Morgunblaðið - 20.11.1965, Side 25

MORCUNBLAÐIÐ
25
J
Lawgpgrdagur 20. nðv. 1965
Ungi listmálarinn tók ungu og
fallegu fyrirsætuna 1 fangið og
lét eldheitum kossum rigna yfir
hana.
— Elskan mín, þú ert fyrsta
íyrirsætan, sem ég kyssi, hvíslaði
hann.
— O, Játtu ekki svona, þú segir
þetta bara,
— Nei, þetta er dagsatt og ég
«et meira að segja sannað þér
það.
— Jæja, gerðu það þá.
— Sérðu til, allar myndir sem
ég hef málað hingað til eru
landslagsmyndir.
Maurioe Chevalier var fyrir
nokkru staddur í London hjá
brezka kvikmyndajöfrinum Art-
hur Rank og ræddu þeir um
væntanlegan kvikmyndasamning
þeirra á millL Ung og falleg
stúlka, einkaritari Ranks, var við
stödd til þess að skrifa niður at-
hugasemdir, ef einhverjar skyldu
verða.
t>egar stúlkan var farin úr skrif
etofunni, sagði Chevalier í mik-
illi geðshræringu: — Ó, en sú
synd. En sú mikia synd fyrir
hana.
— Nú, hvað meinið þér, spurði
Rank.
— Sko. Svona ung og falleg
og ekki i Paris. I>vílík synd.
— Komdu maður, þú getur
alltaf logið því til í vinnunni, að
þú þurfir að vera viðstaddur jarð
arför ömmu þinnar.
— Það gengur ekki. Ég vinn
hjá afa.
i,
Faðirlnn: — Rektor hringdi i
mig og sagði, að það væri ómögu
legt að kenna þér nokkurn skap-
aðan hluL
Sonurinn: — Já, þetta hef ég
alltaf sagt. Menntaskólinn er ó-
mögulegur skólL
th
” — Ég vil hér með leyfa mér
að biðja um hönd dóttur yðar,
því nú hef ég fengið svo góða
stöðu, að ég get séð fyrir fjöl-
•kyldu.
— Ágætt, við erum sex í heim-
UL
í tvö ár hefur H. Skobitz í
Kaupmannahöfn leigt ólöglega
herbergi í villu sinni. Burtséð
frá því að herbergið er ólag-
lega leigt hefur Skobitz þessi
ekkert gert til að gera það íbúðar
hæfL Veggirnir eru ómálaðir og
naktir, í herberginu eru 180
sentimetrar undir loft og frá
leku vatnsröri streymir vstn
um allt gólfið. Gluggamir er ör-
litlir og í þeim er engin rúða
heldur vírnet í þeirra stað, sem
vindurinn næðir gegnum. Skob
itz þótti óþarfi að kynda í her-
berginu og skrúfaði ætíð niður
í olíukyndingunnL Hreinlætis-
ástandið var á sama stigi og að-
búnaður leigjandans. Hann
þurfti að þvo föt sín í skítugu
baðkeri, sem Skobitz af náð
sinni hafði úthlutað honum. Vet
ur sem sumar þurfti hann að
þvo sér í köldu vatni í sömu
óvistlegu kompunni og baðker-
ið var L Og í leigusamningnum
var ekki gert ráð fyrir að leigj-
andinn þyrfti að bregða sér á
salernið. Honum var stranglega
bannað að nota hin tvö salerni
í villunni og þurfti að ganga
kílómeters leið til almennings-
salernis, ef hann þurfti að ganga
örna sinna. Þegar hann spurði
Skobitz um ástæðuna fyrir þvL
að hann mætti ekki nota salerni
villunnar, var svarið:
— Ég hef tvær konur í hús-
inu!
Svo kom að því, sem engan
skyldi undra að leigjandinn
varð veikur og krafðist þess að
fá að nota salerni í villunni.
Kröfunni var af hendi Skobitz
svarað með uppsögn. Leigjand-
inn, sem hlýtur að hafa verið
afskaplega þolinmóður maður
fór með málið til nefndar, sem
útvegar fólki húsnæði, en mjög
erfitt viðfangs er að fá leigt
í Kaupmannahöfn. Nefndin er
nú að rannsaka málið og má
búast við að Skobitz hljóti dóm
fyrir ólöglega leigustarfsemi og
ónærgætni við leigjanda, sem
hann verðskuldar í ríkum mkli.
>f!
Greta Hopper bandarísk leik-
kona var nýlega á ferð í Þýzka-
landi og þurfti einu sinni sem
oftar að ferðast í járnbrautar-
lesL Andspœnis henni í lestar-
klefanum sat maður við aldur,
sem greinilega hefur litizt vel á
hina föngulegu leikkonu og
byrjaði að leita ásta hjá henni.
Leikkonan varð ókvæða við og
vísaði manninum á ónefndan
stað og kvaðst kalla á brautar-
tfcrðinn, ef hann héldi upptekn-
um hætti. En maðurinn lét ekki
segjast heldur es{>aðist við mót
þróa Gretu. >á stóð hún upp
og tók manninn og fleygði hon-
um léttilega gegnum opinn klefa
gluggann. Greta, sem hefur
þjálfað Judo árum saman, seg-
ist ekki hafa spurt til mannsins
síðan.
X-
önnur bandarísk leikkona
Mary Nilson að nafni, var eitt
sinn á ferð um eitt af hinu
myrku öngstrætum í úthverfum
Lundúnaborgar. Þá vatt sér að
henni maður með blikandi rýt-
ing á lofti og skipaði henni að
afhenda sér fjármuni sína taf-
arlaust ella búast við öllu illu.
í stað þess að leggja á flótta eða
kalla á lögregluna eða falla í
öngvit eins og flestar konur
hefðu gert í sporum Mary fór
hún að hlægja hátt og hvellt
eins og þetta væri mjög fyndið.
Bófinn varð fyrst furðulostinn
og síðan dauðhræddur um að
hér hefði hann komist í kast"
við vitfirring og lagði á flótta.
Mary Nilson segir: — Ekkert
vopn gegn glæpamönnum er
eins sterkt og aðhláturinn.
■»r
JAMES BOND
James Bond
->f'
* -X--
Eííir IAN FLEMING
Þessi Kinverji, Dr. NO . . ., er raun-
verulega haldið, að hafi átt þátt i
hvarfi tveggja starfsmanna okkar á Jama-
ica?
Við álítum einungis, að það þurfi að
rannsaka málið.
Skeyti yðar til landstjórans í Kingston.
Við sendum honum skeyti til að láta hann
vita til hvers þér komið.
Á Crab Key-eyju skammt frá Jamaica.
JÚMBð

