Morgunblaðið - 03.05.1967, Blaðsíða 23

23
rúm sem hann skipaði þótt ávallt
vel skipað.
Ólaíur starfaði lengi í Búnað-
arfélagi Hafnarfjarðar, var fyrst
kosinn í stjórn þess 1931 og sat
síðan óslitið í stjórn þess til
æviloka, fyrst sem ritari, síðan
gjaldkeri og árið 1962 var hann
kosinn formaður og var það er
hann lézt.
Hann var einn af frumheíjun-
um að stofnun mjólkurbús í
Hafnarfirði árið 1936 og stjórn-
arformaður, þar til það hætti
störfum.
Fulltrúi Hafnarfjarðar í Mjólk
urfélagi Reykjavíkur var hann
frá stofnun Hafnarfjarðardeild-
arinnar, til æviloka.
Af framansögðu má sjá að
ekki ofmælt, að með Ólafi sé
horfinn af sjónarsviðinu mikill
búnaðarfrömuður eftir langan
vinnudag við eigin búskap og
þrotlaus störf að málefnum land
búnaðarins og íslenzku bænda-
stéttarinnar, þrátt fyrir það að
í nærfellt hálfa öld var hann bú
settur við Strandgötuna í Hafn-
arfirði.
ólafur Runólfsson var sterkur
persónuleiki, minnisstæður öll-
um sem eitthvað kynntust hon-
um. í fyrstu virtist hann hrjúf-
ur og eins og brynjaður skei,
en við nánari kynni fann mað-
ur hlýjuna, geislandi góðvildina,
fjörið og krafturinn, sem
streymdi frá þessari öldnu hetju.
Hann var í eðli sínu hlédræg-
ut og flíkaði ekki tilfinningum
sínum. Ólafur varð fyrir mikilli
reynslu og erfiðleikum á lífs-
leiðinni, en harm sinn og von-
brigði bar hann í hljóði. frá hon
um heyrðist aldrei æðruoTð og
þó að hann yrðí fyrir þungri
raun og ástvinamissi var hann
alltaf bjartsýnn á lífið og gekk
glaður til móts við örlög sín.
Hann taldi sig þrátt fyrir það
hamingjubarn.
Að lokum veit ég að hann hef-
ur gengið til móts við dauðann,
jafn æðrulaus og i lífinu. Sáttur
við_ lífið og samferðurmennina.
Ólafur hafði fast mótaðar og
ákveðnar skoðanir á þjóðarmál-
um, en lét þær ekxi uppi nema
þá í fámennum hópi á góðri
stund.^
Hann var hygginn og úrræða-
góður, fylgdi sínum málum fast
fram og lét ógjarnan hlut sinn,
hver sem í hlut átti.
Hann var prúður maður í um-
gegngi óáleitinn, fordómalaus og
vel látinn.
Ég kynntist Ólafi fljótlega eft-
ir að ég kom til Hafnarfjarðar
fyrir 16—17 árum. Með okkur
tókst góð vinátta sem hélzt
alltaf síðan, þrátt fyrir töluverð-
an aldursmun.
Ég mat hann mikils og sótti
oft til hans ráð og leiðbeining-
ar, mér þótti hann ráðhollur og
ráðsnjall, allt slíkt veitti hann á
þann hátt að gott var við að
taka, gerhyglin og góðviljinn
brást honum aldrei.
Nú þegar leiðir skilja, þakka
ég honum samfylgdina, leiðsögn
ina og traustið.
Dæturm hans og öðru skyldu-
liði votta ég samúð mína og
minna.
Ég kveð þig með söknuði og
þakklæti.
Far þú i friði vinur minn, guð
blessi þig.
Jón ÓI. Bjarnason.
Félagsmála-
námsskeið
iðnnema
MÁLFUNDAFÉLAG iðnnema
gengst um þessar mundir fyr-
ir félagsmálanámskeiði, er
stendur yfir 2. til 5. maí. Er
námskeið þetta gjaldfrítt fyrir
iðnnema og meðlimi sveina-
félaga. Á námskeiðinu leiðbein-
ir Björgvin Guðmundsson deild
arstjóri um fundarstjórn og al-
menn fundarstörf Hannibal
Valdimarsson forseti A.S.Í. ræð-
ir um verkalýðshreyfinguna,
fulltrúar stjórnmálaflokkanna
tala um störf þeirra og mark-
mið og Erlingur Gíslason leik-
ari kennir framsögn.
jvivjn<_rUiN£5n,AtJi«, MIW ViKUDAGUR 3. MAl 1967.
