Morgunblaðið - 20.03.1963, Blaðsíða 16

16
MORCUNBT40IB
Miðvikudagur 20. marz 1963
Skrifstofuslúlka
óskast nú þegar. — Vélritunarkunnátta
nauðsynleg. Tilboð merkt: „Vélritun —
6538“ sendist afgr. Mbl.
Stúlka óskast
til skrifstofustarfa í landbúnaðarráðuneytið, —
jarðeignadeild — frá næstu mánaðamótum. —
Skriflegar umsóknír sendist Jarðeignadeild ríkis-
ins, Alþýðuhúsinu, Hverfisgötu 8—10.
Palmolive gefur yður fyrirheit um...
aukinn yndisþokka
Fri og með fyrsta degl
verður jafnvel þurr og við-
kvænr. húð unglegri og feg-
urri, en það er vegna þess
að hið ríkulega löður Palmo-
live er mýkj«ndi.
Palmolive er framleidd með
olívuolíu
Aðeins sápa, sem er jafn mild
og mjúk eins og Palmolive
getur hreinsað jafn fullkom-
lega og þó svo mjúklega. Hætt
ið því handahófskenndri and-
litshreinsun: byrjið á Palmo-
live hörundsfegrun 1 dag. —
Palmolive með
olívuolíu er ...
mildari og mýkri
with Palmolive
Pvoið . • •
nuddið
í eina
mínútu . • •
Skolið. • • •
og þér
megið búast
við að sjá
árangurinn
strax
Mýkri,
unglegri,
aðdáanlegri
húð
SAMKVÆMIS-
SLÆÐUR
Hvitar
Svartar
Nýjasta tízka.
Enskar Lambs ullarpeysur.
Fjölbreytt litaval.
Lancaster-snyrtivörur.
Ilmvötn í úrvali.
Laugavegi 19. — Sími 17445.
T rúloíunarhringar
atgreiddir samdægurs
HALLDÓR
Skólavörðustíg 2.
2 LESBÓK BARNANNA
LESBÓK BARNANN\
að býflugur voru á sveimi
við götuna, þar sem úlf-
aldinn hafði farið, og datt
mér í hug, að í klyfjum
hans hefði verið hunang.“
Kaupmennirnir tveir
iðruðust nú fljótfærni
sinnar og buðu að greiða
spekingnum bætur fyrir
þau óþægindi, sem þeir
höfðu bakað honum. En
hann vildi ekki taka við
neinu slíku. Aftur á móti
sýn-di hann þeim, hvert
sporin eftir úlfaldann
lágu.
„Þessi maður hafði aug
un opin,“ sagði annar
kaupmaðurinn.
„Já, pg það sem meira
er um vert, hann kunni
að nota þau, svaraði hinn.
David Severn;
Við hurfum inn
i framtíðina
Ég veit ekki hversu
lengi ég hafði sofið,, þeg-
ar ég var gripinn hræði-
legri martröð. Ófreskjan
var að lemja á dyrnar og
ýtti hurðinni upp, þuml-
ung eftir þumlun,g, þrátt
fyrir allan húgagnahlað-
ann. Ég gat ekkert gert.
Handleggir mínir og fæt-
ur voru blýþungir og
hlýddu mér ekki. Eg vissi
að ég varð að hlaupa á
fætur og ýta á móti hurð-
inni, en ég gat það ekki.
í köldu svitabaði hrökk
ég skjálfandi upp við það
að bankað var á útidyrn-
ar.
„Eruð þið þarna?" var
kallað lágri röddu, næst-
um hvíslað. „Opnið þið og
leyfið mér að koma ínn.
Ég heiti Valtýr Pym og
er með orðsendingu frá
vinum ykkar.“
Ég var ennþá hálf rugl
aður og gat varla áttað
mig á, hvað maðurinn
var að segja. Svo hljóp
ég yfir að hurðinni,
studdi við hsna og hús-
gögnin og spurði:
„Hvað, hvað viltu okk-
ur?“
„Svo að þið eruð samt
þarna. Ég er búinn að
hamra á dyrnar í fimm
mínútur án þess að hafa
heyrt nokkuð til ykkar.
Einhver'ju virðist hafa
Ráðninij
úr síðasta blaði.
verið hlaðið fyrir dyrn-
ar.“
,Ert þú einn af útsend-
urum Foringjans?" spurði
Dick reiðilega.
