Morgunblaðið - 15.07.1966, Side 21

Föstudagur 15. júlí 196f
MORGUNBLAÐIÐ
21
— Hérabsmót
Framhaid af bls. 19
velmegun áfram? Við vitum all-
ir, að þessi velmegun byggist á
sjávaraflanum og vinnslu hans.
Nú hefur það skeð, að fiskifræð-
ingarnir hafa sagt okkur það, að
þorskstofninn vaeri þegar of-
veiddur. Og við vitum það, sem
erum á þessum aldri, að við
munum alla þessa flóa og firði
Vestfjarða morandi af fiski. Nú
er hver fjörðurinn eftir annan
tæmdur af fiski. Breiðafjörður-
inn, þessi mikla uppeldisstöð og
forðabúr, það er eftir. Á sl. vetri
italaði ég við marga sjómenn,
Ibæði héðan að vestan og frá öðr-
um stöðum, þar að þarna var
imikill hluti flota landsmanna
eaman kominn. Þessir menn hafa
verið á einu máli um það, að
þeir hafi ekki kynnzt annarri
eins rányrku eins og þar hafi
verið stunduð á síðasta vetri.
— Netastagurinn var svo gífur
legur, að sjómenn telja að hægt
6é að drepa sem sagt hvert
kvikindi í Breiðafirði. Fjörður-
inn er svo lagaður, að þar eru
djúpir álar, sem fiskurinn heldur
sig í, og þegar að netin eru lö-gð
þvers og kruss fyrir þetta, þá er
Ihægt að gera þarna mikið tjón.
— Ég held, skal ég segja þér,
að það væri skynsamlegt ef þing
menn Vestfjarðakjördæmis væru
þess hvetjandi eða hefðu fram-
göngu með það, að kalla saman
ráðstefnu hér á Vestfjörðum,
kölluðu saman skipstjómar-
menn og útgerðarmenn og
iræddu þessi mál, og vita hvort
ekki væri hægt að komast að
einhverri skynsamlegri niður-
stöðu um, hvað ætti til bragðs
nð taka í þessu máli. Á að halda
áfram með þetta, eigum við að
láta tæma Breiðafjörðinn líka
eða eigum við að gera einhverj-
ar ráðstafanir, sem koma í
veg fyrir það?
Nýr og glæsilegur flugvöllur
var gerður á Patreksfirði á síð-
asta ári. Við náum tali af Sig-
urði Jónassyni, sem er umboðs-
maður Flugfélags íslands og
Flugmáiastjórnarinnar og spyrj-
um um völlinn og flugið til
Patreksfjarðar.
— Framkvæmdum við flug-
völlinn í Sandodda við Sauð-
lauksdail hófst í maí í fyrra og
vallargerðinni var lokið í end-
aðan október. Þarna voru lagðar
tvær brautir, aðalbrautin, sem er
1450 metra löng, og þverbraut,
sem er um 600 metrar. Þessi flug-
völlur er liður í samgönguáæt-
un Vestfjarða og ætlaður fyrir
þann byggðakjarna, sem hugsað-
ur er í kringum Patreksfjörð og
nágrenni. Þetta mun vera þriðji
etærsti flugvöllur landsins.
— Völlurinn er í 217 km. fjar-
lægð frá Patreksfirði. Þetta er
nokkuð langt að fara, en að
sumrinu finnum við ekki fyrir
því. Á sl. vetri áttum við í ta-ls-
verðum erfiðleikum að komast
á flugvöllinn sökum svella-
bólstra á leiðinni. Þegar ástand-
ið var verst, voru svellin 16,
samtals 1700 metrar. Þrátt fyrir
þetta var umferð mikil um völl-
inn og hann verður að telja ein-
hverja mestu samgöngubót, sem
við höfum fengið.
— Nú eru samgöngur við
Reykjavík annan hvern dag,
þrjár ferðir í viku og yfir sumar
mánuðina heldur Flugfélagið
uppi ferðum til Bíldudals og
Tálknafjarðar í samibandi við
flugið tvisvar í viku, og þær
ferðir eru mikil samgöngubót
fyrir þau byggðarlög.
— Umferð um völlinn hefur
verið mikil, eins og ég sagði áð-
an, og frá áramótum til síðustu
mánaðamóta fóru tæplega 1700
farþegar um völlinn. Þessar flug
samgöngur eru svotil einu sam-
göngur, sem við höfum haft í
vetur og þar til vegir opnuðust.
í vetur voru mjög miklir vöru-
flutningar með flugvélunum og
póstur kemur með hverri ferð.
