Morgunblaðið - 01.05.1963, Blaðsíða 3

Miðvikuðagur 1. maf 1963
MOK nvisrtl 4 OIÐ
3
. ....................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................... ■ ' ' - ’

SVO sem skýrt var frá hér
í blaðinu sl. laugardag
hrapaði 10 ára drengur frá
Akranesi, Guðmundur
Magnússon, í klettum í
Akrafjalli, er hann var að
reyna að komast að hrafns
hreiðri, sem þar var. Blaða
maður Mbl. hitti sl. mánu-
dag hinn unga pilt og rabb
aði ofurlítið við hann um
slysið.
G-uðmundur litli er 1 jós-
hærður hnokki, pattaralegur
eftir aldri og lætur sér sýni-
lega ekki allt fyrir brjósti
brenna. Við fundum hann í
hópi 6 glaðlegra manna, er frá
er talið gamalmenni, seim lá í
einu rúminu. Hinir voru kátir
og gamansamir og skutu inn
setningu og setningu meðan
samtal okkar fór fram.
— Það er ekki verið að hafa
blaðaviðtal við okkur, sagði
einn þeirra sem gat ekki
hreyft sig í rúminu þar sem
einhverjar leiðslur og pípur
lágu frá honum, þar af ein
frá nefinu.
— Hafið þið lent í einhverj-
um ævintýrum?
— Nei. Það er verið að
lappa upp á magann í mér og
sprengja hrygginn í þessum,
sagði sá með klemmuna og
benti á næsta granna sinn.
Einhver sagði mér að
bað væru 15 mannhæðir
Við snúum okkur nú að Guð
mundi litla og setjumst á rúm-
stokkinn hans og hef jum rabb-
ið. Guðmundur sat upp í rúm
inu og var hinn glaðlegasti.
— Hvað voruð þið að
ferðast þarna langt uppi i
Akrafjalli, þú og Ólafur Karls
son?, spyrjum við.
— Við fórum bara þarna
bara upp eftir að gamni okk-
ar. Hrafnshreiðrið var í neðstu
klettastöllunum. Við sáum
menn skammt frá hreiðrinu,
en þeir voru farnir þegar við
komum. Okkur datt þá í hug
að fara að skoða hreiðrið og ég
fór að klifra niður að því.
— Þið hafið þá komið út
á klettabeltið ofan við hreiðr-,
ið?
— Já, já. Ég lét mig síga
ofan af brúninni og ætlaði nið
ur á stein, sem ég sá fyrir
neðan. Ég sá líka hreiðrið og
það voru 5 egg í því. En þegar
ég kom á steininn lét hann
undan og ég dinglaði þá á ann
arri hendinni og snérist nærri
við og þá mi9sti ég takið.
— Og hvar rankar þú svo
við þér?
— Ég man það ekkert. Ég
heyrði í strákunum en þá var
ég víst kominn hálfa leið
heim. En ég man þetta ekkert.
Ég veit ekkert hvernig ég var
þegar þeir fundu mig. Þeir
sögðu að ég hefði setið.
— Og hefir þér ekki liðið
illa síðan?
— Nei, nei. Ég hef ekkert
mikið fundið til.
— Var hátt fram af klettun-
um þar sem þú hrapaðir?
— Ég veit það ekki ná-
kvæmlega. Það var nokkuð
hátt. Það sagði mér einhver
að það væru 15 mannhæðir.
— Er þetta lóðrétt bjarg?
— Nei það hallast dálítið.
— Eru skriður þarna?
— Nei, það er engin möl.
Bara grjót.
— Af hverju vilduð þið
komast að hreiðrinu?
— Við vildum bara ná í egg
in.
— Var það af því þið höfð-
uð heyrt að hrafninn tæki
stundum litl-u lömbin á vörin?
— Nei, nei. Þetta var bara
svona í gamni.
Nú skýtur einn sjúkrafélag-
anna inn spurningu.
— Þú hefir líklega komið í
kletta áður?
— Já, já.
— Heldurðu að þú hættir að
klifra eftir þetta?spyrjum við.
— Ætli það, segir Guð-
mundur litli og brosir kank-
víslega um leið og við smell-
um mynd af honum. — vig.
1. maí í Hafnarfirði:
Kröfuganga, útifund-
ur og skemmtanir
1. MAÍ verður minnzt í Hafnar-
firði með svipuðu sniði og undan-
farin ár. Farin verður kröfu-
ganga, haldinn útifundur svo og
ekemmtanir.
Kröfugangan hefst frá Verka-
mannaskýlinu kl. 1,30 síðdegis og
gengið um bæinn og staðnæmzt
við Fiskiðjuver Bæjarútgerðar-
innar, þar sem útifundur verður
haldinn. Ræður flytja Hermann
Guðmundsson, formaður vmf.
Hlífar, Sigurður Þórðarson, full-
trúi Starfsmannafélags Hafnar-
fjarðar, Guðríður Elíasdóttir,
gjaldkeri vkf. Framtiðin og Ólaf-
ur Brandsson, ritari Sjómanna-
félags Hafnarfjarðar. Lúðrasveit
Hafnarfjarðar, undir stjórn Jóns
Ásgeirssonar, leikur í kröfugöng-
unni og á útifundinum.
Barnaskemmtun verður í Bæj-
arbíó klukkan 5 síðdegis og þar
stjórnar Haukur Helgason fjöl-
breyttri dagskrá, sem m. a. Árm
Tryggvason og Bessi Bjarnason
taka þátt í.
Um kvöldið verður dansleikur
í Alþýðuhúsinu og hefst hann
klukkan 9 síðdegis.
