Morgunblaðið - 28.01.1964, Blaðsíða 3

Þriðjudagur 28. jan. 1964
MORCUNBLAÐIÐ
☆
ÞAÐ SÁ aðeins á stýrishúsið
á 50 lesta bátnum Hrönn, sem
v-elktist í sjónum uppi undir
landi í Þorlákshöfn, þegar
fréttamenn blaðsins komu
þar síðdegis í gær. Sl. laugar
dagskvöld kom báturin'ii úr
öðrum róðri á vetrarvertíð,
keyptur í sumar til Þorláks-
hafnar af harðduglegum skip-
stjóra, Karli Karlssyni, sem
þar með var að hefja eigin út
gerð, eftir að hafa verið' skip
stjóri á bátum Meitils h.f. sl.
9 ár, síðast á Þorláki.
— Já, þetta er afleitt. Því
þetta var mjög góður bátur,
bæði ágætur sjóbátur og
skemmtilegur af sinni stærð
að vera, sagði Karl, er frétta
menn blaðsins litu inn til
hans'og vottuðu honuim samúð
sína í sambandi við bátstap-
ann.
— Við komum úr róðri á
laugardagskvöld og lögðum
bátnum um kl. 6. Þá var spáð
góðu veðri. Svo á sunnudags-
Karl Karlsson, skipstjóri með tvær dætur sínar. (Ljósm.: Sv. Þ.)
Tvær litlar hnátur hafa
komið inn í stoíuna og það
upplýsist að fjölskylda Karls
er ein stærsta fjölskyldan í
Höfninni. — Það er ekki orð
á gerandi, segir Karl og
kímir. Börnin eru 10, frá 3ja
mánaða upp í 18 ára. Einn
sonurinn, 17 ára gamall, var
með mér á bátnum. «,
— Hve margir menn voru á
Hrönn?
— Áhöfnin er 10 manns. Við
höfum róið 5 á honum. Hinir
voru víð beitingar, en þeir
koma svo á þegar netaveiðin
byrjar.
— Og hvað gera þeir núna?
— Þeir hafa verið að ganga
frá veiðarfærum og stokka
upp Hnu. Hvað við gerum er
allt í lausu lofti, sagði Karl
að lokum.
Flytur sig frá Þorlákshöfn
með bát sinn.
Aðfaranótt sunnudagsis, er
kula tók í Þorlákshöfn, fór
skipstjórinn á mb. Friðriki
Sigurðssyni um borð í <bát
sinn í höfninni ásamt bróður
sínum, og er þeir sáu að erfið
lega mundi ganga að hemja
bátinn tóku þeir það ráð að
sigla út úr höfninni og kom-
ust til Grindavikur.
Mbl. náði í gær tali af Guð-
mundi Friðrikssyni skipstjóra
bar sem hann var að leggja út
Dujpikill skipstjóri og 10 barna faðir
missir bát sinn í byrjun vertíðar
morgun brast hann skyndilega
á. Ég kom niður eftir 3 min-
útum eftir að báturinn slitn-
aði upp. Menn sem voru þarna
á ferð, urðu varir við það, og
kallað var á mig. Þetta skipti
engum togum. Þeir bátar, sem
losna hér eru fljótir að fara.
Það er svo stutt upp í land.
— Er þetta fyrsti báturinn,
sem þú átt sjálfur?
— Ég átti bát fyrix löngu á
Stokkseyri, en hefi verið með
tiáta fyrir Meitil undanfarin
ár. Það vaknaði stórhugur í
manni við hafnarframkvæmd
irnar, en þeim hefur svo
seinkað. Það er ekki gott til
útgerðar hér eins og er. Þessi
hafnleysa ætlar að drepa okk
ur. 5 ker í hafnargarðinn
munu nú vera steypt, en ekki
hægt að koma þeim út í vetr
arveðrunum. Þau hefðu strax
Drengir í fjörunni í Þorlákshöfn horfa á bátinn Hrönn, sem fyr-
ir tveimur dögum kom með fisk úr róðri, en marar nú í kafi
í höfninni á flóðinu.
hjálpað í veðrinu um helgina.
— Ert þú einn með Hrönn.
Hvað kostaði báturinn þig?
— Það hafa farið svona 2%
milljón í hann með kostnaðin
um af að sækja hajm og út-
búa. Ég sótti hann til ísa-
fjarðar í júlí í sumar. Við vor-
um svo á humarveiðum og síð
ar fiskveiðum með troll. Um
áramót var ég tilbúinn með
hann á vetrarvertíð, en tíðin
var svo stirð að við urðum að
fresta því að byrja. Já, það
er slæmt að fá þetta í byrjun
vertíðar, þegar búið er að út-
búa bátinn, kosta upp á hann
og vonast eftir miklum afla.
Alltaf er nú miðað við góðan
afla, því við höfum verið
heppnir með það hér að fá
afla, ef annað hefur gengið
vel.
— Og hvað nú?
* -— Nú veit ég ekki. Ætli ég
hætti ekki við útgerð, maður
skuldar svo mikið. Ætli ekki
verði bezt að hætta bara og
fara í iand.
i róður frá Grindavík:
— Ég hef um nokkurt ára-
bil stjórnað bátum frá Þorláks
höfn og oft þurft að fara út
í bátana, sem ég hef verið
með, þegar gert hefir vitlaust
veður. Á sunnudagsnóttina
varð ég þess var að kula tók
með landinu og bað ég bróð-
ur minn, sem með okkur er á
bátnum, að koma með mér út,
því SSV áttin er hin versta
sem gerir í Þorlákshöfn. Með-
an við vorum úti í bátnum sá
um við að Hrönn sleit upp og
ákváðum við því að halda
tveir á okkar báti út úr höfn-
inni og gekjt ferðin vel til
Grindavíkur. Veðrið var ekki
meira en það við gátum siglt
á lensi á fullri ferð þegar við
komum út úr höfninnL — Veð
urspáin hafði verið góð fyrir
helgina og því hafði ég gefið
mönnunum á bátnum frí og
fóru þeir heim til sín, en þeir
eru m.a. úr Hafnarfirði og
Reykjavík.