„Ég held nú síður! For-
inginn er einmitt búinn
að stinga mér aftur í
þessa rottuholu. Ég er í
næsta klefa og við höf-
um sama garðinn. Þið
þurfið ekki að óttast mig,
ég er kominn frá fortíð-
inni eins og þið sjálfir.“
Það rifjaðist nú upp
fyrir mér, að Harry hafði
sagt mér frá manni, sem
hafði kennt honum ensk-
una okkar.
„En apam.aðurinn?“
spurði Dick, „hvernig
stendur á honum hér?“
Komumaður rak upp
skellihlátur. „Kaliban hef
ur hrætt ykkur. Voruð þið
ekki varaðir við? En
hann er alveg meinlaus
nú sem stendur."
Þótt við værum ennþá
hálfsmeykir, ýttum við
búsgcigwunum frá dyrun-
um og strax og við litum
hinn . granna, ljóshærða
Valtý Pim augum, hvarf
ótti okkar. Hann varð að
beygja sig undir dyra-
stafinn um leið og hann
gekk inn og leit brosandi
á okkur.
„Þið eruð stærri en ég
bjóst við“, sagði hann.
Þeir í talnahöllinni eru þá
ekki ennþá farnir að
flytja smábörn hingað!
Tími til kominn, að þeil
fái annað að gera. Það
eru vandræðin við vini
okkar, talnaspekingana,
að þeir eru eins og íþrótta
menn á æfingum. Þessir
stærðfræðihausar geta
aldrei unnt sér neinnar
hvíldar og þurfa sífellt að
fást við m-eiri og flóknari
dæmi.“
Hann settist hlægjandi
á rúmið og strauk hár-
lokk frá enninu. Hann var
langleitur og toginleitur
og augu hans dreymandi
og mjög falleg. Klæddur
var hann gráum kyrtli og
bláum sokkum. Málfar
hans olli okkur nokkrum
heilabrotum, því að í
eyrum okkar hafði það
einhvern ókunnuglegan
hljóm.
‘ ó
PÓSTURINN
Kæra Lesbók!
Ég sendi þér eina kross
gátu, sem ég hef búið til
sjálfur. Þú mátt birta
hana, ef þú vilt í blaðinu.
Lárétt: 1. fiskur; 5. karl
mannsnafn; 6. fiskur; 7.
húsdýr (þf.); 8. hæð; 9.
íþróttafélag.
Lóðrétt: 2. spendýr í
sjó; 3. fiskur; 4. klaki; 5.
fóðrar; 6. karimannsnafn;
8. veizla.
Vertu blessuð og sæl.
Gisli Þórðarson
14 ára.
„Ert þú í raun og veru
frá okkar öld,“ spurði
Dick.
„Hver segir það? Ég er
frá tuttugustu og ann-
arri öld.“
„Og ert búinn að vera
lengi hérna?“
„Allt of lengi. Tvö ár
tveggja ára, þegar þeir
fluttu mig yfir. Hún er
fjögurra ára núna. Það
veit hamingjan, að mig
langar til að sjá þær aft-
ur!“
„Ég get ekki þolað
þetta einræði og þessa
viðurstyggilegu öld,“ hélt
og sex vikur, nákvæm-
lega talið.“
„Tvö ár! Er þig ekki
farið að langa heim?“
„Auðvitað langar mig
heim, kæru vinir. Ég
hefi lokið hlutverki mínu
hérna, komið öllu í röð
og reglu í aðalstöðvum
þeirra. Foringinn hefur
ekki nóg vit í kollinum
til að stöðva reikni-
meistarana.
Áfram halda þeir og
unga út nýjum formúl-
um til þess að veiða
nýja fiska eins og okkur
hérna lengst utan úr hafi
fortíðarinnar.
— Ég á konu og
tveggja ára ctóttur, það
er að segja, hún var
hann áfram. „Það má
venjast því að komast af
án véla, en þessu um-
hleypingasama tíðarfari
get óg aldrei vanizt. Það
er ekki lengur nein
stjórn á veðurfarinu. Tíð
arfarið hafi verið undir
vísindalegri stjórn í að
minnsta kosti fimmtíu ár
áður en ég fæddist."
„Var þá aldrei rigning
hjá ykkur?“
„Jú, það voru áikveðn-
ir nokikrir rigningardag-
ar, sem komu á vissum
tímum, eins og gefur að
skilja. „Og viku snjó-
koma um jólaleytið svo
að börnin fengju hvit
jól.“
Við hlustuðum undr«