Morgunblaðið - 27.08.1963, Page 12

12
MORGUNBLAÐIÐ
Þriðjudagur 27. ágúst 1963
wgmtlMbifrUÞ
Útgefandi: Hf. Arvafeur, Reykjavík.
Frajnkvsemdastjóri: Sigfús Jónsson.
Ritstjórar: Sigurður Bjarnason frá Vigur
Matthías Johannessen,
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Auglýsingar: &rni Garðar Kristinsson.
Útbreiðslustjóri: Sverrir Þórðarson.
Ritstjórn: Aðalstræti 6. ^
Auglýsingar og afgreiðsla: Aðalstræti 6. Sími 22480.
Askriftargjald kr. 65.00 á mánuði innaniands.
1 lausasölu kr. 4.00 eintakib.
BARÁTTAN GEGN
BÍLUNUM
rjölmargar fjölskyldur hafa
á síðustu mánuðum eign-
azt eigin bifreið. Á götum og
vegum um land allt sjá rpenn
nýjar bifreiðir, einkum litlar
og þægilegar fjölskyldubif-
reiðir. Menn hafa fagnað inn-
flutningsfrelsinu og meðal
annars hagnýtt sér það til
þess að eignast eigin bifreið.
Morgunblaðið hefur áður
lýst þeirri skoðun sinni, að
greiða ætti fyrir því, að sem
flestir gætu eignazt bifreiðir
og sérstaklega bæri að hafa í
huga, að það gæti ekki verið
þjóðarhagur að halda við
gömlum bílskrjóðum, bæði
yki notkun þeirra slysahættu
og þar að auki væri full þörf
fyrir allt vinnuafl hér á landi,
þó að það væri ekki bundið
við viðhald og endurnýjun
hálfónýtra bifreiða.
En ástæðan til þess að þetta
er hér nefnt á ný, er sú, að
kommúnistablaðið hefur nú
hafið heilagt stríð gegn bíl-
um. Dag eftir dag er hamrað
á því, hve óskaplegt það sé,
að almenningur skuli nú hafa
frelsi til að eignast eigin bif-
reið og hagnýta sér það. Telur
blaðið þetta hina mestu sóun
og ráðleysi.
Morgunhlaðið er hins vegar
þeirrar skoðunar, að litlar og
þægilegar fjölskyldubifreiðir
séu ekki lengur lúxus, heldur
nauðsynleg tæki í sambandi
við vinnu fjölmargra manna,
þótt hinu sé auðvítað ekki að
leyna, að um leið eykur eign
eigin bifreiðar á ánægjuna og
margir gleðjast áf því að hafa
nú betra tækifæri en áður til
að ferðast um landið, fara í
stuttar ökuferðir í frístund-
um o.s.frv. En sú staðreynd,
að bifreiðaeign eykur á á-
nægjustundir lífsins, virðist
líka fara mjög í taugarnar á
kommúnistum.
Hin gamansama hlið þessa
máls er, að áróður sá, sem
kommúnistar hafa nú tekið
upp, er ekki nýr af nálinni;
þeir héldu honum einnig uppi
hér fyrrum. En fyrir nokkr-
um árum var hætt að tala um
það, að bílar væru lúxus og
það væri hin mesta gjaldeyr-
issóun að kaupa þá. Þá hag-
aði sem sé þannig til, að
bifreiðir voru keyptar frá
kommúnistaríkjunum og þá
þótti „íslenzkum“ kommún-
istum sjálfsagt að auka bif-
reiðainnflutninginn sem allra
mest.
Þótt frjálst sé nú að kaupa
bifreiðir — eins og yfirleitt
allar vörur aðrar frá komm-
únistaríkjunum — eru þeir af
eðlilegum ástæðum fáir, sem
kaupa bifreiðir þaðan, og þá
horfa málin öðruvísi við í her-
búðum kommúnista.
VEGIRNIR
Ijj’n þegar verið er að tala um
bifreiðir, fer ekki hjá því
að mönnum detti í hug ástand
veganna. Hin síaukna umferð
veldur því að vegir hér.sunn-
an- og vestanlands a.m.k. hafa
verið með versta móti í sum-
ar og moldryk óskaplegt.
Enginn efi er á því að bíl-
eigendur vildu fúsir leggja
fram nokkurt fé til að unnt
verði að hraða endurbótum á
vega- og gatnakerfi landsins.
Þeir mundu ekki telja það ó-
æskileg útgjöld eða skatt í
venjulegum skilningi.
Um það hefur verið rætt að
taka ákveðið gjald af benzín-
sölu, sem rynni beint til end-
urbóta á vegakerfinu. Þó tek-
in væri t. d. ein króna af
hverjum benzínlíter mundi
benzín satnt ódýrara hér en í
flestum nágrannalöndunum.
Slíkt gjald mundi hins vegar
gera unnt að stórauka vega-
og gatnaframkvæmdir um
land allt og á tiltölulega
skömmum tíma gjörbreyta
vegakerfinu.
Morgunblaðið telur að slíkt
gjald ætti að leggja á benzín,
hver sem upphæðin yrði,
enda væri tryggt, að það væri
eingöngu notað til vega- og
gatnaframkvæmda.
