Morgunblaðið - 25.03.1965, Blaðsíða 6

6
MORGUNBLAÐIB
Fimmtudagur 25. marz 1955
!«<)!. í H<i»'*!«ta<)''0 '***~?<“
'I• llOI » <!< <■ t‘t <11 'swSj#-
f.::~rrr.r~x.-rr- kj if&il-=4
■
T V i&pyzs
vy 411
;.;«*f íb>.vw .
It..<ti',<.i <jvt>f
uoi «><tl«y'
.''Xj«rikty>t>7h*!>t>;
áö. :
J «t OfVt^itor* týAÍ>«4>í<4:
in.J í kn h'SoV

X.....
Idag kl.14 præsenterer Loftletdir
denne kæmpe Jet-Prope’. maskine
íKastrup
44 þús. kr.
ÞESSI MYND er af einni opnu
úr danska blaðinu Berlingske
Tidende frá 22. marz sl. og
sýnir að þar auglýsa Loftleið
auglýsing
ir yfir alla opnuna I rúmlega
hálfrar síðu haeð. Eins og
mönnum er kunnugt, eru
dönsku blöðin nærfellt helm
Ingi stærri^að blaðsíðum til,
en hin íslenzku.
Mbl. hringdi til Kaupmanna
hafnar í gær og spurðisl fyrir
um hvað auglýsing sem þessi
kostaði og fékk upp, að það
væru um 7000 kr. danskar, eða
tæplega 44 þúsundir ísl.
króna. Samskonar auglýsing
var í Politiken sama dag.
Leikfélag Kópavogs
sýmir Fjalla-Eyvind
leikendanna er þarna koma fram
hafa hlotið einhverja tilsögn í
leiklist.
Mikil gróska hefur verið í leik
listarstarfsemi Leikfélags Kópa-
vogs og má geta þess að það hef
ur gengizt fyrir tveimur bók-
menntakynningum. Sú fyrri var
á verkum Einars Benediktssonar
i sambandi við aldarafmæli hans
en hin síðari var kynning á verk
um Jóhanns Sigurjónssonar og
var það í beinu samfoandi við
fyrirhugaðan flutning á Fjalla-
Eyvindi. >á rekur Leikfélag
Kópavogs leikskóla í samstarfi
við leikfélag Hafnafjarðar. For-
ma'ður Leikféiags Kópavogs er
Guðmundur Gísiason.
María Dóra Egilson
Kveðjuorð
i.
FRÚ María Dóra Egilson verður
til moldar borin í dag. Hún fædd
ist í Hafnarfirði 12. apríl 1016,
dóttir hjónanna Þórarins Egilson,
framkvæmdarstjóra og útgerðar-
manns í Hafnarfirði, og konu
hans, Elísabetar Halldórsdóttur.
Þórarinn, faðir Maríu, var son-
ur Þorsteins Egilsen, en hann var
sonur hins mikla málsnillings,
kennara og fræðimanns Svein-
bjarnar Egilssonar og konu hans
Helgu Benediktsdóttur yfirdóm-
ara Gröndals. Móðir frú Maríu,
Elísabet, var dóttir Halldórs
Þórðarsonar bókbindara og konu
hans Maríu Kristjánsdóttur frá
Hliði á Álftanesi.
Frú María ólst upp með for-
eldrum sínum í Hafnarfirði
ásamt einkasystur sinni, Erlu,
kvæntri Ólafi Geirssyni, lækni á
Vífilsstöðum. Hún stundaði fyrst
nám í Flensborgarskóla og síðar
í Kvennaskólanum í Reykjavík.
Hún giftist 1937 Friðjóni Skarp-
héðinssyni og bjuggu þau fyrst í
Hafnarfirði, en síðar á Akureyri.
Þau skildu samvistir. Þau hjónin
eignuðust einn son, Þórarin,
veitingamann í Reykjavík, kvænt
an óiöfu Jónsdóttur. Frú María
lézt 18. marz 1965.
II.
Frú María var fríð kona og
höfðingleg sýnum, menningarleg
í framkomu, glettin í brosi og
hnyttin í orðræðum. Hún las mik
ið bækur og blöð, fylgdist um
skeið mikið með stjórnmálum og
hafði á þeim. ákveðnar skoðanir,
var eindreginn jafnaðarmaður
allt frá æskuárum. Hún hafði
einnig mikinn áhuga á ferðalög-
um, ekki sízt á góðum gæðing-
um. Hún átti um tíma góða hesta
og naut þess mjög að spretta úr
spori á þeim. En hún ferðaðist
ekki aðeins innan lands, heldur
einnig um mörg Evrópulönd,
hafði af því gagn og gaman og
kunni vel þá list að segja frá
því, sem fyrir augu bar, ekki
sízt sérkennilegu fólki.
Frú María var uppalin í eftir-
læti og við aðdáun foreldra og
annarra vina og vandamanna,
Faðir hennar hafði á hennj mikið
dálæti, enda varð þess oft vart,
að hún mat hann mikils. Hún var
góðum gáfum gædd, sem hún átti
kyn til, var aölaöandi, skemmti-
leg, hrókur alls fagnaðar. Hún
naut mikilla vinsælda, var eftir-
sótt og dáð af vinum og kunn-
ingjum. Heillyndi hennar var frá
bært, og orðvarari var hún ua
náungann en títt er.
Þótt frú María væri fjörug .og
hressileg í viðræðum, var hún
viðkvæm í lund og dul og eirv-
ræn öðrum þræði.
