Morgunblaðið - 08.12.1963, Blaðsíða 11

J Sunnudagur 8. des. 1963
miwmhAm

þar sem Björn var fyrir og
mig langaði ekiki í meira af
svo góðu. Ég sá þá glíma við
liann Tryggva Gunnarsson og
Sigurjón Petursson og fór á
sömu leið fyrir þeim og okkur
Eggert. Einhverju sinnj þegar
þeir voru í baði, Sigurjón og
Björn, hlustaði ég á samtal
þeirra og eggjaði Sigurjón
hann á að taka þátt í íslands-
glímunni. >á sagði Björn, að
Ihann hefði lítið að gera þang-
að. En Sigurjón sat við sinn
keip og skoraði á hann að
korna. Björn veiktist nokkru
síðar og tók ekki þátt í glím-
unni. En hann er sá maður
aem einna helzt hefur fengið
mig til að trúa á frásagnir
íslendingasagna, nema hvað
ég trúi ekki öllu sem sagt er
um Gretti. Ég sagði einu
6inni við Sigurjón Pétursson,
þegar ég var upp á mitt bezta:
„Ég held ég sé eins sterkur
©g Grettir.“ „Nei, þú ert það
ekki,“ sagði Sigurjón. Nokkru
seinna sá hann mig taka upp
stóran stein heima í Varma-
dal. Þá sagði hann: „Ég held
bara að þú sért alveg eins
sterkur og Grettir.“ En við
skulum ekki vera að eyða tím
anum í þessa vitleysu, það er
nóg komið.“
„Mættirðu ekki Birni aft-
ur?“ spurði ég.
„Jú, jú, í íslandsglimunni
nokkrum árum seinna og þá
borgaði ég honum byltuna í
Iðnó. En þá hafði hann líka
verið veikur og kraftarnir
ekki þeir sömu og áður Hann
stóð samt vel í Sigurði Greips
*yni, sem vann Íslandsgjím-
una í það skiptið. En ég fékk
í egurð ar v e rð 1 au n i n. “
„Og seinna vannstu skjöld-
inn?“
„Já, ég vann hann tvisvar
í röð. Svo fór ég í íþrótta-
ekóla Nielsar Buchs í Ollerup
©g ætlaði að vinna skjöldinn
til eignar, þegar heim kæmi,
en hef líklega étið of mikið
af smjöri og fleski, því ég
tapaði skildinum. Féll í
bræðrabyltu."
„En Íslandsglíman?"
„Ég vann hana tvisvar, 1927
©g 1928. >eim ieizt nefnilega
þannig á mig, að ég væri allur
þar sem ég væri séður. En þar
tnisreiknuðu þeir sig. Þeir
héldu víst að ég gæti
ekki munað brögðin og þess
vegna, mundu þeir hafa við
mér. Ég lét þá halda það, það
hef ég alltaf gert. Og komið
eér vel. En hitt er ósatt sem
eagt er, að ég hafi teygt mig
upp í eyra andstæðingsins,
meðan beðið var eftir því að
dómarinn flautaði og hvíslað:
„Elskan, farðu nú gætilega
með mig, ég er svo lítill." Eg 1
eagði aldrei neitt svoleiðis,
það er einber vitleysa.
Þegar ég vann Íslandsglím-
una, hugsaði ég ebkert um að
glima fallega, heldur bara að
leggja þá. Ég heyrði ag einn
keppændanna, Marinó Malm-
quist, maður að vestan, hefði
etrengt þess heit að leggja
mig í glímunni, en þegar ég
hafði séð hann glíma við
keppinauta mína þurfti ég
ekki frekari vitnanna við og
eagði við sjálfan mig: Þessi
maður leggur mig aldrei,
nema hann eigi einhver leyni-
brögð í pokahorninu. Þegar
evo kom að okkur, var ég al-
veg óhraeddur og ætlaði að
leggja hann strax. En þá
purpaði ég beltig af honum.
Hann fékk nýtt belti og við
vorura látnir taka saman aft-
ur og þá lagði ég hann og
fékk bæði beltið og fegui-ðar-
glímuverðiaunin. Eg fór sdgri
hrósandi með hvorttveggja
heim til kærustunnar og
þurfti ekki að bera upp bón-
©rðið hvað þá meira: gifting-,
in var þriðju verðlaunin sem‘
ég vann í þeim átökum."
Nú snerum við okkur að
pólitíska þrasinu og ég spurði
Þorgeir hvort hann væri í
nokkrum flokki.
