Morgunblaðið - 06.05.1966, Blaðsíða 4

4
MORGU N BLAÐIÐ
Fostiiöagur 6. maf 1966
ALLT MEÐ
EIMSKIF
A NÆSTUNNI ferma skip vor
til Islands, sem hér segir:
Brottfarardagar:
ANTWERPEN:
Bakkafoss 9. maí *
Tungufoss 21. maí
Bakkafoss 3. júní
HAMBORG:
Nína 5. maí
Selfoss 11. maí
Reykjafoss 20. maí
Askja 27. maí**
ROTTERDAM:
Selfoss 6. maí
Reykjafoss 17. maí
Askja 24. maí**
LEITH:
Tungufoss 5. maí
Gullfoss 20. maí
GAUTABORG:
Fjallfoss 12. maí**
.... foss um 25. maí
HULL:
Bakkafoss 16. maí *
Tungufoss 26. maí
Bakkafoss 9. júní
LONDON:
Bakkafoss 11. maí
Tungufoss 23. maí
Bakkafoss 6. júní
KAUPMANNAHÖFN:
Felto 7. maí
Fjallfoss 11. maí**
Gullfoss 18. maí
NEW YORK:
Brúarfoss 11. maí
Dettifoss 26. maí
Goðafoss 30. maí*
OSLÖ:
Fjallfoss 16. maí**
KRISTIANSAND:
Selfoss 14. maí**
KOTKA:
Stokkvik 7. maí
Hanseatic 12. maí
VENTSPILS:
Echo 7. maí
Hanseatic 9. maí
GDYNIA:
Skip um 25. maí
* Skipin losa á öllum aðal-
höfnum, Reykjavík, ísa-
firði, Akureyri og Reyðar-
firðL
**Skipin losa á öllum aðal-
höfnum og auk þess í Vest-
mannaeyjum, Siglufirði, —
Húsavik, Seyðisfirði og
Norðfirði.
1 Skip, sem ekki eru merkt
með stjörnu losa í Reykja-
vík.
Vinsamlegast athugið, að vér
áskiljum oss rétt til breytinga
á áætlun þessari, ef nauðsyn
krefur.
HE EIMSKIPAFÉLAG
ÍSLANDS
BOSCH
SPENNUSTILLAR
6 VOLT
24 VOLT
12 VOLT
Brœðurnir Ormsson
Lágmúla 9.
Sími 3-88-20.
Rebbar
Annað bréf um innheimtu
opinberra fyrirtækja:
„Góði Velvakandi!
Laugardaginn 30. apríl birt-
ist í dálkum þínum bréf frá Út
varps- og símnotenda, þar sem
kvartað er yfir framkomu Út-
varps og Landssíma við al-
menning. Ég tek alveg und-
ir með orðum bréfrit-
ara, en langar til að
bæta svolitlu við þau. Ekki
stendur á Landssímanum að
loka símum manna ef eitthvað
dregst að greiða, jafnvel smá-
skuldir. Út yfir tekur þó, þegar
símum er lokað, eingöngu
vegrra mistaka Landssímans
sjálfs, en um þetta veit ég
fleiri en eitt dæmi. Sé skýringa
leitað, er svarað með hortug-
heitum einum, eða þá að engin
svör fást. Margt fleira mætti’
nefna. Um afnotagjald Ríkis-
útvarpsins er það að segja, að
samkvæmt núgildandi reglu-
gerð ráðuneytis er skylt að inn
heimta gjaldið með póstkröfu,
sem Ríkisútvarpið skal af-
henda pósthúsinu í Reykjavík
fyrir 15. marz ár hvert. Skv.
reglugerðinni ber að innleysa
póstkröfuna „innan mánaðar
frá gjalddaga hennar. Að þeim
tima liðnum bætist við gjaldið
10% innheimtukostnaður".
Reykvíkingar, sem enga póst-
kröfu fengu, hvorki núna né 1
fyrra. geta svo gert það upp
við sig hvort þeir vilja borga
10% álag, sem enginn fótur
virðist vera fyrir í reglugerð-
inni, ofan á hið stórhækkaða
afnotagjald. >að er auðvitað
ágóði í því að láta sem flesta
gleyma að greiða fyrir 1. maí,
og fá þar með 10% hækkun, en
losna jafnframt við að greiða
I>óstkröfugjaldið, sem virðist
vera innifalið í gjaldinu, því
utanbæjarmenn greiða jafn
mikið, þótt þeir fái póstkröf-
urnar sendar.
