Morgunblaðið - 15.02.1967, Blaðsíða 3

MORGUNBLÁÐIÐ, MIÐVIKÚDÁGUR 15. FEBRÚAR 1967.
3
!!‘‘i”t”i”K**X**H”X”͔͔Í**X**Í**i**Í**I*^*InI”I,*H**H”H**X*‘H‘‘í“H‘*H*>X‘*X‘*K**í**Í**J**i**i,*I”iMÍ”i**i”*,*i**i*’Í0J*,I**í**t****,*"I**i**JMí”i**i**X**i**i*
V
V
V
i
:
Ý
X
1
%
i
1
Ý
I
t
ÞAD var fremur lítil uppto'ís
stemming á bókaUppboði
Sigurðar Benediktssonar er
fór fram í Þjóðleiklhúskjallar
anum í gær, enda fáar mjög
verðmætar bækur þar boðn-
ar upp. Sigurður sagði, að
þær bækur sem þarna voru
seldar hefðu safnast að sér á
liðnu ári og hefði verið svo
komið að hann hefði ekki
haft húspláss fyrir þær.
í>að var tímaritið Óðinn
bundið í fallegt skinn sem
seldist á mestu verði eða kl.
8000.00. Næst dýrust varð
Lesbók Morgunblaðsins ár-
gangar frá 1933—1961 fallega
innbundnar í skinn og seld-
ust þær á kr. 6.500.
Aðrar bækur sem seldust
fyrir meira en 1000 kr., voru
eftirtaldar: Oldnordisk Ord-
bog Eiríks Jónssonar er seld
ist á 1100 kr., 7 rimnabækur
Frá uppboði Sig. Ben. í gær.
Úðinn og Lesbók Morgunblaðs-
ins seldust á mesta verði
— á bókðuppboði Sig Ben. i gær
eftir Sigurð Breiðfjörð á
2000 kr., Lýsing íslands I-IV
eftir Þorvald Thoroddsen á
200 kr, Ferðabók I-IV eftir
sama höfund á 4000 kr, Húss-
Tabla eftir Jón Guðmundsson,
prentuð í Hrappsey 1774 er
seldist á 1100 kr., Stjörnu-
fræði þýdd af Jónasi Hall-
grímssyni seldist á 1000 kr,
Ýmsir pólitískir pésar er
voru saman i númeri fóru á
2000 kr, Literatur Historie
I-II eftir Finn Jónsson seld-
ist á 1300 kr, Journal oí a
Tour in Iceland seldist i
1800 kr, Travels in tíhe Is-
land of Iceland á 2000 kr,
Biskupasögur I-H, sögufélags
útgáfan fór á 1200 kr, Unga
ísland I-IX fór á 1200 kr,
Almanak Þjóðvinafélagsins
frá 1892-1962 fór á 1900 kr,
Ævisaga Árna Þórarinssonar
eftir Þórberg Þórðarson I-VI,
seldist á 3000 kr, Árbók Forn
leifafélagsins á 4200 kr, Lett-
ers sur L ‘Islande á 1100 kr,
Grágás I-H gefin út í Kaup-
mannahöfn 1829 á 2000 kr,
og Herforingjaráðskortið af
Islandi bundið í fallegt band,
er seldist á 2500 kr.
Sýning á verkum Þórarins B.
Þorlákssonar opnuð í gær
1 GÆR var opnuð f Llstasafnl
Islands yfirlitssýning á verkum
Þórarins B. Þorlákssonar að við-
stöddum forseta fslands, hr. Ás-
geiri Ásgeirssyni, forsætisráð-
herra, dr. Bjarna Benediktssyni
og frú, biskupnum Sigurbirni
Einarssoni og frú, sendiherrum
erlcndra rikja, f jölmörgum lista-
mönnum og öðrum gestum, þ. á.
börnum listamannsins. Sýningin
er haldin í tilefni 100 ára afmæl
is listamannsins.
Dr. Gylfi Þ. Gislason,
menntamálaráðherra, opnaði sýn
inguna með ræðu, en síðan bauð
dr. Selma Jónsdóttir viðstöddum
að skoða sýninguna.
Upphafsmaður nútimalistar
á íslandi
Áður hefur verið skýrt írá
sýningu þessari hér I blaðinu,
en hér á eftir fer niðurlagskafl-
inn í ræðu menntamálaráð-
herra við opnun sýningarinnar:
„List Þórarins B. Þorláksson-
ar er sönn, ekki aðeins vegna
þess, að hann kunni verk sitt,
heldur einnig vegna hins, að
hann hefur auðsjáanlega vand-
að allt, sem hann gerði. List
hans er ljúf og fíngerð. í henni
er heiðríkja, oft einnig við-
kvæmni. Ég hef einhvers stað-
ar lesið, að Picasso hafi sagt,
að til séu málarar, sem breyti
sólinni í gulan blett, og svo séu
aðrir, sem breyti gulum bletti
í sól. Þórarinn B. Þorláksson
var í flokki hinna síðarnefndu.
í beztu myndum hans er sá ylur
og sú birta, sem aðeins streymir
frá brjósti góðs listamanns.
Við, sem nú lifum, stöndum
í mikilli þakkarskuld við Þór-
arin B. Þorláksson og ævistarf
hans. Auðvitað var hann sonur
síns tíma. Málarar nú á dögum
mála ekki eins og hann. En ein-
mitt það eykur gildi verka hans.