— Ég hef þá trú, að umferð
um flugvöllinn eigi enn eftir að
aukast mikið, og ég held að fólk
í nágrannabyggðunum hafi varla
gert sér fulla grein fyrir því enn,
að við höfum fengið jafn örugga
og góða flugþjónustu og raun er
— Heyrzt hafa raddir um það
hér, að heppilegra hefði verið að
gera völlinn annars staðar en
hjá Sauðlauksdal. Forráðamenn
flugmálanna hafa tjáð mér, að
aðrir staðir hafi vart komið til
greina vestan Kleifaheiðar. Að-
flugið að vellinum hér er mjög
gott, en sama er ekki hægt að
segja um aðra staði. Mikið hefur
verið talað um að æskilegt hefði
verið að hafa völlinn í Tálkna-
firði, og 'hefði það að ýmsu
leyti verið ákjósanlegra að hafa
völl inni í byggð og léttara að
veita þar nauðsynlega þjónustu,
en sérfræðingar töldu útilokað
að gera þar flugvöll, sem gæti
tekið við þeim flugvélum, sem
notaðar eru í innanlandsfluginu.
Á vellinum hér geta hins vegar
lent allar vélar, sem Flugfélag
íslands er með í sinni þjónustu
í dag, og völlurinn var t.d. opn-
aður af samgöngumálaráðherra
19. nóv. sl., og komu þá ráðherr-
ann og fleiri gestir hingað með
millilandaflugvélinni Gullfaxa.
— Flugfélagð hóf áætlunar-
ferðir hingað 1. des sl., fyrst í
samvinnu við Flugþjónustuna
hf., en eftir 1. marz hafa ein-
göngu komið hingað DC-3 vélar
og Fokker-vélar og stöku sinn-
n millilandavélar frá F.í.
Þessar áætlunarferðir hafa geng
ið mjög vel og sérstaklega orðið
breytingar á þeim í vetur vegna
veðurs.
anda og samkomur ef félagsheim
ilin væru í viðunandi lagi, en
það eru þau að Keita má hvergi
á Vestfjörðum.
— Annað mál, sem ég vildi
minnast á, er sá mikli fjöldi vest
firzkra ungmenna, sem leitar út
fyrir Vestfirði til menntunar,. en
fæst af þeim kemur aftur til
starfa í sinum heimaibyggðum. í
þessu efni eru aðallega tvö atriði
mikilvæg. í fyrsta lagi, að
\menntaskóli rísi á Vestfjörðum
og þá yrði höfuðstaður Vest-
fjarða kjörinn staður til þess, en
það er ísafjörður. í öðru lagi
þyrfti ýmiss starfsemi rikis og
sveitarfélaga, sem þarfnast há-
skólalærðra manna, að flytjst
hingað vestur. Þar á ég við marg
víslega verkefni í þágu atvinnu-
'Mfsins, þjónustu verkfræðinga,
arkitekta og annarra sérfræð-
inga, sem alla þarf að sækja
suður eins og stendur. Það er
eitt mesta vandamál Vestfirð-
inga og annarra í strjálbýlinu,
að fá þessa sérfræðinga til
starfa. Við þyrftum að hafa
vestfirzka aðila, sem gætu veitt
þessa þjónustu í stað þess að
þurfa að leita suður með smátt
og stórt.
— Hvað veldur því, að við
Vestfirðingar höfum sáralitla
ópinbera þjónustu frá læknum,
lögfræðingum og prestum og
öðrum þeim stéttum, sem búnar
eru að ljúka háskólanámi, þótt
við getum á öllum sviðum boðið
þeim betri kjör en víðast hvar
annars staðar á landinu?
— Við teljum að við getum
'boðið ungum og áhugasömum
menntamönnum víðtækt starfs-
svið, sem þeim ætti að henta, og
við teljum að áhugamenn í
hverju fagi ættu að koma út á
landsbyggðina og kynnast högum
fólksins og kynnast sem flestum
þáttum í okkar þjóðlífi. Sá, sem
þannig kæmi háskólalærður til
Vestfjarða, hann myndi ekki ein-
angrast á einhverju vissu og tak
mörkuðu sviði, heldur fengi hann
alhliða þekkingu og reynslu i
sinni grein.
Íslandsglíman 1966
Íslandsglíman
60 ára
Fulltrúar ungu kynslóðarinnar
í ræðustól á héraðsmótinu á
Patreksfirði var Eyjólfur Þork-
elsson frá Bíldudal. Eyjólfur er
ungur maður, sem lauk námi fyr
ir skömmu og fluttist aftur í
heimbyggðina og hefur tekið
þar við verzlunarrekstri afa
síns, Jóns Bjarnasonar; veitir
sparisjóðnum forstöðu og er nú
að taka við embætti sveitarstjóra
á Bíldudal. Við tökum hann tali
og spyrjum fyrst um viðhorf
hans og unga fólksins á Vest-
fjörðum til framtíðar hinna
vestfirzku byggða.
