Morgunblaðið - 05.09.1963, Blaðsíða 23

Fimmtudagur 5. sept. 1963
MORCUNBLAÐIÐ
23

EINS OG skýrt var frá £ Morg
unblaðinu í gær bar það til
tíðirvda á þriðjudag, að tveir
hvalir voru skotnir með sama
skotinu. Er ekki kunnugt um
dæmi þessa fyrr við hvalveið
ar hér við land, þótt hins veg
ar hafi komið fyrir, að skutlar
hafi farið í gegnum hval og
jafnvel lent í næsta en jafn
an hrokkið af honum aftur.
Enda komst skipstjórinn og
skyttan á Hval 7, Friðbert Eli
Gíslason svo að orði við blaða
mann Morgunblaðsins í gær,
að þetta hefði verið slembi-
lukka og aiger tilviljun.
Hvalurinn þræddist upp
á línuna.
Nánari tildrög þessa voru
PP*”....

I gær var mikið um að vera í hvalstöði nni. A þriðjudagskvöid og í gær komu bát-
arnir með 11 hvali og sjást sex þeirra á m yndinni, þar sem þeir liggja í slippnum. Tveir
búrhvalir liggja á þurru sinn til hvorrar ha ndar, en þrjár sandreyður og einn langreyð-
ur á milli þeirra. Sandreyðarnar, sem skotn ar voru í sama skotinu, sjást mara í kafi,
önnur lengst til hægri en hin fyrir miðri myndinni.
Adenauer kanzlari Vestur-Þýzka
lands, Avon lávarður (sem áður
hét sir Anthony Eden) o.fl.
Útför Schumans verður gerð
frá dómkirkjunni í Metz á laug-
ardag.
— Fegui&ar-
drottningin
Framh. af Dls. 3
— Áttu innkomu aftur seun
fyrirsæta í New York?
— Já, ég vinn fyrir fyrir-
tækið Plaza 5 í New York,
sem er systurfyrirtæki Dori-
an Lee í París og ég get far-
ið á milli.
— Hefurðu verið mjög á-
sótt vestra síðan þú varðst
f egurðardrottning ?
Guðrún hlær. — Við frú
Swanson erum búnar að
hlæja okkur máttlausar að
öllum bréfunum, sem hafa
borizt, frá mönnum sem
prísa sjálfa sig og auðæfi sín
og bjóða hönd sína. í»eir
hljóta að vera eitthvað bil-
aðir!
— Og blaðamennimir?
Skutullinn sprakk í fyrri hvaln-
um en festist í þeim síöari
þau, að Hvalur 7 kom að
tveim sandreyðum djúpt und
an Vestfjörðum síðdegis á hlið við hlið og veltu sér í
þriðjudag, þar sem þær lágu átu. Þegar komið var í færi
var skotið að þeim og lenti
skutullinn í miðju bakinu á
annarri þeirra og sprakk þar.
Hélt hann síðan áfram aðeins
niður á við og lenti framar-
lega i hinum hvalnum og fest
ist þar, en sá fyrri þræddist
upp á línuna. Var þá þegar
skotið annarri línu í hann, svo
að ekki rifnaði út úr spikinu,
og lausum skutli að hinum
hvainum, sem banaði honum
samstundis. Allt tók þetta
skamma stund eða í kringum
20 mínútur, unz búið var að
draga báða hvalina að síðu.
Sandreyðarnar voru báðar
Friðbert EIí Gíslason, skipstjóri, stendur við byssuna á Hval 7. fj-e^ar smáar eða 40 fet

— Flugslys
. Framh. af bls. 1
Humlikon búa alls um 200
manns. Ætluðu bændurnir til
Genf að skoða þar tilraunabú.
Fimm mínútum eftir flugtak (kl.
6,20 f.h. ísl. tími) féll vélin til
jarðar og lenti á kartöfluakri
eftir að hafa rifið með sér þak-
ið af búgarði í þorpinu Dúrren-
asch. íbúar þorpsins eru sammála
um að hafa heyrt sprengingar frá
flugvélinni áður en hún féll til
jarðar. Þegar vélin svo kom nið-
ur á akurinn varð enn gífurleg
sprenging og stór gígur mynd-
aðist á slysstaðnum.
HVERGI LÍFSMARK
Björgunarlið kom á slysstað-
inn aðeins þremur mínútum eftir
að síðasta sprengingin varð, en
vélin var sundurtætt í smáagnir
og hvergi lífsmark að sjá. Alls
voru áttatíu manns í vélinni, og
fórust allir. Brak úr vélinni
dreifðist um stórt svæði allt að
kílómeter frá slysstaðnum, og
þótti kraftaverki næst að eng-
inn af þorpsbúum skyldi slasast.
