Morgunblaðið - 26.04.1967, Síða 5

MUKUUJNBJ-iAtJlö, MltlVi\UUAUUK 2«. AfKlLi l»t>7.
5
að það, að framleiðsla á korni
í héraðinu framleiðsluánð
frá okt. 1966 til akt. 1967 mun
verða um 2,8 milljónir tonna,
eða jafnvel ekki svo mikið.
Á þessu ári hefur hinsvegar
það opinbera ekki verið þess
megnugt að senda meira en 2
milljónir tonna af korni til
Bihar.
Bihar mun þannig fá t/fe
'hluta af þeim 10 milljónum
tonna sefn samkvæmt. ;>æ l-
unum verða flutt inn í Ind-
land i ár. Þingið segir, að
nauðsyn sé að hinu verði
dreift annars staðar ti- þess
að bæta úr þörfum þar. Aí
þessu leiðir, að Bihar mu.i
fá um 3,5 milljónir tonna sen
tals, eða um 40% minna korn,
heldur en í meðal árferði.
„LOO‘‘, hinn heiti og ryk-
mettaði sumarvindur er nú
byrjaður að blása yfir hið
skrælnaða akurlendi Bihars-
héraðsins í Indlandi.
Þegar „Loo“-vindurinn
kemur. vefja þorpstoúar í
héraðinu sjöium um andlit
sín, eða flýta sér inn í kofa
sína. Þeir bekkja gamalt
Bihanskt orðtak er sagLr:
„Dauðinn kemur með „L jo“*
vindinum“.
Og í ár verður ,,Loo“ sennl-
lega vindur dauðans í B’hnr.
Fyrsta vindstrokan, kom
í þessum manuði gaf merKi
um að nú upphæfist enn ha’-ð
ari átök við skort og sjúk-
dóma en áður.
Austasti hluti Uttar Pra-
desher annað héraðið í índ-
landi, þar sem alvarlegt h’U-
æri hefur ríkt að undan-
Hungrið leikur börnin grátt, en þau draga fram lífið a l.in-
um nauma kornskammti er þeim er úthlutaö
deyi úr þorsta einum saman,
en ef þorpsbúar byrja að
flytjast mikið búferlum í leit
sinni að vatni getur það rask-
að alvarlega því kerfi, sem
búið er að koma á matarút-
hlutunina og þannig orsakað
óbeint mörg dauðsföll.
Umræður um hvað ma.gir
hafa dáið, eða munu deyja I
Bihar á þessu ári virðast fá-
nýtar. „Talfræðilegar skýc.-'l-
ur eru s.vo óf i k .mnar hér,
að við getu n a.1-ti vitað
hvað margt fó r deyr hér, né
heldur úr hv-í .u það deyr“,
er toaft eftir baniariskum
sjálfboðaliða er stariaði í
héraðinu. Og hvað »j 'i dán-
artölunni líður held rr vatns-
skorturinn áfram og í kjölfar
hans uppskerubrestur. sem or
sakar svo áframhaldandi nær
ingarskort, sem mun ná yfir
langan tima.
í flestum afskekktum þorp-
um í Gaya og Monghyr héruð
unum, getur maður þegar séð
afleiðingarnar: Konur eru
svo veikburða, að þær geta
varla dregist út úr kofunum
til að heilsa upp á aðkomu-
menn og karlmenn með skorp
in og horuð andlit, sem brest3
í grát og kalla: „Við erum
glorhungraðir, — maginn er
tórnur"
Afleiðingar næringarskorts
ins eru margar og hafa mest
áhrif á börnin, sem munu
ekki ná sér aftur hvorki
líkamlega né heldur andlega.
Þingið í Indlandi og sjálf-
boðaliðar sem starfa í héruð-
unum, segja, að það sé :in-
faldlega ekki til nógu m.kið
ÚR
ÖLLUM
ÁTTUM
Bygging nýs þjóðbókasnfns
Blaðinu hefur borizt eftir-
farandi frá Félagi íslenzkra
fræða:
HORNSTEINN hvers konar
fræða- og vísindastarfsemi, sem
sérhver þjóð á hvað mest und-
ir, er gott vísindalegt bókasafn
með hentugri skipan og full-
komnum tæknilegum búnaði.
