Morgunblaðið - 18.01.1963, Side 6

6
MOnCVWBLAÐlÐ
TOstu'dtagur 18. janúar 1963
Pétur Sigurðsson, ritari Sjómannafélags Reykjavíkux:
Árásir kommúnista á forystu-
menn Sjómannaféiagsins
A Ð undanfornu hafa margir
spurt mig hvað valdi hinum ofsa
legu árásum kommúnista á frá-
fairandi stjórn Sjómannafélags
Reykjavíkur og einstaka meðlimi
þess ,en níðskrif þeirra og rógur
á síðum Þjóðviljans og dóttur-
blaðs þeirra svokölluðu „Sjó-
mannablaði“, yfirgengur allt sem
áður hefur skeð á þessu sviði í
sögu íslenzkrar verkalýðsihreyf-
ingar. Eg hefi einnig verið spurð
ur hversvegna þessum skrifum
kommúnista sé ekki svarað frek
ar en raun ber vitni um.
Ég hefi bent fyrirspyrjendum á
að ég hafi leitazt við eins lengi
og hægt hafi verið, að halda þess
um málum innan félagsins, hafi
m.a. svarað litlu einu af fyrri
árásum þeirra í blaði þess fyrir
stuttu. I því svari minu tók ég
aðeins lítilsháttar af öllu því
sem fram hafði verði borið, til
meðferðar, og svaraði helztu
rangfærslum kommúnista á til-
tölulega hógværan hátt.
Viðbrögð kommúnista í Þjóð-
viljanum urðu hinsvegar þau að
þeir urðu agndofa af undrun og
skelfing yfir því að ósannindi
og óhróður þeirra væri hrakinn
að nokkru. Þeir eru vanari hinu,
að „terrorisera“ andstæðinga
sína í verkalýðshreyfingunni,
ráðast að þeim með skömmum
og svikabrigzlum, óhróðri og ó-
sannindum á síðum þjóðviljans
og nota sömu aðferð auk beinna
hótana á vinnustöðvunum. Gott
dæmi um þetta eru aðferðir
sumra kommúnista við þá póli-
tísku andstæðinga sína, sem hafn
arvinnu stunda í Reykjavík, en
þár hefur þessum aðferðum ó-
spart verið beitt. Og mörg dæmi
eru kunn um menn sem bein-
línis hafa flúið þann vinnustað
og aðra af þessum sökum.
Ef þetta eru ekki atvinnuof-
sóknir, hvað telst til þeirra þá?
Nú þurfa þessir „herramenn"
ekki að halda að þeir noti með
árangri þessa aðferð við mig eða
aðra stjórnarmenn í S.R. Þótt
okkur greini á um margt erum
við sammála um, að kommúnist
ar og handbendi þeirra innan
verkalýðshreyfingarinnar og ut-
an, eru mestu óþurftarmenn, sem
eitt lýðræðisfélag getur alið.
Það mun verða enn ljósara á
næstunni, en verið hefur, að ráð
andi kommúnistar í verkalýðs-
hreyfingunni hafa ekki aðeins
staðið í vegi fyrir eðlilegri og
heilbrigðri þróun í samskiftum
þeirra aðila, sem vinnumarkað-
inn skipa, heldur haft af laun-
þegum stórfé með aðgerðum sín
um. Það situr því sízt á fram-
bjóðendum kommúnista í S.R.
að ráðast að stjórnendum þar,
fyrir þær aðgerðir ríkisvaldsins
sem gerðar voru til að bjarga
hagsmunum heildarinnar og fyr
irbyggj a meira tjón, en orðið
var, á síðastliðnu sumri.
Árásir kommúnista á S.R. að
þessu sinni, eru ekki sízt vegna
þess að þeim er kunnugt um
þessar skoðanir okkar á starfi
þeirra og að innan Sjómanna-
félagsins má finna marga af hörð
ustu andstæðingum kommúnista
innan verkalýðshreyfingarinnar.