--------------------------------------------------f----------
Eygló Björk Her-
mannsdðttir - Minning
Byggingartækmfræðmgiir
Byggingartæknifræðingur, sem lauk námi nú í vor
frá tækniskóla í Danmörku óskar eftir atvinnu.
Tilboð sendist afgreiðslu Mbl. merkt: „2432“,
F. 26. 3. 1945 — D. 21. 4. 1967.
Nú grætur sorg mín gengnum
vonum yfir,
genginni von, sem fyrrum átti
þrótt,
því slíkum dauða drúpir allt,
sem lifir,
er dagur ljóssins verður svarta
nótt.
(Vilhj. frá Skáholti)
Þetta ljóð er mér efst í huga,
er ég tek mér penna í hönd til
að skrifa nokkur minningar-
orð um unga frænku mína. Það
eru margar ljúfar minningar,
sem koma upp í hugann þessa
fyrstu daga hins nýbyrjaða sum
ars. Einmitt þegar sá árstími fer
i hönd, sem vekur líf í náttúr-
unnar ríki og eyðir kulda og
myrkri vetrarins og allt vort
kalda land íklæðist nýjum
skrúða, skuli þessi unga kona,
sem aíltaf flutti með sér gleði
og yl kærleikans, verða að
hverfa á fegursta blómaskeiði
lífsins. Það er erfitt að skilja
slíkan skapadóm.
„Ein þeir sem Guðirnir elska,
deyja ungir“ var eitt sinn sagt.
Eygló Björk leit fyrst dagsins
ljós 26. 3. 1945 í Vetleiísholti.
Asahr., Rangárþingi, á heimiii
afa og ömmu sinnar. Móðir
hennar Kristín María Magnús-
dóttir dvaldi þá í foreldrahús-
um. Ári seinna flytzt fjölskyldan
suður að Sólvöllum á Seltjarnar-
nesi, og þá er Eygló að byrja að
stíga sín fyrstu spor. Þar dvelst
hún ásamt móður sinni um
nokkurra ára skeið. Það
var mannmargt heimili á
Sólheimum á þessum árum,
mörg yngri móðursystkym
Eyglóar þá heima í for-
eldrahúsum og einnig lítill
frændi, sem ólst þar upp að
nokkru leyti. Það var oft glatt
á hjalla í litla húsinu heima
og lét Eygló litla sitt ekki eftir
liggja að auka á gleðina, því að
hún var fjörug og tápmikil.
Voru þau sámrýmd litlu frænd-
systkinin og ömmu og afa eins
kær og væru þau þeirra eigin
börn. Enga hefði grunað þá, að
Eygló yrði fyrst að hverfa úr
hópnum. Móður sinni var hún
mjög hjartfólgin dóttir alla tíð.
Þegar Eygló var nokkurra ára
gömul giftist móðir hennar Ósk-
ari Guðmundssyni, og stofna
þau sitt eigið heimili að Stein-
nesi, og var Eygló heima í for-
eldrahúsum ásamt þremur syst-
kinum sínum. Seinna fluttist
fjölskyldan að Frakkastíg 24’o
hér í Reykjavík. Eygló var ailtaf
glöð og kát og eignaðist marga
vini úr jafnaldrahópnum, bæði
á skólaárum sínum og síðar. Hún
var frjálsleg í hugsunum og
sagði ætíð það, sem henni bió
í brjósti, hvort heldur það lík-
aði betur eða verr, en ekki er
mér kunnugt um, að það skap-
aði henni óvinsældir, enda fjarri
hennar skapgerð að vilja særa
neinn. Hennar stærsta gleði var
að gefa gjafir og gleðja aðra.
Hún átti ríkan fegurðarsmekk og
hafði yndi af öllu því, sem var
fallegt, svo sem blómum tónlist
og fögrum munum. Snemma
fékk hún að lfynnast andstreymi
lífsins. Á sextánda árinu kenndi
‘hún fyrst þess sjúkdóms, sem
nú hefir orðið henni svo öriaga-
ríkur. Hún dvaldi í sjúkra-
húsi um nokkurra vikna s::e:ð.
Engum datt þá í hug, að um svo
alvarlegan sjúkdóm væri að
ræða. Hún stundaði ýmis störf,
bæði í verksmiðjum og við af-
greiðslu í verzlunum ,eftir því
sem heilsan leyfði og kom sér
hvarvetna vel, enda dugleg og
rösk.
