Morgunblaðið - 19.02.1965, Blaðsíða 6

ð
MORGU NBLAÐIÐ
Föstudagur 19. febrúar 1965
■r

Norðurlandaráðs
þrjií stórmál
13. þing
afgreiddi
Ræða Sigurðar Bfarna-
sonar er hann sleit
þinginu
Ég þakka Harald Nielsen fyrir
hin fallegu og hlýlegu orð í minn
garð, íslenzku sendinefndarinnar
og ritarans. Ég þakka honum og
dönsku sendinefndinni fyrir
boðið um að halda næsta ráðs-
fund í Kaupmannahöfn.
Þrettánda þing Norðurlanda-
ráðs er nú að ljúka störfum.
Þetta hefur verið starfsamt þing,
sem haft hefur mörg gagnleg mál
til meðferðar og afgreiðslu.
í sambandi við norræna sam-
vinnu og raunar alþjóðlega sam-
vinnu yfirleitt heyrist oft talað
um óhóflega skriffinnsku og
pappírsmoldviðri. Vér getum við
urkennt, að stundum virðist
þessi gagnrýni eiga við rök að
BRÍDGE
styðjast^ Hitt er þó kjami máls-
ins, að upphaf allra mála er hugs
un, síðan að skrifa, þá að tala
og loks að framkvæma. Þessi
fjögur stig mannlegrar athafnar
eru grundvöilur hinnar stöðugu
þróunar, sem færir þjóðum vor-
skilyrði þess, að árangur verði
af samþykktum vorum á þing-
inu.
Ég leyfi mér að fullyrða, að
á þessu ríkir fullur skilningur
beggja þessara aðila. Norður-
landaráð er sá vettvangur þar
sem hugmyndirnar verða til með
svipuðum hætti og innan þjóð-
þinga vorra. En það hefur ekki
vald til þess að framkvæma sam-
þykktir sínar og tillögur. Þar
verður atbeini ríkisstjórnanna að
koma til.
Það er því mjög þýðingar-
mikið, að ríkisstjórnirnar fylgist
umbætur með hverju árinu sem
líður. Hræðslan við pappír og
skriffinnsku má þessvegna
hvorki hræða þjóðir Norður-
landa eða annarra heimshluta
frá eðlilegu samstarfi, sem stöð-
ugt verður óhjákvæmilegra eftir
að fjarlægðir hafa verið sigraðar
og allt mannkyn býr í alheims-
grennd.
Samvinna ríkisstjórna
og Norðnrlandaráðs
Við lok þessa þings ber að
leggja áherzlu á það enn einu
sinni, að góð samvinna milli ráðs
ins og ríkisstjórnanna er frum-
sem bezt með því, sem gerist
innan ráðsins og nefnda þess.
Eftir að hinar nýju starfsregl-
ur ráðsins komu til framkvæmda
hafa ráðherrar sótt nefndafundi
milli þinga í vaxandi mæli. Er
tvímælalaust að því verulegt
gagn.
Það er eðlilegt, að Norður-
landaráð leggi áherzlu á, að til-
lögur þess séu framkvæmdar og
komi að því gagni, sem að er
stefnt. En til þess að það verði
verður samstarf þess við ríkis-
stjómirnar að vera náið og
stöðugt. Að því er stefnt m. a.
með sameiginlegum fundum
einstakra ráðherra með þeim
Sigurður Bjamason
nefndum ráðsins, er fjalla um
þau mál, er undir þá heyra.
Þrjú stórmál
Á þessum fundi Norðurlanda-
ráðs hefur verið unnið vel og
ötullega. Ýms mikilvæg mál hafa
verið afgreidd. Ég nefni aðeins
þrjú þeirra, fyrst tillöguna um
stofnun Norræns menningarmála
sjóðs með 3 millj, d. kr. árlegu
framlagi eða um 18 millj. ísl.
króna. Þessi sjóður verður undir
sameiginlegri norrænni stjórn og
verður varið til fjölþætts stuðn-
ings við menningarlíf þjóðanna.
ÚRSLIT í 5. umferð á Reykja-
víkurmótinu í bridge urðu þessi:
Meistaraflokkur
Sveit Róbert Sigmundsson vann
sveit Reimars Sigurðsson-
ar 162:50 6—0.
Sveit Gunnar Guðmundssonar
vann sveit Ingibjargar
Halldórsdóttur 75:66 4—2.
Sveit Halls Simonarsonar vann
sveit Ólafs Þorsteinssonar
90:49 6—0.
Sveit Jóns Stefánssonar vann
sveit Jóns Ásbjörnssonar
91:82 4—2.
1. flokkur
Sveit Zóphaníasar Benediktsson-
ar vann sveit Jón Magnús-
sonar 89:78 5—1.
Sveit Eggrúnar Arnórsdóttur
vann sveit Júlíönu Isebarn
101:71 6—0.