KVÖLDSALA
1 ð undanförnu hafa miklar
umræður farið fram um
svonefnd kvöldsöluleyfi í
Reykjavík, þ.e.a.s. leyfi verzl-
ana til að selja vörur til kl.
11,30 á kvöldin, ýmist um
söluop eða í sérstokum sölu-
stöðum, sem gefið hefur verið
hið óvirðulega heiti „sjopp-
ur“.
Mikill ágreiningur hefur
verið meðal kaupmanna um
fyrirkomulag slíkrar kvöld-
sölu, og einnig hefur gengið
erfiðlega að ná samkomulagi
milli kaupmanna og verzlun-
arfólks um fyrirkomulag
vinnutíma.
Hinu er ekki að leyna, að
það er mikið hagræði fyrir
neytendur að geta náð í nauð-
synjavöru á öðrum tíma en
venjulegum verzlunartíma.
Auðvitað er ekki hægt að ætl-
ast til þess að ætíð sé hægt
að verzla í næstu búð, en hins
Ngo Dinh-fjölskyldan. — Talið frá vinstri: Le Thuy, 17 ára dóttir Ngo Dinh
hjónanna, Madame Nhu, Ngo Dinh Thuc erkibiskup, eldri bróðir forsetans, Ngo
Diem, forseti og Trac, 15 ára sonur Ngo Dinh Nhu. Fremst fyrir miðju eru tvö
börn þeirra hjóna, Quyhn, 10 ára sonur ' og Queyen, 4 ára dóttir.
Stjórn Diems vinnur aldrei
stríðið við kommúnista
— segir sendiherra S-Viet
INIam í Washingten, er
sagði af sér
FRÁ ÞVÍ var skýrt í frétt-
um s.l. fimnitudag, að
sendiherra S-Vietnam í
Washington, Tran Van
Chuong, hefði sagt af sér
embætti í mótmælaskyni
við stefnu stjórnar lands
síns. Er hann hafði sent
Ngo Dinh Diem, forseta,
lausnarbeiðni sína átti
hann fund með frétta-
manni AP-fréttastofunnar
í Washington, þar sem
hann sagði m.a., að Banda
ríkjastjórn yrði að gera
sér ljóst nú þegar, að nú-
verandi ríkisstjórn S-Viet-
nam, undir forsæti Ngo
Dinh Diem, myndi aldrei
vinna stríðið við Viet-
cong kommúnista í land-
inu.
„Möguleikar stjórnarinnar
í þeirri baráttu eru ekki einu
sinnu einn af hundraði, þrátt
fyrir þá milljón dollara, sem
Bandaríkjastjórn leggur land
inu til daglega", sagði sendi-
herrann.
Tran Van Chuong er 65
ára að aldri. Hann hefur ver
ið sendiherra lands síns í
Washington í níu ár og kona
Tran van Chuong,
sendiherra.
hans fastafulltrúi hjá- Sam-
einuðu þjóðunum álíka lengi.
Hún hefur einnig sagt af sér
því embætti og hafa þau
hjón lýst því yfir, að þau
muni dveljast í Bandaríkjun
um, fyrst um sinn.
★
Sendiherranum varð tíð-
rætt um fjárhagsaðstoð
Bandaríkjanna við Suður-"
Vietnam, sem hann sagði
verða 'til alltof lítils gagns
fyrir þjóðina í heild. Hins
vegar er nauðsynlegt að hægt
sé að ná í vöru einhvers stað-
ar eftir kl. 6 á kvöldin.
Hver sem niðurstaðan verð-
ur, hljóta neytendur að vænta
þess, að það hagræði, sem þeir
um skeið hafa notið, verði
ekki af þeim tekið, heldur
vegar kvaðst hann ekki hafa
á reiðum höndum ráð til
handa Bandaríkjastjórn um,
hvað henni bæri að gera
landsmönnum S-Vietnam til
aðstoðar.
„Bandaríkjastjórn setti
ekki að hætta að styrkja S-
Vietnam nú“ sagði hann, „því
að það myndi einungis leiða
af sér, að komroúnistar tækju
öll völd í landinu á svip-
stundu. Á hinn bóginn er
ekki rétt, að engan megi
styrkja til valda þar nema
Ngo Dinh Diem, forseta“.
„Við minnumst þess“, hélt
hann áfram, „að fáir fóru í
fótspor Winston Churchill, er
hann lét af embætti, en þó
lifði Bretland það af. Viet-
nam mundi vissuiega lifa það
af þótt forsetinn færi frá.
í raun réttri, er sú leið eina
vonin til þess að sigra í bar-
áttunni við kommúnista, sem
er sameiginlegt markmið
Bandaríkjanna og S-Viet-
nam“.
★
Chuong sagði, að áður en
herferðin gegn Búddatrúar-
mönnum hófst, hefði hann
trúað því, að Diem, forseti,
gæti endurbætt stjórn sína
þannig að hann yrði áfram
þjóðhöfðingi en skipaði jafn-
framt þjóðstjórn til starfa sér
við hlið.
„En frá því á miðvikudag“,
sagði hann, „hef ég verið
þess fullviss, að forsetinn
verður að fara frá“.
Chuong taldi ólíklegt, að
Bandaríkjastjórn gæti þokað
Framh. á bls. 14
verði einhver leið fundin til
að leysa þennan vanda. Ann-
að væri afturför, sem menn
myndu illa sætta sig við.