Morgunblaðið - 23.07.1963, Blaðsíða 11

Þriðjudagur 23. júlí 1963
MORC, UISBLAÐIÐ
11
ludvig
STORR
Sími 1-33-33.
teiknaðir af Valtý Péturssyni.
Þess ber og að geta að söngur-
inn í kirkjunni þótti sérlega fag-
ur og allir luku upp einum munni
að orgelleikur dr. Páls hefði ver-
ið framúrskarandi. Söngmála-
stjóri þjóðkirkjunnar, dr. Róbert
A. Ottósson, sá um flutninginn
við vígsluna. Hann stjórnaði Skál
holtskórnum, en auk hans sungu
í kirkjunni sr. Hjalti Guðmunds-
son og stúdentar úr guðfræði-
deild. Lúðurþeytarar og Horna-
flokkur Selfosskirkju tóku enn-
fremur þátt í þessum fagra tón-
listarflutningi.
★
Meðal þeirra, sem viðstaddir
voru athöfnina, voru ráðherrar,
að forsætisráðherra, Ólafi Thors,
undanskildum, sem legið hefur
rúmfastur undanfarna daga. Þar
voru og sendiherrar, auk margra
annarra virðulegra gesta, er-
lendra og innlendra.
★
Þjóðin hafði beðið eftir því með
óþreyju að eignast sína Skálholts
kirkju. Gamall draumur var orð-
inn að veruleika, þjóðin og kirkj-
an höfðu eignazt nýtt guðshús á
helgum stað. Allir báru þá von
eina í brjósti, að nú væri risin
ný sól í sögu íslenzkrar þjóðar.
Ódýrasta fáanleg vegg- og loftklæðning er
HARÐTEX
Kostar nú eftir nýja verðlækkun aðeins kr. 20.83
per. fermeter.
Sendum gegn póstkröfu hvert á land sem er.
Mars Trading Company hf,
Klapparstíg 20 — Sími 17373.
DAGLEGA NÝJAR VÖRUR
FYRIR SKOÐUN.
TIMKENrS.A.
TRAOE MARK OWNED ANO R E« I T c b r- r. O W " — ^
'Bt M A R K OWNED AND REGISTERE
THE TIMKEN ROLLEH BIAHING COMPKNT
TAPERED ROLLER BEARINGS
EGILL VILHJALMSSON HjF
Laugavegi 118, simi 2-22-40.
Gengið í prósessíu til kirkjuw' Biskupinn yfir íslandi, sr. BJarni Jónsson, vígslubiskup, Norður-
landabiskuparnir fjórir, sr. Sigurður Stefánsson, vígslubiskup, sr. Valdimar Eylands, forseti ísl.
þjóðkirkjunnar í Vesturheimi, prófasturinn Gunnar Jóhannesson, sóknarpresturinn sr. Guðmund-
ur Óli Ólafsson, sóknarnefnd Skálhoitskirkju, professorar og sr. Jón Aatluns, prófastur.
— Skálholtshátíðin
Framhald af bls. 1.
biskup fyrstu skóflustung-
una fyrir menntasetri kirkj-
unnar á staðnum og þar af-
henti norski presturinn, Har-
old Ilope honura, sem svar-
ar 1,2 millj. ísl. krónrt að
gjöf og skal fénu varið til
hyggingar þessa menntaset-
urs.
Er frá þessari höfðing-
legu gjöf skýrt annars stað-
ar í blaðinu. Einnig eru ræð-
ur forseta íslands, kirkju-
málaráðherra og vígsluræða
hiskups birtar annars staðar
í blaðinu í dag, en hér á eft-
ir fer stutt frásögn af vígslu
kirkjunnar.
VÍGSLAN
Kirkjugestir, sem voru á 5.
hundrað að tölu, höfðu tekið sér
sæti í kirkjunni 15 mínútum yfir
10, og var þess nú beðið með ó-
þreyju að vígslan hæfist. Ungar
stúdínur vísuðu gestum til sætis
og voru þær í hvítum drögtum.
Sjónvarpsmenn voru á iði inni í
kirkjunni og tóku myndir, sem
sýndar verða í erlendum sjón-
vörpum, eins og áður hefur verið
skýrt frá í fréttum.
