Morgunblaðið - 15.05.1966, Síða 5

Sunnudagur 15. maí 1966
MORGU NBLAÐIÐ
5
ÚR
ÖLLUM
ÁTTUM
Tækifæri og skilyrði unga
fólksins önnur og betri nú
usta á vistheimilinu væri góð og
menn legðu sig fram til þess að
gera vistmönnum dvölina þar
sem ánægjulegasta.
Jóhann Jónsson var yngstur
þeirra er við hittum, eða 74 ára.
Hann sagðist hafa stundað sjóinn
þar til fyrir 9 árum, er hann
hefði fengið heilablóðfall og orð-
ið að hætta. Oft langaði sig þó á
sjóinn núna og gaman væri að
vera ungur nú þar sem tækifæri
SÓLBJARTAN dag nú fyrir
Bkömmu brugðum við okkur að
Dvalarheimili Aldraðra Sjó-
manna að Hrafnistu og hittum
þar að að máli nokkra vistmenn.
Camla fólkið sat úti og naut sól-
arinnar og ilmsins af nýgræð-
ingnum á flötinni fyrir framan
húsið. Öll umgengni vakti sér-
Btaka athygli þar sem hún var
með afbrigðum góð. Þeim er við
Á föstudagskvöldið var haldin skemmtun fyrir vistmenn í Dvalarheimili aldraðra sjómanna. —
Skemmtun þessi var á vegum Sjómannadagsráðs og voru skemmtiatriði hin sömu og verða í
útvarpinu í kvöld. Skemmti gamla fólkið sér hið bezta, svo sem þessi mynd, sem Ingimundur
Magnússon tók, ber með sér.
nessýslu. Hann kvaðst frekar lít-
ið hafa stundað sjóinn um dag-
ana, en þess meira fiskvinnu í
landi og löndun fisks. Guðmund-
ur kom að Hrafnistu 6. febrúar
sl. og var þá fyrst á sjúkradeild-
inni. Sagði hann að öll aðhlynn-
ing væri sérlega góð og kvaðst
verulega ánægður með vistina á
Hrafnistu. Mikið væri undir því
komið, hvernig fólk væri á sömu
deild og hann sagðist vera svo
heppinn að á sinni deild væri
allt ágætisfólk og mætti segja
að það væri ein stór fjölskylda.
Þannig ætti það líka að vera.
Guðmundur sagðist hafa kom-
ið til Reykjavíkur um 1930 og
sagði hann okkur nokkuð frá at-
vinnuástandinu í þá tíð. Þá hefði
þótt gott að fá vinnu þrjá daga
vikunnar yfir sumartímann og
um enn minni vinnu hefði verið
að ræða yfir vetrarmánuðina,
nema þá helzt atvinnubótavinnu.
Guðmundur sagði að sér finnd
— Rætt við nokkra
vistmenn á Hrafnistu
hittum að máli bar öllum saman
um að gott væri að búa að Hrafn
istu og færi þar saman góð að-
búð, þjónusta og félagsskapur.
Fyrst tókum við tali gamlan
Árnesing, sem séra Matthías
Jochumsson skírði fyrir 82 ár-
um. Sá maður er Guðmundur Sig
urðsson og stundaði á yngri ár-
um sjó og þá aðallega á skútum.
Á þeim tímum sagðist Guðmund-
ur oft hafa komizt í hann krapp-
ann, en aðeins einu sinni hefðu
þeir misst mann, er tekið hefði
út i aftakaveðri. Það hefði verið
sárt að sjá á eftir honum í hafið
og geta ekkert aðhafst.
Guðmundur sagðist hafa búið
lengst af austur á Stokkseyri og
sagðist þekkja Pál ísólfsson og
séra Árelíus. Sagði hann að sá
síðarnefndi hefði skrifað um sig
afmælisgrein er hann átti 70 ára
afmæli og hefði hann klippt
Ihana úr blaðinu og geymdi uppi
í skúffu hjá sér.
Guðmundur sagðist hafa haft
mjög gaman af bókum og átt
margar verðmætar bækur, sem
(hann væri þó búinn að láta flest-
er núna. Hann sagðist ekki nota
bókasafn Hrafnistu mikið, en
iesa nú í Biblíunni og Nýja-
testamentinu, sem hann sagði
vera sínar bækur, Blöðin sagðist
hann einnig lesa og kvartaði yfir
þeim ósið að hrifsa þau úr les-
herberginu. Guðmundur sagðist
búa á eins manns herbergi er
hann hefði alveg útaf fyrir sig
og sagðist kunna því mjög vel,
bvo og allri aðbúð og þjónustu
é Hrafnistu.
Guðmundur sýndi okkur rit-
hönd sína, en hann skrifar lista
vel. Sagðist hann oft hafa verið
fenginn til að skrifa skeyti þeg-
er hann var austur á Stokkseyri
og furðaði okkur ekki á því.
