Morgunblaðið - 23.06.1967, Qupperneq 18

18
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 23. JÚNÍ 1%7.
Kristinn Þorsteins-
son — Minning
Fæddur 22/5 1902
' dáinn 16/ 1967.
J>AÐ urðu aðeins rúmlega 7 ára
kynni hér á jörðu. Ég minnizt
vel þeirrar stundar, er ég hitti
tengdaforeldra mína í fyrsta
skipti. Ég gerði mér grein fyrir
því, að þetta var mikilvæg stund
Hjartkæra dóttir okkar,
Kristín Gunnarsdóttir,
andaðiist á L.andakotssipdtal-
anum aðfararnótt 22. þ. m.
Sigríður Oddsdóttir,
Gunnar Ásmundsson.
Faðir otekar og tengdaifaðir,
Jóhann Kr. Ólafsson,
fyrrverandi brúasmiður,
andaðist í Landsspítalanum
h. 22. þ. m.
Börn og tengdabörn.
Konam mín,
Sigríður A. Sveinsdóttir,
Háteigsvegi 16,
andaðist að Borgarsipítala'n-
um 21. þ. m.
Fyr-ir mína hönd og amm-
aira vandaimanna,
Valgeir Guðjónsson.
Móðir mín,
Ingibjörg Jóhannsdóttir,
andaðist að_ heimili sínu,
Steinstúni í Árneshreppi mið-
vikudaginn 21. þ. m.
Fyrir mína hönd og amm-
arra aðstandenda,
Gísli Guðlaugsson,
Steinstúnd.
Jón Gíslason
frá Auðkúlu i Arnarfirði,
andaðiat á Sólvangi 17. þ. m.
Jarðanfiörin fier fram firá
Þjóðkirkjunni í Hafnanfirði
þriðj-udaginn 27. júní kL 2.
Vandamenn.
Jarðarför konunnar minn-
ar,
Þorbjargar Halldórsdóttur,
Litlafljóti,
fer fram frá Torfastaðakirkju
iaiugardaginn 24. þ. m. kl. 2
e. h.
Ferð verður frá Umferðar-
miðatöðinni kl. 11.00.
Þórður Kárason.
fyrir báða aðila. Ég hitti þau
á heimili tengdadóttur þeirra, er
þau höfðu bundizt svo sterkum
böndum við hið mikla og þunga
áfall, er Hörður sonur þeirra
fórst tæpu ári áður, í þlóma
lífsins. Ég kveið ekki fyrir þess-
um fundi og það var heldur engu
að kvíða. Mér var strax tekið af
þeirri hlýju og velvild, sem ein-
kennt hefur samskipti okkar
Móðir mín
Þórunn Gestsdóttir,
Garðbæ,
verður jarðsungin írá Eyrar-
balkkaikinkju laugardaginn
24. júní kl. 2.
Ragnheiður Ólafsdóttir.
Jarðarfiör
Jónu Jónsdóttur,
veitingakonu,
fier fram frá Landakirkju
liaugardaginn kl. 2 e. h.
Vandamenn.
Móðir okkar,
Sólveig Þorleifsdóttir
frá Fáskrúðsfirði,
verður jarðsungin frá Siiglu-
fijarðarkirfcju laugardaginn
24. júní kl. 2 e. h.
Fyrir hönd systkina.nma,
Magnús Guðjónsson.
Eiginmaður minn og faðir
okkar,
Oddur Magnússon,
Suðurgötu 121, Akranesi,
sean iézt 14. þ. m. verður jarð-
sunginn frá Akraneskirkju
laugardaginn 24. þ. m. kl.
13.30. Blóm vinsamlegasit af-
þökkuð, en þeim sem vildu
mininast ha-ns er bent á
Sjúkrahiús Akra-ness.
Vigdís Runólfsdóttir
og börn.