Hér á landi vantar rnikið á,
að nægilega vel sé séð fyrir
þessari þörf. Vegna fámennis
þjóðarinnar og takmarkaðarar
fjárhagslegrar getu er augljóst,
að engin leið er að halda uppi
nema einu slíku vísindalegu
allsherjarsafni, enda reka jatfn-
vel Norðmenn aðeins eitt þess
háttar heildarsafn í höfuðtoorg
sinni. Þetta sjónarmið hefur Al-
þingi fslendinga einnig viður-
kennt, er það samþykkti ein-
róma 29. maí 1957 þingsályktun
um „að sameina beri Háskóla-
bókasafn Landstoókasafni eins
fljótt og unnt er á næstu ár-
um.“ Af hálfu menntamálaráðu-
neytis og Háskóla íslands var
síðan rætt um, hvar væntanlegri
nýrri bókhlöðu yrði valinn ákjós
anlegastur staður, og mun ekki
hatfa verið ágreiningur um, að
bezt hentaði ,að hún risi sem
næst Háskólanum á lóðum þeim
vestan Suðurgötu, sem Háskól-
inn hetfur nú fengið uimráð yfir.
Ekkert hefur þó enn orðið úr
framkvæmdum í þessu etfni.
Stjórn Félags íslenzkra fræða
telur, að ellefu alda afmælis
íslands byggðar árið 1974 verði
hæfilegast minnzt með því að
etfna til endurskipulagningar ís-
lenzkra bókasafnasmála og nýrr-
ar þjóðbókasafnsbyggingar, er
rísi á lóð Háskólans og hýsi að
auki Þjóðskjalasafn og þær vís-
indalegar stofnanir, sem eðli-
legast er, að stafi í sem nánust-
um tengslum við þjóðbókasafn-
París, 23. apríl, AP—NTB.
DE Gaulle, forseti Frakklands,
hefur lagt bann við þvi, að
.stríðsglæparéttarhöld" þau, sem
Bertrand Russel og Jean-Paul
Sater gangast fyrir, verði hald-
in á franskri grund. Sem kunn-
ugt er eiga „réttarhöld” þessi
að fjalla um hvort Bandaríkja-
menn hafi framið stríðsglæpi i
Vietnam.
Afstaða De Gaulle til þessa
máls kom fram í svari við um-
leitan Satre um vegabréfsáritun
til handa júgóslavneskum rit-
ið. Slíka safnbyggingu mætti að
sjáltfsögðu reisa í áföngum, en
benda má á, að vel faeri á því,
að ákvörðun um framkvæmdir
og nýja framtíðarskipan ís-
lenzkra bókasafnsmála yrði tekin
af tilefni 150 ára afmælis Lands
bókasafns á næsta ári, 1968 en
hætfilegum fyrsta átfanga bygg-
ingarframkvæmda yrði lokið á
ellefu alda afmæli íslands byggð-
ar árið 1974.
Ofangreind ályktun heíur ver-
ið send Alþingi og Þjóðthátíðar-
nefnd.
höfundi, sem á að vera forseti
„dómstólsins". Neitar De Gaulle
um þessa vegabréfsáritun, og
lýsir því yfir, að Frakkland
skoði Bandaríkin sem hefðbund-
ið vinaríki þrátt fyrir mismun-
andi sjónarmið á ýmsum svið-
um. Óttast franska ríkisstjórnin,
að „réttarhöldin“ verði upphaf
móðgana og árása á Johnson for
seta og Bandaríkjastjórn. Frönsk
lög frá 1881, sem enn eru í gildi,
banna að mógaðir séu þjóðhöfð-
ingjar franska ríkisins og er-
lendra ríkja.