Aðalfundur Blaða-
mcnnafélags íslands
Ivar H. Jónsson kjörinn formaður
Aðalfundur Blaðamannafélags
íslands var haldinn nýlega
Stjórnaði fráfarandi formaður,
Gunnar G. Schram, fundinum og
flutti skýrslu yfir störf stjórn-
arinnar, sem voru margþætt og
umsvifameiri en nokkru sinni
fyrr.
Lesnir voru og skýrðir reikn-
ingar félagssjóðs svo og Menn-
ingarsjóðs ásamt minningarsjóð-
um Vilhjálms Finsen og Hauks
Snorrasonar. í þessum þremur
síðasttöldu sjóðum eru nú 427.000
kr. samtals, og voru veittar á sl.
ári 75 þús. kr. í styrki til utan-
ferða blaðamanna. Var nú í fyrsta
sinni úthlutað úr Finsensjóði.
í Lífeyrissjóði blaðamanna eru
nú um 1.2 millj. kr., og hefur
sjóðstjórnin lánað 1.118.000 kr.
til húsbygginga blaðamanna.
fvar H. Jónsson, ritstjóri Þjóð-
viljans, var kjörinn formaður fé-
lagsins, en formannssætið skipt-
ist milli blaða frá ári til árs. Aðr-
ir í stjórn voru kjörnir: Atli
Steinarsson, Björgvin Guðmunds
son, Elin Pálmadóttir og Tómas
Karlsson.
í stjórn Menningarsjóðs blaða-
manna voru kjörnir: Björn Thors
Indriði G Þorsteinsson og Ingólf-
ur Kristjánsson.
STAK8TEII\1AH
Ljóst dæmi fölsunar.
Það er ekki undantekning
heldur regla, að Tíminn falsi
staðreyndir í málflutningi. Menn
eru þess vegna hættir að kippa
sér upp við falsanirnar, þeir
ganga út frá þeim sem visum.
Engu að síður ætlar Morgunblað
ið að benda á eina af fölsunum
Tímans í gær. í ritstjórnargrein
stcndur eftirfarandi:
„Sl. sunnudag ver Bjarni
Benediktsson nær öllu Reykja-
víkurbréfi Morgunblaðsins til að
réttlæta það, að kosningadegin-
um var flýtt um þrjár vikur frá
því, sem kosningalögin gera
ráð fyrir. Höfuðvörn Bjarna er
sú, að Tryggvi Þórhallsson hafi
ákveðið kjördag 11. júní, er
hann rauf þingið 1931. Þess get-
ur Bjarni ekki, að Tryggrvi gat
ekki ákveðið kjördaginn síðar
nema með því að brjóta stjórnar
skrána. Samkvæmt henni verður
að kjósa innan tveggja mánaða
frá þingrofi. Þingrofi gat Tryggvi
ekki frestað og þá heldur ekki
ákveðið kosningarnar síffar.
Tryggvi var hér bundina af
stjórnarskránni.“
„Þess getur Bjarni ekki“
Það er rétt, að um þingrofið
1931 var fjallað í Reykjavíkur-
bréfi sL sunnudag, og hér skal
endurprentað það, sem Tíminn
segir að EKKI hafi staðið í
Reyk javíkurbréf i:
„Fyrir 1931 hafffi Alþingi að
minnsta kosti verið rofið níu
sinnum. í þessi níu skipti voru
kosningar einungis tvisvar látnar
fara fram innan tveggja mánaða
frá kjördegi. 1 öll hin skiptin var
ákvæðiff skilið og framkvæmt
þannig að látið var nægja að á-
kveða og auglýsa kosningarnar
innan hins tiltekna tima. Fram-
sóknarmenn voru því alveg
frjálsir að því 1931 að láta kosn-
ingar fara fram eftir 12. júní,
einungis þurfti aff gæta þess að
þær yrðu svo snemma að þingið
gæti komið’saman áður en átta
mánuðir væru liðnir frá þingrofi
Segja má, að orðalag stjórnar-
skrárákvæðisins megi misskilja
og sé Gísla að því leyti vorkunn
en ef hann hefði viljað hafa það
sem sannara reynist, mundi hann
hafa leitað til þingbróffur síns,
Ólafs Jóhannessonar, sem í
stjórnlagafræffi sinni segir:“
Síðan kemur tilvitnunin í pró-
fessor Ólaf, þar sem m.a. er vik-
ið að því að föst venja hafi mynd
ast um þaff áður, að nægilegt
væri að kjördagur væri ákveð-
inn og auglýstur innan 2ja mán-
aða, þótt kosningar færu fram
síðar. „Mundi sá skilningur senni
lega talinn venju helgaður“, seg-
ir í tilvitnuninni.
Sjö skipti af níu.
Síðan segir í Reykjavíkurbréf-
inu:
„Ólafur Jóhannesson slær að
vísu nokkuð úr og í, eins og var-
færnum lögfræðingum er títt.
En mjög fer Gísli Guðmundsson
óheiðarlega með heimildir, ef
hann byggir Tímainnskot sitt á
þessari fræðilegu umsögn Ólafs,
sem ósennilegt er annað en hann
hafi borið sig saman við. Þótt
orðalagið megi skilja á tvo vegu,
sker venjan úr, enda er það með
ólíkindum, að orðalagið hafi
verið gersamlega misskilið í sjö
skipti af níu. Mundi og sá skiln-
ingur, sem Gísli Guðmundsson
fyrirvaralaust staffhæfir að sé
hinn eini rétti leiða til þess, að
stundum kynnu kosningar að
verffa óhjákvæmilegar um há-
vetur, ef íslenzkum þingræðis-
reglum ætti að halda.“
Þetta m.a. stóð í Reykjavíkur-
bréfinu, og geta menn svo dæmt
um sannleiksást Timans meff
hliðsjón af ritstjórnargrein þess
blaðs í gær.