Það er svo nytsamlegt, að hafa stúlku
i skrifstofu landsstjórans. Þú munt sjá um
að þessi maður, James Bond, verði myrtur
strax og hann kemur, Sam.
Já, Dr. No.
Teiknari: J. MORA

Eini staðurinn, þar sem hægt var að
koma festingum fyrir, var hár klettur á
miðri eyjunni. — Það verður þó alltaf
erfitt fyrir fjandmenn okkar að komast
hingað upp, sagði Júmbó, en hvernig kom-
umst við sjálfir þangað upp með alla bú-
slóð okkar.
— Við byggjum stiga, svaraði Mökkur.
— Já, en ef mannæturnar nota hann
sjálfir, spurði Júmbó aftur.
■— Það gera þeir ekki, svaraði prófessor-
inn, því að hann verður hér að innan —
inn i hellinum. Nú, svo getum við byggt
lyftu.
— Jæja, brettum þá upp ermarnar og
hefjumst handa, sagði Júmbó ákafur. —
Ég verð ekki í rónni fyrr en við höfum
komið okkur fyrir á stað, þar sem við get-
um varið okkur.
KVIKSJÁ
—K— Fróðleiksmolar til gagns og gamans
10.000 SKYRTUR KOMA
FRÁ ENGLANDI
Florence Nightingale þurfti á
öllum sínum hæfileikum og
starfskröftum að halda til þess
að geta unnið við þær óhugnan-
legu aðstæður, sem hún mætti
í sjúkraskýlinu i Sukrai. En
ákveðnar fyrirskipanir hennar
kæfðu alla mótstöðu. Þegar það
koim fyrir einn daginn að fjöldi
sjúklinga varð hungurmorða
meðan miklar matvælasending
ar stóðu fyrir utan sjúkraskýlið
óopnaðar, vegna þess, að það
var ekki til vinnuafi til þess að
opna kassana, fékk Nightgale
nokkra sjúklinga, sem voru
ekki mjög illa haldnir til þess
að framkvæma það verk. Þótt
hún væri fremur líitið fyrir
bréfaskriftir, var það samt hin-
um ákveðnu bréfum hennar til
hermálaráðherrans að þakka,
að það tókst að útvega 10.000
nýjar skyrtur fyrir sjúklingana
að heiman. Sjúkraskýlin voru
geysilega umsetin. og dagleg
tala sjúklinga þar var 2400,
enda þótt dauðsföllin væru
milli 40 og 50%. Þessvegna
mátti daglega sjá hóp burðar-
manna bera inn særða hermenn
og annan hóp sem bar út hina
látnu. Vinnutími Nightgale á
þessum timum, var vægast sagt
mjög strangur — hún vann að
jafnaði 20 tima sólarhringsins.