Morgunblaðið - 29.08.1964, Blaðsíða 8

8
MORGUN BLAÐIÐ
Laugardagur 29. ágúst 1964
..................................................................................mimmimi.........................................................................
Fæ útrás í list minni
= ÞEGAR ég gekk vestur Báru-
E götuna í gær í því skyni að
| taafa viðtal við Alfreð Flóka,
= listamann, þá var ég við öllu
H búinn. Af fyrri kynnum mín-
H um af Flóka átti ég von á stór-
1 brotnum yfirlýsingum og
| hressilegum dómum um menn
E og málefni. Sá Flóki, sem ég
| taldi mig þekkja, var nefni-
Í lega ungur, reiður maður, sem
Í aldrei hikaði við að gefa hlut-
|j unum nafn.
= Alfreð Flóki opnar sýningu
Í á teikningum sínum í Bogasal
E Þjóðminjasafnsins í dag, og er
1 það ekki eins gott tilefni og
1 hvað annað til þess að fá svo-
f lítinn gust í blaðið?
i Og hvern eigum við svo að
i skámma núna, segi ég við
Í Flóka, en hann bara horfir á
H mig og segir síðan:
Ég er orðinn svo hlédrægur
1 og elskulegur drengur í seinni
| tíð, lítillátur.
Er þér þá runnin reiðin,
1 spyr ég, og þá segir Flóki:
Mér er ekki runnin reiðin,
i ég hef aldrei sagt annað en
1 sannleikann, en það er oft illa
Í liðið. Ég er orðinn alvarlegur
= og settur. Maður á ekki að
= vera skamma fólk í dagblöð-
| um, maður á að ná sér niðri
=§ með svarta galdra, fá sér
Í brúðu og langan tvinna eða
Í níðstöng. •
Hvað hefur ko - rir þig,
| spyr ég, og hann svarar:
Ég fæ útrás í list minni, ég
Í er því þurrausinn og get ekki
| rifið kjaft. jv
Alfreð Flóki Nielsen er þeg-
i ar orðinn þekktur listamaður
i hérlendis, þótt hann sé aðeins
! aldarfjórðungs gamall. Hann
Í er sonur hjónanna Guðrúnar
= og Carls Alfreðs Nielsen. Nam
Í við Handiða- og myndlistar-
Í skólann í Reykjavík í tvö ár
Í og síðan þrjú ár við -Kúnst-
Í akademíið í Kaupmannahöfn.
Í Hann hefur áður haldið tvær
i sýningar í Bogasalnum og hélt
Í einkasýningu á verkum sínum
Í í Kaupmannahöfn í vor. Hann
Í hefur átt myndir á sýningum í
Í Bandaríkjunum og ein mynda
Í hans hangir í Museum of
i Modern Art í New York. Bók
Í með list hans var gefin út hér
i í Reykjavík í fyrra. Kvæntur
Í er Alfreð Flóki Annette Baud-
Í er, danskri konu, og eiga þau
Í son einn ungan.
Hvernig er það, spyr Flóki,
S ertu að skrifa í „Hver er mað-
= urinn?“ eða ertu að taka við
= mig viðtal? Þessi atlaga Flóka
Í þykir mér góðs viti og reyni
I því fyrst að fá hann til þess að
Í úthúða krítikerum.
Hvernig dóma fékkst þú í
H Kaupmannahöfn?
Sýningin var svo seint, að
M krítikerarnir voru farnir að
Í drekka út blóðpeningana frá
= því í vetur, annars fá menn
Í ekki góða krítik í Kaupmanna
Í höfn, nema þeir aðhyllist stofu
5 list, einskonar postulínshunda
i kúnst.
Og gagnrýnin, sem þú hefur
S fengið hér?
= Harðánægður.
Ertu með eitthvað nýtt á
= sýningunni núna?