þessi ár. Og nú er hann horfinn
svo sviplega, því er örðugt að
trúa. Þegar vorið er komið og
ótal ný lif blasa við sól og birtu
hefur hann kvatt okkur hinzta
sinni. En eftir stöndum við rík
af minningum um umhyggju
hains og ástríki á stundum gleði
og sorgar, það mun verða hinn
bjarti minnisvarði í huguim okk-
ar gegnum árin.
Á þessari kveðjustund er mér
efst í huga hve hjarta hans var
stór-t og hve konan hans, börnin
og fjölskyldan öll, átti hug hans
allan.
Ég ekki hvað sízt hafði svo
ótal margt að þakka honum, en
vegir guðs er-u órannsakanlegir
og það verður aldrei sagt. Ég
treysti því nú að honum hafi
orðið að trú sinni um endurfundi
við horfna ástvini.
Minning han-s lifir í hjörtum
okkar.
D. T,
Þorgeir Daníel
Lúðvíksson - Minning
F. 27. 7. 1900. D. 13. 3. 1967.
Kveðja frá litlum dóttursyni,
Stefáni Pétri.
Afi, hjartans aifi. Ó ég sak-na þín,
þú glæddir gteði mína, ég gaf
þér bros in mín.
Afi, hja-rtanis afi, n-ú oft er voit
min kinn,
mig lanig-a-r til þú leikir við litla
direnginn þinn.
Ég er mjög ungur drengu-r, en
alltaif man ég þig.
Þú breididir vonablómin á
bernsku minn-a-r stíg,
en nú er enginn afi, sem a-nnast
drenginn sinn,
því vilja tárin væta oift vangann
litla minn.
Ég þakfca, elsfcu afi, hve oft þú
gla-ddir mig
á ölllum ævivegi, ég ætla að
m-una þig.
Þótt eitthivert yndi bresti, það eir
mér ljós é stíg,
minn J-as-ú bróðir bezti, Ihamn.
blessar ætíð mig.
Ég fcveð þig, elsku afi, ég á þé
von og trú,
að síðar Mfs á leiðum, við lifum,
ég og þú.
Þá efckert gleði eyðir, er aiftur ég

þig finn,
að lákindum þá leiðir þú, litla
direnginn þinn.
Og þótt ég vaxi að vonum, það
víst skal yndi rnitt,
að geyma barnagullin, og glaða
brosið þiitt.
Þótt að ég verði afi, ég í þvf
gleði finn,
þú m.anst m,ig eins og éður, sem
elisku drenginn þinn.
(G. G. fráöMelgerði).
- OPIÐ BREF
Framhald af bls. 12.
mör-gum öðrum er nákvæmlega
sama um það, hvort þú heldiur
því áfram að skjóta þér á bak
við þögnina. Fifíkinæfctarmóilin
og framtíð þei-rra er svo heill-
andi og þýðinigarmikið viðfangs-
efni, að það gerist full þörf að
þau sóu rædd á opinberum vett-
vaingi, og hvað er þá eðlilegra
en að snúa sér að þér, trúnaðar-
manni ríkisins í málum þessum,
sem r-áðstafar ártega milljiónium
króna fjár til þeirra? Þetta hlýt-
ur þú að skilja, annars væri
eitthvað bogið við þig, en sliku
megum við efcki trúa að ó-
reyndu.
Mig langar n-ú til þess, í þessu
stutta bréfi, að gera að umtals-
Þöfckum af alhug auðsýnda
samúð við andlót og úittför,
Önnu Halldórsdóttur,
Ásbúðartröff 5, Hafnarfirffi.
Guffmunda Ólafsdóttir
Whittaker,
Halldór G. Ólafsson,
Steinunn Magnúsdóttir,
og barnabörn.
Þökfcum in-nil-ega auðsýnda
sam-ú-ð við andlót og jarðar-
för eiginimannis míns, föður,
tengda-föður og aifa,
Guðna Pálssonar,
skipstjóra.