— Við, sem erum fædd hér og
uppalin og berum hlýjan hug til
Vestfjarða, væntum þess í allri
framtíð, að við berum ékki lægri
hlut en önnur byggðarlög, og 1
framtíðinni verði opinberar
framkvæmdir og annað, sem geti
stuðlað að velmegun fólksins i
byggðarlaginu ekki minni en
hingað til og frekar auknar.
Frumskilyrðið er að okkar áliti,
að innanhéraðssamgöngur á
Vestfjörðum verði komið í við-
unandi horf og við getum flutt
sem flesta þætti þjónustu og
verzlunar inn á Vestfirði, þannig
að við þurfum ekki að sækja
allt suður á bóginn i Faxafló-
ann, heldur getum orðið sjálfs-
megnugir um sem flesta hluti.
— En þetta virðist varla
nægja, því að þó að við höfum
miklu betri lífskjör að öllu öðru
leyti heldur en fólkið, sem fyrir
sunnan býr, þá virðist eitthvað
vanta, sem dregur heim. f því
sambandi má nefna, að þar sem
stóriðjuverin rísa á Norður- og
Suðurlandi, þá ætti meginuppi-
staðan í fiskiðnaði fslendinga að
vera á Vestfjörðum. Reisa þar
verksmiðjur, sem ynnu matinn
tilbúinn fyrir erlenda neytendur
í þeim umbúðum, sem þeim
henta.
— Þetta myndi krefjast aukins
vinnuaflas og þetta mætti vinna
í ákvæðisvinnu og gæti skapað
ungu fólki, sem þarf að koma
undir sig fótunum, betri að-
stöðu -til þess, en það hefur á
Suðurlandi, og þegar það er einu
sinni komið vestur, þá munum
við búa svo vel að því, að það
þurfi ekki og langi ekki til að
fara suður aftur.
— En það þarf að skapa unga
fólkinu fleira en atvinnu. Unga
fólkið þarfnast upplyftingar og
skemmtana, því að enginn er
ungur nema einu sinni. Hér er
fátækt Félagsheimilasjóðs mik-
ið vandamál, því að við þurfum
nýtt og glæsilegt félagsheimili á
hverjum stað, sem gæti ýtt
undir félagslíf á stöðunum, eink
anlega að vetrinum, þegar lítið
er við að vera, en myndi strax
skapa betri aðstöðu fyrir félags- 1
ÞANN 14. maí síðastliðinn
var fimmtugasta og sjötta Is-
landsgliman háð í Austurbæjar-
bíói, en á þessu ári eru sextíu
ár liðin frá því að fyrsta ís-
iamdsglíman fór fram á Akur-
eyri 20. ágúst 1906. Var þá
glímt um Grettisbeltið, og er
svo gert enn í dag. Sigurvegari
í fyrstu íslandsglímunni varð
Ólafur Valdemarsson, sem enn
er vor á meðal við beztu heilsu
og gengur daglega um bæinn
keikur og beinn. Síða.n hefur
fslandsglíman verið háð á
'hverju ári að undanskildium
heimstyrjaldarárunum 1914-
1918. Alls hafa átján menn
Unnið beltið, sumir hvað eftir
annað.
íslandsglíman í ár hófst á því,
að menntamálaráðherra, Gylfi
Þ. Gíslason flutti snjallt ávarp,
þar sem hann fór mörgum orð-
um um gildi glímunnar sem
íþróttar. Einnig minntist hann
á þau þjóðernislegu áhrif, sem
glíman hefði haft fyrr og síðar
og lét í ljósi þá eindregnu ósk
að æskulýðurinn tileinkaði sér
hana í ríkara mæli en væri gert.
Þó tók til máls Gísli Halldórs-
son, forseti fSf. Rakti hann þró-
i|n glímunnar alllangt aftur í
tímann og kom víða við. Setti
hann síðan mótið, og hófst
glíman þegar. Keppendur voru
alls átta frá fjórum félögum.
Frá Glímufélaginu Ármann í
Reykjavík voru þessir: Gísli
Jónsson og Valgeir Halldórsson,
fná Ulngmennafélaginu Breiða-
blik í Kópavogi þeir Ármann
Lárusson og ívar Jónsson, frá
KR í Reykjavík Þeir Gunnar
Pétursson og Sigtryggur Sig-
urðsson, frá Ungmennafélaginu
Víkverji í Reykjavík þeir Hainn-
Þorkelsson og Ingvi Guð-
mundsson.