Sveit Dagbjarts Grímssonar
vann sveit Péturs Einars-
sonar 98:88 5—1.
Sveit Elínar Jónsdóttur vann
sveit Sigurbjargar Ás-
björnsdóttur 71:52 6—0.
Staðan er þá þessi:
Meistaraflokkur
1. Sv. Jóns Stefánssonar 22 stig
2. — Gunnars Guðm.ss. 20 —
3. — Halls Símonars. 20 —
4. — Ólafs Þorsteinss. 20 —
1. flokur
1. Sv. Eggrúnar Arnórsd. 30 stig
2. — Dagbjartar Grímss. 22 —
3. — Elínar Jónsdóttur 22 —
4. — Jóns Magnússonar 17 —
Næsta umferð fer fram n.k.
miðvikudagskvöld og er spilað
í Tjarnarkaffi.
Hér kemur langt bréf frá
húsmóður einni, sem segist vera
„kolrugluð“:
Reykjavík, 27.1 1965.
Kæri Velvakandi!
Ég er alveg orðin ringluð í
kollinum, svo að ég sé ekki ann
að ráð en að skrifa þér, ef vera
kynni, að þú gætir greitt eitt-
hvað úr þeim hugarflækjum,
sem ég er búin að róta mér inn
L
Þetta byrjaði allt með nýja
smjörlíkinu. Svoleiðis er, að ég
las um það í blöðunum, að nú
væru þeir farnir að búa til nýtt
smjörlíki, jurtasmjörlíkið, þú
veizt — sem væri næstum eins
gott á bragðið og smjör, en bara
helmingi ódýrara og auk þess
hollara, því að það forðaði
manni frá ólukkans kransæða-
stíflunni, sem alla ætlar nú lif-
andi að drepa. Ekki vantar nú
skrumið hjá þeim frekar en
fyrri daginn hugsaði ég og trúði
náttúrúlega ekki einu orði af
því, sem stóð í 'blaðinu. Ég gat
þó ekki stillt mig um að kaupa
eitt stykki af þessu nýja smjör-
líki, svona rétt til þess að vita,
hvemig það væri í raun og
veru. En, viti menn! Þáð var þá
bara allt satt, sem þeir sögðu.
Smjörlíkið var næstum eins og
smjör á bragðið og kostaði ekki
nema kr. 49.— kílóið, en smjör-
ið kostar eins og þú veizt. 92
krónur hvert kíló.
Ég þóttist því hafa himin
höndum tekið og fór strax að
bollaleggja, hvað ég gæti keypt
mér fyirr alla þá peninga, sem
ég sparaði með því að kaupa
jurtasmjörlíki í stað smjörs. En
þá asnaðist ég einn daginn til
að fara að lesa í Alþýðublaðinu,
sem aldrei skyldi verið hafa.
Þar stóð svart á hvítu, og var
meira að segja haft eftir ein-
um ráðherranum, að nú væri
smjörframleiðsla blessaðra
bændanna okkar komin á svo
hátt stig, að við gætum alls
ekki torgað öllu smjörinu
þeirra, þótt gott sé. Yrði því að
flytja eitthvað af smjörinu til
útlanda.
Þetta væri nú út af fyrir sig
allt í lagi. En það er nú eitthvað
annað! f stað þess að borga 155
krónur fyrir smjörkílóið, eins
og þeir ættu auðvítað að gera
til þess að bændurnir okkar geti
lifað sómasamlegu lifi, þá borga
þeir ekki nema 32 krónur fyrir
kílóið! Hefurðu nokkurn tíma
heyrt aðra eins ósvifni, Velvak-
andi góður? Skitnar þrjátíu og
tvær krónur fyrir kílóið af
þessu indæla, íslenzka smjöri,
ekki nema það þó!
Nú jæja, ríkisstjórnin, eða
réttara sagt íslenzkir skattgreið
endur, urðu náttúrulega að
hlaupa undir bagga og boriga
mismuninn, kr. 123.— pr. kg.,
þvi að ekki má launa blessuð-
um bændunum fyrir allan dugn
aðinn með því að láta þá tapa
á vörunni sinni. — En þá var
það, sem ég fór að hugsa — og
það hefði ég aldrei átt.að gera.
Það er langtum áhyggjuminna
að láta stjórnmálamennina
hugsa fyrir sig. En, sem sagt,
þeirri hugsun laust allt í einu
niður hjá mér, hvort það gæti
verið, að þegar ég væri að
spara 43 krónur með því að
kaupa jurtasmjörlíki á 49.— kr.
kílóið í stað smjörs á 92.— kr.,
þá yrði ég auk þess að borga
123.— kr. fyrir það smjörkíló,
sem ég keypti ekki og yrði því
þess i stað flutt til útlanda. Því
að fyrir hvert kíló, sem keypt
væri af jurtasmjörlíki í stað
smjörs, þyrfti að flytja einu
kílói meira af smjöri til útlanda,
og fyrir það yrðum við óum-
deilanlega að bonga 123.— kr. í
beinhörðum peningum.