Þetta eru eingöngu nýjar
myndir. Róleg frammynd af
því, sem maður hefur verið í,
eingöngu teikningar. Mér
finnst ég geta tjáð mig betur í
svörtu og hvítu. Svart tússið
er mitt ljós. Ég fæst nær ein-
göngu við penna- og kolateikn
ingar, en hef þó eitthvað
dútlað við svartlist.
Og nú víkur talinu að ís-
lenzkri myndlist.
fslenzkir myndlistarmenn
eru ekki settir neinu, segir
Flóki, þeir hafa ekkert undir
vestinu. Ég hefi verið skamm-
aður fyrir það, að myndir mín
ar séu bókmenntalegar og segi
sögu, en ég er stoltur af þessu,
því að allar listir eru eitt og
ur, útskorin beinstykki, altaris
töflur. Flestir íslenzkir lista-
menn í dag aðhyllast úrkynj-
aða skólastefnu.
Flóki er greinilega að sækja
í sig veðrið. Kaffið, sem konan
hans bar okkur og samtalið,
hefur hleypt roða í magurt,
fölt og skeggjað andlit hans.
Ég gerist því persónulegur og
leiði talið að hans eigin list.
Þá segist Flóki halda fram
þessari gömlu kenningu, sem
nú sé hlegið að, að listamað-
urinn sé ekkert nema fínt
verkfæri einhverra afla, góðra
eða illra. Myndlistin er per-
sónuleg útgeislun listamanns-
ins, en auðvitað mótast hann
af umhverfinu. Ég vil heldur
samtal við Alfreð Flóka
hið sama, og mestu málarar
heimsins hafa verið bók-
menntalegir og notað litina til
annars en veggskreytinga.
Abstraktlistin, nonfiguratíva
listin, er komin inn í hreina
skreytingakúnst. Þessi list er
orðin útkynjuð.
Síðan segir Flóki:
Ef maður vill vita eitthvað
um íslenzka myndlist, þá
labbar maður upp í Listasafn
ríkisins, þessa eyðimörk. Það
eru kannski einstaka sem
trjóna upp úr, svo sem tveir
ádeilulist, segir hann, en ein-
hver þægilegheit, eitthvert
parfým. Eftirlætismótív mitt
er mannskepnan, en þá minn-
ist Flóki þess, að hann er orð-
inn settur og segir: Ég á við
maðurinn!
Það er enginn mergur í
þessu ennþá, segi ég við Flóka,
kastaðu nú grímunni og vertu
stórbrotinn eins og í gamla
daga!
Lífið er grímudans, segir
þá Flóki, en þegar sannur lista
maður tjáir sig, þá kastar
Ein mynda Flóka, sem er á sýningunni. Teikningin heitir helgi-
sögn nr. 3. Þegar hann var beðinn um að láta nokkur orð fylgja
myndinni, sagði hann: Ég get ekki skilgreint myndir minar,
stundum fæðast þær í undirmeðvitundinni.
og nenni því ekki aö rífa kjaft í blööum
Alfreð Flóki, listamaður, sem opnar sýningu í Bogasalnum í dag. I baksýn eru tvær teikningar
listamannsins, sem gefa ekki slæmt sýnishorn af list Flóka. Hann segir, að svart blek sé sitt ljós.
til þrír, en hann vill engin
nöfn nefna. Af listasafninu
sleppur maður út þurrkverka
og heilsulaus og röltir niður
stigann og inn á þjóðminja-
safn. Það er eins og að koma
inn á bar, þar sem maður get-
ur fengið eitthvað kalt að
drekka! Þar er allt sterkara,
sannara og upplifað, vefnað-
hann grímunni.
Ertu orðinn smáborgari,
spyr ég, en hann svarar af
miklum sannfæringarkrafti:
Þótt Alfreð Flóki færi að
marsera um með föðurmorð-
ingja, harðkúluhatt og svarta
regnhlíf, þá verður hann
aldrei smáborgari.