Logandi eldsneyti flugvélarinnar
kveikti þó í nokkrum býlum við
slysstaðinn. 68 farþeganna voru
svissneskir, hinir útlendingar,
enginn þeirra Norðurlandabúi.
Mikil sorg ríkir í þorpinu
HumUkon, en þaðan fórust 19
hjón auk fjögurra sóknarnefnd-
■rmanna, sem í bændaförinni
voru. Er það mikil blóðtaka í
200 manna þorpi. Þangað
streyma nú tilboð víða að úr
Sviss frá hjónum, sem vilja taka
að sér hin foreldralausu börn.
„ÞAÐ VAR HRÆ»ILEGT“
Meðal áhorfenda að slysinu
var frú Lúscher, kona bakarans
í Dúrrenásch. Segist henni svo
frá: Við héldum í fyrstu að
korkgerðin handan við götuna
hefði sprungið í loft upp. Húsið
hristist og allar gluggarúður
brotnuðu. Flugvélin lenti um 200
metra frá húsinu okkar. Þegar
við fórum á slysstaðinn sáum við
aðeins smáhluta af flugvélar-
skrokknum standa upp úr djúp-
um gíg. Smástykki úr vélinni
voru dreifð yfir nærliggjandi
hús. Slökkviliðs og sjúkrabílar
komu á vettvang á augabragði.
Sjúkrabílarnir fóru fljótt heim.
Þeir komu ekki að neinu gagni.
Líkamshlutar voru dreifðir út
um allt. Það var hræðilegt.
Heinrioh Linhard, sem er 7S
ára, býr næst við slysstaðirm.
Hann skýrir fréttamanni Reuters
svo frá: Ég heyrði að þakið var
rifið af húsinu og það féll niður
á svalirnar fyrir framan svefn-
herbergið. Ég var ótrúlega hepp-
inn. Ég var staddur í herbergi í
hinum enda hússins. Ég var hárs
breidd frá dauðanum.
MUNAÐI 50 METRUM
Eigandi spunaverksmiðjunnar
í Dúrrenásch, þar sem 70 manns
voru við vinnu, er Oskar Sager,
formaður sóknarnefndar staðar-
ins. Hann segir: Við megum
þakka forsjóninni fyrir að vélin
féll ekki 50 metrum lengra til
vinstri. Hefði hún gert það hefðu
allir 70 starfsmennirnir í verk-
smiðjunni farizt. Við höfum á-
stæðu til að gleðjast að er.ginn
í þorpinu okkar meiddist. Björg-
unarsveitir okkar komu á vett-
vang aðeins þremur mínútum
eftir að slysið varð en við sá-
um strax að engin von var til
að finna neinn á lífi.
Þetta er í þriðja skipti sem
slys verður í Caravelle þotu.
Hið fyrsta varð við Ankara í
Tyrklandi 19. janúar 1960 og
fórust þá 41 maður. Hið síðara
var við Rabat í Marokkó 12.
sept. 1961. Þá fórust 77. Tals-
menn flugvélasmiðjanna Sud
Aviation, þar sem Caravelle þot-
urnar eru smíðaðar, segja að
ekki geti verið um tæknilega
galla að ræða. Caravelle þotum
hefur verið flogið alls um 700
þúsund flugstundir með um 500
þúsund lendingum.
Þurrkararnir í
í Bolungarvík
ÞURRKARARNIR í hina nýju
síldarverksmiðju á Bolungarvík,
sem mynd birtist af í blaðinu í
gær voru smíðaðir í Landssmiðj
unni, ekki Héðni, eins og sagt
var.
Leiðrétting
ÞAU PENNAGLÖP urðu í af-
mælisgrein í blaðinu í gær, að
Gísli Pálmason, kjallarameistari
í Nausti, var sagður Torfason,
og biðst blaðið velvirðingar á
mistökunum.
— Schuman
Framh. af bls. 1
bættum, m.a. embættum fjár-
mála- og dómsmálaráðherra.
Robert Schuman fæddist 29.
júní 1886 í Luxembourg. Hann
ólst upp í Lorraine, sem þá var
þýzkt landsvæði, og stundaði
Iaganám í Bonn, Berlín, Múnch-
en og Strassbourg.
Tók Schuman doktorspróf við
háiskólann í Strassbourg og hlaut
seinna heiðursdoktorsnafnbót frá
ýmsum erlendum háskólum. —
Hann var í fjárhagsdeild þýzka
hersins í heimsstyrjöldinni fyrri,
en starfaði þar aðeins fyrstu tvö
árin vegna veikinda. Að styrjöld-
inni lokinni varð Lorraine
franskt landsvæði, og árið 1919
var hann kjörinn fulltrúi Loirr-
aine í franska þinginu. Átti
hann sæti á þingi þaðan í frá
þar til 1962 stanzlaust nema þau
ár, sem hann sat í ríkisstjórn.