Jórunn Magnúsðóttir,
börn,
tengdabörn
og barnabörn.
eÆni hrognaöflu-n þín-a til Kol'la-
fja-rðarstöðvarinnar, því að mér
hefur skil-izt, atf þínum eigin
fréttatillkynningum, að hrogn-
anna hafir þú aflað úr ýmsum
áttum.
Liggur þá beimit við að ha-lda
áfram og fylla svoliítið ef-ni
Tímagreinarin'nar á dógunum
um vatnasvæðið í Ámessýslu.
Þú manst væntaniega efitir því,
að í þessari grein var bóndinn
„austan fjalls“ alliþungorður og
taldi mikla vá fyrir dynum, ef
efcki yrði þar hatfizt handa atf
þér og veiðimálanefnd til veru-
tegra úrbóta hið alilra fyrsta. Ég
held — og er reyndar ekki í
neinum vatfa um, að í grein siinni
hafði hann mikil lög að mæla,
Nú er það alrnælt, eins og þú
veizt vafalaust sjálifU'r, að þú
hefur fengið ógrynni hrogna úr
laxi úr vatnasvæði Ámessýslu?
Mér er tjáð af þekn, sem í etfn-
um þessum þekfcja gaumgætfi-
lega til, að þú hafir liotfað hlunm-
inda- og veiðiréttareigendum að
greiða þessi hrogn með verulegu
magni atf s.leppi- og göniguseið-
um. Slíkt var efcki óeðlilegt og
mótti tel'jast að þú á þennan
hátt kæmis't að sérlega góðum
samningsikjörum. Viðkomandi
aðilar munu líka hafa treyst því
að þessu mundu skjótt fylgja
fulilikomnar efmdir af þinmi hálfu
og veiðiimálas'tofnunarinnar. En
hverjar hafa efndirmar orðið? Þú
hetfur að vísu skýrt frá því í
blöðunuim nýlega, að þú hafir
sent þeim nokfcur þúsund seiði
fyrir veitta aðstoð við r-íkisiklafc-
ið. En þú sagffir ekki frá því í
sömu frétt aff þú værir frá þessu
mikla vatnasvæffi búinn aff fá
töluvert á affra milljón hrogna
úr laxi, sem talinn er meffal
beztu Iaxastofna í landinu, vænn
og kröftugur. Og þú sagffir held-
ur ekki í sömu fregn aff seiffin,
er þú sendir austur, hefffu aff
uppistöðu veriff af Eliiffaár- og
Kollafjarffarkyni, koimin úr
hrognum, er kreist voru úr
hrygnum frá 3 til 5 punda.
Finnist þér nú þetita ékfci dálítið
vaxihugaverð aðtferð, veiðimáia-
stjóri, íyrst að draga það érum
saman að sfcila lof-uðuim seiðum,
við símmnlkandi veiði í um-
ræddu vatnahvenfi, og síðan að
skil'a seiðum, sem ekfci eru upp-
runnin þaðan, sema esf til vili að
sára 1'itiLu leyti? Kannske bænd-
ur fagni slíkum vinnubrögð-um?