— Ég er viss um að þarna
hefðu allir bátar, sem mann-
lausir hefðu verið á legunni,
farið upp. 6—7 bátar áttu að
vera á vertíð í Þorlákshöfn í
Frh. á bls. 23
I /" HA !S hnúiar [ / SVSOhnúiúr X Snjókoma t Qk» 7 Skúrir S Þruntur Wlz,1 KuUotkíi ^ HiUikH H Hml 4 fríL
í gær var, vindur hægur á
norðan hér á landi. Áttin hafði
staðið stutt, svo að enn var
ekki orðið kalt, hitimj 3 til
5 stig á Suðurlandi. Fyrir
norðan var hitinn nálægt
frostmarki á láglendi og víða
þoka, og hamlaði hún m.a.
flugi til Akureyrar.
Lægðin, sem er á kortinu
vestan við Suður-Grænland
var á austurleið, og var reikn
að með, að hún yrði skammt
fyrir vestan land síðdegis í
dag. Þá mun hún valda sunn-
an-vindi og regni á Suðvestur
landi.
STAKSTEIiyiAR
Óvæntur stuðningur
Alþýðublaðið birti síðastliðinn
sunnudag- forystugrein undir
þessari fyrirsögn. Er þar ma.
komizt að orði á þessa leið:
„Frumvarp ríkisstjórnarinnar
um ráðstafanir vegna sjávarút.
vegsins kom til fyrstu umræðu
á Alþingi í fyrradag. Gerðust
þau tiðindi, að foringjar stjórnar
andstöðuflokkanna játuðu, að
þau ú^-jöld væru nauðsynleg, er
ríkisstjórnin leggur til. Toldu
þeir jafnvel, að þessar greiðslur
til útvegsins þyrftu að vera
meiri.
Þeir Eysteinn Jónsson og Lúð-
vík Jósepsson viðurkenndu, að
veita þyrfti frystihúsunum að-
stoð og Eysteinn taldi þá aðferð,
sem ríkisstjómin hefur valið,
vera rétta og skynsamlega. Þeir
viðurkenndu báðir, að veita
þyrfti togaraflotanunr. mikla
hjálp vegna óvenjulegra þreng-
inga. Þeir viðurkenndu einnig,
að ríkið yrði að greiða sinn hluta
af hækkun bóta almannatrygg-
inga, og ekki mætti lækka niður-
greiðslur ríkisins á nauðsynjum
almennings.
Þetta var meiri viðurkenning
en ríkisstjórnin hefur átt áð
fagna frá leiðtogum Framsóknar
manna og kommúnista. Getur
þjóðin vart fengið frá Alþingi
fullkomnari staðfestingu á því,
að hin nýju útgjöld ríkisins séu
óhjákvænvleg og frumvarp
stjórnarinnar á rökum reist.“
Hatursskrif kommúnista
í forystugrein Vísis sl. laugar-
dag er á það bent, að ritsmíðar
kommúnistablaðsins mótist oft af
hatri og ofstæki í garð einstakra
manna. Um þetta kemst Vísir
m.a. að orði á þessa leið:
„Það er augljóst af þessum
brigzlum, að höfundur þeirra
liatar vissa einstakiinga í þjóð-
félaginu, viil níða þá og rægja
svo senr. framast er unnt. Ekki
er þó vitað að þeir menn, sem
mest verða fyrir barðinu á hon-
um hafi nokkuð gert á hluta
hans, annað en það að vera ekki
kommúnistar. Hér er því um að
ræða þá ógeðfelldu vanmáttar-
kennd, sem er svo sterkur þáttur
í fari margra komrr.-inista, að öf-
unda og ofsækja þá, sem standa
þeim framar að mannkostum og
mannvirðingum. Hver sá sem les
Austra-pistlana með athygli,
hlýtur að sjá, að þar heldur á
penna nrnður, sem er ósáttur við
sjálfan sig og lífið, enda er það
einkenni á mörgum kommúnist.
um. Öfund og hatur fyllir huga
þeirra."
Rödd verkalýðsfélaaranna
Úrslit kosninganna í Iðju og
Þrótti, sýna, að kommúnistar eru
á undanhaldi innan verkalýðs-
hreyfingarinnar. Þeir halda að
vísu velli í Dagsbrún. En allir
vita að þeir hafa um langt skeið
haldið því félagi með ails konar
bellibrögðum. En sá tími ken-.ur,
að einnig Dagsbrúnarmenn
munu skilja þann háska, sem
felst í áhrifum kommúnista inn-
an launþegasanitakanna á fs-
landi. Láfskjör fólksins liggja
umboðsmönnunr. Moskvuvaldsins
í léttu rúmi. Höfuðtakmark
þeirra er að nota verkalýðssam-
tökin til pólitískra hemdarverka.
Kjörorð hinnar lýðræðissinn-
uðu stjórnar Iðju, félags verk-
smiðjufólks, hefur verið og er:
kjarabætur án verkfalla. Undir
þess'u kjörorði hafa kjör verk-
smiðjufólksins í Iðju verið bætt
á ýmsa lund sí'ðan lýðræðissinn-
ar tóku við forystu í félagi þess.
Kommúnistar hafa hinsvegar
ekki hikað við að kasta Dagsbrún
arrr.'innum út í langvinn verk-
föll, sem háft hafa í för með
sér stórfellt tjón fyrir verkamenn
ina.
\