Morgunblaðið - 06.05.1966, Blaðsíða 21

Fagtudagur 6. ífl9? 1966
MORGUNBLAÐID
21
Langar til aö kynn-
ast ísl. fuglalífi"
— segir Pentti Suomela, sendiherra
Finna á íslandi
„MÉR þykir leitt a® hafa ekki
haft tíma til a® kynnast
fuglalífi ykkar" sagði Pentti
Suomela, hinn nýskipaði sendi
herra Finna á fslandi, við
blaðamann Mbl. er þeir rædd-
ust við á Hótel Sögu í gær.
Suomela er mikill fuglaskoð-
ari. Hann hefur aðsetur í Osló,
en kvaðst mundu koma hing-
að aftur í ágúst nk. og þá
m. a. ferðast til Mývatns til
að kynnast fuglalífinu þar.
Suomela er hér í nokkurra
daga heimsókn og var aðai
erindið að afhenda forseta ís-
lands embættisskilríki sín.
Pentti Suomela hefur starf-
að í stjórnmáladeild finnska
utanríkisráðuneytisins frá því
árið 1951. Á árunum 1956—59
starfaði hann á vegum Finna
hjá Sameinuðu þjóðunum. Frá
1959—63 starfaði hann í
finnska sendiráðinu í Moskvu
og í ársbyrjun árið 1966 var
hann skipaður sendiherra í
Noregi.
— Er þetta fyrsta heimsókn
yðar til íslands?
— Nei, ég dvaldi hér í tvo
daga í október árið 1956. Þá
sat ég hér alþjóðlegt þing,
sem haldið var í Reykjavík.
Þetta var stuttur tími og
mikið að gera svo mér gafst
enginn tími til að skoða mig
um. Þar sem ég verð nú bú
settur í Osló, mun ég reyna að
koma hingað oftar í framtíð-
inni. íslendingar og Finnar
eiga m. a. það sameiginlegt,
' að vera einskonar útverðir
meðal norrænna þjóða. Mikil
viðskipti hafa átt sér stað
milli landanna; við kaupum
af ykkur sjávarafurðir, eins
og t. d. síld, en þið kaupið
aftur á móti af okkur pappír,
timbur og reyndar margt
fleira. Mér finnst að styrkja
þurfi menningartengsl land-
anna. Finnska óperan hefur
reyndar komið hingað og
sömuleiðis allmargir tónlistar-
menn, en ég tel nauðsynlegt
að auka gagnkvæm viðskipti
á sviði lista og vísinda.
| 1 — Hvað er það helzta sem
vakið hefur athygli ykkar
hjóna hér.
— Það er einkum fram-
farahugurinn og uppbygging-
in, sem við höfum svo greini-
lega orðið vör við hér. Okkur
gafsj kostur á að skoða hið
nýja og glæsilega hótel Loft-
leiða. Ég fór þar í Sauna bað,
en það vakti athygli mína að
þar skyldi vera klukka uppi
t á vegg, því klukkur og mikill
raki fara ekki vel saman. Ég
tel rétt að geta þess, að Loft-
leiðir eru mjög vel þekkt í
Finnlandi. Okkur hjónunum
gafst kostur á að sjá sýningu
á leikriti eftir Laxness, við
höfðum ánægju af því þótt
við eðlilega skildum sáralítið
af því sem sagt var. Annars
íbúð óskast
Óska eftir 2ja til 3ja herb.
Ibúð, helzt sem næst miðbæa
m Ársfyrirframgreiðsla. —
Uppl. í síma 23430.
GUSTAF A. SVEINSSON
hæstaréttariögmaður
Laufásvegi 8. Simi 11171.
hefur tími minn að þessu
sinni að mestu farið í að ræða
viðskiptamál við ýmsa menn,
svo og í það að hitta opinbera
embættismenn, bæði erlenda
og innlenda. Það sem einna
mesta athygU okkar hefur
vakið hérna, er hin mikla
birta. Fjallasýn héðan frá
Hótel Sögu er mikil og ólík
því sem við höfum átt að
venjast heima fyrir. Loftið
hérna er svo tært, að birtan
beinlinis stingur í augun.
Það vakti athygli blaða
mannsins, að á borðinu hjá
sendiherranum lá íslenzk bók
um fugla og fuglalíf.
J _ Pentti Suomela
— Hafið þér mikinn áhuga
á fuglum, herra Suomela?