Þá ætla ég að víkja örlítið að
Laxá í Aðaldal, enda er ég dá-
lítið fcuninugur því, sem í þess-
um efnu-m hefur slkeð í sam-
skiptum við þig. Þú manst að þú
féfckst þaðan fyrir nokkrum ér-
um nokfcur hundruð þúsund
hrogn úr vænum og kröfltugum
hrygnum úr Laxá. Viðurfcennt
er, að þaðan sé að fá einhvern
vænsta og öflu-gasta laxas-totfn
lamdsins, Það v-ar því sjáMs-agt
og eðl-ilegt að þú leitaðir aðstoð-
ar Og stuðnin.gs bænda i Aða.l-
dal við uppbyggingarstarf þitt 1
Kollatfirði, enda lofaðir þú bænd
um við Laxá nofckrum tu.gum
þúsunda s-leppi- og gönguseiða,
sem greið-slu fyrir hina veittu
aðstoð, að sjálfsögðu áttu það að
vera seiði atf Laxárstofni. Á
þessu hafa engar efndir orðið,
að því er ég bezt veit. Og h/verni-
ig hefur veiðin í Laxá verið
undanf-arim ár? Síminmkamdi, eða
er það ekki rétt? En veiðiréttar-
eigendur og leigutakar veiffi-
réttindanna, ásamt Landnáml
ríkisins, tóku þá til sinna ráffa
og hafa undanfarin sumur sleppt
tugum þúsunda sleppiseiða af
Laxárstofninum sjálfum í ána,
en seiði þessi eru fengin úir
hinni atfbragðsgóðu og falliegu
klak- og el'disstöð Dr. Snorra
Haillgrímssonar prófessors og
þeirra félaga, sem startfar hér
við Grafarvoginn, ekfci hvað sízt
fyri-r sfcelgga bar-dátitu og startf
próf-essors K-ristins Stetfánssom-air,
formanns Laxártféliagsins, sem
hefur mestan hluta Laxár í AðaJ
dal -á leigu fyrir stamgaveiðú
Nú hetfur þú sagt tfrá því i
blöðunum, að nýlega hatfir þú
sent í plastbrúsum 4100 seiði
norður í Aða-ldal, sem greiðsJu
til bænda fyrir hina veittu að-
sitoð. Hvílífc rausn. Og mér hefiur
verið sagt af aðilum nyrðra, að
þes-si seiði séu atf laxastotfni úr
„Norðurlandsám" — emdurtete
Norðurlandsiám — að þinmi sögn.
Það kann að vera örJítið samn-
leiksfcorn í þeirri frásögn þinni,
til þess að bædnur þægj-u þessi
seiði. En ég íullyrði, að uppi-
staðan hatfi verið af ElJiðaór- og
Kollatfjarða-rkyni, hæstivirttiir
veiðimálastjóri.
Þá gemgur það fjöllunum
hærra ma-nma á meðal í dag, að
sama máJi gildi um Vlðidalsá,
Miðfjarðará og ffleiri ér, varð-
andi seiðamóttöfcu frá þér.
Hér er vissulega alvarlegt mól
á ferðum, Þór Guðjónsson, veiði-
málastjóri, sivo aLvarlegt, að á
þessu stigi verður því ekki með
orðum lýet. Ef þetta er rétt þá
er það krafa allra hlutaðeigamdi
hlunnindaeigenda að krefja þig
svairs um þetta: Hvaff hefur orff-
iff af öllum seiffunum, sem þú
hefur femgiff úr hrognum úr
vatnasvæffi Árnessýsiu og úr
Laxá í Aðaldal? Er svariff virki-
lega svo nærtækt, svo sem al-
mælt er, aff mestur hiuti þeirra
hafi drepizt í Kollafjarðarstöð-
inni og þá af hvaffa ástæffum?
Er kannske hrogna- og seiffa-
dauði þar alveg óvenjulega mik-
ill? SLík ólhöpp ættu raun-ar efcki
að geta fcomið fyrir undir hand-
leiðslu og forystu mikils fræði-
manns og fcunnóttumannns á
þessu sviði, sem þú að s jáltfsögðiu
telur þi-g, í næstum 30 mill-jóm-a
króna klafc- og eldisstöðr rífcis-
ins.
Þeitita verður nú ekiki lenigra
a-ð sinni. En þar sem ég legg
engam trúnað á yfiirlýsingu þírna
um þ-að, að þú lesir efcki það,
sem um mál þessi er sfcritfað,
hvort hel-dur það er frá mér eða
öðrum, þá vænti ég þess að bráð
um farir þú að v-akna aí himum
mjög svo 1-anga þagnarsvefni
þínum og segir þá mér og öðrum
ærlega til syndanm-a, sem „ylja
þér ofurldtið undir uggum“ m-eð
þessum og að sjálfsögðu ffleiri
skrifum um fiskiræfctairmál’iru
Með beztu kveðju
J. V. Hafstein.