Glímustjóri var Eysteinn Þor-
valdsson, mótsstjóri Hörður
Gunnarsson. Yfirdómari var
Gunnlaugur J. Briem, en með-
dómefndur Grétar Sigurðsson og
Sigfús Ingimundarson.
Þá 'hófst glíman, sem fór all-
vel fram. Það helzta, sem að
má:tti finna, var, hvað kepp-
endur voru misjafnir að stærð
og aldri, sem stafar af þvi,
hversu fáir æfa í seinni tíð og
þeir, sem æfa, taka ekki þjálf-
unina nógu alvarlega. Samt
kom það strax fram, að kepp-
etidur voru ákveðnir í að gera
sitt bezta í þessari glímu. Dóm-
arar náðu strax tökum á giímu-
mönnum. Ármann J. Lárusson
vann þessa glímu og er það í
fjórtánda sinn, sem hann vVin-
ur fslandsglímuna. Næstur hon-
um að vinningum var Sigtrygg-
ur Sigurðsson, KR. Hanln hlaut
aðeins byltu fyrir Ármanni.
Þriðji var Ingvi Guðmumdsson
fró UMF Víkverja. Ha(in hlaut
aðeins byltu fyrir Ármanni
og Sigtryggi. Aðrir þátttak-
endur voru með færri vinninga.
Sem heild var glíman betri
en oft áður. Áberandi var, hvað
hvað keppendur gerðu sér mik-
ið far um, að glímafi tækist sem
bezt.
Hörður Gunnarsson, forim.
Glímuráðs Reykjavikur, afhenti
verðlaun, en Gunnar Eggertsson
formaður Ármanns, sleit mót-
inu.
Raddir hafa komið fram um
það, að þessi sextugasta íslands-
glíma hafi ekki farið fram með
þeim virðuleik sem skyldi. Þetta
er að vissu leyti rétt, ín við
erum ekki enn búnir að ætla
glímunni þann sess i íþrótta-
lífi þjóðarinnar, sem henni ber.
Hins vegar stendur það vömandi
til bóta. Ég verð þó að álíta,
að einmitt hafi verið reynt að
vanda til þessarar glímu. Vil
ég þar nefna, að hús það, sem
glíman var háð í, er eitt af betri
húsum borgarinnar og harla frá-
brugðið þeim gamla henmanna-
bragga, sem oftast hefur verið
glímt í að undalnförnu, en þar
hefði fslandsglíman aldrei átt
að fara fram. f öðru lagi minn-
ist ég þess ekki, að mennta-
málaráðherra hafi fyrr sýnt
glímunni þann sóma að tala á
móti seim þessu. Erin fremur er
það ekki algengt, að formaður
ÍSf haldi merkan og sögulegan
þátt á glímumóti.
Ég held því, að Ármenningar
hafi staðið sig heldur vel við
undirbúning og framkvæmd ís-
landsglímunnar 1966.
Þorsteinn Kristjánsson.
— Mwambusta
Framhald af bls. 17
kynnti útvarpið í Burundi, að
landamærunum hefði verið lok-
að — og engum yrði hleypt úr
landi. Þjónustumenn ríkisins í
hinum ýmsu héruðum hafa verið
kallaðir til höfuðborgarinnar,
Bujumibura, til Skrafs og ráða-
gerða um ástandið í landinu.
Charles, prins, kveðst hafa
orðið að taka völd í Burundi,
sökum þess, að langvarandi fjar-
vistir föðurine hafi skapað ólgu
og alls kyns vandræði.
Mwamlbutsa hefur verið í Genf
frá því í nóvemiber sl. og mun
dveljast þar eitthvað áfram, að
því er talsmaður hans þar upp-
lýsir.
Leiðrétting
í FRÁSÖGN Mbl. í gær af fuíl-
trúafundi Sambands norrænna
borgarstarfsmanna, misritaðist
nafn próf. Steingríms Þorsteins-
sonar, er erindi hélt á fundinum.
Stóð Thorsteinsson. Blaðið biður
afsökunar á mistökunum.
BÆJARSTJÓRIM ÍSAFJARÐARKAUPSTAÐAR
EITT HUIMDRAÐ ÁRA
eftir Jóh. Gunnar Ólafsson.
Bókin skiptist í 3 aðalkafla:
Stofnun bæjarstjórnar, löggjöf og kosningar.
Bæjarfulltrúatal, 190 æviágrip með myndum.
Árbók ísafjarðarkaupstaðar 1866 — 1966.
Verð kr. 537.50 Fæst í bókaverzlunum.
Útg. Bæjarstjórn ísafjarðar.
Aðalumboð: Bókaverzlun Jónasar Tómassonar tsafirði.