— Já. Ég og sonur minn
höfum mikinn áhuga á þeim,
og hef ég margt við hann að
spjalla um íslenzkt fuglalíf
þegar ég hitti hann. f bók
þessari hef ég fundið all-
margar fuglategundir, sem
ekki eru til í Finnlandi, og
sömuleiðis komizt að raun um
að í Finnlandi höfum við
ýmsar tegundir, sem hér
þekkjast ekki. í sumar mun
ég aftur heimsækja ísland og
hef ráðgert að fara þá til
Mývatns, því mér er sagt að
þar sé fjölbreytt fulgalíf.
— Kom fjölskylda yðar
með yður til íslands að þessu
sinni?
— Néi, ekki ðll. Konan
mín kom hingað með mér.
Við hjónin fluttumst til Osló
um síðustu áramót, en börn
okkar urðu eftir í Helsinki,
því þau eru öll við nám þar.
Við eigum þrjú börn, tvær
dætur og einn son.
Að lokum sagði Pentti
Pentti Suomela:
— „Ég hef kynnzt mörgum
íslendingum, sem starfað hafa
í sendiráðum erlendis og
hlakka til að auka kynni mín
af landi og þjóð, — og fugl-
unum“.
Ingibjörg
Pálmadóttir
Fædd: 20. september 1883. ]
Dáin: 13. apríl 1966. J
Senn er hið bliða
sumar í vændum
Iífið að vekja
af vetrardróma,
heyrði ég þá
í hjarta mínu
dimmróma gjalla
dánarklukku.
Hrönnuðust ský
á himin vonar,
undrast hlaut ég
þitt æðruleysi.
Brostir þú milt
á banastundu
og ástvini kvaddir
í krafti trúar.
Þér skal að lokum
þakkir færa,
sem öðrum meir
miðlaðir gjöfum.
Örláta sól
árgeisla sendu
eilífðarbjartan
yfir grafarhúm.
MundL
SIGURÐAR SAGA FOTS
"K"
Teikningar: ARTHUR ÖLAFSSON
9. SIGURÐUR FÓTUR BERST VIÐ
HRÓLF KONUNG. — SÖGULOK.
Þenna sama morgun harðla árla, sem
sólin skein í heiði, tóku þeir til bardaga,
Sigurður konungur fótur og Hrólfur íra-
konungur. Var þessi orrusta bæði mikil og
mannskæð. Var Sigurður konungur harðla
óður og ákafur, svo að hann sparði ekki
JAMES BOND
James Bonð
BY IAN FllMINt
DRAWtNB BI JOHN MclUSU
>f'
—X-
vætta það er fyrir varð, svo að hann geki
í gegnum lið írakonungs og felldi hverr
á fætur öðrum, og þetta gekk allt til
kvelds. Þá brast flótti í lið landsmanna.
Eftir IAN FLEMING
I FðtLOWEP thb chaupfbjh.
n-IEOUSH TMS WAKSHOUSE
WHERE <ERIM BEY, UEAP Ot*
- SECREÍ SERVCS IKJ TUR<BY,
Ég fylgdi bílstjóranum gegnum vöru-
húsið, þar sem Kerim Bey, yfirmaður
leyniþjónustú okkar í Tyrklandi, gegndi
„opinberum“ störfum.
Velkominn, vinur minn!
Ég er sex feta hár, en mér fannst Kerim
gnæfa yfir mig.
Njósnararnir mínir sögðu mér, að þú
værir hér. Ég hefði átt að vara þig við
því, að þú værir hér. Ég hefði átt að var^
þig við því, að bifreið minni er fylgt eftir
af mönnum á vespum. Við köllum þá
„hina andlitslausu“.
Teiknari: J. M O R A
Júmbó hljóp á harða spretti íram eftir
skipinu. Skyndilega hafði hann nærri
hlaupið í fangið á skipstjóranum. —
Hvaða ósköp liggur yður á, Júmbó? spurði
skipstjórinn. — Það er engin furða, svar-
aði Júmbó bálvondur. — Þessir bölvuðu
leppalúðar sem við björguðum úr sjávar-
liáskanum, launuðu okkur björgunina
með því að hlaupa á brott með allan fjár-
sjóðinn okkar.
í þessu bar prófessorinn og Fögnuð að.
— Hvað ertu að segja, Júmbó? spurði pró-
fessorinn. Júmbó endurtók alla söguna,
hvernig Spori hefði dottið niður um gólf-
ið, og niður í kyndiklefann, endurtók frá-
sögn kyndarans að viðskiptum hans við
Álf, og hvernig þeir Júmbó og Spori kom-
ust að því að fjársjóðurinn hafði verið
hirtur úr peningaskápnum. — Jæja, það
þýðir ekki að gráta fjársjóðinn, sagði pró-
fessor Mökkur, hann kemur ekki aftur
við það.