Morgunblaðið - 17.04.1963, Blaðsíða 8

8
VORCVNBLABIB
MiðvikudagUr 17. apríl 1963
FRAMKVÆMDAÁÆTLUN ríkis
stjómarinnar, sem var til um-
ræðu á fundi sameinaðs alþinjis
í gær, hlaut heldur daufar undir
tektir hjá talsmönnum stjóraar-
andstöðunnar, Eysteini Jónssyni
og Lúðvík Jósepssyni. Héldu
þeir því báðir fram í ræðum sinl
um, að framkvæmdaáætlunin
væri fyrst og fremst „kosninga-
áætlun“ og þar væri ekki að
finna þann stórhug, sem hefði
mátt vænta.
Ólafur Thors forsætisráðherra
gerði á fundinum grein fyrir að-
alefni áætlunar ríkisstjórnarinn-
ar, og birtist ræða hans á öðrum
stað í blaðinu. Er þeir Ejysteinn
Jónsson og Lúðvík Jósepsson
höfðu gert grein fyrir viðhorfi
stjórnarandstöðuflokkanna til
málsins, svaraði forsætisráðherra
gagnrýni þeirra, en síðan var
umræðunni frestað.
Höfuðatriðin í gagnrýni þeirra
Eysteins og Lúðvíks voru þessi:
Þeir fundu að því hvað áætl-
unin kæmi seint fram og töldu
það vera gert af ásettu ráði.
Þetta væri kosningaplagg, sem
ætti að veifa framan í kjósend-
ur, en hinsvegar látið koma svo
seint fram, að menn gætu ekki
ásakað um vanefndir áður en
framkvæmdir byrjuðu. í áætlun-
inni fælist ekkert nýtt. Þar væri
ekkert nema það sem alþingi
væri búið að samþykkja. Það
væri eftirtektarvert að alls
staðar væru fyrirvarar varðandi
allar fyrirætlanir stjórnarinnar.
Stjórnin ætti að vera ærleg og
segja þjóðinni hreinlega að hún
gæti ekki neitt um það sagt
hverjar framkvæmdirnar myndu
verða. Öll málsmeðferðin væri
þessvegna vítaverð, sagði Ey-
steirrn Lúðvík hafði sérstaklega
á orði að auðséð væri að almenn-
ingur ætti að minnka við sig
neyzluna og ennfremur væri
fjárfestingin minni en hún hefði
mest verið áður.
Ólafur Thors svaraði þeim
nokkrum orðum. Taldi málflutn-
ing þeirra bera vott um að þeir
hefðu lítið kynnt sér málið.
Kvaðst hann ekki gera þá kröfu
að þeir á stuttum tíma hefðu
kynnt sér málið til hlítar, en
hins hefði þá líka mátt vænta
að þeir töluðu minna um það á
meðan þekkinguna skorti. Báðir
mynd’u ræðumennirnir vita
hvers vegna málið er ekki f,yrr
lagt fyrir Alþingi. Hér væri um
algert nýmæli að ræða á íslandi
og sannleikurinn væri að enginn
hefði í öndverðu gert sér grein
fyrir hvað færzt væri í fang.
Okkur vskorti nægilega greini-
lega þjóðhagsreikninga Og upp-
lýsingar um atvinnulíf þjóðar-
innar. Ailt hefði þetta þess
vegna orðið seinunnara en gert
var ráð fyrir. Það væri mikill
misskilningur að stjórnin hefði
hag af því hvað málið kæmi
seint frarri, Henni hefði verið
miklu meir til framdráttar að
málið hefði legið skýrt fyrir í
fyrra, þannig að hún hefði getað
hrósað sér af verkum sínum við
kosninggrnar, en þyrfti ekki að
liggja undir ámæli ósanngjarnra
andstæðinga um -að hún ætlaði
að vanefna! fyrirheitin.
Þá bað Ólafur andstæðingana,
sem sagt höfðu að ekkert væri
í áætluninni annað en það sem
þingið væri búið að samþykkja,
að upplýsa hvenær Alþingi
hefði tekið ákvörðun urA og afl-
að fjár til að Ijúka við lands-
hafnirnar í Njarðvíkum-Kefla-
vik, á Rifi og í Þorlákshöfn, eða
t. d. hvenær hefði verið aflað
fjár til Reykjanesbrautar, Ennis-
vegar og Strákavegar.