Þegar klukkum hafði verið
hringt og lúðrar þeyttir, gengu
forsetahjónin í kirkju, ásamt
Þóri Kr. Þórðarsyni, formanni
undirhúningsnefndar, og Herði
Bjarnasyni, arkitekt, höfundi
kirkjunnar. Síðan gengu prestar í
kirkju, tveir og tveir saman, og
biskupar, eins og fyrr getiu-, og
vígslan hófst.
Þess má geta, að fyrst gengu
sóknarprestar, þeir yngstu fyrst
og síðan eftir aldri. Þar næst
komu prófastar og niðurröðun
þeirra fylgdi sömu reglu. Sóknar-
prestar og prófastar voru 80 tals-
ins. Síðan komu prófessorar og
biskupsritari, þá sóknarnefnd
Skálholssóknar, erlendir biskup-
ar og forseti íslenzku kirkjunnar
í Vesturheimi, vígslubiskuparnir
tveir og biskupinn yfir íslandi.
Báru vígluvottar kirkjugripi
hinnar nýju Skálholtskirkju í
skrúðgöngunni. Tóku prestar sér
sæti I norðurstúkunni, þar sem
Brynjólfsaltari stendur. Vígslu-
vottar, þ.e. biskupar Norðurland-
anna og vígslubiskupar Skálholts
og Hóla, dr. Bjarni Jónsson og sr.
Sigurður Stefánssn, og dr. Valdi-
mar Eylands, vígsluvottur Vest-
ur-íslendinga, gengu til sætis sitt
hvoru megin við altarið, ásamt
héraðsprófastinum, séra Gunnari
Jóhannessyni.
Áður hefur verið rakið hér í
blajiinu, hvernig vígsluathöfnin
mundi fara fran, og fór allt eins
og fyrirfram hafði verið ákveðið.
Fyrst var sunginn Davíðssálmur
og antifónía úr Þorlákstíðum, og
Magnús Már Lárusson, formaður
byggingarnefndar kirkjunnar, las
bæn í kórdyrum. Þeir útlendu
biskupar, sem voru vígsluvottar,
lásu ritningarorð sín í kór kirkj-
unnar á móðurtungum sínum.
Síðan vígði biskupinn kirkjuna,
en hafði áður lesið vígsluræðu
sína, einnig úr kór hennar. Þá
gengu biskupar til altaris, sr.
Gunnar Jóhannesson próf. las
pistilinn, en við altarisgönguna
þjónaði sóknarpresturinn, séra
Guðmundur Óli Ólafsson, íyrir
altari ásamt biskupi. Loks var
almennur söngur, en vígslunni
lauk með því að dr. Páll ísólfs-
son lék Chaconne um stef úr
Þorlákstíðum.
Þá fluttu ræður herra forseti
íslands, Ásgeir Ásgeirsson, kirkju
málaráðherra, dr. juris Bjarni
Benediktsson, biskup Hróars-
keldudómkirkju, dr. theol Guð-
mund Schiöler, og mælti fyrir
munn erlendu gestanna. Hróars-
keldubiskup sagði m.a., að kirkja
mundi að öllum líkindum ekki
hafa verið byggð á þessum stað,
ef þar hefði ekki áður staðið
kirkja. „En miklar minningar eru
bundnar við þennan stað“, sagði
biskupinn ennfremur. „Þess
vegna er það ekkert undarlegt,
þó að framtíð íslands sé nú bund-
in þeim stað, sem hefur haft svo
mikla þýðingu í fortíðinni". Síð-
an bað biskup þess, að í hinni
nýju Skálholtskirkju mundi ríkja
Guðs andi og því hlytum við að
trúa á þá endurnýjun, sem átt
hefur sér stað á staðnum. Ávarpi
sínu lauk Hróarskeldubiskup
með þessum orðum: „Þannig
munum við óska að hin endur-
nýjaða Skálholtskirkja megi
ekki aðeins vera til minningar
um reisn fyrri tíða á þessum
stað, heldur að hún verði einnig
miðdepill nýs framtaks til gagns
fyrir íslenzka þjóð“.
