Morgunblaðið - 24.09.1966, Blaðsíða 13

L.augarðagur 24 sept. t9B6
PfiORGUNBLAÐSÐ
13
Hannes
EHinniiig
í»ANN 16. þ.m. andaðist að beim-
ili sínu, Bjargi í Djúpárhreppi,
Hannes Jónsson, bóndi og smið-
ur, 92 ára að aldri.
Hann var fæddur að Bjó'u-
hjáleigu í Rangárvallasýslu hinn
22. maí 1874.
Foreldrar hans voru hjónin
Guðrún Filippusdóttir frá Bjolu
og Jón Eiríksson frá Helluvaði.
>au voru merk hjón og heimili
þeirra í fremstu röð á sirnú t;ð.
Efnahagur góður eftir því, se-n
þá gerðist og heimilisbragur mót-
aður af stjórnsemi og mvndar-
skap.
Ég hefi víða séð ummæli sam-
tíðarmanna í bókum og blöðum
um foreldra Hannesar, og eru
þau öll á einn veg. Þau hjónin,
Guðrún og Jón Eiríksson eign-
uðust 13 börn, en 7 synir k /in-
ust til fullorðinsára, og náðu
flestir þeirra að lifa til hácrai
elli og inntu af hendi mikið
starf í Rangárþingi, þar sem
þeir voru búsettir. Er Hanr.es
sá síðasti þeirra bræðra, sem
kveður.
Árið 1903 kvæntist Hannes
Kristinu Ólafsdóttur frá Litlu
Tungu í Holtum, og hófu þau
þar búskap sama ár. Bjuggu þau
í Litlu-Tungu um tuttuga fra
skeið, en fluttu árið 1923 að
Bjóluhjáleigu. Árið 1939 reistu
þau ásamt börnum sínum ný-
býlið Bjarg í Djúpárhreppi, og
þar áttu þau heimili til Jauða-
dags. Kristín kona Hanne:sar
andaðist þann 30. marz s.l.
Börn þeirra hjóna urðu 6 og
eru 5 á lífi, en einn sonur, Þóið-
ur Óskar, lézt um tvítugsaldur
og var sárt saknað af foreldrum,
systkinum og öllum, er hann
þekktu,
Á Bjargi búa 4 systkinanna,
Ólafur, Guðjón, Sigurður og
Sigríður. En Ingólfur er búsettur
í Reykjavík.
Þau Kristín og Hannes hófu
búskap við lítil efni og fyrstu
árin voru þeim erfið. En smám
saman batnaði hagur þeirra, sér-
staklega þó eftir að þau fluttu
frá Litlu-Tungu, enda voru börn
in þá farin að komast upp.
En þótt efnin væru ekki mikil
i fyrstu, voru þau hjónin ætíð til-
búin til þess að veita gestum
og gangandi af rausn og mikilli
alúð. Áttu þau þar jafnan hlut
að. >au höfðu yndi af að taka
á móti gestum og glöddust, ef
þau gátu gert öðrum greiða og
voru því vinsæl af öllum ná-
grönnum sínum og samferða-
mönnum, fjær og nær. >au
hjónin voru um margt ólík. En
þó gat engum dulizt, sem til
þekkti, hve hjónaband þeirra
var ástúðlegt. >ar bar engan
skugga á til hinztu stundar.
Kristín var örlynd og opinská.
Hannes dulur og fáskiptinn að
jafnaði, en átti þó hægt með að
gleðjast með glöðum og hryggj-
ast með hryggum. Á reynslu-
stundum fannst mörgum gott að
hafa Hannes við hlið sér. Þá
kom stilling hans sér vel, og
hiartahlýjan duldist engum, þótt
ekki væru mörg orð viðhöfð.
Hann var hagleiksmaður og
lærði ungur trésmíði hjá Eiríki,
bróður sínum. Stundaði hann
húsabyggingar og hvers konar
trésmíði, þegar tóm gafst til fré
búskapnum, langt fram eftir ævi.
Hann þótti listasmiður.
Hannes var mikill nestamaður,
tamdi hesta sína sjálfur og átti
marga glæsilega gæðinga um
ævina, enda ól hann þá vel og
umgekkst sem vini sína. Hann
unni sönglistinni mjög og hafði
ejálfur mikla og fallega söng-
rödd, sem hann hélt allt frajn
é elliár.
Hannes Jónsson var fríður
maður, hár, grannvaxinn og
beinn í baki. Harm var lengst
af heilsuhraustur, en mörg síð-
ustu árin var hann blindur og
háði það honum mjög. Hann
æðraðist þó ekki yfir hlutskipti
KtyiGi en tólr V>ví Tnt»í< viillirwiu ra
Jónsson, Bjargi
karlmennsku. Andlegum kröft-
um hélt hann óskertum fram
undir það síðasta, og fylgdist
með öllu, sem var að geras'., og
fréttir bárust af gegnuia ut-
varpið.
Hannes, frændi minn á Bjargi,
sem í dag verður kvaddur frá
Oddakirkju, var vammlaus heið-
ursmaður. Hið sama mátti segja
um konuna hans, sem við frænd
ur þeirra, sveitungar og vinir
kvöddum fyrir fáum mánuðum.
