Morgunblaðið - 08.12.1963, Blaðsíða 8

8
MORGU N BLAÐIÐ
Sunnudagur 8. des. 1983
SUNNUDAGSMORGUNN, 3.
nóvember. Daginn áður hafði
verið hátíðlegt haldið fimm-
tíu ára afmæli Morgunblaðs-
ins, og stóð sú hátíð eitthvað
fram eftir nóttu. Það væri því
synd að segja að fréttamaður
blaðsins hafi verið vel fyrir
kallaður, þegar hann mætti
úti á flugvelli hjá Loftleiðum
klukkan háif níu um morgun-
inn.
Ekki var þó til setunnar boð
ið, því Loftleiðir höfðu sýnt þá
rausn að bjóða fréttamönnum
frá útvarpi, dag- og vikublöð-
Séð yfir Luxemborg frá Fetschenhof
Með Loftleiðum í Luxemborg
um í vikuferð til Luxemborg-
ar, kynna landið og starfsemi
Loftleiða þar og í nálægum
löndum. Fararstjóri var Sig-
urður Magnússon, fulltrúi hjá
Loftleiðum, en hann mun ís-
lendinga kunnastur á þessum
sióðum, eins og hlaðamenn-
irnir fengu fljótt sannreynt.
Hinn glæsti farkostur Snorri
og blaðamannafundum, voru
að hnýta persónulegri hnúta á
kynningarböndin.
Ferðin til Luxemborgar tek-
ur tæpa sex tíma, og voru
þeir fljótir að liða. Öðru
hvoru tilkynnti flugstjórinn
hvar við værum staddir, og
fylgdumst við með ferðinni
yfir Atlantshafið og Norður-
Til vinstri á myndinni sjást virkisveggir, sem Yauban mar-
skálkur lét fullgera á 17. öld.
Sturluson beið á flugvellinum,
og eftir mjög skjóta afgreiðslu
stigu ferðalangarnir 12 um
borð og komu sér þægilega fyr
ir í „stéli“ vélarinnar þar sem
þeim hafði verið ætlað sam-
eiginlegt aðsetur meðan á
ferðinni stóð. Frammi í flug-
vélinni var hvert sæti skipað
farþegum frá Bandaríkjunum.
HÁRIÐ AF HUNDINUM
Skömmu eftir að hrjóstrugt
landið var horfið í bláma fjar-
lægðarinnar og skilningsríkar
flugfreyjur höfðu endurlífgað
úrvinda frréttamann með
„hári af hundinum sem beit
hann“, eins og þeir segja fyrir
vestan, smá-fóru skilningarvit
in að vakna úr dái næturinn-
ar og umhverfið að skýrast.
Ferðafélagarnir voru hinir kát
ustu, köstuðust á kviðlingum
og sögðu gamansögur. Hlátur-
inn og gleðin réðu ríkjum með
an ferðalangar, sem áður
þekktust aðallega af félags-
sjóinn þar til eftir 4% stunda
flug að við komum inn yfir
Holland. í>ar gat að líta ið-
græn engi umlukt fjóluiblá-
um haustskógum, borgir og
þorp og ný landssvæði, sem
heimt hafa verið af hafsbotni.
Yið flýttum klukkunni um
tvo tíma á leiðinni, svo hún
var um 5 síðdegis, er við lent-
um í Luxemborg. Eftir að hafa
heimt farangur okkar til-
kynnti Sigurður Magnússon
að nú yrði haldið til stöðva
ferðaskrifstofu landsins á flug
vellinum, þar sem forstjóri
skrifstofunnar tók á móti okk-
ur. Einar Aakran forstjóri
Loftleiða í Luxemborg, vísaði
okkur leiðina. Hann er Norð-
maður og hefur starfað hjá
Loftleiðum í Luxemborg frá
því ferðir hófust þangað fyrir
níu árum. Afar viðkunnanleg-
ur og þægilegur maður, sem
vill allra vanda leysa.
ANNAR ÓTTARR
Forstjóri ferðaskrifstofunn-
ar er ungur maður. Hann er
nýtekinn við starfi og fullur
áhuga og áttum við eftir að
kynnast kostum hans nánar.
Kynnti hann okkur fyrir aðal-
ræiðsmanni íslaads, sem
blaðamenn voru sammála um
að líktist einna helzt Óttarri
Möller, forstjóra Eimskips. —
Komumst við að því þá að
ræðismaðurinn er einn af 52
þingmönnum landsins. Seinna
sáum við hann í sæti varafor-
seta í þinginu og fréttum að
hann er formaður eins stærsta
flokks landsins. Enn seinna
komumst við svo að því að
ræiðsmaðurinn okkar er for-
seti borgarstjórnar Luxem-
borgar. Margt er svipað þar og
hér í fámenninu.
Við ræddum stundarkorn við
forstjóra ferðaskrifstofunnar
og samstarfsmenn hans yfir
glasi af innlendu kampavíni.