Þá sagðist Ólafur verða að
láta í ljósi undrun yfir þvi'að
sömu menn, sem væru að brýna
fyrir stjórninni að koma „heiðar-
lega“ fram gegn þjóðinni skyldu
jafnframt ásaka hana fyrir að
gera fyrirvara um það að fram-
kvæmd áætlunarinnar væri háð
aflabrögðum, verðlagi 0. s. frv.
Þá sagði Ólafur að ummæli
Lúðvíks um minnkaða einka-
neyzlu og minnkaða fjárfestingu
bentu til þess að hann hefði ekki
einu sinni lesið skýrsluna. 1
henni stæði, að ríkisstjórnin
teldi ekki þurfa að auka veru-
lega gjaldeyrissjóðina og sam-
eiginlega neyzlan væri ekki
mjög aukin. Eftir væri þá aðeins
einkaneyzlan og fjárfestingin. í
þetta tvennt ættu allar aðrar
tekjur þjóðarinnar að fara. Á
þessu sýndist Lúðvík ekki hafa
áttað sig. Hitt væri svo annað
mál eins og marg væri tekið
fram af hálfii stjórnarinnar, að
áætlunin væri varfærin. Þar
væru engar gyllingar gerðár,
enda væri tilgangurinn ekki sá
að fegra sig í augum þjóðarinn-
ar, heldur að leggja fram skyn-
samlegar áætlanir um meðferð
þjóðarteknannaj
Loks sagði Ólafur, það er ekki
málsmeðferðin, sem stjórnarand-
stæðingar eru geðillir út af held-
ur það að efni áætlunarinnar
sýnir bjartsvni og stórhug.
Eggert Gíslason í brúnni a hinum nyja Sigurpah
(Ljósm. Sv. Þ.)
FRÉTTAMENN blaðsins
brugðu sér til Hafnarfjarð
ar í gær og hittu sem
snöggvast að máli Eggert
Gíslason fyrrum skipstjóra
á Víði II, urrt borð í hinu
nýja skipi Guðmundar á
Rafnkelsstöðum, Sigurpáli,
sem Eggert er nýkominn
með frá Svíþjóð. Verið var
að búa hið nýja skip á
veiðar.
Skipið er 204 rúmlestir að
stærð með 600 ha. Lister-vél,
sjálfleitandi asdictæki, dýptar
mæli, radar og japanskri mið-
unarstöð auk venjulegra fjar-
skiptatækja.
Annars sagði Eggert okkur
að í þessu nýja skipi væra
engin önnur tæki, sem önnur
fullkomustu veiðiskip okkar
hefðu ekki. Það væru ekki
framkomnar neinar sérstakar
Sigurpáll kemur af hafi og siglir inn á höfnina í Sandgerði.
(Ljósm. Heimir Stígsson).
Ætli við reynum ekki við síldina
segir Eggert Gíslason við heimkomuna
Stjðrnarandstæðingar sýna að
þeir skilja ekki þjððhagsáætlunina
Ætluðu að fara með
Hrímfaxa heim
f FRÁSÖGNUM dönsku hlað-
anna um Hrímfaxaslysið kem-
ur fram, að íslenzk kona,
ásamt tveim böraum hennar,
hafi hætt við að fara með flug
vélinni til íslands.
Morgunblaðið hringdi í gær
til skrifstofu Flugfélagsins í
Kaupmannahöfn og fékk þær
upplýsingar, að íslenzk kona
hefði átt pantað far fyrir sig
og tvo syni sína með Hrím-
faxa á páskadagsmorgun, en
hún hefði ekki mætt í flugvél-
ina.
Konan er skráð hjá Flug-
félaginu sem Aðalheiður Ingv-
arsson og synir hennar heita
Guðjón Magnússon og Ingvar
í Magnússojn. Líklega er Ingvar-
I son nafnið föðurnafnið eigin-
1 manns hennar.
Ekki er vitað hvers vegna
' konan mætti ekki í flugvél-
ina og hefur skrifstofa Flug-
félagsins í Kaupmannahöfn
ekkert heyrt frá henni. Ekki
er vitað hvar hún býr og þrátt
eftirgrennslanir hafa nánarl
deili ekki fengizt á konunni.
PYRAVÖRÐ URINN
HRINGDI TIL LOFTLEIÐA
Fyrir tilviljun eina hættu
tveir íslendingar í Hamborg
viá að fljúga heim með Hrím
faxa á páskadag. Þeir eru
Haukur Jacobsen og Kristinn
Finnbogason, sem komu til
Reykjavíkur á páskadagsmorg
un með Loftleiðavél.
