Morgunblaðið - 10.01.1967, Page 3

MORGUNBLAÐIÐ, LRIÐJUDAGUR 10. JANÚAR 1967.
3
STAKSTEI^AR

Fimmmenningarnir að koma kindunum sjö fyrir á vélsleöaaum siðastliúinn laugardag. —
Leituðu kinda á vélsleða
Fundu sjö kindur illa haldnar
TÆKNIN haslar sér óðum
völl á flestum sviðum atvinnu
vegranna í landinu, og má í því
sambandi geta þess að um sl.
helgi fóru fimm ungir menn
á mótorsleða í leit að kindum
á Mosfellsheiði. Gekk ferðin
miög vel þeir fengu mjög gott
.færi, og höfðu sjö kindur upp
úr krafsinu. Er þetta senni-
lega í fyrsta skipti, sem farið
er í leitir á mótorsleða.
Piltarnir fimm voru þeir
Einar, Finnur og Jóhannes
Ellertssynir frá Meðalfelli í
Kjós, Bjarni Bjarnason frá
Hraðastöðum í Mosfellssveit
og Sveinbjörn Jóhannesson frá
Heiðarbæ við Þingvallavatn.
Mbl. náði tali af einum þeirra
félaga, Jóhannesi Ellertssyni,
og bað hann að lýsa förinni.
— Við lögðum fyrst af stað
sl. miðvikudag þrír saman, og
leituðum í Borgarhólum, en
leituðum að því búnu beint
austur heiðina og niður í Fol-
aldadali. Þar fundum við sjö
kindur en treystum okkur
ekki að taka þær þá. Fórum
við því strax daginn eftir og
ætluðum að sækja þær, en
þá urðum við að snúa við
vegna þoku.
— En laugardag sl. fórum
við fimm saman á vélaleðan-
um með aftanísleða. Gekk ferð
in þá mjög vel, fengum skot-
færi og fórum hratt yfir, enda
þótt við værum fimm á sleð-
anum. Fórum við austur Mos-
fellsheiði og þaðan beint suð
ur í Folaldadali. Kindurnar
voru þá enn þar, og settum við
þær á aftanísleðarin. Fóru
tveir okkar síðan með þær
niður að Þingvallavegi þar
sem jeppi beið, og settum þær
í vagn, en hinir urðu eftir og
leituðu kinda fyrir norðan
Hengil, en urðu ekki varir. —
Þessi ferð tók okkur 314 klst.
við vorum komnir upp kl. 9,
en aftur niður í byggð kl. 2:30.
— Kindurnar voru frá fjór-
um bæjum. Þær voru allar illa
haldnar og voru í svelti, en
eru nú allar komnar til skila.
Jú, þetta er í fyrsta skipti,
sem við leitum kinda með mót
orsleðanum, enda þótt við höf
um átt hann í fjögur ár. Við
höfum ráðgert að fara aftur
og leita írekar, sagði Jóhann-
es að lokum.
— Ársskýrsla
Framhald af bls. 1
Hér fer á eftir fréttatilkynn
ing viðskiptamálaráðuneytis-
ins um skýrslu O.E.C.D.
Efnaihagis- og framfarastofnun-
dn í Panís birti í dag ársskýrslu
sína um efnahagsmál á íelandi.
Fjallar skýrslan um ástand og
þróun islenzkra efnaha-gsméla.
Er miðað við viðhorfin í þessum
málum í nóvemíber sl. Hér fára
é eftir niðurstöður skýrslunnar
lí íslen zkri þýðingu:
Hiagvöxtur hefur verið ör á ís-
landi undanfarin ór og grei'ðslu-
jöfnuður við útlönd hefur verið
hagstæður. Gætir hér ekki sízt
á'hrifa mikillar aukningar sildar-
afla og hærra verðs útflutnings-
afurða. En á ár'inu 1966 hefur
orðið veruleg breyting á efna-
hagsástandinu. Framleiðsluaukn-
ing varð minni, greiðslujöfnuður
varð óhagstæðiur, ’og gjalldeyris-
varaisjóðurinn minnkaði nokkuð.
Síidaraflinn hefur haldið áfram
að aukast. en ekki eins ört og
ó'ður, og verð útfluttra afurða
QÍefiur lækkað. Þessi breyting, á-
samt mikilli hækkun á innlend-
um framleiðslukostnaði og verð-
lagi, hefur í för með sér alvar-
lega hættu á þvií, að mikill hluti
atvinnuveganna geti ekki starfað
áfram á arðbærum grundvelli.
Þýðingarmesta markmið í efna-
hagsmálum er því að stöðva
verðbólguþróunina.
Með tilliti tiil iþess, að dregið
hefur úr aukningu útflutnings-
tekna ættu skilyrðin fyrir því,
að takast megi á ný að koma á
stöðuglei'ka í efnahagsmálum að
vera betri nú en um nokkurt
skeið. En hinn mikli vöxtur út-
'flutningsins var sterkur þáttur
i verðbólgiuþróuninni 1964 og
1965, þar sem hann jók eftiirspurn
innanlands og ýtti undir við-
leitni til hækkunar kaupgjalds
og tekna. Stjórnarvöldin stefna
að þvd að vísitala framfærslu-
kostnaðar haldist ólbreytt frá því
sem hún var í ágúst sl., a.m.k.