De Caulle bann-
ar ,réttarhöldin'
Þingið hefur tesíð upp
dreifingarkerfi á korni jg
segir að nú njóti um 30 millj-
ónir manna góðs af því. Mat-
árskammtinum er nú dreift á
um 18.500 „verzlanir”. Sam-
kvæmt þeim áætlunum, sem
gerðar hafa Verið, munu um
358.000 af öldruðu og sjuku
fólki fá út i rauðu skómmt-
unarseðla 12 únsur af ókeyp-
is korni á dag.
Um 4,6 milljónir fjöl-
skyldna, sem hafa hvít mat-
arskömmtunarkort geta
keypt á ákveðnu verði, annað
hvort fjórar eða átta únsur
af korni á dag, og fer það eft-
ir því hvernig þurrkarnir
hafa útleikið héruð þeirra.
Þó að verzlanirnar séu í op-
inberri eigu, er haft mjög
strangt eftirlit með því, að
verðið á korninu sé ekki
hærra en ákveðið hefur ver-
ið. Mikið var um svartamark
aðsbrask fyrst eftir að verzl-
anirnar tóku til starfa, og var
þá oft og tíðuir reynt að selja
kornið fyrir miklu hærra
verð en ákveðið hafðl verið.
Fátækum þorpsbúum er ekki
gátu greitt þetta varð fyrir
kornið var síðan vísað frá, á
þeim forsendum a.5 korn-
skammturinn frá stjórninni
hefði ekki ko.nið. En jafnvel
þótt hið ákveðna va.'ð sé á
korninu, eru mjög margir
þorpsbúar, serri ekki hafa pen
inga til þess að kaupa það.
(Úr The New York Times)
förnu. Víða annars staðar er
og alvarlegui matvælaskort-
ur ein og t.d. í Mahya Pra
desh, Rajasthan og Gujarat.
Um 40 milljónir af 52 millj-
ónum íbúa Bihars-héraðsins
hafa lifað að undanförnu, eða
síðan monsúnvindurinn byrj-
aði, þá mestu þurrkatíma,
sem komið hafa þar í manna
minnum. Samt sem áður er
það skoðun þeirra, er til
þekkja, að enniþá verri tími
sé nú framundan.
„Næstu sex mánuðir munu
skera út um hvort við verð-
um fórnarlömb mestu ógæfu
er um getur í nútíma sögu
Þorpsbúi i Gaya-héraðinu. Þeir reyna að draga fram lifið á
rótum, trjáberki, laufurn og jafnvel grasi.
Indlands, eða hvort við verð-
um aðeins þátttakendur í
framhalds-sorgarleik11, sagði
einn liinna opinberu starfs-
manna í ríkinu.
Fjögurra daga ferð til
Bi'har, hefur vissulega stað-
fest að þessi ummæll eru rétt.
Þorpsbúar eru nú þegar farn
ir að deyja, anr.að hvort úr
hungri eða sjúkdómum. sem
vannærðir líkamar . þeirra
hafa lítið mótstöðuafl gegn.
Bólusótt hef ir þegai orsak-
að mörg dauð föll, tn þegar
regntíminn herst í 'úní, má
búast við að h 'n herji enn
harðar á, ásamt með kóleru
og gulu.
Þangað ti að regntíminn
hefst mun einnig verða skort-
ur á drykkjarvatni í Bihar,
og nú þegar er hann orði'in
eins alvarlegur og fæðuskort-
urinn í Vindhya-hæðinni,
Reiknað er þó með að fáir
korn i landinu til þess að
hægt sé að aístýra víðtækum
fæðuskorti. — Og reiknings-
listin er óblíð fbúum hérað-
anna. í meðal árferði er ku-n
framleiðsla í Bihar um 7,3
milljónir tonna, og að auki
höfðu þeir fengið um eina
milljón tonna frá öðrum stöð-
um á landinu.
Mikil hungursneyö í Bihar í Indlandi