Hann varð upphafsmaður nú-
tímamálaralistar á íslandi, list-
ar, sem að vísu átti sér djúpar
rætur í aldagömlum listvefnaði
og litskurði, en síðan náð glæsi-
legum þroska. Á aldarafmæli
Þórarins B. Þorlákssonar votta
íslendingar minningu hans djúpa
virðingu. Þeir minnast þess
kjarks og þeirrar bjartsýni, sem
mótaði þá ákvörðun hans að
gerast málari, þeir minnast
þeirrar vandvirkni og þeirrar
einlægni, sem einkenndi allt
starfs hans sem málara. Þeir
minnast þeirrar virðingar fyrir
listinni og þeirrar ástar á henni,
sem lif hans bar vott um.
Megi sá hugur, sem hann bar
til listar sinnar, ávallt fylgja is-
lenzkri myndlist.
Með þeim orðum lýsi ég þessa
sýningu á verkum Þórarins B.
Þorlákssonar opna.“
Rauðmagi á
borðum á
Raufarhöfn
Raufarhöfn, 14. febrúar.
BYRJAÐ var að leggja rauð-
maganet fyrir nokkrum dögum.
Afli hefur ekkl verið mikill enn-
þá, en samt reytingur. Menn hafa
góðar veiðivonir og eru sem óð-
ast að bæta við netum.
Rauðmagi hefur verið á borð-
um á einstaka heimilum og er
hann alltaf vel þeginn er veiði
hefst á vorin, þótt rauðmaginn
sé leiðigjarn til lengdar.
Horfur eru óvissar með grá-
sleppuveiði, því enn eru óseldar
talsverðar birgðir af grásleppu-
hrognum frá fyrra ári og óvíst
um verð á þeim á þessu ári.
Þorskafli er sæmilegur þegar
gefur á sjóinn, en tíðarfar er
með afbrigðum erfitt. — Einar.
SpOohvöId
í Hafnarfirði
SJÁLFSTÆÐISFÉLÖGIN í
Hafnarfirði halda sameiginlegt
spilakvöld í Sjálfstæðishúsinu
n.k. fimmtudagskvöld klukkar.
8.30. Spilaverðlaun verðá veitt
eftir kvöldið. Sjálfstæðisfólk í
Hafnarfirði er hvatt til að Ejöl-
menna.
STAKSTEIIVAIi
Verkfallsréttur —
afsal réttinda
í gær birtist í MorgunblaO-
inu viðtal við Sigfinn Sigurðs- w
son fyrsta varaformann Banda-
lags starfsmanna ríkis og bæja,
þar sem hann ræddi ýmis helztu
hagsmuna- og baráttumál
B.S.R.B. Um þá kröfu, sem sett
hefur verið fram um verkfalls-
rétt opinberra starfsmanna segir
Sigfinnur Sigurðsson í fyrr-
greindu viðtali: „Ég hef þá per-
sónulegu skoðun, að verkföll sén
algjört neyðarbrauð, fremur ber
að taka ágreiningsefnin föstum
tökum og rannsaka þau fræði-
lega. Til þess að það sé hægt
þarf að leggja meiri áherzlu á
hagrannsókn en hingað til hefur
verið gert, spor í rétta átt væri
hagstofnun á vegum launþega-
samtakana sem hefði yfir aS
ráða sérhæfu starfsliði og yrði
samtökunum til aðstoðar í kjara-
samningum. Það sjá allir al
mikil hætta væri í þvi fólgin a9
opinberir starfsmenn fengju
víðtækan verkfallsrétt. Ef hann
kæmi til yrði hann að vera i
mjög þröngu sviði. Þá er við-
búið að við opinberir starfsmenu
yrðum að afsala okkur ein-
hverjum af þeim réttindum, er
við nú þegar höfum. Fyrir mitt
leiti mundi ég hugsa mig tvisvar
um áður en ég tæki þátt í því
að afsala opinberum starfsmönn-
um ýmsum þeim réttindum, sem
þeim ern mjög dýrmæt og etja
þeim síðan út í verkfölL Þeir
sem telja verkfallsréttinn dýr-
mætt vopn ætla sér einnig aS
nota hann. En raunhæfar kjara-
bætur vinnast sannarlega ekki
með verkföllum, með þeim ar
oftast stofnað til pólitísks skærtk-
hernaðar".
Starfsmat og
s tarf srannsóknir
Þá ræddi Sigfinnur Sigurðs-
son starfsmat og starfsrannsókn-
ir og sagði: „Nú fyrir skömmu
náðust samningar við ríkis-
stjórnina um tilhögun næstu
samningsgerðar en samkv. lög-
um á að hafa samizt fyrir 1. des.
næstkomandi. Samkv. nefndu
samkomulagi við ríkisstjórnina á
að hefja sem fyrst athugun á
fræðilegum grundvelli á starfs-
mati og hafa nú verið sendir
menn utan, bæði frá ríkinu
og B.S.R.B., Starfsmannafélagi
Reykjavíkurborgar og Reykja-
víkurborg. I þeirri ferð kynntu
þeir sér tilhögun á k jarasamning-
um hjá nágrannaþjóðunum og
söfnuðu upplýsingum þar að lút-
andi. Þar sem þessi athugun
krefst meiri tima en svo, að unnt
verði að ljúka henni fyrir 1. des-
ember n.k. hefur samizt svo um
að ljúka henni með einhverjum
hætti fyrir árslok 1968. Rann-
sóknum þessum er stjórnað at
manni frá bandalaginu og öðrum
frá fjármálaráðuneytinu. Þeir
eiga síðan að gera tillögu tU
breytinga og samræminga, sem
eiga að verða grundvöllur að
samkomulagi á flokkaröðuninnL
Með þessu móti ætti að vera
hægt að koma starfsmatskerfi til
frambúðar. Það er hins vegar
rétt að taka fram, í þessu sam-
bandi, að stjórn bandalagsins á
ekki von á neinni byltingu í
launakerfinu við þetta, heldur
aðeins lagfæringu á því kerfi, er
við nú höfum