Um minningu þeirra rnæiu
hjóna er bjart í nugum aMra
hinna fjölmörgu, sem samleið
áttu með þeim, lengur eða skem-
ur. Óvini áttu þau enga. En v;n-
átta og hlýhugur samEei óamanr.a
fylgir þeim langt út yt’ir gröf og
dauða.
„Svo sem maðurinn sáir, svo
mun hann og uppsker i ‘
Ragnar Jónsson.
t
f DAG verður til moldar bor-
inn frá Oddakirkju, Hannes
Jónsson frá Bjóluhjáleigu, en
hann andaðist 16. þ.m. á 93. ald-
ursári.
Hannes var fæddur 22. maí
1874. Hann var sonur Jóns Ei-
ríkssonar bónda i Bjóluhjáleigu,
Jónssonar bónda á Helluvaði og
konu hans Guðrúnar Filippus-
dóttur, Þorsteinssonar, bónda á
Bjólu.
Árið 1903 kvæntist hann Krist-
ínu Ólafsdóttur, Jónssonar, bónda
í Litlu-Tungu og Sigríðar Jóns-
dóttir, konu hans og hófu þau
búskap í Litlu-Tungu sama ár.
Kristín var fædd 22. okt. 1883
og hún andaðist 30. apríl sl. Hún
var myndarleg kona, sérstaklega
hjálpsöm og mátti ekkert aumt
sjá. Lét hún sér mjög annt um
velferð heimilis síns og barna.
Kristín var nokkuð fljóthuga og
afar kappsöm og dugleg við öll
störf.
Litla-Tunga var ekki mikil
jörð á frumbýlingsárum Hannes-
ar. Landkostir þar voru miklu
lakari en í Bjóluhjáleigu. Varð
að sækja heyskap í Safamýri á
hverju sumri og var þangað
bæði langur og misjafn vegur á
þeim tíma, enda munu fyrstu
búskaparár Hannesar hafa verið
honum erfið eins og margra ann-
arra. Hannes flutti með fjöt-
skyldu sína að Bjóluhjáleigu,
þar sem hann hafði alizt upp,
árið 1924 og bjó þar í 15 ár. Þar
blómgaðist bú hans fljótt, enda
fór hann sérlega vel með allan
búpehing og hafði af honum góð-
an arð.
Frá Bjóluhjáleigu flutti Hann-
es að Sólalæk og var þar i eitt
ár, en árið 1939 byggði hann í
félagi við börn sin nýbýlið'Bjarg
og var þar hjá þeim eftir það.
Hannes og Kristín eignuðust
sex börn og eru fimm þeirra á
lífi, mesta myndarfólk, sem hafa
látið sér mjög annt um foreldra
sína í veikindum þeirra. Óskar
son sinn misstu þau, er hann var
innan við tvítugt. Var það þungt
áfall en lítt mun Hannes hafa
æðrazt.
Fyrir nær tuttugu árum
missti Hannes .sjónina og var
blindur það sem eftir var æv-
innar. Eiga þeir sem sjáandi eru
oft erfitt með að setja sig inn í
þvílíkt áfall það er. Aldrei heyrð
ist þó hjá Hannesi eitt einasta
æðruorð og lýsir þetta Hannesi
vel. Er ekki öllum gefin slík
karlmennska og rósemi hugans.
Annars var Hannes við góða
heilsu allt til æviloka. Fylgdist
hann vel með samtíð sinni og
þeim miklu breytingum, sem
urðu í þjóðlífi okkar á hans
löngu ævi. Hann hafði mikinn
áhuga á öllum framförum og
því, sem til heilla horfði fyrir
land og lýð. Hann hafði mótaðar
og ákveðnar skoðanir á mönn-
um og málefnum, var ákveðinn
fylgismaður lýðræðishugsjónar-
innar og hafði trú á frjálsu fram
taki einstaklingsins.
Með Hannesi er genginn sá
síðasti af hinum merku bræðr-
um frá Bjóluhjáleigu, en þeir
voru allir í fremri bænda röð á
fyrri helmingi þessarar aldar.
Þessir síðustu aldamótamenn,
sem nú eru flestir horfnir yfir
móðuna miklu hfðu tíma tvenna.
Þetta fólk lagði öðrum fremur
grundvöll að þeirri miklu vel-
Skrifstofustúlka
óskast nú þegar. — Upplýsingar á skrifstofunni.
Skipaútgerð rikisins
gegni, sem við búum nú við og
eiga þeir sem eftir lifa því þakk-
ir að gjalda.
Hannes var fríður maður
sýnum, hávaxinn og svaraði sér
vel. Vakti hann athygli fyrir
höfðinglegt og góðmannlegt við-
mót.
Hann lærði ungur trésmíði og
var vandvirkur og góður smið-
ur, enda eftirsóttur til húsasmíði.
Einnig smíðaði hann mikið af lík
kistum um áratugaskeið. Hinn
var góður söngmaður og hafði
yndi af góðri tónlist.
Hannes var alinn upp á góðu
heimili, þar sem áherzla var
lögð á Guðstrú oí góða siðu.