Eygló giftist eftirlifandi manni
sínum Rúti Eggertssyni á jólun-
um 1965. Það var mikill gleði-
dagur í lífi þeirra beggja. Þau
litu björtum augum á framtíð-
ina og voru samhent um að
mynda sér fallegt heimili. „En
sumir eiga drauma, sem aldrei
geta rætzt“ og þannig fóru
þeirra draumar. Þar kom til
heilsuleysi ungu konunnar; oft
varð hún að leggjast á sjúkrahús
í lengri eða skemmri tíma. Von-
brigðin voru mikil stundum, en
aftur komst hún heim og gat
hugsað um heimili sitt og glaðst
með ástvinum sínum. Ný von, að
allt gæti breytzt til hetri vegar
með heilsuna. En vonin brást,
því að um miðjan marzmánuð
varð hún að leggjast í sjúkrahús
spítalann. Allt var gert, sem í
mannlegu valdi stóð, en ekkert
gat breytt því sem verða vildi.
Eygló tók veikindum sínum með
hetjulund og jafnaðargeði. Hún
kvartaði ekki. Trúartraust henn
ar var mikið, og hún treysti
handleiðslu Guðs. Hún átti líka
elskulegan eiginmann, sem auð-
sýndi henni ást og umhyggju til
hinztu stundar, og góða móður
og stjúpföður og tengdaforeldra,
sem á allan hátt reyndu að létta
henni byrðarnar, en enginn
breytir þvi lögmáli að kailast
héðan burt. Þessarar ungu konu
er sárt saknað, og stórt er skarð-
ið við fráfall hennar. En eitt er
það, sem ekki er tekið burt; það
eru fagrar og bjartar minning-
ar, sem hún skilur eftir sig í
huga og hjörtum allra. Eigin-
manninum unga og öllum öðrum
ástvinum og aðstandendum
votta ég mína dýpstu samúð og
bið Guð að styrkja og blessa
þau öll. Svo kveð ég þig, elsku
Eygló mín, hinztu kveðju fyrir
mína hönd og fjölskyldu minnar,
og við þökkum þér allar liðnar
samverustundir.
Ó, minning þín er minning
hreinna ljóða,
er minning þess, sem veit,
hvað tárið er.
Við barm þinn greru blómstur
alls þess góða.
Ég bið minn Guð að vaka yfir
þér.
Frænka.
Tækniíræðingur
Rafmagnstæknifræðingur óskar eftir vellaunuðu
starfi. Tveggja ára starfsaldur erlendis. Tilboð
merkt: „Framtíðarstarf 2484“ sendist Mbl.
Skrifstofustjóri
Piltur eða stúlka óskast í stórt fyrirtæki í Mið-
bænum strax. Umsókn merkt: „Austurstræti 2435“
sendist Morgunblaðinu fyrir 6. maí.
Ungur maður
sem getur unnið sjálfstætt að enskum verzlunar-
bréfaskriftum óskast. Góð kjör fyrir hæfan mann.
Tilboð, sem farið verður með sem trúnaðarmál,
sendist blaðinu fyrir 10. þ.m. merkt: „2431“.
Húseigendur
Tökum að okkur viðgerðir á húsþökum. Notum
eingöngu Good Year þakviðgerðarefni. Uppl. frá
kl. 13—15 daglega í síma 51029.
Aðalfundur
Austfirðingafélagsins í Reykjavík verður sunnu-
daginn 7. maí kl. 2 í Sigtúni.
Venjuleg aðalfundarstörf.
STJÓRNIN.
Húsnæði
óskast um 100 — 150 fermetra undir þvottahús-
rekstur.
ÞVOTTAHÚSIÐ SKYRTAN
Hátúni 2 — Sími: 24866.
Rýmingarsala
SKÓBÚÐIN, Grensásvegi 50.
Mikill afsláttur á öllum skófatnaði.
Ódýrir telpna- og drengjaskór, táningaskór,
götuskór kvenna og margt fleira.
Nauðungaruppboð
annað og síðasta uppboð á húseigninni Krókartúni 2
Akranesi eign þrotabús Kára B. Helgasonar fer
fram á eigninni sjálfri mánudaginn 8. maí næst-
komandi kl. 14.
Bæjarfógetinn á Akranesi, 28. apríl 1967.
Þórhallur Sæmundsson.
Nauðungaruppboð
annað og síðasta á vélbátnum Mýrdælingi SU-101,
þinglesinni eign Stefáns Aðalsteinssonar, fer fram
eftir kröfu fiskveiðasjóðs föstud. hinn 5. þ.m. kl. 15.
Uppboðsþingið hefst í skrifstofu minni á EskifirðL
Sýslumaðurinn i Suður-Múlasýslu.