Morgunblaðið - 08.07.1967, Blaðsíða 15

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 8. JÚLÍ 1867.
15
Talið er að í styrjöldinni hafi ísraelsmenn eyðilagt og tekið herfangi sovézk hergögn að verðmaeti um 2 milljarða dollara. Ovæntasta herfangið var heil
eldflaugastöð, sem verja átti suðurhluta Súezsvæðisins. Meðal þess, sem Ísraelsmenn komu höndum yfir þar voru sovézkar eldflaugar af gerðinni SA 2, en
slíkar vélar eru notaðar gegn flugher Bandaríkjanna í Vietnam. Myndin sýnir hluta þessarar fullkomnu eldflaugastöðvar, sem Arabar yfirgáfu í Sinai-eyði
mörkinni.
ÞAÐ er erfitt að greina nokkur
merki um frið í Austurlöndum
nær. Vopnaflutningar eiga sér
stað í ríkum mæli. Hersveitir
eru á hverju strái og áróðurinn
gegn ísrael fer sívaxandi. Hegð-
un Araba bendir eindregið til
þess, að þeir leggi nú á ráðin um
nýja styrjöld gegn ísrael.
Um aillan hinn arabíska heim
ríkir nú mikil ólga og þrátt fyr-
ir ósigurinn fyrir ísrael, sem
Arabar kalla aðeins „áfall“, eru
þeir nú mikiliu herskárri en
nokkurn tíma áður. I>að er ekki
aðeins í tali fólks, sem þessi
stríðsæsins kemur fram. I
Egyplalandi lifir allt og 'hrærist
í undirbúningi að nýrri styrj-
öld. Rússnesk vopn streyma inn
í tandið um flugvöllinn í Kaíró
og hö’fnina í Alexandríu og báð-
um þessum samgöngumiðstöðv-
lU.m er oft á tíðum lokað fyrir
almennri umferð til að flýta fyr-
ir og tryggja öryggi við flutning
vopnanna. Rússneskir tækni-
fræðingar koma í hópum til
landsins til að sjá um samsetn-
ingu vopnanna og einnig hefur
komið upp sá kvittur, að þeir
eigi að annast hin vandmeðfarn-
ari radartæki og eldflaugakerfið.
Lögregluríki. /
Gripið hefiur verið til nýrra
öryggisráðstafana um allt land.
Margir af íbúum Port Said og
Ismailiu 'hafa verið fluttir á
brott og einnig hefur verið gef-
in út fyrirskipun um lokun allra
erlendra ræðismannsskrifstofa á
Súezsvæðinu. Þá er og bannað
að nota talstöðvar erlendra
skipa, sem teppzt hafa í skurð-
inum síðan honum var lokað.
Meðlimum í andspyrnuhreyf-
ingu alþýðunnar hefur verið
hemilað að handtaka hvern
þann útlending, sem slæðist inn
á þau svæði, sem talin eru hern-
aðarlega mikilvæg.
í Kaíró hefur nýjum loft-
varnarbyssum verið koimið fyrir
og ökumenn vérða að aka með
byrgð ljós. Þá eru egypzkar her-
þo:ur á sífelldu flugi yfir borg-
inni.
í öllum löndum Araba fara
fram miklir liðsflutningar. Allt
frá vopnahlénu hafa þúsundir
íranskra hersveita komið til
Jórdaníu og óstað'festar fregnir
herma, að alsírskar sveitir séu
komnar til Sýrlands. Mikill
fjöldi egypzkra hersveita hefur
verið kallaður frá Jemen til að
styrkja varnirnar heima ifyrir.
Jafnvel í hinu annars rólega
Líbanon er loftið lævi blandið.
Hermenn eru algeng sjón á göt-
um úti og fiólkið er órótt og æst.
Auk þessa hernaðarlega a>id-
rúmslofts æsa mörg blöð, sem
studd eru af rrkisstjórnum við-
komandi landa, til nýs hernaðar
og segja að stríð við ísrael sé
óumflýjanlegt og að ástandið í
Austurlöndum nær muni þróast
upp í nýtt „Vietnamstríð".
Blaðið „A1 Anwar“ í Beirut
segir, að Arábar geti ekki látið
landvinninga ísraels viðgangast,
því ef þeir þoli þessa auðmýk-
ingu nú, muni önnur og meiri
niðurlæging bíða þeirra síðar.
Ný styrjöld við ísrael sé því
óh j ák væmileg.
Annað Beirutblað, „A1 Moharr
er“ segir, að sérhver Arabi
verði að gera sér það ljóst, að
ný styrjöld við ísrael sé á næsta
leiti.
Hvort Arabar verða nokkurn
tíma færir um að heyja annað
stríð — og þá hvenær — er
ekki síður komið undir einhug
þeirra og stjórnmálalegium
styrk en hernaðarmættinum. Til
þessa hafa Araibaríkin sýnt mik-
inn einhug í mótlætinu en þó
eru ýmsar blikur á lofti, sem
geta dregð þungan dilk á eftir
sér.