í eitt ár, og hefur auknum niður-
greiðslum m.a. verið beitt til að
niá því marki. Leitast stjórnar-
völdin við að fá skilning verka-
lýðshreyfingarinnar á þivi, að
kaupgjald ætti einnig að haldast
stöðugt á sama tímabili. Enn-
fremur er það ætlun stjórnar-
valdanna að veita nægilegt að-
hald í peningamálum og fjármál-
um til þess áð boma í veg fyrir
óhóflega aukningu eftirspurnar.
Árangur þessarar viðleitni
byggist auðsjiáanilega fyrst og
fremst á samvinnu við verka-
lýðshreyfingunia, bæði til þess
að kaupgjaldshækkanir haldi
ekki áfram nú, og til þess að
tryggja það, að nýir kjarasamn-
ingar á árinu 1967 leiði e'kki til
verðhækkana. Auk þess er nauð-
synlegt að hafa örugga stjórn á
eftirspurninni. Nokkuð virðist
hafa dregið úr eftirspurn eftir
innlendum framleiðsflulþáttum á
síðusftu mánuðum, og er ríkjandi
áðhald að útlánum til þess fallið
að takmarka aukningu eítir-
spurnarinnar. En auknar niður-
greiðslur munu stuðia að auk-
inni eftirspurn, verði áhrif þeirra
ekki vegin upp með öðrum hætti,
og Búrfeilsvirkjunin og aðrar
framkvæmdir í sambandi við
hana munu hafa í för með sér
mikla eftirspurn eftir vinnuafli.
Ekki er því sýnt, hvort nægileg-
ar ráðstafanir hafa verið gerðar
til að draga úr eftinspurn. sér-
staklega á vinnumarkaðnum.
Áríðandi er, að skapað sér svig-
rúm fyrir byggingu raforkuvers-
ins og álbræ'ðslunnar og að þess
sé gætt að veikja fjárhagsaflkomu
rí'kisins sem allra minnst. Haflla-
laus ríkistoúskapur verður að
teljast lágmarksskilyrði þess, að
efnahagsjafnvægi geti náðst.
Bf litið er lengra fram á við,
er það mikilvægt verkefni í efna
hagsmálum að draga úr einlhæfni
atvinnuilíflsins. Þorkstofninn á
fiskimiðum fslands hefur fengið
saman, og líklegt er, að síldar-
stofninn muwi komast í hámark
á næstunni. Það er því mjög áríð
andi að byggja upp nýjar arð-
vænlegar iðngreinar. Hin mikla
vatnsorka og gufuorka í landinu
ætti að skapa grundvöM fyrir
þróun fðnaðar. Nýja álibræðslan
er fyrsta mikilvæga skrefið i þá
átt að auka fjölforeytni fram-
leiðslu og útflutnings.
Þróun sáðustu ána sýnir einnig
nauðsyn þess, að tekin verði upp
virkari stefna til að hafa áhritf á
það, hvert framleiðsda og fram-
kvæmdir beinast, svo að fram-
leiðslluþættirnir nýtist sem bezt.
Frávik frá framkvæmdaáætlun-
inni eiga að miklu leyti rætur
sínar að rekja til ófyrirsjáan-
legra óstæðna og toreyttrar
stefnu stjórnarvalda. En að
visisu leyti hefur þróunin orðið
andstæð áformum stjórnvailda
vegna þess, áð ekki hafa verið
gerðar fulilnægjandi ráðstaifanir
varðandi fjárfesting'una. Hin
mikla aukning landtoúnaðairfram
leiðslu, einkum mjólkurafurða,
þar sem um mikla umtframfram-
leiðslu er að ræða, er auðsjáan-
lega óæskilleg þróun, sem breyta
þarf bæði með ráðstöfunum til
að taikmarka vöxtinn í þessari
grein og til að hafa áhrif á,
'hvaða afurðir eru framleiddar.
Betri samræming fjárfestingar
ríkis og sveitanfélaga virðist
einnig æskileg. Yfirleitt mó
telja, að ver’ðtoólgan eigi miikla
sök á þvd misræmi og öhag-
kvæmni, sem er að finna í fjár-
tfes.tingunni. Jafnvægi í efnahags-
imáilum gæti því stuðfláð verulega
að betri nýtingu framleiðsluþátt-
anna.
Sýningunni í
Lindarbæ ágæt-
lega tekið
ÞJÓÐLEIKSHÚSIÐ frumsýndi
sl. sunnudagskvöld á litla svið-
inu í Lindarbæ tvo einþáttunga
eftir Matthías Johannessen, „Eins
og þér sáið . . . “ og ,',Jón gamla“.
Leikstjóri er Benedikt Árnason,
en leikendur Valur Gíslason, Lár
us Pálsson og Gísli Alfreðsson.