Þegar Þjóðverjar hertóku
Frakkland árið 1940, neitaði
Schuman öllu samstarfi við þá.
Var hann þá handtekinn, en tókst
að flýja árið 1942 og skipulagði
þá andspyrnuhreyfingu kaþó-
likka í Frakklandi. Að heims-
styrjöldinni lokinni varð hann
utanríkisráðherra í hálft fimmta
ár og undirritaði m.a. fyrir Frakk
lands hönd Atlantshafssáttmál-
ann í apríl 1949.
Schuman var óþreytandi í bar-
áttu sinni fyrir einingu Evrópu
og var forseti Evrópuþingsins
árin 1958—60, en seinna heið-
ursforséti þess. Hann var í mörg
ár formaður flokks kaþólikka
og studdi stjórnarskrárbreyting-
ar de Gaulle núverandi forseta
í september 1958. Eftir það hélt
hann þingsæti sínu, en dró sig
að mestu út úr öllu opinberu
lífi.
SAMÚÐARKVEÐJUR
Samúðarskeyti hafa borizt
ættingjum Schumans frá leið-
togum margra landa í dag, og
er Schuman þar hylltur sem
brautryðjandi á sviði eininga í
Evrópu. Charles de Gaulle, for-
seti, segir í samúðarskeyti sínu
að Schuman hafi lagt einstæð-
an skerf til sameiningar og ein-
ingar Evrópu og hyllir Schuman
fyrir það á hve verðugan hátt
hann hafi ætíð verndað hags-
muni lands síns. Kennedy, for-
seti Bandaríkjanna, sendi sam-
úðarkveðjur frá Washington og
segir að Schuman hafi á fá-
gætan hátt getað sameinað fram
sýni í stjórnmálum, háleitar hug-
sjónir og raunsæi. Segir
Kennedy ennfremur að hug-
mynd Schumans um stofnun Kol
og stálsamsteypu Evrópu hafi
verið fyrsta sporið til frekari
samvinnu Evrópuríkja. Meðal
annarra, sem sendu samúðar-
kveðjur voru Páll VI., Konrad
— Ég hefi verið á eilífum
flótta. Þeim fannst ég víst
ekki mjög spennandi. Því var
haldið leyndu hvar ég bjó og
ég sagði heldur lítið þegar í
mig náðist. Meðan ég var á
Langasandi hjálpaði frú Swan
son mér með góðum ráðum
og varði mig, svo að ég losn
aði við mikið af þessu. Og
í New York tók félagið sem
ég vinn fyrir á móti mér, út-
vegaði mér hótel og gaf ekki
upp heimilisfang mitt. Mér
leiddist allt þetta þvarg, vildi
taka það rólega, einkum af
þvi ég þurfti að vinna svo
mikið í New York. Ég neit-
aði Hka að leika í sjónvarps-
kvikmynd, sem ég átti að
vera í á þriðjudaginn, enda
var ég önnum kafin þá við
mína vinnu, og þeir hjá sjón-
varpinu urðu ofsaréiðir.
— Var mikill gaurágangur
þegar þú fórst frá New York?
— Nei, ég gætti þess nú
að láta engan vita hvenær
það yrði!
Guðrún er nú búin að
svara spurningum blaða-
manna og Sigurðar Sigurðs-
sonar hjá útvarpinu, en þar
virðist fegurðarsamkeppni
flokkuð undir íþróttir,
og fær nú fyrst að spjalla
við fjölskyldu sína, pabba
sinn og mömmu, afa og
ömmu, systkini sín tvö og
aðra ættingja, sem bíða, og
hefur vafalaust ýmislegt að
segja þeim, sem ekki er fyr
ir blaðamenn og almenning.
-v Hans Lenz
Framh. af bls. 24
hefði slík heildarstjórn verið
nauðsynleg svo og samræming
rannsókna.
Ráðherrann sagði, að hann
myndi ræða við íslenzka ráð-
herra um aukningu á vísinda-
legu samstarfi og samskiptum
Islands og Vestur-Þýzkalands.
Hann hefði persónulega áhuga á
því. Hér væru rannsóknir í þágu
fiskiðnaðar og ýmissa þátta
landbúnaðar vel á vegi staddar,
svo og hafrannsóknir. En sam-
starf til betri og fyllri nýtingar
náttúruauðæva væri viturlegt og
að það myndi hann ræða við
Gylfa Þ. Gíslason, menntamála-
ráðherra, og aðra islenzka ráða-
menn.
Árekstur í
Hv a lf irði
Á ÞRIÐJUDAG rákust tvær
fólksbifreiðir saman á Hvalfjarð-
arbotni milli Brynjudalsár og
Fossár. Voru þetta bíiar fná
Króksfjarðarnesi og Kópavogi og
skemmdist sá siðarnefndi tals-
vert. Engin slys urðu a fólkL