En sem aðalsvar við spurning-
unni í uppthafi þessa máls tel ég
þó vera þá staðreynd, sem þeim
er ekki síður kunn, en öðrum
sem með málum þessum fyigjast,
að kommúnistar eru nú á hröðu
undanhaldi í verkalýðsfélögunum
þeir tapa fylgi hvarvetna sem
kosningar fara fram. Það örvænt
ingarfulla tilræði sem gert er
að Sjómannafélaginu, einu
stærsta stéttarfélagi landsins,
hefði, ef það heppnaðist, í för
með sér alger yfirráð kommún-
ista yfir öllum 'samgöngum til
sjós og lands, yfir það stórum
hluta verkalýðshreyfingarinnar,
að aðrir andstæðingar þeirra
yrðu varnarlausir. Þeir gætu á
fáum vikum lamað svo allt at-
hafnarlíf hér á landi, að ringul-
reið, skortur og upplausn mundi
ríkja, og þá tæki við uppskeran
úr þessum frjóa akri kommúnista
Það bragð þeirra, að gera hróp
að öldruðum sjómönnum sem enn
halda tryggð við félag sitt, sem
vita manna bezt, að hagsmunum
sjómanna er betur borgið í allra
annara höndum, en kommúnista,
bregst algerlega.
Það er ekki hægt fyrir menn
eins og Áma Jóhannsson og Sig.
Breiðfjörð, að hræða þessa gömlu
baráttumenn, sem áttu allt blóma
skeið ævi sinnar í röðum sjó-
manna, sem börðust við vald
atvinnurekanda, þegar því var
beitt á þann veg, sem eldri kyn-
slóðin þekkir öllum betur.
Enda sjá allir, eins og ég benti
á í fyrrnefndu svari mínu í gegn
um þennan Ioddaraleik kommún
ista. Þeir telja það hina mestu
goðgá, að menn sem stundi önn
ur störf eftir að þeir koma í
land, eða milH þess, að þeir fari
til sjós haldi sig í sínu gamla
stéttarfélagi, hafandi það í huga,
að í S.R. fær enginn að taka þátt
í ákvörðunum um kaup og kjör
nema þeir hafi verið skráðir á
skip tilheyrandi viðkomandi
starfsgrein, á yfirstandandi ári,
Þessu halda þeir fram á sama
tíma og ofurvald kommúnista á
venkalýðssamtökunum er byggt
á setu manna í verkalýðsfélögum
sem alls ekki eiga heima þar, og
með því að balda utan einstakra
félaga og heildarsamtakanna,
þeim sem eiga þar fullan félags-
rétt.
Þetta má sanna með ótal dæm
um.
Þeir telja það gangi glæpi
næst, að ég eigi sæti i stjórn S.R.
því ég hafi komizt klakklaust í
gegnum Stýrimannaskólann, á
sama tíma og þeir stilla upp
starfandi skipstjóra við stjórn-
arkjör nú, auk sölumanns hjá
einu stærsta heildsölufyrirtæki
landsins. Og svona til að krydda
framboðið hafa þeir bætt við
Árna, Jóhannssyni, en hann sit-
ur fundi Dagsbrúnar og gengur
erinda kommúnista þar og ætti
samkvæmt fullyrðingum sjlálfs
sín að vera í Matsveinafélaginu.
Þessum sama Árna þykir að von
um slæmt að einn af félagsmönn
um okkar skyldi flytjast til Kaup
man'nahafnar á nýliðnu ári og
vera því á kjörskrá nú skv. lög
um félagsins. Honum finnst hins
vegar ekkert að því, þótt trú-
bræður hans hafi í framboði við
síðustu A.S.Í. kosningar, bónda
vestur í Dölum, sem hefur búið
þar góðu búi í nokkur ár. Hon-
um finnst líka bölvanlegt að tveir
aldnir S.R. félagar sem vinna í
Áburðarverksmiðjunni verka-
mannastörf (skv. samningi við
Dagsbrún, en tugir ef ekki hundr
uð Dagsbrúnarmanna stunda sjó
hluta úr árinu) skuli enn vinna
fyrir félag sitt og neyta atkvæð
isréttar síns við stjórnarkjör, en
þarna vinna fleiri meðlimir S.R.
Á þá minnist Árni ekki, því hann
telur þá til stuðningsmanna
sinna.
