Morgunblaðið - 08.09.1966, Blaðsíða 20

Morgunblaðið - 08.09.1966, Blaðsíða 20
20 MORCU NBLADID Fimmtudafeur 8. Efept. 1968 Veitingahúsið ASKUR SUÐURLANDSBRAUT 14 bý&ur yður mðtarpakka TIL AÐ TAKA MEÐ HEIM. S í M I 38 550. DRESS-OIM vetrarfrakkar margar tegundir GEYSIR H.F. Fatadeildin. takið eftir Hef fengið gott úrval af loðskinnum í pelsa, keipa, kraga, húfur. Elinnig íninka í colly í tízku- litunum. UNNUR H. EIRIKSDÓTTIR feldskerl. Skólavörðustíg 16. — 4. hæð. Ttzkuverzlun í Miðbænum óskar eftir afgreiðslustúlku. Góð vinnu skilyrði. — Góð laun. Tilboð með upplysingum um menntun, aldur . og fyrri störf sendist Morgunblað- inu merkt: „Tízkuverzlun 8 — 4164“ fyrir 10. þ.m. Verkamaður óskast Okkur vantar nú þegar reglusaman mann til starfa í vörugeymslu okkar. Þarf að hala bilpióf. TOLLVÖRUGEYMSLAN H.F. Héðinsgötu 'J— Laugarnési . Reykjavík-Simr 38070. — M. E. Jessen Framhald af bls. 14 lýsa skyldi þeim á vegínum til betri lífskiara og mikilla sigra fyrir þjóðir.a, og í öll þessi ár, gætti hann bess eftii megni, að ljósið logaði enn. í öll þessi ár vann hann íslandi allt. íslandi gaf hann öll sín manndóms ár, alla krafta sína. Hann var merk- ur fóstursonur, fluttur úr öðru óskildu landi, en öðlaðist dýpri skilning á landi og þjóð en flest- ir þeir, sem hér hafa tekið sér bólfestu. ísland sæmdi hann fálkaorðunr.i fyrir störf hans. í dag sendir allur sá skari manna, sem naut verka hans, hjartan- legar samúðarkveðjur til eftir- lifandi konu hans og fjölskyldu, með djúpri virðingu og þakk- læti til þeirra hjóna beggja fyrir sameiginlega langa og dygga þjónustu í embættisstarfi, sem leyst var af hendi með mikilli prýði og ósérhlífni. I huga okkar nemenda Jessens slær aldrei neinum skugga á minningu hans. Gísli Jónsson. MARGS góðs er að minnast, þeg- ar við, vélstjórar, kveðjum hinztu kveðju okkar ágæta skóla stjóra M. E. Jessen. Aðeins 26 ára gamall kom hann, árið 1911, til íslands og gerðist hér vélfræðikennari við nýstofna'ða vélfræðideild, sem starfrækt var við Stýrimanna- skóla íslands. Á þeim árum voru fslendingar I óða önn að taka vélvæðinguna í þjónustu sína. Ný fiskiskip með fullkomnum vélum leystu hin eldri, þilskipin, af hólmi, og hver stórábburðurinn eftir annan rak síðan áfram framsókn þjóð- arinnar til fullkomnari atvinnu- tækja og stórbættra lífskjara allt fram til dagsins í dag. Þessari þróun var lífsstarf Jessens nátengt, og hann, eins og fleiri eldri menn hérlendis mundi vissulega tímana tvo. Mikil breyting var áorðin frá því að hann fyrst sem ungur maður kom hér frá framandi þjóð til starfa. Höfn var þá eng- in í Reykjavík, og þurfti að flytja farþega og allan varning á land með bátum úr millilanda- skipunum. Þá var rafmagn af skornum skammti hér á landi. Viðbrigðin frá heimalandi Jessens voru því áréiðanlega mikil. En hann tók strax ást- fóstri við landfð og starf sitt hér. Jessen átti þó margra kosta völ heima í Danmörku. Úr sárri fátækt brauzt hann áfram gegn- um vélsmíðanám hjá Burmeist- er og Wain. Lauk síðan prófi með glæsileik frá danska vél- skóianum í Kaupmannahöf.i, enda var hann frábær námsmað- ur og mikill starfsmaður. Þessir eiginleikar urðu til þess að Jessen var beðinn að fara til íslands og taka að sér að kenna , íslendingum vélfræði og meðferð vélanna, sem ruddu sér hraut. Það var skólastjóri hans, sem hvatti Jessen til að fara, en skólastjórinn hafði verið beðinn fyrir áhrif landsstjórnar- inriar hér að útvega góðan mann til þessa starfa. Við vélfræðideild Stýrimanna- skóláns kenndi Jessen síðan frá hausti 1911 til haustsins 1915, en þá var vélfræðideildin gerð að sérstökum skóla, og Jessen skip- aður skólastjóri hans, Vélstjóra- skóla fslarids. Við þessa stofnun vann hann svó til ársins 1955, en þá lét hann af störfum eftir 40 ára skólastjórastarf. Hinn langi starfsaldur Jessens f skólastjórastöðu einkenndist af dugnaði og víðsýni. Hánn var virðulegur og sarttvizkusamleg- ur embættismaður, sem fylgdist með framþróun véltækninriar og efldi skóla sinn me'ð framrás tímans, jafnframt því sem hann gætti ýtrasta sparriaðar í öllum rekstri stofnunarihnar. Hann var afburðakennari, glettinn og léttur en