Þessi uppeldisáhrif munu hafa
reynzt honum gott veganesti 1
lífinu.
Ég þakka honum samfylgdina,
allt frá barnæsku og óska honum
góðrar heimkomu á landi lif-
enda, enda veit ég að þar er
bjartara í kringum hann en var.
Blessuð sé minning hans.
Þ. J.
Byggð heimavist barna-
skóla fyrir 4 hreppa
Egilsstöðum, 17. sept.
í HALLORMSSTAÐASKÓGI,
nokkuð suðvestur af kvennaskól-
anum, hefur undanfarin sumur
verið að rísa stórbygging, sem
þó vegna landslags er ekki mikið
áberandi tilsýndar.
Fréttaritari Morgunblaðsins brá
sér til fundar við formann bygg-
ingarnefndar Sigurð Blöndal
skógarvörð og spurði hann um
framkvæmdirnar.
Bygging þessi sem á að verða
heimavist barnaskóla fyrir fjóra
hreppa, þ. e. Valla-, Fljótsdals-,
Fella- og Skriðdalshrepp var
hafin vorið 1964. Húsið var þá
steypt upp að miklu leyti um
sumarið en framkvæmdir stöðv-
uðust um veturinn vegna veðr-
áttu. Frá vori 1966 hefur verið
unnið látlaust að byggingunni og
er hún að mestu leyti fullgerð
utan það vantar nokkuð meira
á innanhúss. í haust verður lokið
við helming af heimavistinni:
íbúð skólastjóra, 2 kennslustofur
og allt sem tilheyrir eldhúsi og
mötuneyti. Síðan verður haldið
áfram að fullgera húsið allt.
Fjárskortur hefur aldrei haml-
að framkvæmdum, þar sem safn- I
azt höfðu tillög 5 ára er bygging
hófst og var handbært fé 4 millj.
kr. er byrjað var en eitthvað
mun hafa staðið á teikningum.
Ég tel að Menntamálaráð hafi
tekið rétta stefnu, að láta ekki
hefja framkvæmdir fyrr en fé
var handbært.
Þetta stóra og glæsilega hús,
sem er 5600 fermetrar að rúm-
máli er teiknað hjá Húsameist-
ara ríkisins af Þorvaldi Þorvalds-
syni arkitekt.
Byggingarfélagið Brúnás Egils
stöðum hefur séð um fram-
kvæmd verksins. Yfirsmiður er
Björgvin Hrólfsson á Egilsstöð-
um.
Fréttaritari Mbl. gekk með
Sigurði Blöndal um þetta glæsi-
lega hús, sem mun verða eitt
fullkomnasta sinnar tegundar hér
á landi. Við komuna út á svalir
skólastjóraíbúðarinnar, er hin
fegursta útsýn yfir skóginn og
Lagarfljót allt til Snæfells.
En vandi er þeim falinn, sem
takast á hendur að stjórna slíkri
stofnun og mikilsvert að vel tak-
ist að móta vort framtíðargull.
— Steindór.
Kjötverzlun
og Kjötvinnsla
til leigu. — Upplýsingar i síma 19245.
Yfirbyggingar
Getum tekið að okkur að byggja yfir jeppa, minni
fólksflutningabíla og allar gerðir f vöruflutninga-
húsum. — Upplýsingar á kvöldin í síma 33494.
Innritun fer fram í Miðbæjarskólanum mánudaginn 2 6. september. — 1. október kl. 5 — 7 og 8 — 9 síðdegis.
Innritunargjald er kr. 250,00 fyrir bóknámsílokka, en kr. 400,00 fyrir verknámsflokka: (saumaflokka föndur,
sniðteikningu og vélritun. Saumavélar og ritvélar eru til afnota í tímunum, en þær eru ekki lánaðar heim.)
Kennt verður í Miðbæjarskólanum á kvöldi kl. 7,30 — 1 0,30.
Námsgreinar: Foreldrafræðsla (um uppeldi barna), leik húskynning (um leiksviðstækni, leikbókmenntir o. fl.),
sálarfræði (samtöl og fyrirlestrai), bókmenntakynning (aðallega nútímabókmenntir), íslenzka, 1. og 2. fl. og
íslenzka fyrir útlendinga, enska (isl. og enskir kennarar, 1.—6. fl.), danska (1.—5. fl. danskur og ísl. kennari),
þýzka (1. 3. fl.), franska (1. 2. fl ), spánska (1.—3. f 1., spánskur kennari), reikningur (1.—2. fl.) algebra,
bókfærsla (1. 2. fl.), föndur (bast, tágar, flóki, leður, b ein, horn), kjólasaumur, barnafatasaumur, sniðteikning,
vélritun.
Auk þessara flokk verða endurhæfingarflokkar í skrifst ofustörfum sérstaklega íetlaðir konum eldri sem yngri og
eiu þær, sem hug hefðu a þátttöku, beðnar að mæta á fundi í 1. kennslustofu Miðbæjarskólans kl. 2,30 mánu-
daginn 3. október.
Vinsamlega geymið þessa auglýsingu, þar eð hún kem ur ekki aftur hér í blaðinu.