„Nei, nei, ég er í engum
flokki og hef aldreí verið",
sagði hann, ,,.Svo vitlaus er ég
ekki. En mér lízt svo á að
þessi stjórn haldi áfram að
vera við völd í landinu. Hér
hafa aldrei verið eins miklar
framkvæmdir ©g fólkinu ekki
vegnað eins vel, hver getur
annað en viðurkennt það? Og
samt eru allir óánægðir. Það
er eins og enginn muni lengur
eftir því, hvernig ástandið var
1930. Þá bjargaði Alþingishá-
tíðin lífi okkar. Hún var eins
og ljós í myrkri kreppu og
basls. En nú siglum við
áfram með fullum ljósum. En
hvað segir hann Gunnar
Bjarnason, hefurðu hitt hann
nokkuð nýlega? Þegar hann
var hrossaræktarráðunautur,
keyptum við saman fola aust-
an úr Hornafirði. Ég byrjaði
að temja hann um veturinn.
Folinn var stór og mikill
fyrir sér, en hestamenn höfðu
misjafnar meiningar um hann.
Við ákváðum því að selja
haim, og af einhverjum ástæð
um lenti hann á Hólum. Gunn
ar Bjarnason kom með stjórn
Búnaðarfélagsins upp í Gufu-
nes og ég reið folanum fyrir
þá. Hann var mjög viljugur
og glæsilegur, en þegar ég
fór af baki trylltist hann eitt-
hvað, svo Bjarni Ásgeirsson
sagði við Gunnar: „Taktu
nú hestinn upp.“ Gunnar er
mikill vinur minn og ég gekk
undir folann og lyfti honum.
Hann var 450 kg. Þá keyptu
þeir gripinn í virðingarskyni
við vináttu okkar Gunnars.
Hann hefur síðan verið not-
aður til kynbóta. Ég sá hann
í sumar á Hesti í Borgarfirði.
Þá lagði ég ekki í hann. En
ég get sagt þér eitt. Þeir
fengu mig fyrir þremur árum
til að fara í þolpróf til Bene-
dikts Jakobssonar, því þeir
vildu fá erfiðismann. Þegar
ég kom upp í Háskóla var ég
eins og tvítugur, hafði ebki
séð svona fallegan íþróttasal
í tíu ár. Ég beið, svo kom röð-
in að mér og ég mældist eitt-
hvað 22 ára. Ég fór afskap-
lega glaður heim. Svo nörr-
uðu þeir mig í annað sinn og
þá mældist ég fertugur. En ég
tek ekki mark á þessum mæl-
ingum fyrr en í þriðja sinn.
Ætli þeir séu menn til að
bjóða mér upp í það?
En mér þykir vænt um hest
ana, þeir eru góðir vinir. Þú
sást bvað þeir voru fallegir í
tunglsljósinu. Það er sa.gt að
hestamenn séu kvennamenn,
en ætli þeir séu ekki í öllum
flokkum? Útreiðatúrar eru
þara heilsusámlegri ef kon-
urnar eru með. Spurðu bara
Gunnar. Við eigum að fara
með hestana eins og konurnar
okkar, sýna þeim mýkt og um
hyggju. Á sama hátt og mað-
ur og kona eru eitt, þannig
eiga einnig maður og hestur
að vera eitt. Þag segir Einar
Ben, já-já, ég hef lesið hann.
Ég hef aldrei gert hesti mein,
ég held ekki að ég hafi gert
nokkurri skepnu mein, en ég
á það kannski eftir.Hver veit
eins og tímarnir eru? Nú kem
ur sér vel að vera úr góðu
efni. Ég neita því ekki, að
mér finnst of mikið vín fylgja
hestamönnum. Það er óviðeig
andj að vera di-ukkinn á hest-
baki. Það er ekki íþrótt. Þeir
ættu að setja lög sem banna
mönnum ag vera fullir á hest
um, ekki síður en í bílum.
Það yrðu góð lög. Fyrir þessu
hagsmunamáli hestanna á
Landssamibandið að beita sér.
Og svo geta hestar verið
praktískir. Ég skal segja þér
sögu af því. Gústi bróðir
keypti Flugu fyrir mörgum
árum, afbragðs reiðhiross. Þá
voru engir bílar og ekki sama
hvað konum var boðið upp á,
hvort það var góður hestur
eða vondur. Við trúlofuðumst
þrír bræðurnir út á Flugu,
fyrst Gústi, svo Nonni og svo
ég. Yngsti bróðir okkar eign-
aðist aldrei Flugu og hann
var miklu lengur að ná sér
í feonu en við. Hann þurfti að
notast við bilinn sinn. Ég held
að hjónaband sem stofnað er
til á hestbaki sé traustara en
þessi nýmóðins bílahjóna-
bönd. Konan er hvergi fall-
egri en á hestbaki. Nema
kannski í minningunni En ég
gæti ekki orðið skotinn í konu
í bil, nema þá kannski lang-
ferðabil, ef ég væri að koma
af kappreiðum og Gnýfari
hefði unnið. Sko þarna stend-
ur hann og krafsar.“
Þorgeir stóð upp og benti út
um gluggann. Sneri sér síðan
snöggt að mér og sagði með
fjárhúshlýtt bros í augum:
„Að hugsa sér, nú er ísland
orðið alveg heimsfrægt,“
sagði hann og sló sér á lær.