ÞAKKIR
Hér að framan hefur verið
minnzt á þakkarræðu Sigurbjarn
ar Einarssonar, biskups, sem
hann hélt að lokinni vígslu kirkj-
unnar. Eftirfarandi orðum úr
ræðu hans má þó bæta hér við í
lok þessarar frásagnar um vigslu
Skálholtskirkju hinnar nýju. —
Biskup sagði:
„Sú vakning, sem orðið hefur
um Skálholt og þegar borið aug-
ljósa ávexti, hefur óhjákvæmi-
lega orðið til þess að menn hafa
tekið að sjá þetta mál í nýju
ljósi. Það hefur glöggt komið
fram á undanförnum árum, eins
og biskupsstóllinn ber hæst í
minningunni, hlýtur hann einnig
að bera hæst í draumi og hug-
sjón og von. Þessa hafa vakninga-
menn ekki dulizt. Og eins og nú
er komið er sýnt, að þetta getur
ekki horfið af dagskrá, en tíma-
mótin sem nú eru orðin eru það
stór og svo mikil sú framtíð, sem
við blasir, að hvorttveggja er
með öllu óhætt, að hugsa hátt og
með fullri ró og yfirvegun. Þótt
á þessari stundu liggi ekki fyrir
formleg ákvörðun um biskups-
setur í Skálholti, liggur annað
fyrir sem er meira virði, en slík
ákvörðun væri út af fyrir sig og
án undirstöðu, en það er í fyrsta
lagi stóraukinn skilningur á því,
að þetta er ekki lengur óraunhæf
hugmynd, þótt vera megi álita-
mál og umræðuefni enn um sinn
hvort og hvernig framkvæma
skuli. í öðru lagi er með þeirri
ráðstöfun, sem nú tekur gildi,
grundvöllur lagður fyrir þá og
aðra framtíð Skálholts, sem er í
samræmi við tilgang Gissurar og
beztu vonir og viðleitni göfug-
ustu manna, sem hér hafa þjónað
Guði og þjóð.
Þessi afhending Skálholtsstað-
ar er eitt hið mesta, sem gerzt
hefur í sögu kirkju vorrar um
aldabil. Ég þakka af alhug
hæstvirtum kirkjumálaráðherra,
Bjarna Benediktssyni, skilning
hans á þessu máli frá því fyrsta,
að því var hreyft, og ötula for-
göngu um að leiða það til lykta.
Ég þakka einhuga stuðning hæst-
virtrar ríkisstjórnar í heild og að
heita má einróma fylgi Alþingis.
Kirkjan finnur vel að þessi til-
trú leggur henni ábyrgð á herðar
og ég vænti þess og bið þess að
hún megi með Guðs miskunn
vaxa f náð við aukna ábyrgðt og
mikilvæga uppörvun", sagði bisk
Eigum ávalt miklar birgðir
af rúllu- og kúlulegum í bíla
yðar.
up ennfremur. Að lokum ávarp-
aði hann hina erlendu gesti og
mælti á þjóðtungum þeirra allra,
nema finnsku.
HÁTÍÐLEG OG EFTIR-
MINNILEG ATHÖFN
Kirkjuvígslan tók um tvær
klukkustundir og voru kirkjugest
ir sammála um, að athöfnin hefði
verið fögur og eftirminnileg, og
allt farið eins vel úr hendi og
frekast var unnt að óska. Einkum
var það mjög áhrifamikil stund,
þegar kirkjugestir fóru í einum
kór með faðirvorið, ásamt hisk-
upi, en slík almenn þátttaka í
bænum er næsta fátíð í íslenzk-
um kirkjum.
Kirkjan sjálf vakti mikla at-
hygli og hrifningu kirkjugesta.
Þó hún sé mjög stór, er hún hlý-
leg þegar inn er komið. „Hjarta
hennar er stórt og hlýtt“, sagði
einn kirkjugesta við fréttamenn
Morgunblaðsins að vígslu lokinni.
Áður hefur hér í blaðinu verið
getið hinna fögru glugga, kirkju-
gripa og merkra muna úr Bryn-
jólfskirkju. Ennfremur vöktu at-
hygli fagrir ljósastjakar, sem
stóðu sitt hvoru megin við altar-
ið. Þeir eru gjöf til kirkjunnar,
Nýkomnir sænskir mjög
glæsilegir hefilbekkir.
Sérstaklega hentugir fyrir
„Hobby“ og heimili
ALLT A SAMA STAÐ
Timken-legur
HEFILBEKKIR
Stærðir:
130 cm og
140 cm