þó strang- ur. Enginn nemandi konist upp með moðreyk, og harðúr agi ríkti undir stjórn hans. Við þessi skilyrði mótaðist margt ungra manna og fékk gott veganesti út í lífsgönguna. Nemendum hans flestum þótti vænt um hann og minnast hans með hlýhug. Kom þetta greim- lega í ljós við ýmis tækifæri og nú síðast er þau hjónin seldu einbýlishús sitt að Öldugötu 15 hér í borg og keyptu sér minna húsnæði. Vélstjórafélag íslands samþykkti að festa kaup á eign- inni. Notar félagið húsið sem fé- lagsheimili stéttarinnar, jafn- framt því sem það er minningar- reitur um Jessen, frumkvöðul vél fræ'ðikennslunnar í landinu. Margir félagsmenn komu þá með fé og lögðu fram til kaupanna eingöngu vegna þess að þeim var kært að vélstjórastéttin eignað- ist húsið og að sá staður um .anga framtíð geymi minninguna um hinn vinsæla skólastjóra. Jafnframt skólastjórastarfinu hafði Jessen umfangsmikil störf á hendi sem skipaeftirlitsmaður og var þannig í nánum tengslum við eldri nemendur ssína. Auk þess var á löngum starfsferli hans oftlega leitað til hans um ráðleggingar viðvíkjandi ýmsum vélum og tæknibúnaði. Jessen hlaut viðurkenningu opinberra aðila í störfum sínu.n. Hann hlaut bæ'ði riddarakross og stórriddarakross Fálkaorð- unnar íslenzku. Einnig var hann sæmdur riddarakrossi Danne- brogsorðunnar. Jessen fæddist að Árósum 22. nóv. 1885. Hann kvæntist eftir- lifandi konu sinni Xeniu Berthu Hansen árið 1914 og eignuðust þau tvö börn, pilt og stúlku. Sonur hans var læknir, en lézt á styrjaldarárunum í Danmörku. Síðustu æviárin var Jessen sjúkur og dvaldist langdvölum í sjúkrahúsi, og 1. sept. síðastl. andaðist hann að Hrafnistu. Ég votta eiginkonu hans og dóttur samúð mína og færi fram þakkir íslenzku vélstjórastéttar- innar fyrir gott starf Jessens í þágu vélmenntunar á íslandL Blessuð sé minning hans. Örn Steinsson. t Ég ætla ekki að rekja ætt og uppruna M. E. Jessens, það mun gert af öðrum, aðeins nokkur orð um hann sem íslending, mann og kennara. Hann kom til Reykjavíkur ungur að árum 1911 hlaðinn á- huga og dugnáði til þess að kenna skipstjóraefnum okkar nokkur skil á meðferð og um- hirðu gufuvéla, sem þá þegar voru komnar í nokkur fiskiskip. Hvort sem hann var ráðinn til lengri eða skemmri tíma, varð vera hans hér það, sem hann átti eftir af ævinnb eða 55 ár. Hér stofnaði hann heimili. Hér starfaði hann meðan heilsan leyfði, hér eyddi hann sinum fáu elliárum eftir vel unnið starf, og hér deyr hann sem góður íslendingur. Jessen var sérkennilegur mað ur, sem hvarvetna hlaut af vekja athygli, hvort sem var í fámenni eða fjölmennb Hann var mikill skapmaður með ákve'ðnar skoðanir en jafnframt sanngjarn og samvinnuþýður. Hann var alvörumaður, sem tók öll sín verk föstum tökum, en jafnframt gleðimaður, og kímni gáfa hans er alkunn. í stað þess að kenna undir- stöðuatriði um vélgæzlu í Stýri mannaskólanum breytti hann þessum vísi á nokkrum misser- um í Vélstjóraskóla íslands með þeim myndarbrag og reisn, sem löngu eru viðurkennd. Þessi skóli var hans metnaður og stolt, hér réð hann ríkjum og stjórn- aði með festu. Hér var krafizt reglusemi, iðni og dugnaðar — engin undanbrögð. Takmark hans var að útskrifa bezt mennt uðu vélstjóra I Norðurálfu. Ekkert mátti minna duga, og hann náði ótrúlega góðum árangri. Hann kenndi sjálfur vél fræði með þeirri lagni og lipurð, að unun var af. Hann hafði allt- af tiltæk ráð til þess að hamra það, sem hann var að segja okk- ur inn í kollana á okkur, hvort sem áhugi var þar fyrir eða ekki. Uppeldissynir hans eru orðn- ir margir. Þeir eru ekki aðeins vélstjórar, heldur hafa þeir líka verið eftirsóttir til ýmissa ann- arra vandasamra starfa i þjóð- félaginu. Sem einn þessara uppeldissona kveð ég þennan kennara og sam fei'ðamann með þökk og virð- ingu og sendi eftirlifandi konu hans innilegar samúðarkveðjur okkar hjóna. Guðfinnur Þorbjörnsson. ATHUGIÐ! Þegar miðað er við útbreiðslu. er langtum ódýrara að auglýsa í Morgunblaðinu en öðrum blöðum. LONDON D Ö M UDEILl) Austurstræti 14. Simi 14260. HELANCA sídbuxur H E L A I\J C A skíðabuxur f frvill. — PÓSTSENDUM — LONDOISI,

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.