Morgunblaðið - 12.11.1963, Side 6

6
MORCUNBLAÐIÐ
Þriðjudagur 12. nóv. 1963

>
Hér eru miklir framtíðar-
möguleikar
— segja áhugasamir iðnabarmenn
i Þorlákshöfn
Vinstra megin við veginn áður
en komið er til Þ-orlákshafnar,
'hefur í sumar risið um 450 ferm.
verkatæðishús. Þetta hús reistu
ungir áhugasamir menn frá Sel-
fossi sjálfir og er mikill hugur í
þeim að reka þarna járnsmiðju
og bílaverkstæði í stórum stíl.
Þeir gerðu stálgrind hússins á
Selfossi og fiuttu hana til Þor-
lákshafnar, hlóðu veggi úr bruna-
steini, höfðu þak úr bárujárni og
plastgler í efri hluta veggja í
stað glugga. Þetta unnu þeir í
aukavinnu á kvöldin á naeturna
og um helgar, en leystu annars
af ihendi fulla vinnu.
Við hittum framkvæmdastjóra
fyrirtækisins, sem heitir Boði h.f.
á staðnum, er fréttamaður og
Ijósonyndari voru þar á tferð
fyrir skömmu. Við erum átta,
sagði forstjórinn Páll Jónsson,
flest bíiaviðgerðarmenn og járn-
smiðir, en unnum raunar 5 að
þessu, Og nú erum við teknir til
starfa og höfurn næg verkefnL
Þorlákshöfn er mikið framtíðar-
pláss. Ég var hér fyrir 10 árum
og þá voru hér aðeins nokkur
hús. Nú voru 8 bátar gerðir út
hér sl. vetur og hver maður
hefur bíl. Þeir verða að hafa
það, því þeir komast ebkert öðru
vísi. Þetta er fyrsta járnsmiðjan
og bílaverkstæðið á staðnum.
Áður þurftu menn að leita til
Selfoss með bíla sína og báta.
— Hugsið þið ykkur ag gera
við bátana lika?
— Já, við gerum við þá eftir
því sem við getum og hugsum
okkur að setja upp slipp. Það er
tíamanleikurinn Flónið verður
sýndur í 10. sinn í Þjóðleikhús-
inu n.k. fimmtudag. Höfundur
leiksins, Marcel Achard,
er einn af hinum útvöldu
sem svo er kallað í Frakklandi,
það er að segja á sæti í frönsku
akademíunni, og nýtur mikillar
hylli, sem skáld í heimalandi
sínu. Aðalhlutverkin í leiknum
eru hér leikin af Kristbjörgu
Kjeld og Rúrik Haraldsyni. Leik
stjóri er Lárus Páisson.
Myndin er af Bessa Bjarnasyni
í hiutverki sínu
nauðsyhlegt á svona stað að hafa
aðstöðu niður að framtíðar-
höfninni. Annars hefðum við ekki
þurft neinn slipp í flóðinu um
daginn; sjórinn gekk alveg upp
að dyrum hjá okkur. Við hugs-
um okkur að þetta verði aldrei
minna en 200 tonna slippur. Hann
tæki vel alla bátana sem hér eru
Okkur hefir borizt all harð-
ort bréf frá Þjóðólfi um póst-
stjórnina. Velvakandi tekur
fram að bréf í þessum dúr eru
ekki það sem við óskum eftir.
Hægt er að koma fram skoðun
sinni án stóryrða og vonum
við að Þjóðólfur verði spar á
þau í næsta bréfi. Við látum
bréfið fljóta með að þessu
sinni þar sem við vonum að
póstþjónustan hafi beinin til að
bera það.
• Loftbréfin enn
„Þegar séð var, að loftbréfin
mundu seljast upp“, segir póst-
stjórnin. Svo að í lengstu lög
hafði hún vonað að aldrei
mundi til þess koma. Fróðlegt
að fá þetta að vita. Og við-
bragðsflýtir hennar var þá
hinn sami og þegar hún var
krafin svars um orsökina til
hinnar furðulegu vöntunar.
Loksins kom svar þessarar
voldugu og óvinsælu stofnun-
ar, og það er á þá leið, að
engin loftbréf verðí fáanleg á
þessu ári. Svarið er svo mikil
núna og meira en það. Þetta er
nú framtíðardraumur.
Við göngum með Páli um verk-
stæðið. Á einum stað er verið að
smíða bílpall, 17 feta langan,
sem rúmar 6 tunnur af sandi.
Sá hefur þann kost að hægt er
að sturta af honum á hlið. —
Hann kostar 32 þús. kr. Við reyn-
um að smíða þetta eins ódýrt og
hægt er, segir Páll. Á öðrum
stað er skófla á bílkrana, sem
verið er að smíða, og annars
stáðar hurðarpressa fyrir tré-
smiðju. Boðamenn eru þarna
semsagt með alls konar nýsmíði,
en þrír af járnsmiðunum verða
við verkefni við frystihúsið á
Stokkseyri fram að áramótum.