Annars er fyrir löngu orðið
tímabært að breyta lögum og
reglugerðum um útvarp og
síma, enda eru þau miðuð við
styrjaldarástand. Samkvæmt
þeim mega verzlanir t.d. ekki
selja sjómönnum 2 volta raf-
geyma í baujuljós, og fleira er
þar ámóta fráleitt að finna.
Annar Útvarps- og
símnotandi."
■je Epilog um bjórinn
Enn eitt bjórbrefið:
„Jæja, þá er það búið með
bjórinn góða. Landsfeðurnir
telja okkur, sem ekki erum 1
siglingum, bersýnilega ekki
ennþá hafa öðlazt nægilegan
þroska til þess að umgangast
hann.
Blöðin hafa samvizkusam-
lega flutt lista yfir þingmenn-
ina, sem atkvæði greiddu,
bæði með og á móti. Ef tii
vill til þess, að þeir, sem haía
mjög ákveðnar skoðanir í bjór
málum, geti varað sig á við-
komandi þingmönnum við
næstu kosningar og strikað þá
út. Væntanlega verður þó ekki
þingmannalaust fyrir þær sak-
ir.
Það er í móð að tala um efl-
ingu íslenzks iðnaðar. Sömu-
leiðis um nýtingu gjaldeyris-
forðans. Flytjist 1 milljón
bjórflaskna til landsins ár
hvert eftir löglegum leiðum,
þá er eytt 4-5 milljónum króna
í gjaldeyri í innflutning á
dönsku og þýzku vatni. Nú er
nóg til af vatni á íslandi, sem
nota má til ölgerðar. Er því
ekki hugsanlegt, að þær stéttir,
sem bjórréttindi hafa, fái
skömmtunarseðla á það magn
öls, sem þeim ber. Fyrir þessa
seðla geti þeir síðan keypt
sterkt öl, bruggað úr íslenzku
vatni, í Áfengisverzluninni.
Þannig myndi bæði íslenzkur
iðnaður og gjaldeyrisforðinn
hafa gagn af.
Skemmtilegt held ég mér
þyki að fá að standa við hlið
þeirra Björns og Péturs við
diskinn í Ríkinu og horfa á hin
ar nýju forréttindastéttir taka
út ölskammtinn sinn, sem ég og
landsfeðurnir teljumst ekki
hafa þroska til að njóta.
Halldór Jónsson, verkfr.“
■Jr Kristindómur og
raunveruleikinn
Jóhann Þorvaldsson skrif
ar frá Bandaríkjunum.
„Fyrir nokkru birtist í Morg
unblaðinu viðtal við nemend-
ur í Kennaraskólanum. Var
þar sérstaklega athyglisvert
svar sem Oddný Eyjólfsdóttir
gaf við spurningu um kirkju-
sókn unga fólksins. Segir hún
eina aðalástæðuna fyrir lélegri
kirkjusókn þess vera vöntun
á tengslum kirkjunnar og
prestsins annars vegar og unga
fólksins hins vegar.
Siðabótin á 16l öld hófst
einmitt með því að nokkrir
prestar og leikmenn þorðu að
bera á vettvang það sem lá á
brjósti almennings. Þeir gátu
talað þá tungu* sem fólkið
skildi. Þeir opnuðu þær dyr
kirkjunnar sem veittu fólki
aðgang að hinum innsta kjarna
kristindómsins. Lúter kenndi
að allir kristnir menn eru
prestar og gerði hann þannig
lítið úr þeim stéttamun er
hafði þjáð kirkjuna um langt
skeið, allt frá því árið 394 e.Kr.
er lög Rómverja bönnuðu öðr-
um en prestum að ræða um
andleg mál opinberlega. Mun
þessi stéttarmunur hafa náð
hámarki sínu skömmu eftir
kirkjuþingið árið 1215, er söfn
uðurinn fékk ekki lengur að
smakka á altarisvíninu, en
presturinn drakk það einn.
