Morgunblaðið - 24.03.1963, Blaðsíða 1

24 siður og Lesbók
56 árgangnr 70. tbl. — Sunnudagur 24. marz 1963 . Prentsmiðja Mcrgunblaðsins
Framboðslisti Sjáifstæðisflokks-
ins í Vestfjarðakjördæmi
KJÖRDÆMISRÁÐ Sjálfstæðisflokksins í V estfjarðakjördæmi samþykkti. framboðslista
flokksins í kjördæminu við alþingiskosninga rnar í sumar sl. fimmtudag. Listinn er þann-
ig skipaður:
1. Sigurður Bjamason, ritstjóri
frá Vigur, Reykjavík.
2. Þorvaldur Garðar Kristjánsson,
framkvæmdastjóri, Reykjavik.
Lesbókin
fylgir blaðinu í dag og er |
1 efni hennar m.a.:
I Bls.
1 Rembrandt, bókarkafli eftir '
Hendrik Willem Van Loon.'
2 Svipmynd: Harold Wilson.
3 Maðurinn sem ég skaut
ekki, smásaga eftir André
Chamson.
TJngur, ljóð eftir Jónás Guð
laugsson.
5 Bókmenntir: Pár Lager-
kvist, eftir Xom Kristensen.
7 Daglegt líf og heimilishætt
ir, f jórði og síðasti hluti frá
sagnar Jónasar Magnússon-
ar, Stardal, af búskap Egg-
erts Briem í Viðey.
8 Hinn þolgóði leitandi, Le
Corbusier, eftir Wolfgang
Pehnt.
10 Fjaðrafok.
12 Bréf úr leiðindum, frá
Úlfari Ragnarssyni.
15 Krossgáta.
16 Göngur fiskanna, eftir
A. D. Woodhead.

3. Matthías Bjaraason,
framkvæmdastjóri, ísafirði.
4. Ari Kristinsson, sýslumaður,
Patreksfirði.
5. Kristján Jónsson, kennari,
Hólmavík.
6. Einar Guðfinnsson,
útgerðarmaður, Bolungarvík.
7. Rafn A. Pétursson,
framkvæmdastjóri, Flateyri.
8. Aðalsteinn Aðalsteinsson,
bóndi, Hvallátrum.
9. Séra Andrés Ólafsson prófastur
Hólmavík.
10. Marzelíus Bemharðsson,
skipasmíðameistari, tsafirðL
Utför Valtýs Stefáns-
sonar gerð í gær
Skógræktarmenn bera kistu Valtýs Stefánssonar síðasta spöliun að gröfinni í Fossvogskirkjugarði.
ÍJTFÖR Valtýs Stefánssonar,
ritstjóra, fór fram frá Dóm-
kirkjunni í gær og hófst at-
höfnin kl. 10:30 fyrir hádegi.
Ráóherrar og miðstjórnar-
menn Sjálfstæðisflokksins
báru kistuna í kirkju, en á
meðan lék dr. Páll ísólfsson
á orgel sorgargöngulag eftir
Beethoven. Að því biinu söng
Dómkirkjukórinn „Hærra
minn guð til þín", en þá
flutti séra Jón Auðuns líkræð
una. Hann sagði í upphafi
máls síns:
' „1 einum safnaða Páls postuia
höfðu menn um það rætt og
deilt, sem menn ræða og deila
enn í dag: Hvað er dauðinn?
Gg þegar þeir beina til Páls
þessari spurn, verður hann ekíki
ceinn Ui svars. Hiikiaust og um-
búðalaust svarar bann þeim þess
um orðum: „Eins og vér höfum
borið mynd hins jarðneska, mun-
um vér einnig bera mynd hins
himneska.1
Umibreyting frá einu lífsformi
til annars, afklæðing jarðneska
holdsfatsins og íklæðing annars
líkama sém er ójarðneskur og
samsvarar því lífi, sem lifa skal
næst í ójarðneskum heimi. Þessi
var skoðun Páls og þó að sjálfs
hans dómi miklu meira en skoðun
ein, sem um mætti deila. Hann
kvaðst boða það sem hann sjálf-
ur hefði séð og reynt. Eins ör-
ugglega sannfærður var hann
um að hafa séð ójarðneska líkami
og jarðneska.
Þessvegna vefst honum sízt
tunga um tönn, þegar vinir hans
í Korintuborg spyrja hann um
dauðann, hver hann sé. Hann
svarar þeim afdráttarlaust: „Eins
og vér hiöfum borið mynd hins
jarðneska, munum vér einnig
l bera mynd hins himneska.
Jarðneska myndin sem við ber-
um er stöðugt að breytast, og
sá sem háum aldri nær er marg-
sinnis búinn að íklæðast jarð-
neskri mynd, margsinnis búinn
að skipta um líkamsgervi. Að
lokum fellir sálin foldarhaminn
að fullu en lífið prjónar sér
nýjan ham, sem fellur að nýj-
um aðstæðum í nýjum heimi.
Jarðneska myndin sem Valtýr
Stefánsson hafði borið í 70 ár,
var glæsileg umgjörð gáfaðri
mannssál. Hún er hniginn og
þvi erum vér hér saman, nem-
um staðar á krossgötum og lit-
um um öxl yfir leiðina, sem
hann lætur að baki.“
Síðan minntist séra Jón Auð-
uns á bernsku- og æskuár Val-
týs Stefáinssonar og sagði, að
það hefði verið mikil gæfa gáf-
uðu baani að alast upp á jafn-
Framhald á bls. 3.