Árna og blaði hans Þjóð-
viljanum finnst einnig að starf-
andi stýrimenn megi alls ekki
vera í félaginu nema þeir séu
kommúnistar. Yfirmenn flestir
vita þó manna bezt að uppruna
allra kjarabóta meðal sjómanna
æðri sem læri, er að finna í
starfi S.R. og á fiskiskipum er
kaup þeirra miðað við þau kjör
sem nást til handa hásetum.
Einnig má benda á, að kommún-
istar í verkalýðshreyfingunni á-
samt fleiri aðilum hafa mótað
þá stefnu í skipulagsmálum
hennar að allir sjómenn háir
sem lágir eigi að vera í sömu
samtökunum.
En Moskvumálgagnið ræðst að
þeim, sem gegna yfirmannsstörf
um, ef þeir styðja lista lýðræð-
issinna, en af kommúnistinn Guð
björn Jensson skipstjóri kýs í
Sj ómannafélaginu, er það gott og
blessað.
Til að kóróna kosningafylgi-
lista „starfandi sjómanna", létu
þeir nýlega Einar Gunnar Einars
son kjósa, en Einar rak til
skamms tíma lögfræðiskrifstofu
hér í bæ og stundaði auk þess
umfangsmikla fasteignaverzlun.
Ekki hefur fyrrv. formaður
Æskulýðsfylkingarinnar Jón
Norðdahl látið á sér standa, en
hann er betur þekktur af störf-
um sínum við raflagnir og raf-
tækjaheildverzlun, en sjó-
mennsku.
Nei í gagnrýni sinni á stjórn
endur S.R. og einstaka meðlimi
þess, eru kommúnistar að kasta
Enn um Lídó
Það var mikið dreng-
skaparbragð við æskufólk höf-
uðstaðarins, þegar Þorvaldur
Guðmundsson, forstjóri, opnaði
því hin glæsilegu salarkynni
veitingahússins Lídó á síðastl.
hausti undir kjörorðinu:
Skemmtið ykkur án áfengis.
Þorvaldur hafði rekið Lídó
árum saman sem vínveitinga-
hús, — og eitt bezt sótta hús
sinnar tegundar — og því ekk-
ert eðlilegra en að hann héldi
þeim rekstri áfram. IJn ein-
stöku menn geta átt það til að
fórna persónulegum hagsmun-
um fyrir hugsjónir sínar, og
þetta gerði Þorvaldur. Hann
trúði því, að hægt væri að reka
skemmtistað fyrir æskufólk,
sem ekki neytti áfengis, og
hann framkvæmdi þessa hug-
mynd sína á eigin kostnað,
enda þekktur að því að fram-
kvæma það sem honum dettur
í hug, flestum mönnum betur.
Kjörorði þessa æskulýðsstaðar
lætur hann framfylgja af ein-
stæðum myndugleik, og ekki
er vitað til, að þar hafi sézt
vín á nokkrum utan tveim
strákum fyrsta kvöldið, sem
það var opnað. Var þeim vísað
á dyr og gert ljóst, að þeir
ættu þangað ekki afturkvæmt,
— en gestum tilkynnt um há-
talara, að hér yrðu reglur haldn
ar án undantekninga og lin-
kindar, hver sem í hlut ætti.
Og þegar er fengin reynsla fyr-
ir því, að þeir foreldrar, sem
vita af börnum sínum í Lídó,
geta verið örugg um, að þau
eru ekki í neinum áfengisháska
meðan þau eru þar. Er þetta
þakkarvert og ætti að vera góð-
templurum og öðru bindindis-
sinnuðu fólki til fyrirmyndar
og hvatningar um að halda opn
um vínlausum skemmtistöðum
fyrir æskufólk með þeim fríð-
indum, sem templurum er gef-
in.að lögum en það er: enginn
skemmtanaskattur og engar
greiðslur fyrir löggæzlu, sem
allir aðrir verða að inna af
hendi.
Erfitt um framkvremd
laganna
í áfengislögunum stendur,
CMM'
s-e r. C°P
O r. -vV- _
liíttfetei
grjóti úr glerhúsi. Og vandséð
er hvor hópurinn um sig, lýðræð
issinna eða kommúnista tapaði
meira fylgi ef þeim yrði að
þeirri ætlan sinni að svipta
fjölda manna félagsréttindum.