Þegar til fundar bar 1 Augs-
burg 1530 var Lúter í banni
páfa og hafði auk þess verið
gerður útlægur af Karli keis-
ara. Vinur hans, Filip Melank-
ton, varð því ráðgjafi þeirra
prinsa er mótmæltu. Var
Melankton oft eins varkár og
Lúter var djarfur, enda þorði
hann ekki að bera fram kenn-
ingu Lúters í Augsburg um
prestsskap allra kristinna
manna. Að vísu hefir kirkjan
ekki fylgt Melankton í þessarri
kenningu, en „alltof oft hefir
hún verið dauður bókstafur í
félagi þar sem prestar ráða
mestu (clergy-dominated insti-
tution), eins og prófessor
Gerrish skrifaði fyrir nokkru í
tímariti kirkjusagnfræðinga.
„Kirkjugestir eru yfirleitt að-
gerðarlausir áhorfendur, og
það skapast engin tengsl milli
prestsins og þeirra", sagði
Oddný.
Sumir prestar hafa reynt ein
kennilegar aðferðir til þess að
ná sambandi við æskuna og
aðra. Einn fór upp á þak kirkju
sinnar og át þar hádegisverð
sinnþ þar til kirkjan fylltist.
Sumir kenna að Guð sé dauð-
ur, og þeir fá unga fólkið til
að syngja nýjan sálm, „Guð er
dauður ....“ en þessi boðun
skapar ekki þá lifandi trú sem
æskan vill finna.
Við prestar þurfum ekki svo
mikið að finna nýjar aðferðir
sem vekja eftirtekt, heldur að
eiga þá trú sjálfir. Við verðum
að endurnýja það í siðabót 16.
aldarinnar sem slær á þá
strengi er finna hljómgrunn i
skilningi almennings og sýna
hvernig hægt er áð losna við
þyngstu þrautir lífsins.
Við Andrews University,
Michigán, í apríl, 1966.
Jóhann Þorvaldsson".
■jr Trillur
Trillueigandi skrifar okk-
ur nýtt bréf og endurtekur
fyrri skrif um ófullnægjandi
aðstöðu fyrir trillurnar 1
Reykjavíkurhöfn. Síðan segir
hann:
„Skammt sunnan kaupstaðar
ins er bátasmíðastöðin Báta-
lón. Þar eru byggðir hinir
þekktu „Breiðfirðingar“, og
þar er hægt að fá alla fyrir-
greiðslu og aðstoð við bátavið-
gerðir. Bátalón dregur senni-
lega nafn af lóni, sem verk-
smiðjan stendur við og er um-
girt sandrifi sjávarmegin en
úr lóninu er mjó renna í sjó
fram. Þetta lón er grunnt og
myndu smábátar standa þar að
mestu á þurru á fjöru. Nú hag-
ar svo til að auðvelt er að grafa
upp úr lóninu og dýpka það
þar sem efni er að mestu auð-
mokað með viðeigandi tækj-
um. Mér er sagt að auðvelt
muni að dýpka þetta lón þann-
ig að um tveggja metra dýpi
yrði þar á stórstraumsfjöru.
Þarna væri hægt að gera afar
góða smábátahöfn sennilega
með tiltölulega litlum kostn-
aði. Aðstaðan fyrir smábáta-
eigendur yrði þarna mjög
ákjósanleg og ekki síst þar sem
völundarnir í Bátalóni yrðu á
næstu grösum.
Ég skora á bæjaryfirvöld
Hafnarfjarðar að athuga þetta
mál, það væri til sóma fyrir
Hafnarfjörð að skapa smábáta-
útgerð þau skilyrði, sem sú
atvinnugrein verðskuldar
Trillueigandi“.
Froskmenn Útgerðarmenn—Skipstjórar
Viljum ráða froskmann, helzt með stýrimanns- eða Síldarverksmiðjan er tilbúin að taka á móti síld.
vélstjóraréttindum. Aðeins duglegur maður kemur
til greina. Upplýsingar gefa forstjórar björgunar- MJÖLNIR HF.
félagsins. Síldar- og fiskimjölsverksmiðjan Þorlákshöfn.
Eggert Karlsson simi 20785,
Ágúst Karlsson sími 21120.
Einbýlishús til leigu Utyeroarmenn—okipstjorBr Óskum eftir viðskiptum við humar- og togbáta
Til leigu er nýtt einbýlishús í Kópavogi. á komandi sumri. — Kaupum síld til frystingar.
Upplýsingar í síma 40615. liiEITILLINN H.F.
Þorlákshöfn.