Höfðum við þá alla síðustu
viku verið að borða jurtasmjör-
líki, sem í rauninni kostaði kr.
172,— hvert kíló (kr. 49.----
123.—), þegar ég hefði getað
keypt smjör á 92.— krónur kíló
ið?
Þessi hugsun kom mér í þvi-
líkt uppnám — því að ég er ekki
eyðslusöm í eðli mínu — að ég
er viss um, að ég hef fölnað
upp, enda þótt ég sæi það nú
ekki, því að það var enginn
spegill í nánd. Ég kallaði í of-
boði á strákinn minn, sem er
stúdent, og það úr stærðfræði-
Tillagan um brú yfir Eyrarsund
er einnig stórmál sem mun i
framkvæmdinni hafa víðtæk
áhrif á samgöngu og efnahags-
lega þróun Skandinaviu í fram-
tíðinni. Önnur þýðingarmikil
samþykkt er tillagan, þar sem
lýst er afstöðu ráðsins til EFTA
og hvatt til vaxandi efnahags-
málasamvinnu Norðurlanda og
Evrópu.
Þessar þrjár samþykktir á
sviði menningarmála, samgöngu
og efnahagsmála marka raun-
hæfa og þýðingarmikla afstöðu
þjóða Norðurlanda.
Þingi slitið
Að lokum leyfi ég mér að taka
undir þakkir Haralds Nielsen til
ritara ráðsins fyrir allan undir-
búning fundarins. Aðstoðarfólkl
þeirra og öllu starfsliði þingsin*
færi ég þakkir fyrir mikið og
gott starf, ’sem átt hefur þátt L
að starfið hér hefur gengið vel
og greiðlega. Friðjóni Sigurðs-
syni, aðalritara íslenzku sendi-
nefndarinnar þakka ég sérstak-
lega mikið og gott starf við und-
irbúning og skipulagningu fund-
arins. Blaðamönnum, útvarpi og
sjónvarpi þakka ég mikilsverð-
an áhuga á starfi voru. Varafor-
setum ráðsins þakka ég bróður-
lega og mikilsverða samvinnu og
yður öllum, háttvirtu ráðsmeð-
limir og ráðherrar, þakka ég
ánægjulegar samvistir. Ég þakka
yður komuna til Reykjavíkur
og óska yður, listamönnum, sem
veittu móttöku listaverðlaunum
Norðurlandaráðs, og öllu starfs-
liði yðar, góðrar heimferðar og
heimkomu.
Að svo mæltu segi ég 13. þingi
Norðurlandaráðs slitið.
deild, og spurði hann, hvort
þetta gæti verið rétt hjá mér.
„Blessuð, láttu ekki svona,**
svaraði hann. „Veiztu ekkL a8
smjörið sem selt er innanlands,
er líka niðurgreitt, ekki þó me3
123.— krónum kílóið, heldur
85.— krónum. Hvert smjörkíló,
sem þú kaupir, kostar því raun-
verulega ekki 92.— krónur,
heldur 177.— krónur.
Ég hefi nú aldrei verið sterk
i reikningi, og satt að segja veit
ég ekki lengur mitt rjúkandi
ráð. Þess vegna langar mig nú
til að spyrja þig, Velvakandi
minn, hvort ég hefi efni á a9
spara 43 krónur á kílói með þvl
að kaupa jurtasmjörlíki, eða
hvort ég verð að halda áfram
að kaupa rándýrt smjör á 93
krónur kilóið til þess að stofna
ekki fjárhag mínum og lands-
ins í voða.
Eða — finnst þér, að maður
geti farið fram á það við bless-
aða bændurna o*kkar, að þeir
framleiði kannski pínulítið
minna af smjöri, svo að maður
geti sparað með góðri sam-
vizku? Nei, annars, það væri
víst allt of mikið ónærgætni I
þeirra garð. Hvað finnst þér,
Velvakandi minn?
Kolrugluð húsmóðir."
Sú „kolruglaða" setur mig 1
mikinn vanda með því að ætla
mér að gefa úrskurð í þessu
máli. Hún er næstum búin að
gera mig kolruglaðan.
í hennar sporum hætti ég aiJ
hugsa frekar um þetta og léti
smekkinn ráða — eða óttana
við kransæðastífluna. Hún get-
ur gengið að því vísu, að húa
heldur áfram að tapa og tapa
allt lífið ef hún 'hættir ekki þes*
um útreikningum. Og þá tapar
hún alltaf meira á því, sem húa
kaupir — en hinu, sem húa
hefði átt að kaupa.
6 ▼
12 ▼
24 ▼
Bosch
flautur, 1 og 2ja tóna.
BRÆÐURNIR ORMSSON h.f.
Vesturgötu 3. — Sími 11467.