Við hittum Halldóru Jónsdótt-
tir sem er 79 ára, Reykvíkingur,
cn fædd á Seltjarnarnesi. Hún
kom að Hrafnistu 11. des. sl. og
sagðist kunna vel við sig þar. Á
yngri árum sínum stundaði hún
aildarvinnu á Siglufirði og Hjalt
eyri og var kaupakona eitt sum-
ar í Villingaholti í Flóa. Sagði
hún að það sumar hefði verið
mikið rigningasumar og tii
marks um það mætti frá því
Guðmundur Jóhannsson:
— Það var eins og vinningur
í happdrætti að fá vinnu.
ungs fólks væru svo mörg og
fjölþætt. Jóhann sagðist lengst
af hafa verið vélstjóri á togur-
um hjá Kveldúlfi og kvaðst hafa
Halldóra Jónsdóttir:
— Góður reiðtúr inn að Elliðaám.
ist unga fólkið nú til dags frjálst
og óþvingað, enda væri nú
margt gert fyrir það og því boð-
ið upp á gerólík skilyrði frá því
er hann ólst upp. Hann sagðist
t.d. aðeins hafa verið mánaðar-
tíma í skóla, en sá tími hefði
verið notaður vel og hefði hann
•t.d. verið kominn í brotareikn-
ing.
Aðspurður sagðist Guðmund-
ur dálítið horfa á sjónvarpið.
Hann sagðist þó hafa verið frek-
ar óheppinn og lent á lélegum
myndum. Um kvikmyndir sem
hann sæi í Laugarásbíó sagði
hann að þær væru misjafnar, en
margar hverjar skemmtilegar og
af því væri góð dægrastytting að
horfa á þær.
Að lokum sagði Guðmundur
að sig undraði hvað borgin yxi
með miklum hraða. Ógerningur
Jóhann Jónsson:
— Björguðum áhöfn af 10 þús.
lesta skipi.
færi fólk mikið í kirkju. Einnig
væri gott bókasafn og svo sjón-
varp á neðri hæðinni. Vistmenn
fengju einnig að sjá kvikmynda-
sýningar í Laugarásbíó ókeypis
og sagði hún að margir yrðu til
að nota sér það.
Aldís Björnsdóttir mátti lítið
vera að því að tala við okkur,
þar sem hún var fljótlega kölluð
í símann. Hún sagðist vera 83
ára gömud og ættuð úr Kjósinni
en hafa búið lengst af í Reykja-
vík. Hún sagðist vera með ann-
arri konu á herbergi og væri það
rúmgott og hlýlegt. Læknaþjón-
siglt öll stríðsárin. Aldrei hefði
neitt óhapp hennt þá, en einu
sinni hefðu þeir verið svo. lán-
samir að bjarga mönnum af 10
þúsund lesta norsku skipi. Þá
hefði hann verið á Þórólfi hjá
Kolbeini Sigurðssyni.
Jóhann sagði að sér líkaði vel
á Hrafnistu. Hann hefði herbergi
út af fyrir sig, góða þjónustu.
Það væri einnig mikið atriði að
þeir sem vildu og gætu, hefðu
vinnuaðstöðu þarna við veiða-
færaiðnað og notuðu það sér
margir.
Að lokum tókum við tali Guð-
mund Jóhannsson, sem er 82 ára
gamall og ættaður austan úr Ár-
segja, að í þær 10 vikur sem hún
var þar hafði hún aðeins þurra
sokka í eina.
Halldóra sagði að á sínum upp
vaxtarárum hefði Reykjavík að-
eins verið þorp og þá hefði það
þótt góður reiðtúr á sunnudög-
um að fara frá Seltjarnarnesi og
inn að Elliðaám. Hún sagðist vel
muna eftir fyrsta bílnum sem
kom til Reykjavíkur. Það hefði
þótt stórviðburður og margir
hefðu komið til þess að sjá þetta
furðutæki.
Halldóra sagðist hafa ferðazt
töluvert um landið og hefði t.d.
komið þrisvar til Akureyrar og
einu sinni upp á Hólsfjöll. Víða
væri fallegt og þá ekki hvað
sízt í Reykjavík.
Aðspurð um unga fólkið núna
sagði Halldóra að það væri tölu-
vert öðru vísi en það var á henn-
ar ungdómsárum, sumt af því
hefði mjög prúða og elskulega
Guðmundur Sigurðsson
frá Stokkseyri:
— Séra Matthías Jochumssom
skírði mig.
framkomu — annað verra, eins
og gerðist á hverjum tíma. Það
hefði nú allt önnur og betri skil-
yrði, sérstaklega hvað snerti
skólanám, því hún sagðist hafa
verið aðeins einn vetur í skóla
og það hefði þótt ósköp mikið
þá.
Halldóra sagði að aðbúnaður
væri mjög góður á Hrafnistu og
þar væri margt til dægrastytt-
ingar. Haldnar væru kvöldvök-
ur og myndasýningar öðru
hverju og auk þess væri farið í
skemmtiferð á hverju sumri. Þá
væri að fylgjast með þeim hraða,
því að það sem talið hefði verið
út úr borginni fyrir fáum árum
væri nú albyggt fallegum húa-
um. *
SJÓMANNADAGURINN