Missætti Araba.
Eins og alltaf er nokkur mun-
ur á grundvaillarsjónarmiðium
hinna einstöku rikja. Talið er að
missætti Araba 'hafi þá fyrst og
fremst brotizt út á nýaifstaðinni
ráðstefnu utanríkisráðherra
Arábalandanna en hún var
baldin í Ku’wait. Þessi ráðstefna
fór fram fyrir luktum dyrum en
eigi að síður hefiur ýmislegt kvis
azt út áf því, sem þar 'átti sér
stað.
Sýrland bar fram harðar ásak
anir á hendur Líbíu fyrir að
ganga slælega fram í því, að
vísa B'andaríkjamönnum burt úr
herstöð sinni í Líbíu.
Marokko fitjaði enn á ný upp
á gömlurn ilandamæradeiilum við
Alsír en fiékk það svar, að Alsír
hyggðist engan veginn láta nokk
iuð af hendi í þeim efnum.
Einnig kom fram gagnrýni
frá fátækari löndum í garð
Kuwait fyrir tregðu þess að
flytja varasjóð sinn frá London.
Og fulltrúi Túnis lét þá skoðun
uppi, að fyrirhuguð viðskipta-
,bönn Araba gætu orði'ð hættu-
ilegri þeim sjáifum, heldur en
þeim vestrænu „óvina“-þjóðum,
sem þau ættu að beinast gegn.
En 'hvað hættulegastur var sá
djúpstæði skoðanamunur, sem
lengi hefur ríkt, og þarna bloss-
aði upp milli þerrra ríkisstjórna,
sem byltingarsinnaðar eru eins
og í Sýrlandi og Arabíska sam-
bandslýðveldinu og hinna, sem
eru íhaildssamri svo sem í Jórd-
aníu og Saudi Arabíu.
Árum saiman hafa leiðtogar
þessara byltingargjörnu stjórna
róið að því öllum árum að
steypa þeim stjórnum, sem
íhaldssamari mega teljast, og
Hussein, Jórdaníukonungur og Johnson, Bandaríkjaforseti,
ræddust við en þeim tókst ekki að jafna skoðanaágreininginn.
varð fyrstur Arabaleiðtoga til
að heimsækja Bandaríkin eftir
að styrjöldin við ísrael brauzt
út. Hann hélt ræðu á þingi Sam-
einuðu þjóðanna og einni ræddi
hann við Johnson iforseta, en
opinberar tilkynningar herma,
Frá ráðstefnu utanríkisráðherra Arabalandanna.
fimm ár hefur ríkisstjórin, sem
Egyptar styðja, háldið þar uppi
skæruhernaði gegn konungssinn
um en þeir njóta stuðnings
Saudi-Arabíu.
Síðan stríðinu við ísrael lauk
hafa þúsundir hersveita haldið
heim til Egyptalands frá Jemen.
Þó sjást þess engirt merki, að
Faisal kóngur í Saudi-Arabíu,
ætli sér að láta aif stuðningi sín-
um við konungssinna í Jemen
fyrir nánari einingu Arabaríkj-
anna. Álitið er, að Faisal telji
stjórn sinni hættu búna, ef hún
missir ítök sín í Jemen.
Og í Suður-Arabíu ólgar allt
í byltingarhugsjónum. Herir,
sem studdir eru af Nasser, virð-
ast á engan hátt vera að linast
í baráttu sinni, heldur lítur út
fyrir ,að þeir séu enn nær því
en fyrr, að ná völdunum þarna
í sinar hendiur, þegar Bretar
'hverfa á braut.
Valdataka leppstjórnar Nass-
•ers í Suður-Arabíu mundi valda
miklum úlfaþyt í Saudi-Arabíu
og öðrum olíuauðugum ríkjum
við Persaflóa. Nærvera Egypta
í Jemen mundi verka sem olía á
I ann ofriðareld.
Hver á að halda um
stj rnvölinn?
De.'ilán innan hinnar byltinga-
sinnuðu „blokkar" um það, hver
eigi að íara með yfirstjórnina,
Vr-,rvih 4 Kll= 10
Hyggja Arabar á nýja
styrjöld við ísrael?
errgin ástæða virðist til að ætla,
að það takmark sé þeim á nokk-
urn ’hátt úr huga. Stríðið og ósig-
urinn fyrir ísraél hafa skapað
■nokkurt millibilsástand en samt
,eru óánægjuraddirnar þegar
farnar að láta á sér kræla.
Hussein, Jórdaní'ukonungur,
að þeir hafi ekki getað jafnað
skoðanaágreininginn.
Lykilsvæðið Jemen
Jemen er sá staður, þar sem
deilurnar milli hinna tveggja
Araba-,,blokka“ gætu fyrst orð-
ið að verulegiu báli. Síðastliðin