Ég horfði á hann spurnar-
augum, þá bætti hann við:
„Jú, gosið, sérðu það ekkí?
Það hefur gert ísland heims-
frægt. Nú ætti að fara að
spretta hjá manni.“
Tunglið seig hægt yfir
hlaðið, svo marraði í hjarn-
inu. Handan við lækinn stóð
kind og jarmaði út í kvöld-
svalt myrkrið. M
JÖLABAZAR — JÓLABAZAR — JÓLABAZAR —
O. 1
> SjáSfsbjörg félag fatlaðra «
jg í Reykjavík «
• heldur jólabazar í dag sunnud. 8. des. að Þing- '©
holtsstræti 27 (U.Í.R. salnum) kl. 3 e.h.
Ch
0> Mikið af glæsilegum og nytsömum munum til jóla-
a» gjafa svo sem: jóladúkar, aðventukransar, brúðu-. 55
js, vöggur o. m. fl. N
S SJÁLFSBJÖRG, W
| JÓLABAZAR — JÓLABAZAR — JÓLABAZAR —
Vandamál Vantrúsrmannsins
Svein B. Johansen talar uffl
þetta efni í AÐVENTKIRKJ-
UNNI í dag kl. 5 s.d.
Blartdaður kor — Eínsöngur.
Söngstjóri Jön Hj. Jónsson.
Allir , velkomnir.
Vestfirðingar - Vestfirðingar
Jóla- og nýárskort átthagafélags Sléttuhrepps
fást á eftirtöldum stöðum:
Keflavík Kaupfélag Suðurnesja.
Kópavogi Ásgeiri Jónssyni Hátröð 5.
Reykjavík Verzl. Fáfnir Skólavörðustíg 10 og
Sorrabúð við Bústaðaveg.
Akranesi Bókaverzlun Andrésar Níelssonar.
Súgandafirði Verzl. Páls Friðbertssonar.
ísafirði Bókaverzlun Matthíasar Bjarnasonar.
NEFNDIN.
Veikamannafélagið
Dagsbiún
Félagsfundur verður í Iðnó í dag sunnudaginn
8. desember kl. 4.
Fundarefni: Samningamálinu
Fjölmennið
STJÓRNIN.
Kærkomin jólagjöf
BALLERUP hrærivél er
óskadraumur húsmóður-
innar og kærkomnasta jóla
BALLERUP heimilishræri-
vélarnar eru öruggasta og
ódýrasta heimilishjálpin.
HAGKVÆMIR
GREIÐSLUSKILMÁLAR.
gjöfin.
BALLERUP hrærivélamar
fást í þrem stærðum —
MASTER MIXER
IDEAL MIXER
BALLETTO MIXER
ludvig
K

Sími
STORR
1-33-33
Faðir okkar
ÓLAFUR JÓNATANSSON
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni mánudaginn
9. desember kl. 10,30 f.h. — Blóm og kransar afþakkað,
en þeim sem vildu minnast hins látna er bent á líknar-
stofnanir. — Athöfninni verður útvarpað.
Fyrir hönd aðstandenda.
Sigurður Ólafsson, Jónatan Ólafsson.
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og bróðir
INGÓLFUR SVEINSSON
frá Múlakoti Stafholtstungum,
sem andaðist 2. þ.m. verður jarðsunginn frá Fossvogs-
kirkju miðvikudaginn 11. þ.m. kl. 10,30 f.h. Athöfninni
í kirkjunni verður útvarpað.
Þorbjörg Ingólfsdóttir Páll Eggertsson,
Ingibjörg Ingólfsdóttir. Hilinar Lúthersson,
barnabörn og systkini hins látna.
Þökkurp auðsýnda samúð og hluttekningu við andlát
og jarðarför
HANNESAR ÓLAFSSONAR
frá Austvaðsholti.
Sérstakar þakkir færum við Ólafi Ólafssyni lækhi og
starfsfólki Sólvangs Hafnarfirði.
Guðrún Hgnnesdóttir,
Ólafur Hannesson,