. Ég spyr Alfreð Flóka um
nám hans, dvalarstaði og fram
tíðaráætlanir. Flóki segir, að
listamenn ljúki aldrei námi,
en hann sé kominn til lang-
dvalar hingað til lands.
Heldurðu að það verði ekki
þröngt um þig heima?
Það er aldrei þröngt um
mig.
Líkar þér vel við landann?
Drottinn minn, fortakslaust
Ég ætla að búa á íslandi, ég
er fæddur hér og get ekki
hugsað mér að setjast að ann-
ars staðar.
Ég spyr hann, hvort Óðins-
gatan og Bárugatan séu góður
jarðvegur fyrir upprennandi
listamann og hann segir: Jú,
vissulega, og auk þess mjög
inspírerandi. Reykjavík er
hreinasta gullnáma. í fram-
tíðinni ætla ég að halda mér
mest við stórar kolateikning-
ar, portret af skáldum, bæði
innlendum og útlendum. And-
lit segja oft langa sögu.
Þú ert skáld, Flóki? .
Já, ég hef ort heil ósköp af
ljóðum.
Lát heyra, segi ég, en hann
vill ekki gefa mér sýnishorn.
Það verður að bíða rauðvíns
ins, sem þú ert búinn að lofa
mér, segir hann, það er gam-
all íslenzkur siður að fara
ekki með eigin kveðskap nema
hálfur.
Ég geri örvæntingarfulla
lokatilraun til þess að ná upp
gamla gustinum í Flóka.
Hvað segir þú um myndlist-
argagnrýnendur á íslandi?
Flóki læzt vera undrandi,
sveiflar út höndunum og yppt-
ir öxlum:
Myndlistargagnrýnendur á
fslandi, hverjir eru það nú,
hvar eru þeir?
J. E. R.
I HI
UlllllllHlllllllHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIUIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIirilllllllltllllllllllllllllllIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIilllllltllllllllllllllllllllllillllltlllllllllllllli llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllfl
Þingmannaþing
■ Kaupmannahöfn
Kaupmannahöfn, 2«. ágúst
(NTB)
f DAG LAUK ÞlNGI ALÞJÓÐA
SAMBANDS ÞINGMANNA, sem
haldið var í Kaupmannahöfn.
Samþykkt var án atkvæða-
greiðslu ályktunartillaga um
#ukna baráttu gegn ólæsi. Einn-
ig voru samþykktar tvær álykt-
anir um að berjast betur gegn
misskiptingu veraldlegra gæða
í heiminum. Spönsku og al-
bönsku þingmennirnir sátu hjá
við afgreiðslu annarrar ályktun-
arinnar, en hinir jórdönsku við
afgreiðslu hinnar.
Þá var sam'þykkt ályktun í
þremur hlutum um starfsemi
Sameinuðu þjóðanna. Þingmenn
frá kommúnistaríkjum greiddu
atkvæði gegn því, að Sþ kæmi á
föstu, alþjóðlegu lögregluliði.
Islenzku fulltrúamir á þingi
þessu, sem stóð í tíu daga, voru
Magnús Jónsson, formaður
sendinefndarinnar Eggert G.
Þorsteinsson, Hermann Jónas-
son og Björn Jónsson. Auk þeirra
sótti Friðjón Sigurðsson, skrif-
stofustjóri Alþingis, þing þetta.
Norðurlandabúor öðlist rikis-
borgararétt eftir 5 dra dvöl
„Aðalfundur, haldinn í Nor-
æna Félaginu þann 10. júní
>64, þakkar íslenzku nefndar-
vönnunum á fundi Norðurlanda-
íðs s.l. vetur vel unnið starf í
águ stefnumála Norræna Félags
ins. Fundurinn fagnar þeim
merka áfanga, sem náðst hefiur
með einróma samþykkt Norður-
landaráðs um, að lögleiða veit-
ingu ríkisborgararéttar fyrir
Framhaki á bis. 13,