Morgunblaðið - 05.11.1964, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐI0
Fimmtudagur 5. nóv. 1964

JENNIFFR AMES:
Hættuleg rorvitni
v..
J
— Álítur þú að ég sé áleitin
við Raeburn lækni? spurði Gail,
og röddin var hættulega róleg
og föst.
— Já, ertu það ekki? Hefurðu
ekki verið að leita á hann síðan
þú komst til hans fyrst? Vitan-
lega lætur þú sem minnst á því
bera, þú hefur vit á því. En það
er ekki Grant líkt að bjóða
stúlku út að kvöldi dags, nema
hún hafi blátt áfram neytt hann
til þess. Þetta er að minnsta
kosti mín skoðun.
nó?n cmfæy vbgk
— Ég hef ekki tæpt á því að
mig langaði til að vera boðin út,
ef það er það sem þú ert að
dylgja um, sagði Gail áköf, þó
hún reyndi að varast að láta skap
ið hlaupa með sig í gönur. — En
kemur þér þetta annars nokkuð
við?
— Já, það kemur einmitt mér
við, sagði Mildred og hnyklaði
brúnirnar. — Þú mátt ekki
gleyma, að við Grant höfum ver-
ið héma þrjár vikur saman.
— En hvað þá um Bobby?
Mildred spratt upp og slökkti
í vindlingnum. — Já, þú og hann
Bobby þinn! Hversvegna geturðu
ekki haldið þig að honum? Hann
eltir þig á röndum og gerir sig
blátt áfram hlægilegan. En lik-
lega hefurðu gaman að því, ann
ars mundirðu líklega segja hon-
um að þú vildir ekki sjá að hann
dinglaði svona aftan í þér. Haltu
þig að honum en láttu Grant í
friði!
— Finnst þér ekki að Raebum
læknir megi fá eitthvað líka?
spurði Gail rólega.
— Raeburn læknir — Raeburn
læknir .... hermdi Mildred
eftir og var orðin ofsareið. Get-
urðu ekki hagað þér eins og sið-
uð manneskja. Og kallað hann
Grant, — að minfista kosti þeg-
ar þú talar um hann! Ég kalla
hann aíltaf Grant þegar ég tala
um hann við þig, þó að ég segi
það ekki upp í opið geðið á hon
'úm. En maður ætti kannske að
gera það — ýta undir hann, eins
og hann þarf.
— Heldurðu að það þurfi að
ýta undir hann?
— Ég sé ekki betur. En
skemmtu þér nú vel í kvöld. Nú
fer ég niður og sulla í mig þess-
ari kínversku hræm, sem þeir
kalla mannamat.
Það var súrt bros á Gail þegar
Mildred fór út. Grant kom á til-
settum tíma, og það var vel-
þóknun í gráum augunum þegar
■hann leit á hana. Hann sló henni
meira að segja gullhamra.
— En hvað þér sómið yður vel
án einkennisbúningsins, systir
Gail, sagði hann. — Inn í bíl-
inn með yður, og síðan ökum við
fyrst um verzlunargötumar.
Strætin voru böðuð í ljósi.
Neonauglýsingar í öllum regn-
bogans litum ,og í gluggunum alls
konar dýrmæti austurlanda: silki,
gullsmíði, silfur og jade, ilmvötn
og fegrunarlyf, allt milli himins
og jarðar. Milli glugganna gengu
kínverskar frúr í silkiklæðum,
með margar raðir af armbönd-
um um granna úlnliðina.
14
— Þetta stígur manni til höf-
uðs eins og kampavín, sagði Gail.
— Ég er alveg orðlaus.
— Segið þér sem minnst fyrr
en þér hafið verið héma nokkr-
ar vikur, og jafnvel þá hefur
maður ekki séð nægilega mikið
til að mynda sér skoðun, sagði
hann. — Ég hef verið hérna
mánuð, og er alltaf jafn hissa.
Aberdeen reyndist vera lítið
fískimanna|þorp úti á nesi. Þar
lágu bátar af öllum stærðum og
gerðum en fyrir utan fisk-mat-
staðurinn á floti ,upplj ómaður
og skrautlegur. Þau lögðu bíln-
um og gengu fram á bryggjuna.
Róðrarkerlingar fóru að æpa á
þau til þess að fá þau til að
koma út í veitingastaðinn. og
loks tókst stórri og stæðilegri
kerlingu að ná í þau í bátinn
sinn. Konan var í svörtum, síð-
um brókum, með svarta svuntu
og gríðarstóran stráhatt, og hún
reri með einni ár og hjálpaði til
með fótunum. Yfir þóftunum var
tjald, og undir því mislitar papp
írsluktir. Þær dingluðu fram og
aftur þegar báturinn hreyfðist.
Gail varð að játa að henni fannst
(þetta rómantískt og spennandi.