Frú Maríu kynntist ég fyrst
veturinn 1945-1946, er þau hjón
fluttust til Akureyrar. Kona mín
og María voru bekkjarsystur úr
Kvennaskólanum í Reykjavík og
tóku upp kunninigsskap að nýju,
er þær hittust á norðlægum slóð-
um. Hún varð þá þegar tíðari
gestur á heimili okkar en flestir
eða allir aðrir og var ávallt au-
fúsugestur. Eitt barna minna kall
aði hana Hlátur-Maju. Eftir að
við hjón fluttumst suður, dvald-
ist María oft langdvölum hér i
Reykjavík, unz hún settist hér
að að fullu. Yinátta okkar við
hana — og hennar við okkur —■
hélzt allt til andláts hennar. Eng-
an skyldi því undra, þótt okkur
þyki skarð fyrir skildi við frá-
fall hennar, tilveran fátækari og
svalari.
Halldór Halldórssonu
LEIKFÉLAG Kópavogs mun
n.k. föstudag frumsýna leikritið
Fjalla-Eyvind eftir Jóhann Sigur
jónsson. Eins og kunnugt er þá
er Fjalla-Eyvindur talið meðal
mestu öndvegisverka í íslenzkri
leikritagerð en það hefur ekki
verið sýnt hér í nágrenni Reykja
víkur s.l. 15 ár. Þetta er annað
íslenzka leikriti'ð sem Leikfélag
Kópavogs setur á svið en hið
fyrra var Maður og Kona eftir
Jón Thorarensen.
Leikendur í Fjalla-Eyvind eru
23 og eru þeir allir úr Kópavogi
en leikstjóri er Ævar Kvaran.
Með aðalhlutverk fara: Sigur'ð-
ur Jóhannesson, er leikur Kára,
Oktavía Stefánsdóttir er leikur
Höllu, Björn Magnússon er leik-
ur Arnes og Gestur Gislason leik
Ur hreppstjórann. Þjóðleikhúsið
hefur iánað búninga og er leik-
félagið mjög þakklátt þjóðleik-
hússtjóra fyrir hans ómetanlegu
aðstoð. Leikmyndir hefur hinn
gamalkunni leikmyndateiknari,
Sigfús Halldórsson gert, en hann
er einnig Kópavogsbúi. Flestir
^ Fjallaferðir — í bíl
Ferðaskrifstofur auglýsa
nú hver í kapp við aðra ferðir
sínar, bæði hér innanlands og
til útlanda. Margar ferðir eru
farnar inn á hálendið og hafa
þær öðlazt miklar vinsældir á
undanförnum árum.
Sjálfur hef ég aldrei farið í
slíka ferð, en kunningi min*,
sem farið hefur oftar en einu
sinní, hafði orð á því, að senni-
lega hefði hann farið enn eina
hálendisferðina í sumar ef hann
væri ekki orðinn þreyttur á að
sitja í bíl í 10 eða 14 daga.
„Það, sem mér finnst einkum
hægt að finna að þessum ferð-
um, er, að þátttakendum er
ekki gefinn kostur á að ganga
jafnmikið og þeir gjarna vildu.
Ferðafólkinu er ýtt inn í lang-
ferðabílinn að morgni. Svo er
ekið allan daginn — og þegar
loksins er numið staðar eru
allir orðnir það þreyttir, að
ráðlegast þykir að taka á sig
náðir", sagði hann.
„Þaö á að gefa fólki kost á
að ganga heilu og hálfu dag-
ana í slíkum ferðum. Ganga
aðra leið en bíllinn ekur, en
hitta hann við og við. Þegar
setið er í bíl allan tímann
finnst mér 5 daga ferð algert
hámark. En ég gæti vel hugsað
mér að vera hálfan mánuð í ó-
byggðum, ef mér væri gefinn
kostur á að ganga mestallan
tímann. Ég vil njóta kyrrðar-
innar og fjalialoftsins undir
berum himni. Ég nýt ekki nátt-
úrunnar í sígarettureyk og hita
svækju inni í bíl“, sagði hann.
Fjallgöngur
Þegar hann sagði þetta fór
ég að hugleiða, að sennilega
væri það mjög líklegt til vin-
sælda að skipuleggja fjallgöng-
ur á íslandi. Fjallganga heyr-
ist sjaldan nefnd í sambandi
við skipulagðar óbyggðaferðir,
helzt að minnst sé á gönguferð
á Snæfellsjökul. Fjöllin hér
mundu að vísu ekki freista jafn
mikið og Alparnir eða Hima-
laya — þ.e.a.s. við mundum
ekki fá hingað mikið af þess-
um þaulvönu fjallagörpum. En
ég er að hugsa um þetta fyrst
og fremst fyrir okkur sjálf, þótt
ég sé viss um að erlendir ferða-
menn mundu sækjast eftir að
komast í slíka fjallaleiðangra,
því jafnan berast margar fyr-
irspurnu um slíkt til þeirra,
sem annast móttöku erlendra
ferðamanna hér hjá okkur.
Margir mundu slást
í hópinn
Vestfirðirnir koma mér I
hug í þessu sambandi, því
marga mundi fýsa að klífa bratt
ann á þeim slóðum.
Þar eru fjöllin hvað hrikaleg-
ust á landinu.
Auðvitað getur hver sem er
klifið fjall án þess að spyrja
leyfis eða vera í einhverri skipu
lagðri ferð. En það er skemmti-
legra — og öruggara að fara
slíkar ferðir með öðru fólki
fremur en að vera einn að gauf
ast — og ókunnugir þurfa leið-
sögu. Framtakssömum mönn-
um fyrir vestan, austan og e.t.v.
víðar á landinu væri trúandi
til að hafa forgöngu um slíkar
fjallaferðir og vafalaust mundu
margir aðkomumenn vilja slást
í hópinn.
BO S C H
háspennukefli í alla bíl*
BRÆÐURNIR ORMSSON h.f.
Vesturgötu 3. — Sími 11467.