I>ar fengum við upplýsingar
um þetta hertogadæmi, sem
átti þúsund ára afmæli í sum-
ar. Einhvern veginn er það
svo að undirritaður hafði
aldrei gert sér Ijósa grein fyr-
ir því að landið væri annað
en ein kastalaborg á landa-
mærum Belgíu, Þýzkalands og
Frakklands .Nú fengum við að
vita að landið er 2.587 ferkm.,
eða um það bil einn fertugasti
af íslandi. íbúar eru um 320
þúsund, þar af 80 þúsund í
höfuðborginni. Ótal smærri
borgir út um land yfirfyllast
af ferðamönnum á sumrin,
sem sækja þangað vegna sér-
stæðrar náttúrufegurðar,
fomra minja, heilsulinda og
og annarra þeirra unaðs-
semda, sem landið hefur upp
á að bjóða.
Það var komið rökkur þeg-
ar við ókum inn í borgina frá
flugvellinum. Gátum við því
ekki mikið séð af borginni ann
að en breiðgöturnar, sem ekið
var um, og verzlanirnar við
þær.
Haldið var heim á Hótel
Alfa, og að loknum kvöld-
verði þar í boði Loftleiða hóf-
ust fyrstu kynnin af skemmti-
stöðum borgarinnar. Þarna eru
nokkrir næturklúbbar, sem
opnir eru fram undir morgun.
Allir bjóða þeir upp á fjöl-
breytt „floor show“ með lista-
mönnum viða að. Urðu þessi
fyrstu kynni upphaf viku vin-
áttu og voru þær samvistir
hinar ágætustu.
En þar sem tilgangur farar-
innar var fyrst og fremst sá
að kynna ferðamannalandið
Lúxemborg og starsfemi Loft-
leiða þar er ekki rétt að
staldra of lengi við næturlífið,
þótt það gæti vissulega gefið
tilefni til langra skrifa.
SKILNINGSRÍKUR
FARARST J ÓRI
Sigurður Magnússon er
reyndur ferðamaður og sýndi
þann skilning að láta dagskrá
fyrsta dagsins okkar í Lux-
emborg ekki hefjast fyrr en
kl. 10 á mánudagsmorgun. Var
þá fyrirhugað að skoða borg-
ina. Mættu allir nokkru fyrr í
matsal hótelsins, þar sem
fram var borinn fjölbreyttur
morgunverður með kaffi eða
tei og ísköldum, innlendum
bjór. Kom hið síðastnefnda í
sérstaklega góðar þarfir, enda
er vatnið illa drekkandi. Við
héldum síðan út í bifreiðina,
er átti að aka okkur um þessa
einu höfuðborg Evrópu sem
telur jafn fáa íbúa og Reykja-
vík.
Borgin sjálf, sem nú er höf-
uðborg samnefnds stórher-
togadæmis, á sér sem fy rr
greinir þúsund ára sögu. Er þá
reiknað frá pálmasunnudegin-
um 12. apríl 963 þegar Sigfrid
Ardennagreifi, hálfbróðir Frið
riks hertoga af Lothringen,
eignaðist lítinn kastala við
Luxemborgarklettinn á mót-
um tveggja fornra þjóðvega
Rómverja. Kastali þessi nefnd
ist Lucilinburhuc, eða litla
virkið, og af því dró borgin
seinna nafn.
Það er fallegt í Luxemborg.
Þarna skiptast á djúpir dalir
og þverhníptir hamraveggir
með virkisgörðum efst og virk
isrústum. Þarna má sjá gömul
virki, sem Spánverjar byggðu
og franski marskálkurinn
Vauban fullgerði seint á
sautjándu öld. Þarna er Hlið
turnanna þriggja, sem var
hluti af virkisveggj um þeím,
er hlaðnir voru um 1050, Sti-
erchen brúin yfir ána Alzetta
frá því um 1400, gamla ráðhús-
ið, sem nú er aðsetur fjöl-
skyldu stórhertogafrúarinnar
Charlottu, en hús þetta var
smíðað á árunum 1572—73.
Ótal fleiri merkar byggingar
og sögulegar má sjá í Luxem-
borg, og það síðasta, sem þar
hefur fundizt, eru gamlar kast
alaleifar. Er talið sennilegt að
þær séu rústir kastalans, sem
Sigfried Ardennagreifi eignað
ist fyrir þúsund árum.
En Luxemborg er ekki borg
liðna tímans eingöngu, heldur
einnig framtíðarinnar, eins og
sést á fjölmörgum nýbygg-
ingum staðarins. Þá eru þarna
til dæmis aðalstöðvar Kola-
og stálsamsteypunnar, og
skóli samtaka þessara, þar sem
kennarar frá sex löndum
starfa að uppfræðslu ungl-
inga.
JOHNSON OG
LANDAR HANS
Meðan við ókum um götur
Luxemborgar, var þar mikið
um að vera. Svo vildi til að
þennan dag var Lyndon B.
Johnson, þáverandi varafor-
Flugfreyjur Loftleiða voru á sífelldum þönum kringum far-
þegana.