Hún sat þegjandi við hliðina á
Grant og horfði á uppljómað veit
ingaskipið, sem var skreytt flögg
um og neonljósum. Og einkenni-
leg hljómlist og skvaldur heyrð-
ist frá skipinu.
Gestgjafinn kom niður skips-
stigann til að taka á móti þeim.
Hann brosti og bukkaði og fylgdi
þeim að gluggaborði. Meðfram
skipshliðinni voru ílangir tré-
stampar með lifandi fiski, og í
vatnsborðinu körfur með lifandí
rækjum, krabba og humar, sem
beið eftir að komast á matborð
ið eftir snöggsuðu í eldhúsinu.
Grant bað um flösku af Maotai
víni, sem þau drukku á meðan
þau voru að bíða eftir matnum.
cuspER
■ Við getum skilið hann einan eftir. Hann verður rólegur
að leika sér að „Litla verkfræðingnum".
Þau nutu tilverunnar og skröf-
uðu saman eins og kunningjar.
— Þér hafið sýnt mér fallegt
ævintýr, doktor Raeburn, sagði
Gail þakklát.
— Finnst yður ekki að það
væri hægt að segja Grant þeg-
ar við erum ekki að vinnaJJ sagði
hann og Gail varð glöð.
— Þegar maður situr svona
og lætur sér líða vel, langar mig
mest að geta gleymt öllu því,
sem starf heitir, hélt hann áfram.
— Ég kalla yður Gail, eins og
ég reyndar hef gert lengi — í
huganum.
IMokkur atriði úr Warren-skýrslunni
Nefndin: Nefndin hefur engar
trúverðugar upplýsingar um, að
Oswald hafi nokkra peninga
hjá Ruby eða neinum öðrum til
að endurgreiða lánið, né heldur,
að hann hafi nokkurntíma feng-
ið smáupphæðir hjá Ruby. Ná-
kvæm rannsókn á tekjum og út-
gjöldum Oswalds, gerð fyrir
nefndina af skattanefndinni,
sýnir, að Oswald átti næga pen-
inga til að greiða ráðuneytinu
af launum sínum.
Tilgátur: Rétt áður en Ruby
skaut Oswald, leit Oswald á
hann, rétt eins og hann þekkti
hann.
Nefndin: Nefndinni hefur ekki
tekizt að finna neitt samband
milli þessara tveggja manna ann
að en það, að Oswald varð fóm-
ardýr Rubys. Nefndin hefur rann
sakað sjónvarpsbönd og kvik-
kvikmyndaræmur af morðinu og
hefur ekki getað fundið neitt í
andlitssvipnum, sem gæfi það
til kynna, að hann þekkti Ruby
eða neinn annan í kjallara bygg-
ingarinnar.
Tilgátur: Dallaslögreglan grun-
aði Oswald og Ruby um að hafa
verið bendlaðir við árásina á
Walker hershöfðingja og hafði
í hyggju að taka þá fasta, þegar
FBI skarst í leikinn samkvæmt
beiðni Roberts Kennedy dóms-
málaráðherra og bað lögregluna
að láta það ógert — af stjórn-
málalegum ástæðum.
Nefndin: Þessi áburður birtist
í blaðinu frá 29. nóvember (en
raunverulega prentuðu þann 25.
eða 26.) af þýzku vikublaði,
Deutsche National Zeitung und
Soldaten Zeitung, útgefnu í
Miinchen. Sami áburður var svo
endurtekinn í National Enquirer
17. maí 1964. Nefndin hefur á-
reiðanlegar heimildir fyrir því,
að þessi fullyrðing hafi verið
samin af einum ritstjóra blaðs-
ins. Engri sönnun til að staðfesta
þessa fullyrðingu, hefur verið
komið á framfæri eða hún upp-
götvazt. Við rannsókn sína á árás
14
inni á Walker hershöfðingja,
fann Dallaslögreglan ekki neina
grunaða né áformaði neinar hand
tökur. FBI hafði enga vitneskju
um að Oswald væri sekur um
árásina, fyrr en Marina Oswald
kom fram með þá vitneskju
hinn 3. des. 1963.
Tilgátur: Ruby og Oswald
voru séðir saman 1 Carousel-
klúbbnum.
Nefndin: Allar fullyrðingar um
að Oswald hafi sézt í klúbbnum
með Ruby eða nokkrum öðrum
hana verið rannsakaðar. Engin
þeirra verðskuldar, að trúnaður
sé á hana lagður.
Tilgátur: Oswald og Walker
hershöfðingi hafa sennilega
þekkzt, úr því að í vasabók Os-
walds stóð nafn og símanúmer
Walkers.
Nefndin: Enda þótt nafn og
símanúmer Walkers væri að
finna í vasabók Oswalds, er það
engin sönnun þess, að þeir hafi
þekkzt. Það er trúlegt, að þessi
innfærsla hafi verið gerð um
þær mundir sem Oswald var að
undirbúa árásina á Walker. —
Walker hershöfðingi hefur borið
fram, að hann vissi ekki flm Os-
wald fyrir morðið.
