Morgunútvarp (Bæn. — 8:05
Morgunleikfimi — 8:15 Tónleik
ar> — 8:30 Fréttir — 8:35 Tón-
leikar — 9:10 Veðurfregnir —
9:20 Tónleikar).
12:00 Hádegisút arp (Tónleikar —*
12:25 Fréttir og tilkynningar).
13:00 „Á frívaktinni"; sjómannaþáttur
(S’'íríður Hagalín).
15:00 Síðdegisútvarp (Fréttir og tilk.
— Tónleikar — 16::00 Veðurfr.
— Tónleikar — 17:00 Fréttir —
Tónleikar).
17:40 Framburðarkennsla í frönsku og
þýzku.
18:20 Veðurfregnir — 18:30 I>ingfrétt
ir — Tónleibar.
19:00 Tilkynningar — 19:30 Fréttir.
20:00 Af vettvangi dómsmála (Hákon
Guðmundsson hæstaréttarritari),
20:15 íslenzkir organleikarar kynna
verk eftir Johann Sébastian
Bach; III: Ragnar Björnsson leik
ur. Dr. P«U ísólfsson flytur foir
málsorð. — Konsert í a-moll —
(einn Vivaldi-konsertanna).
20:30 Sögufrægt menntasetur, Þingeyr
ar í Húnaþingi: Dagskrá gerð af
sér Guðmundi Þorsteinssyni frá
Steinnesi að tilhlutan Húnvetn-
ingafélagsins í Reykjavík.
Flytjendur auk hans Jón Eyþóra
son, Helgi Tryggvason og Baldur
Pálmason.
22:00 Fréttir og veðurfregnir.
22:10 Þáttur frá skákmótinu í Stoklc
hólmi (Helgi Sæmundsson rit-
stjóri).
22:30 Harmonikuþáttur (Henry J. Ey
land og Högni Jónsson).
23:00 Dagskrárlok.