Hinsvegar hefi ég aldrei borið
á móti því að margt gæti betur
farið í stjórn félagsins og skipu
lagsmálum þess. Hinu mótmæU
ég harðlega að ekki sé í alla staði
fylgt lögum félagsins og lögum
og reglum Alþýðusambandsins.
Meðan kommúnistar beita sam
tökum verkalýðsins sér til póli-
tísks framdráttar, þar sem þeir
koma því við, byrjar S.R. ekki
á róttækum skipulagsbreytingum
að kröfu kommúnista, nema þeir
Hti í eigin barm.
þeir ættu t.d. að líta gaumgæfi-
lega á félagaskrá Dagsbrúnar og
abhuga kennarafylgi sitt þar,
þeir ættu að stugga við hinum
mikla fjölda atvinnurekenda iðn
aðarmanna og embættismanna í
Þrótti á Siglufirði og Vkvf. í
Neskaupstað .Þeir ættu að rann
saka ýtarlega hvernig fulltrúar
geta komið á A.S.I. þing sem
ekflri hafa haldið fundi árum
saman. Og áður en þeir mæla
fyrir lagabreytingum sínum á
aðalfundi n.k. sunnudag og hafa
í för með sér skiptingu Sjómanna
félagsins í marga hluti, ættu þeir
að líta til Akureyrar, en þar sam
eina þeir stór verkalýðsfélögu
isjálfum sér og félögunum til
styrktar.
Um hin einstöku mál í sam-
bandi við störf stjórnar og árang
ur í kjaramálum verður að sjálf
sögðu rætt á aðalfundi. En ó-
þarft er fyrir Árna JÓhannsson
og þá félaga hans sem gerzt
hafa trúboðar Stalíns í S.R. að
tileinka sér það sem núv. stjórn
hefur vel gert og átt þátt að.
Vaðall þeirra, brigzl og ósann
ar fullyrðingar er létt í öskum
íslenzkra launþega.
Ég skora að síðustu á alla Sjó-
mannafélaga að neyta atkvæðis-
réttar síns og mæta á aðalfundi
félagsins n.k. sunnudag.
Pétur Sigurðsson
ritari S.R.
að eigi megi selja né veita ungl
ingum innan 21 árs áfengi. En
komist unglingar undir þeim
aldri inn á vínsöluhús er ekki
á nokkurs manns valdi að fram
fylgja þessu lagaákvæði. í
fyrsta lagi er hér engin passa-
skylda, — en hún þyrfti að
vera —, og í öðru lagi geta
unglingar undir lögaldri fengið
velflesta fullorðna til að panta
og káupa fyrir sig áfengi. Þar
með er gríman fallin og allt að-
hald kom-ið úr reipunum.
Síðan Lídó var opnað, sem
æskulýðsstaður bregður svo
kynlega við, að hvergi sjást
opinberar kvartanir um að ungl
ingum innan 21 árs sé nokkurs
staðar meinaður aðgangur. —
Sýnir þetta ljóslega, að þessi
aldursflokkur fær alls staðar
inni, á vínsöluhúsum, — og það
sýnir ennfremur, að sú lög-
gæzla, sem greidd er af al-
mannafé, svo og sú löggæzla,
sem greidd er af veitingahús-
unum sjálfum, samkvæmt
reikningi frá dómsmálaráðu-
neytinu, er að öllu gagnslaus.
Um dans- og skemmtistaði
— aðra en Lídó — er þess þrá-
faldlega getið í fréttum, og
þykja nú reyndar ekki lengur
mikil tíðindi, að vegna al-
mennrar ölvunar hafi orðið að
kaUa til öflugt lögreglulið til
að skakka leikinn, til viðbótar
því lögregluliði, sem gætir
stöðugt hvers staðar fyrir sig.
Hvað veldur þessum slapp-
leika eftirlitsins? Hvernig stend
ur á því, að það sem blessast
á Lídó, — gengur ekki á hin-
um dans- og skemmtistöðun-
um? —
^ Faðir.