Salurinn var þéttsetinn og
voru undirtektir áhorfenda hinar
beztu. Leikendur, leikstjóri og
höfundur voru margkallaðir
fram að sýningu lokinni.
KAUPMANNAHÖFN — NTB —
í skýrslu loftferðayfirvaldanna
kernur fram, að Kastrupflugvöll-
ur við Kaupmannahöfn sé nú 5
stærsta flughöfn í V-Evrópu.
Jókst umferð um flugvöllinn úr
106.742 lendingum og flugtökum
árið 1966 í 121.067 árið 1966.
Hinn rauði her
Þjóðviljinn birti á sunnudag-
inn eina athyglisverðustu játh-
ingu, sem fram hefur komið frá
kommúnistum hér á landi um
valdatöku kommúnismans í
Austur-Evrópulöndunum. Blaðið
segir m.a.: „Sósíalistísku hag-
kerfi var ekki komið á í Rú-
meníu með innanlandsbyltingu
heldur var það ein af afleiðing-
um heimsstyrjaldárinnar; það afl
sem úrslitum réði, var ekkl
verkalýðsstétt Rúmeníu og flokk
ar hennar heldur hinn rauði her
Sovétríkjanna.“ Það hefur jafn-
an verið öllum heilskyggnum
mönnura ljóst, að valdataka
kommúnista í Austur Evrópu
eftir síðari heimsstyrjöldina
fór fram í krafti rauða hersins
en ekki fyrir tilstilli fólksins
sjálfs í þessum löndum. Þessa
staðreynd hafa kommúnistar
neitað að viðurkenna allt fram
til þessa og því er sú játning sem
Þjóðviljinn birti um þetta efni
sJL sunnudag sérstaklega at-
hyglisverð.
Kómintem
En Þjóðviljinn játar ekki ein-
ungis á sunnudaginn, að rauði
herinn hafi hernumið löndin í
Austur Evrópu og komið upp
leppstjórnum í þeim ríkjum,
heldur kemur einnig fram við-
urkenning á því, að kommún-
istaflokkar þessara landa og síð-
ar ríkisstjórnir hafi verið fjar-
stýrðar. Um þetta segir blaðið
m.a.: „Kommúnistaflokkur Rú-
meníu var undirdeild í Kómin-
tern, alþjóðasambandi kommún-
ista sem hafði mjög náin af-
skipti af störfum flokksins og
stefnu .... Ráðamenn Kómin-
tern gerðu sér í þessu sambandi
næsta kynlegar hugmyndir um
Rúmeníu sérstaklega þeir töldu
að hún væri gerfiríki, þar sem
fólki af ýmsum þjóðernum hafði
verið skipað á óeðlilegan hátt;
þeir voru þeirrar skoðunar, að
skynsamlegast kynni að vera að
skipta því upp milli grannlanda
sinna. í samræmi við það lögðu
þeir jafnvel fyrir kommúnista-
flokk Rúmeníu að stuðla að
slíkri sundrungu landsins".
Komekon
Blaðið segir einnig: „Árið 1962
varð umheiminum ljóst, að
valdamenn í Rúmeníu voru orðn-
ir mjög sjálfstæðir aðilar í heims
málum. Þá var unnið að því að
efla mjög efnahagsbandalag
sósíalístísku ríkjanna, Komekon,
meðal annars í þvi skyni að
koma á aukinni verkaskiptingu
milli ríkjanna. Þrátt fyrir öra
iðnvæðingu eftir stríðið var
staða Rúmeníu engu að síður sú,
að lanúið var næsta vanþróað
í samanburð við sum nágranna-
lönd sin og ráðamenn landsins
töldu að áform Komekon um
verkaskiptingu kynnu að tefja
iðnþróunina í Rúmeníu tU muna.
Því var til að mynda haldið
fram í heildaráformunum, að
Rúmenar þyrftu ekki að koma
upp hjá sér ýmsum greinum iðn-
aðar sem þegar væru komnar
vel á laggirnar í öðrum sósíalís-
tískum löndum. Þar gætu Rúmen
ar látið sér nægja verzlun og
grcitt í landbúnaðarafurðum."
I þessum ummælum kemur
glögglegalega fram, að sú sama
hugsun, sem ríkti í Komintern
fyrr á árum ríkir í Komenkon
nú á tímum og að kommúnískir
ráðamenn liafa gert tUraun til
þess að halda iðnvæðingu þessa
lands niðri. Frekari vitna þarf
ekki við um stjórnarhætti i
kommúnistaríkjunum og munu
þessar þrjár játningar ritstjóra
Þjóðviljans vekja óskipta athygb
Flutningaskipið
JARLINN
er til sölu
Skipið er 650 D.W.T. með 625 ha. NOHAP
vél Ganghraði ca. 10,5 sjómílur. Skipið er
nýstandsett.
Allar nánari upplýsingar gefur
HAFSTEINN BALDVINSSN, HRL.,
Austurstræti 18 — Sími 21735.