Morgunblaðið hefur snúið
sér til Hauks Jacobsen og
beðið hann að skýra frá því,
hvernig það atvikaðist að þeir
félagarnir fóru ekki heim
með Hrimfaxa og fer frásögn
hans hér á eftir:
Ég og Kristinn Finnboga-
son félagi minn vorum á ferða
lagi í Þýzkalandi. Við ætluð-
um að fara heim um páskana.
í Hamborg bjuggum við á
Metro hótelinu.
Um kl. 4 á laugardag báð-
um við dyravörð hótelsins að
hringja til skrifstofu Flugfé-
lags fslands í borginni, þvi
við hugðumst fljúga með SA3
eða Lufthansa til Kaupmanna
hafnar og taka þar Flugfélags
vél heim á páskadag.
Dyrvörðurinn misskildi okk
ur_og hringdi í skrifstofu Loft
leiða, enda ef til vill ekki
furða því hin ensku nöfn flug-
félaganna eru mjög lík og út-
lendingar gera lítinn greinar-
mun á félögunum.
Loftleiðaskrifstofan skýrði
okkur frá því, að þá um kvöld
ið færi vél frá Loftleiðum
beint frá Hamborg til Reykja-
víkur. Við höfðum ekki hug-
mynd um þetta áður.
Við áttum margt ógert áður
en við héldum heim, en það
var samt freistandi að fljúga
beint í stað þess að hafa við-
komu í mörgum borgum á
leiðinni.
Ég var á því að fara heldur
til Kaupmannahafnar og taka
Flugfélagsvéiina þar og taka
lífinu með ró.
Við félagarnir ræddum mál-
ið mikið og var Kristinn ein- t
dreginn fylgjandi því að fara /
með Loftleiðum þá þegar um 1
kvöldið. Lagði hann fast að I
mér að fallast á það.
Að lokum ákváðum við að
fara strax, þótt við ættum
margt ógert, enda gaf skrif-
stofa Flugfélagsins í Hamborg
okkur þær upplýsingar, að
ekki væri fullákveðið, hvort
flogið yrði á páskadagsmorg- J
un. 1
Við félagarnir flýttum okk-
ur eins og hægt var við að
ljúka erindum okkar, svo við
næðum flugvélinni, en við
gerðum ráð fyrir því, að henni
mundi seinka eitthvað. Treyst
um á það.
Við Kristinn vorum komnir
út á flugvöll kl. 10.15 um
kvöldið. Þá var okkur sagt, að
flugvélinni hafi seinkað og
ekki flogið fyrr en kl. 2 um
nóttina, en því var enn frestað
til kl. 4.
Þannig atvikaðist það, að
við hættum við að fara með
Hrímfaxa á páskadagsmorg-
un. Upphafið var mistök dyra
varðarins og svo var Kristinn
undarlega ákveðinn í því að
breyta áætlun okkar og fara
heim strax um kvöldið.
Manni hrýs hugur við því,
hversu litlu munaði að við
færum heim með Hrímfaxa
þennan örlagaríka i>áskadags-
morgun.
nýjungar, sem við gætum til-
einkað okkar.
Um siglinguna heim sagði
Eggert að hún hefði gengið
að óskum, þeir hefðu í nokkr-
ar klukkustundir fengið
óveður, en skipið hefði stað-
ið sig vel, og ekki virtist ann-
að en það væri gott sjóskip.
Það eina sem getur talizt ný
næmi í Sigurpáli er kraft-
biökkin, sem fengin er frá
Noregi, er nokkru stærri en
þær sem fyrir eru í bátunum
hér. Sagði Eggert það eðlilegt
því næturnar eru alltaf að
stækka, eða verða viðameirí,
mætti segja að þær hefðu
stækkað og aukist að efnis-
magni allt að þriðjungi frá því
fyrst var farið að nota hér
kraftblökk.
Um viðbrögð skipsins á veið
um vildi Eggert lítið segja,
Það tæki sinn tíma að venjast
nýju skipi eins og öðrum tækj
um. Sigurpáll væri 54 tonnum
stærri en Víðir II. Það þyrfti
þó ekki að koma að sök, þegar
hann færi að venjast skipinu.
Á Ságurpáli verður sama
áhöfn og verið hefir á Víði II,
að undanskildu því að stýri-
maðurinn Víðir Sveinsson er
nú skipstjóri á nafna sínum,
í hans stað kemur Ásmundur
Böðvarsson sem stýrimaður á
Sigurpál,
: — Og hvað er svo ætlunin
að fara að gera, þegar lokið
er við að búast á veiðar?
— Ætli við reynum ekki
eitthvað við síldina til að
byrja með, sagði Eggert.