Tilgátur: J. D. Tippit lögreglu-
þjónn, Bernard Weissman og
Jack Ruby hittust samkvæmt
umtali 14. nóvember 1963, í Car-
ousel-kiúbbnum.
Nefndin: Rannsókn hefur ekk
ert leitt í ljós, sem staðfesti
þessa fullyrðingu. Heldur ekki er
neitt, sem geri það trú.legt, að
mennirnir þrír hafi þekkzt inn-
byrðis.
Tilgátur: Systir Rubys, frú Eva
Grant, sagði að Ruby og Tippit
hefðu verið eins og bræður“.
Nefndin: Frú Grant hefur neit
að að hafa nokkum tíma sagt
þetta eða neitt í þessa átt, og
kveður þetta rakalaus ósannindi.
Ruby þekkti annan Dallas-lög-
reglumann að nafni Tippit, en
það var'G. M. Tippit úr sérdeild
lögreglunnar, en ekki hinn, sem
drepinn var.
Tilgátur: Jack Ruby var ein-
hver illræmdasti óaldarseggur í
Dallas.
KALLI KUREKI
-*■

Teiknari: J. MORA
T'
THESE TWO FUNMY BOYS NEAE BSOKS
MYNECK WITH THEIR JO<ES.' IV TAICE EM
OWE ATA TIME, BUT THEY aANÖUPON ME<
---WEUL, LE'S SEE IF THEYLL SUCK A SIK-SUN'
/ 1. Þessir tveir grínkarlar háls-
brutu mig næstum því með brellum
sínum. Ég mundi ráða við þá, ef þeir
kæmu aðeins einn í einu, en þeir
standa saman. Við skulum sjá kvort
þeir hlýða byssunni.
2. Æ, fyrir alla muni.... Við erum
ekki að leita að vandræðum. Sláðu
þessu bara upp í grín.
Já, eru allir í þessu gamla plássi
sneyddir kímnigáfu?
3. Ég er nú ekki svo gamall. Hvort
viljið þið hlýða mér eða láta mig
eyða svolitlu púðri?
Vertu rólegur, Kalli. Ég vil ekki
hafa nein læti hér.
Nefndin: Engar trúanlegar upp
lýsingar hafa um það fengizt, að
Jack Ruby hafi verið virkur í
undirheimum og meðal glæpa-
manna. Rannsókn hefur engan
mann getað fundið, hvorki í
Chicago né Dallas, sem vissi neitt
til þess, að Ruby væri neitt bendl
aður við skipulagða glæpastarf-
semi.
Tilgátur: Skothríðin f DallaS
23. j'anúar 1964 á Warren A.
Reynolds, sem var sjónarvottuf
að flótta morðingja Tippits 22.
nóvember og elti hann nokkra
vegalengd, kann að hafa staðið
í sambandi við morð Týennedya
forseta og Tippits lögregluþjóns.
Maður, sem handtekinn var fyrir
árásina á Reynolds, Darrel
Wayne Gardner, var látinn laus,
sumpart fyrir vitnisburð Betty
(Nancy Jane Mooney) Mac Don-
ald, sem borið var ,að hafði einu
sinni komið fram sem fatafækk
unarkona í Carousel-klúbbi Jacks
Rubys.
Nefndin: Þessi orðrómur, upp-
haflega birtur af slúðurdálka-
höfundi blaðs eins 23. febrúar
1964, virðist aðallega hafa verið
byggður á meintu sambandi
Betty MacDonald við Carousel-
klúbbinn. Rannsókn hefur ekk-
ert leitt í ljós í þá átt, að hún
hafi nokkurn tíma starfað 1
klúbbnum. Starfsfólk í klúbbnum
gat ekki minnzt þess að hún hefði
nokkurn tíma unnið þar. Betty
MacDonald var handtekinn fyrir
götuóspektir 13. febrúar 1964,
Hún var sett í klefa í fangelsinu
í Dallas og hengdi sig þar. Nefnd
in hefur ekki getað fundið, að
skothríðin á Warren Reynolds
stæði í neinu sambandi við morð
Kennedys forseta, eða morð
Tippits lögregluþjóns.
.1
Kópavogur
Afgreiðsla Morgunblaðsins
Kópavogi er að Hlíðarvegi 61.í
sími 40748. J
Garðahreppur i
Afgreiðsla Morgunblaðsins i
fyrir Garðahrepp er að Hof- ,
túni við Vífilsstaðaveg, sími
51247.
Hafnarfjörður
Afgreiðsla Morgunblaðsins
fyrir Hafnarfjarðarkaupstað
er að Arnarhrauni 14, simi I
50374.
Keflavík
Afgreiðsla Morgunblaðsinsí
fyrir Keflavíkurbæ er aðf
Hafnargötu 48.