Við göngum fram hjá renni-
háðung, að við því má ekki
þegja, rétt eins og það væri
gott og gilt. Aumlegra yfirklór
hefir aldrei sézt. Annað hvort
kæruleysi eða ómennska hlýt-
ur að vera sanna orsökin.
Röksemd (ef röksemd skyldi
kalla) póststjórnóu-innar trúir
enginn sá maður, sem eitthvað
veit um pappírsmarkaðinn í
heiminum. Vöntun sú, er um
hefir verið kvartað þurfti
aldrei að eiga sér stað. Og í
meðallagi viðeigandi er það, að
póststjórnin skuli nú mæðilega
varpa öndinni yfir því, að það
hafi kostað sig „erfiðleika" að
útvega bréfin. Eiga ekki þessir
menn að erfiða í víngarðinum,
rétt eins og við hinir óbrotnari
þjónar meistarans? Laun taka
þeir.
Þjóðólfur.
• Útivist barna
og morgunfæða
H. H. skrifar:
„Kæri Velvakandi.
Mig langar til að hripa þér
bekk, en rennismíði verður á
verkstæðinu. — Og hér á að
innrétta fyrir vörulager og verzi-
nokkrar línur varðandi mál,
sem Velvakandi var með hér á
dögunum, útiveru barna á
kvöldin. Að mínum dómi hefur
eitt ekki komið nógu skýrt
fram.
Eins og við vitum, sem börn
eigum, þá er ekki börnunum
sjálfum um að kenna, þegar
þau eru úti að þvælast á
kvöldin. Það er okkur foreldr-
unum að kenna, við verðum
nefnilega að byrja á okkur
sjálfum. Ég vil segja, að ein
af orsökunum ,sem ekki ætti
að vera til, er, að fólk vakir
og vakir á kvöldin fram yfir
miðnætti eða jafnvel lengur og
ætlar svo aldrei að geta vakn-
að á morgnana. En eru börnin
útsofin, þegar þau eiga að
vakna í skólann?
Þau eiga kannske að fara í
skólann hálftíma eftir að þau
geta komið sér fram úr rúm-
inu. Hafa þá fengið lítið eða
ekkert að borða, áður en farið
er af stað í skólann, í staðinn
fyrir, að ef fólk færi að sofa
kl. 10 á kvöldin (og börnin þá
un, segir Páll. Við erum umboðs-
menn fyrir B.P. Við höfum því
benzínsölu hér og seljum olíur
fyrir bíla og bátana. Og hér ætl-
um við að innrétta svolitla
skrifstofu.
— Það er mikill hugur í ykik-
ur. Það hefur verið erfitt að
koma þessu af stað?
— Já, það þarf að vinna mikið,
við fluttum ekki hingað fyrr en
húsið var komið upp og hann
Sigurður hérna byggði yfir 30
manna bíl í eftirvinnu líka á
meðan við vorum að því. En ekki
teljum við það eftir. Það hefði
ekki verið viðlit að koma þessu
upp öðru vísi. Við trúum því að
hér séu miklir framtíðarmögu-
leikar.
• 70 létust
í Indianapolis
Indianapolis, 11. nóv. (AP).
NÚ hafa 70 menn látizt af
völdum sprengingarinnar í
skautahöllinni í Indianapolis
1. nóv. s.l. 62 létu lífið þegar
sprengingin varð, en á fjórða
hundrað særðust og hafa nú
átta þeirra látið lífið.
líka) gæti það vaknað hresst á
morgnana og öll fjölskyldan
sameinast að morgunverðar-
borðinu og haft skemmtilega
stund^ saman, áður en börnin
færu í skólann og maðurinn i
vinnuna.
Foreldrar reynið að koma
því inn hjá börnunum, að það
er komin nótt kl. 10 á kvöldin.
Það er annað, sem mig lang-
ar til að nefna. Hafa alHr for-
eldrar efni á að láta börnin
sín hafa tíu krónur eða jafnvel
meira með sér í skólann á
hverjum degi? Ég ætlaði t. d.
að láta mína drengi hafa brauð
og mjólk með sér í skólann.
Við erum nýkomin frá Dan-
mörku, og var það venja þar,
en það virðist ekki vera siður
hér, því að mínir drengir komu
heim með brauðið og mjólkma
og sögðu: „Það hafa engir
svona með sér á fslandi".
Hvers vegna er þetta svona?
Mér virðist það aldeilis ómögu-
legt þetta fyrirkomulag, að
venja börnin okkar þannig, að
þau taki bara peninga með
sér og kaupi svo það, sem þeim
dettur í hug, en líklega ber
þetta að sama brunni, sem sé,
það er ekki tími fyrir móður-
ina að smyrja brauð? Eða hef-
ur hún ekki verið vöknuð þeg-
ar barnið fór í skólann?
H. H.